Ενανθράκωση με διάβρωση

[Ροδοπουλος]

Κίνδυνοι ανεπαρκών συγκολλήσεων

 

Στις ενισχύσεις φέρουσας ικανότητας σε πολλές περιπτώσεις είναι απαραίτητο να γίνει συγκόλληση παλιού και διαβρωμένου οπλισμού με νέο. Κατά τη συγκόλληση, εκτός από τα φαινόμενα, τήξης και στερεοποίησης συμβαίνουν και διάφοροι μετασχηματισμοί σε στερεά κατάσταση. Οι μετασχηματισμοί αυτοί τείνουν να αλλοιώσουν τις μηχανικές ιδιότητες. Για παράδειγμα ο σχηματισμός μαρτενσίτη τείνει να ευθραυστοποιήσει την περιοχή της συγκόλλησης και απαγορεύεται γενικά η παρουσία του, γι αυτό δεν πρέπει να γίνεται και ταχεία απόψυξη στην περιοχή της συγκόλλησης. Άλλα φαινόμενα που μειώνουν αισθητά την ποιότητα των συγκολλήσεων είναι η ανάπτυξη εσωτερικών τάσεων και παραμορφώσεων, η ανακρυστάλλωση που μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια αντοχής κ.α. Είναι δε σημαντικό να αναφερθεί εδώ ότι η αντοχή του χάλυβα εξαρτάται περισσότερο από τις μικροδομές που τον αποτελούν και λιγότερο από τη χημική του σύσταση.

 

Όσον αφορά τις συγκολλήσεις διαβρωμένου οπλισμού με νέο θα πρέπει να επισημανθούν κάποια πράγματα. Ο τρόπος συγκόλλησης που θα επιλεχθεί είναι ο ίδιος με τις περιπτώσεις συγκόλλησης οπλισμού χωρίς διάβρωση. Ωστόσο ένα διαβρωμένο σίδερο θα πρέπει να καθαριστεί επιμελώς πριν τη συγκόλληση ώστε να μην υπάρχουν πιθανές θέσεις αστοχίας (ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί όταν η διάβρωση είναι βελονοειδούς μορφής).

 

Προσοχή θα πρέπει να δοθεί και στην αναγνώριση του οπλισμού. Ο έλεγχος της συγκολλησιμότητας θα γίνεται με χημική ή φασματοσκοπική ανάλυση για τον προσδιορισμό της χημικής σύστασης του κράματος, σε μικρό τμήμα ράβδου (αρκεί μήκος περίπου 2cm), το οποίο αποστέλλεται σε ειδικευμένο εργαστήριο (η μέθοδος είναι απλή, φθηνή και ακριβής). Το ιδανικό κάθε φορά θα ήταν να συγκολλούνται μέταλλα με παρόμοια χημική σύσταση ώστε να είμαστε σίγουροι για τις αντοχές των μικροδομών που θα σχηματισθούν τόσο στην περιοχή της συγκόλλησης όσο και στη θερμικά επηρεασμένη ζώνη.

 

Προκειμένου να μην περάσει η διάβρωση από τον έναν οπλισμό στον άλλο θα πρέπει να γίνει επαναλκαλικοποιήση του περιβάλλοντος παλιού σκυροδέματος και καταπολέμηση των χλωριόντων ώστε να μην υπάρχει διαφορά δυναμικού ανάμεσα στις 2 ράβδους και να αποφευχθεί σχηματισμός μακροστοιχείων. Η ύπαρξη γαλβανικών φαινομένων εξαιτίας της διαφορετικότητας των μετάλλων δεν παίζει ρόλο στις μικροδομές που θα δημιουργηθούν στη θερμικά επηρεασμένη ζώνη εξαιτίας της συγκόλλησης αλλά στη μετέπειτα ανθεκτικότητα και αντοχή της.

