Επαγγελματικά δικαιώματα και εκπαιδευτικό σύστημα

[myri]

Μπράβο , τώρα έθιξες την αιτία του προβλήματος και των διαφωνιών.

Αντί να μειώσουνε τον αριθμό των μηχανικών ΠΕ και ΤΕ , ανοίγουν συνέχεια καινούρια τμήματα ανάλογα με το πόσο ισχυρός είναι ο κάθε επαρχιώτης βουλευτής μέσα στην κυβέρνηση.

ναι συμφωνούμε

[GeorgeS]

Συμφωνήσαμε όλοι σε κάτι. Τώρα μένει να συμφωνήσουμε και σε κάτι άλλο.

 

Αν υπάρχει κορεσμός στο επάγγελμα αυτό δεν σημαίνει ότι για να σωθούν κάποιοι πρέπει να λιμοκτονήσουν όλοι οι υπόλοιποι. Δηλαδή δεν μπορεί επειδή δεν υπάρχουν δουλειές, το ξεβίδωμα μιας λάμπας να βαφτιστεί σε ερευνητική δραστηριότητα για την οποία δικαίωμα θα έχει μόνο διπλωματούχος με διδακτορικό ενώ όλοι οι άλλοι θα παραμείνουν στα αζήτητα. Και εδώ είναι η λεπτή διαχωριστική γραμμή. Διότι κατά την άποψή μου, η πρόσθετη εμβάθυνση που γίνεται στα πολυτεχνεία δεν γίνεται για να έχουν την αποκλειστικότητα σε δικαιώματα που θα έπρεπε να έχουν και άλλοι. Πρόκειται για μια εμβάθυνση με ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ στόχο ΌΧΙ ΤΙΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ αλλά την ικανότητα για έρευνα και ανάπτυξη καινοτομιών. Αυτό δε προκύπτει από την θεωρητική προσέγγιση των ζητημάτων, τα λιγοστά εργαστήρια και την παντελή απουσία πρακτικής εξάσκησης. Τώρα, αν δεν υπάρχει έρευνα και καινοτομία αυτό είναι ένα άλλο πρόβλημα που ΔΕΝ μπορεί να σχετιστεί με την άσκηση του ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ που είναι κάτι διαφορετικό. Και ακριβώς αυτό προβλέπει και η Ευρωπαϊκή προσέγγιση του θέματος, ότι δηλαδή μπορεί μεν να σχετίζονται αλλά είναι άλλο πράγμα τα επαγγελματικά δικαιώματα και η άσκηση ενός επαγγέλματος και άλλο πράγμα τα ακαδημαϊκά δικαιώματα. Διότι όσο κι αν φαίνεται απλό, ο διακεκριμένος και καθ όλα αξιότιμος καθηγητής μηχανολογίας του πολυτεχνείου με τα 2 διδακτορικά ΔΕΝ σημαίνει κατ ανάγκη ότι είναι και καλός ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ. Αντιθέτως ένας πτυχιούχος μηχανικός που ασχολείτε 25 χρόνια με τον κλιματισμό μπορεί να είναι πολύ καλύτερος ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ από κάποιον που δεν ασχολήθηκε ποτέ με το ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ. Γιαυτό και η εμπειρία είναι βασική παράμετρος στη χορήγηση επ. δικαιωμάτων. Γιαυτό άλλωστε ο παλιός μηχανικός είναι πολύ πιο έμπειρος και γνώστης των πραγμάτων από τον νέο μηχανικό.

Και πρέπει να διευκρινήσω ότι δεν μιλάμε για ισοπέδωση. Διότι όπως προείπα, υπάρχει μια συσχέτιση των ακαδημαϊκών σπουδών με τα επ. δικαιώματα όπως άλλωστε και των τελευταίων με την εμπειρία. Δηλαδή, κατά το Ευρωπαϊκό πρότυπο όπως αυτό καθορίστηκε στη Συνθήκη της Μπολόνια, ένας 3ετής κύκλος σπουδών σε τριτοβάθμια ιδρύματα δίνει το απαραίτητο θεωρητικό υπόβαθρο, τη βάση, ώστε να μιλάμε για την έναρξη άσκησης του επαγγέλματος. Αν αυτό είναι σωστό ή όχι είναι μια άλλη μεγάλη συζήτηση. Ομως αυτό έχουμε και αυτό ισχύει σταδιακά σε όλες τις χώρες μέλη και δεν μπορούμε να αποτελέσουμε εξαίρεση.

