Αρμοί διακοπής σε δοκούς / πεδιλοδοκούς

[terry]

Νικ, αν καλουπωνει ετσι ο καλουπιτζης δεν υπαρχει περιπτωση να μην "φουσκωσει" το μπετον.

[dimitris11140]

Γιατι συναδελφε δεν υπαρχει περιπτωση?

Edited Σεπτέμβριος 19 , 2014 by dimitris11140

[terry]

Στον Νικ αναφερομαι.

Κοιτα το σκαριφημα του.

[ilias]

nik το καλούπι του κορμού θέλει πιο χαμηλά.

[dimitris11140]

Δεν υπαρχει κανενας λογος να σταματησει το πλαινο της δοκου τοσο ψηλα οπως δειχνει ο συναδελφος.Η αποψη μου ειναι οτι η "μαιμουδια" που κανουν συνηθως οι μπετατζηδες ειναι οτι εχουν πλαινα 50αρια και απο εκει ξεκιναει το κακο. Φουσκωνει το πελμα και ανεβαζουν και ολα τα κυβικα.Εγω παντως βαζοντας αυτους τους "οδηγους" εχω βρει την ηρεμια μου.Στην αρχη γκρινιαζουν "δεν το εχει ξαναζητησει κανενας μηχανικος αυτο" και κατι τετοια αλλα στο τελος οσο αναφορα την αρχικη επιμετρηση και τα τελικα κυβικα ειμαι σε πολυ ικανοποιητικα αποτελεσματα.

[salpigoal]

Και γιατι να μην γινει κατακορυφος αρμος διακοπης με αναμονες?

[Caan]

  Η προσωπική μου άποψη είναι πολύ κοντά σε αυτήν που εξέφρασε ο AlexisPap. Οι αρμοί σίγουρα δεν απαγορεύονται γιατί αλλιώς δεν θα μπορούσαμε να κατασκευάζουμε τα κτήρια... Παρόλα αυτά, πρέπει οι αρμοί να γίνονται με "μέτρο" και όχι να γίνονται μόνο όπως βολεύει το εργολάβο-μπετατζή (πως θα ήταν μια πιο επίσημη και ίσως πιο "τίμια" έκφραση: μήπως "σκυροδετηστής"?) π.χ στο στάρωμα των πλακών όπως άλλωστε απαγορεύεται ή και αλλού (που ενδεχομένως δεν απαγορεύεται ρητά). Με άλλα λόγια, υπάρχουν "κατά" και "υπέρ" σε μια ενιαία σκυροδέτηση. 