 

Στις συγκολλήσεις παρατηρούνται όλοι οι γνωστοί τύποι διάβρωσης, αλλά σε εντονότερο βαθμό. Ιδιαίτερα ευαίσθητη παρουσιάζεται η θερμικά επηρεασμένη ζώνη, όπου τα μεταλλουργικά φαινόμενα ξεφεύγουν σε κάποιο βαθμό από τον έλεγχό μας. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούμε ηλεκτρόδια μικρής διαμέτρου και αυξάνουμε τον αριθμό των πάσσων. Επίσης εφαρμόζουμε προθέρμανση στους 150-250°C και μεταθέρμανση στους 750°C.[6]

 

Τύποι διάβρωσης που επηρεάζουν τις συγκολλήσεις

 

Γενική ή καθολική διάβρωση: Η γενική διάβρωση εκδηλώνεται σ’ ολόκληρη την επιφάνεια που διαβρώνεται, με απώλεια βάρους, η επιφάνεια γίνεται ανώμαλη και χάνει τη στιλπνότητά της. Η γενική διάβρωση είναι ηλεκτροχημικό φαινόμενο και γι' αυτό προσβάλει τις συγκολλήσεις ανάλογα με τη χημική τους σύνθεση. Για τη βελτίωση της διάβρωσης σε όξινο περιβάλλον προστίθεται συνήθως Μο, ενώ διατηρείται ο C σε χαμηλά επίπεδα. Οι υψηλές περιεκτικότητες σε Cr και σε Νι βελτιώνουν την αντοχή στη γενική διάβρωση, με τις επιφυλάξεις που ισχύουν από μεταλλουργικής πλευράς. [10]

 

Διάβρωση με Βελονισμούς: Η διάβρωση με βελονισμούς είναι ηλεκτροχημικό φαινόμενο, όπως και η Γενική διάβρωση, αλλά οι ηλεκτροχημικές αντιδράσεις είναι τοπικής κλίμακας και οφείλονται σε χημικούς διαφορισμούς και ετερογένειες στην κλίμακα της μικρογραφικής δομής. Για το λόγο αυτό εκδηλώνεται συχνά σε συνδυασμό με την καθολική διάβρωση. Το χαρακτηριστικό της είναι ότι εκδηλώνεται με μορφή μικρών οπών σας τρυπήματα βελόνας τα οποία συχνά διευρύνονται και σχηματίζουν κρατήρες και σπηλαιώσεις. Είναι πολύ επικίνδυνο φαινόμενο για τις συγκολλήσεις διότι οι βελονισμοί είναι σημεία συγκέντρωσης τάσεων και διευκολύνουν τη δημιουργία ρωγμών. Το Μο χρησιμοποιείται και παλί σας ανασχετικό της διάβρωσης με βελονισμούς ενω ιδιαίτερο ρόλο παίζει και η κατάσταση της επιφάνειας η οποία πρέπει να είναι λεία και να μην επιτρέπει τη δημιουργία συνθηκών διαφορικής οξυγόνωσης.

 

Περικρυσταλλική διάβρωση: Είναι ένα ηλεκτροχημικό φαινόμενο που εμφανίζεται στη κλίμακα της μικρογραφικής δομής. Προσβάλλει τα όρια των κόκκων και σιγά σιγά αποσπώνται ο ένας από τον άλλο και η καταστροφή προχωράει με γρήγορο ρυθμό. Οφείλεται στη θερμική ευαισθητοποίηση η οποία έχει απογυμνώσει τα όρια των κόκκων από χρώμιο καθιστώντας τα ευκολοδιάβρωτα. Στις συγκολλήσεις προσβάλλει περιοχές της θερμικά επηρεασμένης ζώνης οπού έγινε κατακρήμνιση καρβιδίων του χρωμίου.[10]

 

Γιατί οι ανοξείδωτοι χάλυβες δεν πρέπει να συγκολλούνται με κοινούς

 

Στην περίπτωση που θέλουμε να συγκολλήσουμε κοινό χάλυβα με ανοξείδωτο θα πρέπει να επισημάνουμε ότι υπάρχει κίνδυνος της εμφάνισης της μαρτενσιτικής δομής στην περιοχή της συγκόλλησης, η οποία παρουσιάζει ψαθυρή συμπεριφορά. Αυτός είναι ο κυριότερος απαγορευτικός λόγος που δεν πρέπει να συγκολλείται ανοξείδωτος με κοινό χάλυβα.