[parist43]

να κάνω τον συνήγορο του διαβόλου:και ο με 25ετη εμπειρια απλός εμπειροτεχνης δεν είναι καλύτερος επαγγελματίας?

και 2.με το προβλεπόμενο νομοσχεδιο δεν παιρνουν δικαιώματα οι ηλεκτρολόγοι ΤΕ?

[GeorgeS]

Γιαυτό είπα αγαπητέ parist45 ότι δεν μιλάμε για ισοπέδωση αφού υπάρχει συσχέτιση (που είναι αυτονόητο) επ. δικαιωμάτων και σπουδών και αυτή εκτιμάται, σύμφωνα και με τις κοινοτικές οδηγίες, σε σπουδές 3 ετών κατ ελάχιστον σε αναγνωρισμένο τριτοβάθμιο ίδρυμα χώρας μέλους. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Στη άσκηση του επαγγέλματος παίζει ρόλο και η εμπειρία.

 

Και με την ευκαιρία σημειώνω το εξής. Υπάρχει ένα ταξικό ζήτημα στο θέμα. Διότι σήμερα για να θεωρηθεί κάποιος "επιτυχημένος" αρκεί να μοστράρει τον ευατό του ως πτυχιούχο. Πρόκειται για κοινωνικό κατάλοιπο. Κατ επέκταση, όλοι οι γονείς θέλουν τα παιδιά τους να είναι "πτυχιούχοι" και έτσι θα γίνει αν δεν αλλάξουν τα πράγματα και κυρίως οι νοοτροπίες. Εχουμε να κάνουμε με ένα εν μέρη κοινωνιολογικό φαινόμενο. Ο διπλωματούχος, αισθάνεται "ανώτερος" χωρίς να είναι κατ ανάγκη. Το αισθάνεται όμως. Το πτυχίο δεν αποτελεί εργαλείο, αλλά περισσότερο τίτλο τιμής. Κάτι σαν γαλαζοαίματος. Πιστεύω απόλυτα ότι υπάρχει βαθύ ψυχολογικό και κοινωνικό υπόβαθρο στον πηρύνα ακόμα και της διένεξης για τα επ. δικαιώματα. Έχουμε να κάνουμε περισσότερο με τίτλους τιμής και όχι με την ουσία.

[parist43]

Πρόκειται για κοινωνικό κατάλοιπο. Κατ επέκταση, όλοι οι γονείς θέλουν τα παιδιά τους να είναι "πτυχιούχοι" και έτσι θα γίνει αν δεν αλλάξουν τα πράγματα και κυρίως οι νοοτροπίες. Εχουμε να κάνουμε με ένα εν μέρη κοινωνιολογικό φαινόμενo

συνάδελφε georges δεν πρόκειτε για κοινωνικό καταλοιπο ,οπως λες στην αρχη,αλλά για κοινωνιολογικό φαινόμενο (οπως σωστα λες στο τελος)

ειναι βασικό χαρακτηριστικό των ανθρώπινων κοινωνιων-εδώ ο αλλος σου βαζει δυό γαλονια στο στρατο (που ειναι δυο κοματια υφασμα) και αμεσως αποκτά εξουσία).

δεν μου απάντησες ομως ,με το προβλεπόμενο νομοσχεδιο δεν πήρατε δικαιώματα?

(γιατί σε καποιο post ειδα να "παραπονιεται" καποιος δομικών εργων οτι οι μεν μηχανολόγοι και ηλεκτρολόγοι πήραν πολλα δικαιώματα ,αυτοί οχι)

[JTB]

Αν παραπονιέται κάποιος χρησιμοποιώντας άλλες ειδικότητες είναι άστοχο... Μόνο το ΑΤΕΙ ανακαινίσεων μπορεί να δει κανείς και να πεί ότι ευνοούνται... Τα άλλα δεν ενδιαφέρουν και δε συσχετίζονται...

Πάντως για το ζήτημα της επιθυμίας του πτυχίου θα συμφωνήσω... Αλλά νομίζω ότι εν μέρει οφείλεται στο ότι δεν υπάρχει ενδιάμεσο στάδιο... Δηλαδή, μηχανικός και ανεπάγγελτος... Αφού όλοι οι τεχνίτες αποκτούν εμπειρία μέσω της εργασίας... Πιστεύω ότι αν υπήρχαν διέξοδοι σε σχολές τεχνιτών, με εκπαίδευση και πιστοποίηση, θα μειωνόταν αυτό το φαινόμενο... Ξέρω συνάδελφο που στο πρώτο μηχανογραφικό του είχε βάλει πάνω από 60 σχολές, ετσι απλώς για την αναβολή και για να μπεί κάπου... κάτι να κάνει...