  Στην συγκεκριμένη περίπτωση των πεδ/κών αν δε γίνει ενιαία σκυροδέτηση μεταξύ πελμάτων και κορμών: είναι σίγουρα ευκολότερο για τον εργολάβο αλλά αυτό εξυπηρετεί και το ίδιο το έργο επειδή το γεωμετρικό αποτέλεσμα μετά την σκυροδέτηση είναι σίγουρα αρτιότερο (άλλο να στηρίζεις τα πλαϊνά των κορμών με ξυλαράκια ή έστω με σιδεράκια, τα οποία εκτός των άλλων πρέπει να αφαιρέσεις, αν είναι τα ξυλαράκια, γιατί θα έχεις προβλήματα κατακόρυφης διείσδυσης υγρασιών σε εκείνα τα σημεία και παράλληλα να κοντράρεις αυτόν τον "αναρτώμενο" κορμό πλευρικά και άλλο να πατάνε τα πλαϊνά σε ήδη διαστρωμένη επιφάνεια μπετού, δηλ πάνω στα ρηγμένα πέλματα). Το θέμα της στεγάνωσης του διαμήκους αρμού ίσως είναι σημαντικό όταν έχεις υδροφόρο ορίζοντα, αλλά δευτερεύον όταν δεν υπάρχει Υ.Ο. Άλλωστε συνήθως (στην 2η περίπτωση), όταν στεγανώνονται τα υπόγεια φτιάχνεις μόνο τον αρμό (δηλ. τον σκάβεις λίγο και μετά προσθέτεις κάποιο ασφαλτικό υλικό ή μαστίχη πριν επαλειφθεί ή όλη επιφάνεια με το υγρομονωτικό ή έστω έχεις βάλει κορδόνι μπετονίτη ή παρόμοιο λίγο πριν την σκυροδέτηση των τοιχωμάτων των υπογείων όταν αυτά δεν πέφτουν κουστούμι) που σχηματίζεται πάνω από το δάπεδο του υπογείου και όχι τον αρμό κάτω από το δάπεδο οπότε πάλι εκεί αφήνεις στην τύχη του ήδη έναν αρμό... (αλλά είναι κάτω από τον εσωτερικό χώρο του κτηρίου και ως τέτοιος λιγότερο σημαντικός). Από την άλλη, αν σκεφτεί κανείς ότι το τοίχωμα του υπογείου και η πεδιλοδοκός (θα πρέπει) να λειτουργούν ενιαία ως ένα ενιαίο υψίκορμο στοιχείο με πέλμα, τότε η ύπαρξη 3 αρμών (+ 1 στην στέψη), όταν δεν πέσει το υπόγειο κουστούμι με το δάπεδο, είναι κάμποσοι... Θα μπορούσαν να ελεγχθούν αυτά που είπε ο AlexisPap αν όχι διεξοδικά/αναλυτικά τότε έστω και "ημιεπειρικά"... Αν π.χ οι συνδετήρες Φ10/10 είναι ήδη υπεραρκετοί για την διάτμηση (αν δηλ. ο λόγος επάρκειάς τους δεν είναι οριακός) τότε νομίζω δεν θα έχεις πρόβλημα. Αν χρειαστεί τώρα για αυτόν τον λόγο να μπουν Φ12 αντί για Φ10, τότε ξεφεύγει το πράγμα από τα πλαίσια του ορθολογισμού... Ένα αρνητικό επίσης αυτής της μεθόδου είναι ότι ο οπλισμός του κορμού που αφήνεται να σκυροδετηθεί σε δεύτερο χρόνο είναι "λερωμένος" από από τα σουρώματα του 1ο ριξίματος κυρίως στις περιοχές των υποστυλωμάτων (και δεν καθαρίζονται εύκολα) γιατί στο υπόλοιπο μήκος των πεδ/κών δεν υπάρχει συνωστισμός ράβδων και εκεί τα ρίχνουν μόνο πάνω από τα πέλματα και μετά "σπρώχνονται" τα μπετά με τον δονητή και πάνε εύκολα και μέσα στους κορμούς. 

 

Αν οι πεδ/κοί σκυροδετηθούν ενιαία (κορμοί + πέλματα): Το γεωμετρικό αποτέλεσμα δεν θα είναι το ίδιο άρτιο το οποίο, εκτός των άλλων, δημιουργεί και διαφορές μεταξύ προμέτρησης και επιμέτρησης στα μπετά..., αλλά η μεγαλύτερη (αναπόφευκτη) διαφορά στα κυβικά της θεμελίωσης δεν οφείλεται σε αυτό αλλά κυρίως στο ότι ο πυθμένας της θεμελίωσης δεν είναι ποτέ οριζόντιος κ.α.