 

Επίσης στην περίπτωση μιας τέτοιας συγκόλλησης δημιουργούνται και έντονα γαλβανικά φαινόμενα και ο ανοξείδωτος χάλυβας χαλάει εκ των έσω. Συγκεκριμένα, οι ανοξείδωτοι χάλυβες είναι ευαίσθητοι σε διάβρωση μεταξύ των κόκκων όταν σχηματίζονται χρωμιούχα καρβίδια τα οποία κατανέμονται ανομοιόμορφα μέσα στον μεταλλικό τους ιστό. Στις συγκολλήσεις κοινού με ανοξείδωτο χάλυβα στις περιοχές της θερμικά επηρεασμένης ζώνης γίνετε κατακρήμνιση καρβιδίων του χρωμίου και σ’ αυτήν την περίπτωση έχουμε περικρυσταλλική διάβρωση στην περιοχή της συγκόλλησης.

 

Ο ανοξείδωτος χάλυβας, ο οποίος έχει υψηλό ηλεκτρικό δυναμικό και όταν έρχεται σε επαφή με κράμα το οποίο περιέχει ψευδάργυρο ή αλουμίνιο, επιταχύνει την διάβρωση του κράματος καθώς ένα μακροστοιχείο δημιουργείται με την επαφή των δύο διαφορετικών μετάλλων. Εάν ένας επιψευδαργυρομένος (γαλβανιζέ) χάλυβας έλθει σε επαφή ηλεκτρικά αγώγιμη με έναν κοινό χάλυβα μέσα στην μάζα του σκυροδέματος δημιουργείται γαλβανικό μακροστοιχείο λόγω διαφορετικών μετάλλων. Το ίδιο θα συμβεί και στην επαφή ανοξείδωτου χάλυβα με κοινό χάλυβα.

 

Χαρακτηριστικό των ανοξείδωτων χαλύβων είναι η χαμηλή θερμική αγωγιμότητα, η οποία δημιουργεί απότομες θερμικές διαβαθμίσεις, και κατά συνέπεια μεγάλες εσωτερικές τάσεις και παραμορφώσεις. Κι αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος για τον οποίο δεν θα πρέπει να συγκολλάμε ανοξείδωτο με κοινό χάλυβα καθώς σε περιβάλλοντα με έντονες θερμοκρασιακές διαβαθμίσεις θα έχουμε συστολο-διαστολές με σοβαρό κίνδυνο ρηγμάτωσης στην θερμικά επηρεασμένη ζώνη.

 

Συγκόλληση νέου οπλισμού σε παλαιό

 

Όταν παρίσταται ανάγκη συγκόλλησης παλαιού οπλισμού η οπλισμού άγνωστης ποιότητας με νέο οπλισμό είναι απαραίτητο να γίνεται αρχικά αναγνώριση του υλικού. Η αύξηση της περιεκτικότητας σε άνθρακα καθιστά το χάλυβα ουσιαστικά μη-συγκολλήσιμο, αφού αύξηση πέραν του 0.2% περίπου αποτρέπει την επαναφορά των μηχανικών ιδιοτήτων της θερμικά επηρεαζόμενης ζώνης λόγω της συγκόλλησης. Για την αναγνώριση του υλικού του παλαιού οπλισμού επιβάλλεται να γίνεται χημική ανάλυση.

 

Ανάλογα με τη περιεκτικότητα (%κ.β.) σε άνθρακα και την ισοδύναμη τιμή σε άνθρακα, διακρίνονται οι εξής περιπτώσεις:

 

α) Αν προκύψει C<O,24 συγκολλάται

σύμφωνα με τις Παραγρ. 8.1 έως 8.4 του ΚΤΧ 2008

β) Αν προκύψει 0,25<C<0,45 να επιτρέπεται χάλυβας ο και υπό

προϋποθέσεις. Η συγκόλληση εκτελείται, αφού προηγηθεί προθέρμανση, με εφαρμογή των αναφερομένων στην Παραγρ. 8.6.2.

γ) Αν προκύψει C>0,45 ή/και Ceq>0,70 ο χάλυβας εν γένει δεν επιτρέπεται να συγκολληθεί.