[GeorgeS]

Αγαπητέ parist43 , kανένα δικαίωμα δεν πήραμε. Αυτά όλα είναι σχέδια προς διαβούλευση και κανένα διάταγμα δεν έχει ακόμα εκδοθεί. Έχω επίσης βάσιμες υποψίες ότι θα υποστούν ριζικές τροποποιήσεις και τελικά πάλι θα καθίσταται αδύνατη η αυτόνομη άσκηση του επαγγέλματος (διότι αυτό είναι το ζητούμενο). Σε ότι αφορά στους μηχανικούς δομικών έργων και έργων υποδομής εκτός των περιορισμών υπάρχει μια μεγάλη κοροϊδία σε βάρος τους καθότι τους βάζουν να δίνουν εξετάσεις στο ΤΕΕ. Και όλοι ξέρουμε τι σημαίνει αυτό δεδομένης της ιστορικής θέσης του τελευταίου απέναντι στους πυχιούχους των ΤΕΙ. Αρμοδιότεροι όμως να απαντήσουν είναι οι ίδιοι. Προς το παρόν τίποτα δεν έχει ψηφιστεί και τίποτα δεν ισχύει.

[BAS]

Από το σημερινό Βήμα :

 

Το προεδρικό διάταγμα έχει 63 άρθρα, 8 παραρτήματα και συνολικά 218 σελίδες. Ουσιαστικά αποτελεί αντιγραφή των αντίστοιχων άρθρων και παραρτημάτων της Οδηγίας 36 του 2005 εκτός από τα άρθρα 56, 57, 58 και 59 στα οποία περιλαμβάνονται οι ειδικές διατάξεις για την εφαρμογή της Οδηγίας στην Ελλάδα.

 

Καταργείται το ως σήμερα αρμόδιο για τα επαγγελματικά δικαιώματα ΣΑΕΙΤΕ (Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικών Ισοτιμιών Τίτλων Εξωτερικού), το οποίο είχε ιδρυθεί το 2000 στο υπουργείο. Αντικαθίσταται από το Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων (ΣΑΕΠ), το οποίο θα έχει πλέον ευθύνη, όχι μόνο για τα επαγγελματικά δικαιώματα που αντιστοιχούν σε πανεπιστημιακά πτυχία, αλλά και για τα επαγγελματικά δικαιώματα που αντιστοιχούν σε άλλου είδους επαγγελματικές εκπαιδεύσεις. Αυτό όμως θα διαρκέσει μόνο ως το 2013, οπότε την ευθύνη αναγνώρισης επαγγελματικών δικαιωμάτων αποκτούν εξ ολοκλήρου τα επιμελητήρια και οι επαγγελματικές και επιστημονικές ενώσεις της χώρας.

 

 

▅ Τίτλοι σπουδών και επάγγελμα

* Στο πρώτο κεφάλαιο της Οδηγίας (από το άρθρο 10 ως το άρθρο 15) περιλαμβάνονται οι προβλέψεις για το γενικό σύστημα αναγνώρισης των τίτλων εκπαίδευσης και ανάμεσά τους υπάρχει το άρθρο 13 για τις προϋποθέσεις αναγνώρισης και τα αντισταθμιστικά μέτρα (εξετάσεις, επάρκεια κ.λπ.) τα οποία μπορεί να επιβάλει ένα κράτος υποδοχής σε αυτόν που ζητεί αναγνώριση επαγγελματικού δικαιώματος.

 

* Στο δεύτερο κεφάλαιο (από το άρθρο 16 ως το άρθρο 20) περιλαμβάνονται οι προβλέψεις για την αναγνώριση της επαγγελματικής πείρας. Βασικό συμπέρασμά τους είναι ότι η ελληνική πλευρά δέχεται ως επαρκή απόδειξη των γνώσεων και των ικανοτήτων που απαιτούνται στη χώρα μας για την άσκηση ενός επαγγέλματος «την προηγούμενη άσκηση της συγκεκριμένης δραστηριότητας από τον υποψήφιο σε άλλο κράτος-μέλος».