Αν είναι μεγάλη σκυροδέτηση μην νομίζει κανείς ότι εξασφαλίζεται απόλυτα η μονολιθικότητα γιατί εκ των πραγμάτων πέφτουν πρώτα μόνο τα πέλματα, τα αφήνουν λίγο να "τραβήξουν" γιατί αν ρίξουν κατευθείαν και τους κορμούς θα βγουν έξω τα μπετά, και μετά επιστρέφουν για να ρίξουν κια τους κορμούς... Συνεπώς δημιουργείται και εκεί κάποιου είδους "αρμός διακοπής" (βέβαια δεν είναι ο ίδιος με την άλλη περίπτωση που θα πέσουν με διαφορά ημερών). Παρόμοιο θέμα υπάρχει υπάρχει στην περίπτωση που πέσουν κουστούμι τα τοιχώματα με τον πυθμένα της πισίνας το οποίο φαινομενικά δείχνει καλύτερο αλλά αυτός ο "ύπουλος" αρμός μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στεγάνωσης. Αν είναι τεράστια η θεμελίωση (δηλ. χρειάζονται πάνω από δύο πρέσες ταυτόχρονα στο ρίξιμο) τότε δημιουργούνται κατακόρυφοι αρμοί στους κορμούς και δεν είναι πρόβλημα (οι αρμοί είναι και κάθετοι στους κύριους οπλισμούς.. και καμιά φορά βάζουμε και κανένα πλευρικό -δηλ. παρειάς- παραπάνω εν είδει βλήτρου για να είμαστε ο.κ...).  

 

Είναι πάντα ένα δίλημμα... Προσωπικά, συνήθως τα κάνω ενιαία αλλά καμιά φορά και όχι, ανάλογα με την περίπτωση.   

[terry]

Και χωρις τα κλαπακια, μια χαρα παει το μπετον εκει που πρεπει.

 

Το προβλημα κατα τη γνωμη μου ειναι το εξης:

 

-Εφοσον το σκυροδεματα ειναι οπως πρεπει (εργασιμοτητα, καθιση κτλ) δεν γινεται να πεσει "κοστουμι" επι τοπου.

Οποτε "σταρωνουν" τα πελματα και αφου τελειωσουν, γυρισουν και γεμιζουν τους κορμους.

Για να τελειωσουν τα πελματα σιγουρα θα περασουν 2-3 ωρες, αν μιλαμε για κλασσικο εργο.

Αν εχει περασει τετοιος χρονος, δεν εχει κανενα νοημα να μιλαμε για μονολιθικοτητα.

Δεν μπορει να μπει ο δονητης στο πελμα.

Αρα, το βλεπουμε δεν το βλεπουμε, υπαρχει οριζοντιος αρμος.

 

Ασφαλως γινεται να γεμισουν οι κορμοι νωριτερα, αλλα τα συνεργεια "ντεν το καταλαβαινουν".

Δεν πανε μπρος-πισω, απλα πραγματα.

 

Η αλλη "μεδοθος" που χρησιμοποιουν ειναι : Δεν δονουμε πολυ να μην ξεζειλισει το μπετον. --- > ακομα χειροτερα.

 

Αλλο προβλημα που βλεπω με το "κοστουμι": Ο ξυλοτυπος πρεπει να μεινει 4 μερες.

Λιγο θα "φουσκωσει" το μπετον στο πελμα.

Αν αφησει ο εργολαβος 4 μερες για να ξεκαλουπωσει, δεν βγαινει η 1η σανιδα και εχει στραφι στα υλικα του.

Αρα θα ξεκαλουπωσει την επομενη μερα.

 

 

Οποτε εγω προτιμω να εχω εναν ουσιαστικο οριζοντιο αρμο και να γινει ορθοτερα η σκυροδετηση.

[salpigoal]

Αυτο με τις 4 μερες απο που προκυπτει παλι?

 

Και ξαναρωταω : Κατακορυφος αρμος με αναμονες δε παιζει δηλαδη?

Edited Σεπτέμβριος 19 , 2014 by salpigoal

[KF]

Και κατακορυφος παιζει (κλασσικη περιπτωση παρα πολλων Π/Δ που δεν προλαβαινουν να σκυροδετηθουν αυθημερον)  και οριζοντιος.Αρκει να ακολουθηθουν αυστηρα οι κανονιστικες οδηγιες.

Ξεκαλουπωμα πλευρικων δοκων ελαχιστο 3 ημερες για τυπο τσιμεντου 32,5 Ν ή R. και 2 για 42,5N,R και  52,5N,R.

Edited Σεπτέμβριος 19 , 2014 by KF