 

Σε περιπτώσεις εξαιρετικής ανάγκης, εξετάζεται το ενδεχόμενο της συγκόλλησης μετά από ειδική προς τούτο έρευνα. Εάν από την έρευνα προκύψει η δυνατότητα συγκόλλησης, η εργασία θα εκτελείται με βάση συγκεκριμένη τεχνική προδιαγραφή που θα συνταχθεί στο πλαίσιο της έρευνας, και υπό την παρακολούθηση εξειδικευμένου εργαστηρίου.

 

Ο καθαρισμός της σκουριάς μπορεί να γίνει με συρματόβουρτσα, με σμυριδόχαρτο, υδροαμοβολη, ή σμυριδόπανο. Πάντως, μια κατ' αρχήν εκτίμηση της συγκολλησιμότητας του χάλυβα μπορεί να γίνει με έλεγχο της διάταξης των νευρώσεων της ράβδου. Πάντως, επειδή η αντιστοίχιση της διάταξης των νευρώσεων με την τεχνική κατηγορία μπορεί να μην είναι μοναδική (ιδιαίτερα στις παλαιότερες κατηγορίες) καλό είναι να γίνεται επιβεβαίωση με χημική ανάλυση. Επίσης, οι λείες ράβδοι (συνήθως StI και S220) θεωρούνται συγκολλήσιμες.

 

Ανατρέχοντας στη θεωρία της συγκόλλησης δύο διαφορετικών χαλύβων ή του ίδιου χάλυβα αλλά με διαφορετικό ηλεκτρόδιο, ενδιαφέρει να προβλέψουμε τη δομή της ζώνης συγκόλλησης, η οποία προκύπτει, από τα μέταλλα βάσης που τήκονται και από το μέταλλο του ηλεκτροδίου που αναμειγνύεται μ' αυτά. Η δυνατότητα πρόβλεψης της δομής του μετάλλου συγκόλλησης αποτελεί τη βάση για την επιλογή του καταλλήλου ηλεκτροδίου, κι αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία, διότι, όλες οι ιδιότητες των χαλύβων εξαρτώνται από τις φάσεις που σχηματίζονται, ωστενίτη, φερρίτη, μαρτενσίτη. Για να λύσουμε ένα τέτοιο πρόβλημα πρέπει να διαθέτουμε δύο δεδομένα:1) Την αραίωση, δηλ. την αναλογία με την οποία συμμετέχει στη συγκόλληση το μέταλλο βάσης και το ηλεκτρόδιο. 2) Την χημική σύνθεση μετάλλου βάσης και ηλεκτροδίου.

 

Πρέπει επίσης να μπορούμε να συσχετίσουμε τη σύνθεση του μετάλλου συγκόλλησης με την δομή του. Το πρόβλημα αυτό αντιμετωπίζουμε με τη βοήθεια του διαγράμματος Schaeffler.[10]

 

Παρατηρούμε την ύπαρξη των μονοφασικών περιοχών Α=ωστενίτης, F=φερρίτης, Μ=μαρτενσίτης, τις διφασικές περιοχές και την τριφασική περιοχή. Στο ίδιο διάγραμμα σημειώνονται οι επικίνδυνες περιοχές εμφάνισης μαρτενσίτη, οπού έχουμε μειωμένη πλαστιμότητα, ψυχρή και θερμή ρηγμάτωση και ευαισθητοποίηση. [10]

[Ροδοπουλος]

Στην φωτο σας βάζω μια τυπική απώλεια συναφειας. Σας βάζω επισης του αντιστοιχους ρυθμούς διαβρωσης.

 

Ρυθμός διάβρωσης

(ΜΙΝ-ΜΑΧ)

(μm/year)*

80-640

70-520

 

Λογω του μεγεθους η επισκέυη με καθαρισμό και γεφυρα προσφυσης κρινεται αναγκαια. Ο οπλισμος παρουσιαζει

 

μέση διαρροή βρέθηκε στα 382 MPa. Υπάρχει απομείωση διατομής κύριου οπλισμού >14%.

 

Επίσης εαν βαλουμε τις τιμες πεχα και δυναμικου διαβρωσης ο οπλισμός ειναι οριακά στην περιοχή επιδρασης υδρογονου, φωτο 2. Ειναι σκοπιμο ο μηχανικός να θεωρησει συντηρητική μειωση ολκιμοτητας.