 

Οπως αναφέρεται στο κείμενο «οι βεβαιώσεις επάρκειας ή οι τίτλοι εκπαίδευσης που ζητούνται από την ελληνική πλευρά πρέπει να πληρούν τις ακόλουθες προϋποθέσεις: α) να έχουν χορηγηθεί από την αρμόδια αρχή του κράτους-μέλους η οποία έχει οριστεί σύμφωνα με τις νομοθετικές, κανονιστικές ή διοικητικές διατάξεις του εν λόγω κράτους και να βεβαιώνουν επίπεδο επαγγελματικών προσόντων τουλάχιστον ισοδύναμο με το αμέσως προηγούμενο επίπεδο εκείνου που απαιτείται στην Ελλάδα».

 

* Στο πρώτο μέρος του τέταρτου κεφαλαίου (από το άρθρο 50 ως το άρθρο 54) περιλαμβάνονται οι διατάξεις για τη διαδικασία αναγνώρισης των επαγγελματικών προσόντων. Για επαγγέλματα όπως οι γιατροί αναφέρεται ότι εκτός των τίτλων ολοκληρωμένων σπουδών πρέπει να κατατεθεί από τον υποψήφιο πιστοποιητικό που να βεβαιώνει ότι εργάστηκαν σε συγκεκριμένα καθήκοντα αντίστοιχα με το επάγγελμά τους επί τουλάχιστον τρία συνεχή έτη κατά τη διάρκεια πέντε ετών πριν από τη χορήγηση του πιστοποιητικού.

 

 

▅ Τα δικαιώματα αποφοίτων κολεγίων

Το άρθρο 50 αφορά το θέμα των κολεγίων που μέσω συμφωνιών δικαιόχρησης συνεργάζονται με ευρωπαϊκά πανεπιστήμια και δίνουν αντίστοιχους τίτλους στη χώρα μας. Στην παράγραφο 3 ορίζεται σαφώς και περιοριστικά ότι αν η χώρα υποδοχής (π.χ. η Ελλάδα) έχει αμφιβολίες για αυτόν τον τίτλο και τα σχετικά επαγγελματικά δικαιώματα μπορεί να επαληθεύσει με τον αρμόδιο φορέα στο κράτος καταγωγής τα ακόλουθα:

 

α. Κατά πόσον η εκπαίδευση στο ίδρυμα που παρέσχε την κατάρτιση έχει πιστοποιηθεί επισήμως από το εκπαιδευτικό ίδρυμα που βρίσκεται στο κράτος-μέλος καταγωγής του τίτλου.

 

β. Κατά πόσον οι τίτλοι εκπαίδευσης που έχουν εκδοθεί είναι ίδιοι με εκείνους που θα είχαν χορηγηθεί αν η εκπαίδευση είχε πραγματοποιηθεί εξ ολοκλήρου στο κράτος-μέλος καταγωγής του τίτλου και γ. Κατά πόσον οι τίτλοι εκπαίδευσης προσδίδουν τα ίδια επαγγελματικά δικαιώματα στην επικράτεια του κράτους-μέλους που χορήγησε τον τίτλο.

 

Οι επισημάνσεις δικές μου

Αναμένω σχόλια

[fraafr]

on & off topic

 

 

http://www.epe.org.gr/showarticle.jsp?articleid=384

[Chilon]

Η κοσμιότητα των σχολίων, ο σεβασμός προς τον συνομιλητή και η απαρέγκλιτη τήρηση των Κανόνων

Συμμετοχής, είναι αδιαπραγμάτευτες προϋποθέσεις για την διεξαγωγή γόνιμου διαλόγου.

 

Θεωρώ ότι μεταξύ μορφωμένων ανθρώπων, τα παραπάνω είναι αυτονόητα.

Εκτός αυτού, με την εγγραφή μας αποδεχτήκαμε –άπαντες- τους Κανόνες Συμμετοχής.

Μπορούμε να συμβάλλουμε όλοι στην εύρυθμη λειτουργία του forum μας.

 

Η εκτροπή από την ευπρέπεια οδηγεί στην λήψη δυσάρεστων (αλλά και αναπόφευκτων) μέτρων,

όπως το κλείδωμα θεμάτων και η επιβολή ποινών.

─────────────────────────────────────────────────────────────────────────────

Οι εκτός θέματος δημοσιεύσεις διεγράφησαν, όπως θα διαγράφονται όσες -ενδεχομένως- ακολουθήσουν.

Ως εκ τούτου δεν υπάρχει λόγος να γίνονται.

 

Στα εκτός θέματος ή/και απρεπή σχόλια οφείλουμε να χρησιμοποιούμε την αναφορά μηνύματος ,

και να μην απαντάμε.

 

Για περαιτέρω εξηγήσεις, διαφωνίες, παράπονα ή απορίες, η διαδικασία είναι γνωστή (π.μ.).