[terry]

Kατι μου θυμιζει αυτο...Θα ανεβασω το απογευμα και τις υπολοιπες...

 

 

Για να αρχισουμε να παιρνουμε γνωμες...

 

Μιλαμε για 3οροφη οικοδομη με υπογειο. Ετος κατασκευης 1980-1985.

 

Βλεπετε το προβλημα τις διαβρωσης...

 

Αν ερχοταν πελατης με αυτα τα στοιχεια, τι θα του προτεινατε για να ειναι το σπιτι του ασφαλες και τι μελετη θα κανατε απο μερους σας σαν μηχανικοι??????

[Ροδοπουλος]

Επιπλεον πληροφοριες. Το προβλημα εμφανιζεται στην κατω ματιση των υποστυλωματων του ισογείου. Εχουμε StIII, εχουμε ενανθρακωση >45 χιλιοστα, επικάλυψη ελαχιστη 4 χιλιοστα, χλωριόντα ειναι οριακά κάτω απο 0.18, υγρασια σκυροδεματος 57%, ελαχιστη αντοχη σκυροδεματος 15.5 MPa. Υπάρχει προβλημα απο ομβρια του δρόμου.

 

Υπεδαφος και Πεχα

 

Κανω μια σειρα παραδοχών

 

1. Ειδος εδάφους (χημικη συσταση)

2. Πιθανότητα αυξημένης υγρασίας.

 

απο 1+2 εχουμε ενα διαφορετικό πεχα.

 

3. Θεμελειωση με προβλημα στεγάνωσης

 

4. Ηλικία κτιρίου >20

 

απο 3+4 εχουμε πιθανοτητα διαβρωσης της θεμελειωσης.

 

απο 1+2+3+4 εχουμε διαβρωση με διαφορετικό πεχα.

 

Αναλογα με το πεχα εχουμε διαφορετικό ειδος και κατα βαση ογκο οξειδίων.

 

Αναλογα με το πεχα εχουμε παραγωγη υδρογόνου και μειωση ολκιμοτητας.

 

Ερωτηση ποιο ειναι το πεχα κορεσμενου αργιλικου?

 

Παιδια δεν ξερω και ρωτάω μηπως κάποιος γνωρίζει.

 

Durability Design Lecturers

 

http://facta.junis.ni.ac.rs/aace/aace200901/aace200901-01.pdf

 

http://heron.tudelft.nl/43-4/3.pdf

 

http://www.vbt.bme.hu/phdsymp/2ndphd/proceedings/lindvall.pdf

 

http://enpub.fulton.asu.edu/cement/cbm_CI/CBMI_Separate_Articles/Article-37.pdf

 

http://repositorium.sdum.uminho.pt/bitstream/1822/2675/1/PhDThesis%28MiguelFerreira%29.pdf

 

http://www.jsce.or.jp/committee/concrete/e/newsletter/newsletter13/Paper1.pdf

 

Αρχες Συντηρησης

 

Στο κομματι αυτο κατω απο τον τιτλο Αρχες Συντηρησης θα προσπαθησω να σας δωσω οσο πιο απλα μπορω καποιες αρχες.

 

Για να το κανουμε αυτο θα πρεπει να εχουμε καλα στο μυαλο μας οτι ενα στοιχειο που διαβρωνεται εχει αποκτησει μια κατασταση ηλεκροχημικης ισοροπιας. Η συνθηκη αυτη επηρεαζεται απο παραμετρους οπως το δυναμικο της διαβρωσης, την αγωγιμοτητα του σκυροδεματος, τα περιβαλλοντικα αιτια, την γεωμετρια του στοιχειου, την πυκνοτητα οπλισης, την υγρασια, την εκθεση στον ηλιο, του κυκλους ψυξης, κλπ. Θα σας φερω ενα παραδειγμα γιατι να καταλαβεται καλυτερα. Εστω οτι το δυναμικο/αποσταση απο την βαση (σε εκ)/αγωγιμοτητα ειναι

 

-410/10/4.2, -408/20/5.6, -356/30/4.7. -312/40/6.2, -216/50/8.2, 178/60/6.7

 

με αυτα που ξερετε μεχρις στιγμης θα λεγατε οτι η κρισιμη περιοχη ειναι μέχρι τα 40 ή 50 εκατοστα. Ας πουμε οτι κανατε ενα εμποτισμο. Μετα απο καποιο χρονο ας πουμε 30 ημερες πηγαινατε και οι μετρησεις ειναι τωρα

 

-256/10/4.2, -260/20/5.6, -216/30/4.7. -181/40/6.2, -124/50/8.2, -111/60/6.7

 

αυτο που καταλαβαινετε ευκολα ειναι οτι το δυναμικο μεν εχει πεσει αλλα η αγωγιμοτητα οχι. Εαν παρουμε την διαφορα του πρωτου δυναμικου πχ 410-178 (το τελευταιο)=232. Στις 30 ημερες ειναι αντιστοιχα 145. Αρα η διαφορα που επιτυχαται ειναι της ταξεως των 87 και οχι 232. Με λιγα λογια ειναι σημαντικο να καταλαβουμε οτι χωρις επεμβαση στην αγωγιμοτητα εχουμε εναν περιορισμο στην συντηρηση. H αγωγιμοτητα βεβαια επηρεαζεται απο τον τυπο του σκυροδεματος, λογο Ν/Τ, ρηγματωσεις, πορωδες, αλατα, πυκνοτητα οπλισμου. Για να αυξησουμε την αγωγιμοτητα θα πρεπει να της δωσουμε τιμές μεγαλυτερες απο 20. Αυτο επιτυχγανεται με τα επισκευαστικα κονιαματα τα οποία εχουν μεγαλη αγωγιμοτητα. Δηλαδη με λιγα λογια το 87 τα οποία σε βαθος χρονο χωρις επεμβαση στην αγωγιμοτητα θα γίνει 150, κλπ προσπαθουμε να το περιορισουμε σε ρυθμό. Αρα καταλαβαινεται αυτόματα οτι τα πραγματα οσον και εαν φαινονται ευκολα χρειαζονται μια ακολουθια σκέψης.

 

Διαβρωση και ΚΑΝΕΠΕ

 

Ο τροπος για να υπολογισεται το προβλημα της διαβρωσης κατα ΚΑΝΕΠΕ (παραρτημα 7) ειναι να γνωριζεται την απομενουσα διατομή, τον ρυθμο διαβρωσης, το οριο διαρροης. Προφανως η απωλεια συναφειας χρήζει αμεσης επισκευης διαφορετικα θα πρεπει να υπολογισθει σαν επιμερους μειωση διατομης. Επισης εαν η πληροφορια δινει ενανθρακωση η χλωριοντα τοτε παιζουμε με το α οπως εχω πει παλαιοτερα.

 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Στην Ελλαδα δυστυχως εχουμε μια νοοτροπια οτι τα σπιτια ειναι για παντα και οτι θα το δωσουμε στα παιδια μας, στα εγγονια κλπ. Η νοοτροπια αυτη πηγαζει απο τα παλια πετρινα και εν μερη ειναι σωστη. Στο ΟΣ ομως τα πραγματα ειναι διαφορετικα και διεπονται απο κανόνες που πλησιάζουν αυτους των αυτοκινητων.

 

Κατα βάση το ΟΣ εχει πεπερασμενη ζωή. Αυτος ο χρονικος περιορισμός διεπετε με την σειρα του απο επιμερους παραμετρους

 

1. Ποιοτητα αρχικής κατασκεύης

2. Περιβάλλον (Working Environment)

3. Συντηρηση

4. Μη γνωστους παραμέτρους

 

Εαν θελαμε να βαλουμε συντελεστές βαρύτητας θα λεγαμε

 

1. 40%

2. 30%

3. 20%

4. 10%

 

Οπως ειδατε διαφοροποιω το 1 απο το 2 διοτι ενω το 1 εχει σταθεροτητα στον χρόνο το 2 ειναι δυναμικο. Παραδειγμα ειναι το γεγονος οτι η συγκεντρωση CO2 αλλάζει, η θερμοκρασια αλλάζει, η σχετική υγρασία το ιδιο, κλπ.

 

Το 3 ειναι επίσης δυναμικό και επηρεάζεται τοσο απο το 1 όσο και το 2. Ενας ΦΟ με καλή ποιότητα για το συγκεκριμένο 2 θα έχει λιγοτερες απαιτήσεις συντηρησης. Βεβαια η συντηρηση δεν ειναι μονο βαφη οπως δυστυχώς εχει επικρατήσει αλλα και επιμέρους συστηματα προστασίας τοσο τεχνολογικά όσο και διακοσμητικά. Ενα παράδειγμα ειναι το γεγονος οτι πολλες πολυκατοικίες με κήπο εχουν σταματήσει να χρησιμοποιούν φυτά με μεγάλη απορροφητικότητα στην υγρασία ή να προστατευουν τα υποστυλώματα με φυτά σκίασης.

 

Στην κατηγορία 4 θα πρέπει να δούμε ολες αυτες τις παραμέτρους που μπορούν να δημιουργήσουν διαφόρων μεγεθών ρηγματώσεις. Για παράδειγμα αναφέρω οτι μια ρωγμη 0.3 χιλιοστα επιφέρει αυξηση του συντελεστη διαχυσης κατα 5 φορες. Δηλαδη αυτο που απο ενα ελεγχο θα φανεί σαν το ελάχιστο προβλημα μπορει να επιφέρει μια σημαντικη υποβαθμιση.

 

Θα μπορουσαμε να πουμε σχετικά απλα οτι

 

ΦΟ = Κρατημα αυτοκινητου και οπως καταλαβαίνετε ειναι αδυνατον να ζητάμε απο ενα αυτοκίνητο 30 χρόνων να εχει το ιδιο κρατημα με ενα σημερινό.

 

Επικάλυψη = φρενάρισμα. Παλια τακάκια και δισκοι δεν θα μας προστατευσουν του ιδιο με νέα.

 

Εξωτερική συντηρηση ΦΟ = κατάσταση λαμαρίνας

Οπως δεν αφηνουμε μια βαθιά γραντζουνια για καιρό διοτι όπως ολοι μας μηχανικοί και μη, γνωριζουμε οτι θα σκουριάσει, δεν αφηνουμε και το σπίτι μας.

 

Εμποτισμός με εναστολέα = λάδια κινητηρα

 

Επι της ουσίας αλλαζουμε λαδια για να μειωσουμε την θερμοκρασία, τριβες, φθορές θεωρωντας βεβαια οτι μια μείωση με τα χρόνια ειναι αναποφευκτη. Το ιδιο κάνουμε και με τον αναστολεα διαβρωσης. Με την ιδια λογική προστατευουμε τον οπλισμό μας απο γρήγορη φθορά.

 

Αφου λοιπον για το αυτοκίνητο δινουμε χρηματα στην συντηρηση δεν θα πρεπει να κταλάβουμε οτι και το σπίτι μας εχει τις ιδιες ανάγκες. Ειδικότερα εαν καταλάβουμε οτι η αξία του ειναι πολλαπλάσια?

[terry]

Xρωσταω κατι φωτο το ξερω....

 

Ερωτηση: Σε επισκευη κολωνας με μεγαλο βαθος ενανθρακωσης (μεγαλυτερο απο την επικαλυψη) πρεπει αν αφαιρεθει το ενανθρακωμενο σκυροδεμα σε ολο το υψος της κολωνας ή μονο στις θεσεις διαμηκους οπλισμου και συνδετηρων και γυρω απο αυτους????

 

Ακομα.. Υδροβολη μπορουμε να κανουμε για να καθαρισουμε (πριν τον αναστολεα)?? Ή επιταχυνουμε τη διαβρωση??

[Ροδοπουλος]

Εαν το βαθος ενανθρακωσης εχει κατα πολυ ξεπερασει την επικαλυψη τοτε το προβλημα ειναι καθαρα οικονομικο και θα πρεπει να θεωρησουμε οτι ενας τοσο μεγαλος σε βαθος καθαρισμός δεν ειναι δυνατος. Σε γενικες γραμμες εαν το δυναμικο ειναι κρισιμο τοτε καθαριζουμε, εμποτιζουμε και επισκευαζουμε. Με λιγα λογια λεμε οτι βαση Fick του κοβουμε την παραιτερω διαχυση. Βεβαια και πρεπει να κανουμε πριν τον αναστολέα καθως και περασμα με οινοπνευμα και νερο 1/10.

 

-------------------------------------------------------------------------

 

Διαβαστε και βγάλτε ετυμηγορία

 

http://library.tee.gr/digital/m2025/m2025_voudiklaris.pdf

 

http://www.iok.gr/documents/EN206-1_AntSak.pdf

[terry]

Και διαβαζω:

 

"Δυστυχώς, ο λόγος νερού προς τσιμέντο δεν μπορεί να ελεγχθεί ούτε στο νωπό ούτε στο σκληρυμένο σκυρόδεμα, όπως δεν μπορεί άλλωστε να ελεγχθεί η περιεκτικότητα ή και το είδος του περιεχομένου τσιμέντου ή ο βαθμός συμπυκνώσεως και συντηρήσεως. Στην πραγματικότητα, το μόνο μέγεθος που μπορεί να μετρηθεί αξιόπιστα και να διαπιστωθεί εκ των υστέρων, είναι η αντοχή του σκυροδέματος."

 

Το τσιμεντομετρο που λεγαμε???

[Σπυριδούλα]

ναι, αυτό είναι. προσοχή όμως στη χρήση του

[terry]

Eδω ο Βουδικλαρης λεει οτι ΔΕΝ μετριεται το Ν/Τ...

[Ροδοπουλος]

ακριβως διοτι δεν ειναι ενημερωμενος. Δυστυχως αρκετοι γραφουν οτι θελουνε.

 

---------------------------------------------------------------------------------------

 

RILEM TC 154-EMC vs ASTM C876

 

Η μετρήσεις δυναμικού κατα ASTM C876 έχουν ενα φυσικό όριο -400. Για τιμές χαμηλοτερες έχουμε το RILEM TC 154-EMC. Κατα την επιθεωρηση θα πρεπει να δουμε εαν πλησιαζουμε ή ξεπερνάμε το -400. Εαν αυτο γίνετε τοτε θα πρεπει να ψαξουμε βαθύτερα. Στην φωτο το δυναμικο ηταν -400 πολυ κοντα στο δάπεδο. Εκσκαφή σε βάθος 3 μέτρων μας έδωσε την εικόνα 1. Προσοχη θα πρεπει να δωθει στο γεγονος οτι για μεγαλα δυναμικα εχουμε υγρο σκυροδεμα με χλωριόντα.

 

Σαφως το προβλημα εδω ειναι πολυπλοκο. α) δεν εχουμε απαραίτητα υψηλο ρυθμο διάβρωσης λόγω χαμηλής θερμοκρασίας, ρυπων και υψηλης υγρασίας αλλα β) δεν εχουμε την πολυτελεια σαν μηχανικοί να γνωρίζουμε την εξέλιξη σε βάθος χρόνου. Η προληπτική χρήση ανοδίων, εμποτισμού και στεγάνωσης ειναι επιτακτική. Βεβαια υπάρχει κόστος αλλα οποιαδήποτε αλλη λύση ειναι επισφαλής.

 

Η σημερινή κατάσταση των χλωριόντων δίνεται στην εικόνα 18.1

 

Εικόνα 18.1. Σημερινή επιφανειακή συγκεντρωση χλωριόντων.

 

Εικόνα 18.2. Σε 12 χρόνια απο σήμερα η συγκέντρωση των χλωριόντων θα έχει ξεπεράσει τον οπλισμό με αποτέλεσμα την εκθετική αύξηση του κόστους επισκευής. Η συγκέντρωση των 0.14% κ.β. κρίνεται κρίσιμη.

 

Προσομείωση επισκευής σκυροδέματος για περαιτέρω διάχυση χλωριόντων στοιχείου ΚΒ.

 

Παραδοχές Α

 

1. Επισκευαστικό κονίαμα με τριχοειδής απορρόφηση και διαπερατότητα υγρού νερού κατά ΕΝ 1062-3

2. Σφραγιστικό κονίαμα με συντελεστής υδατοαπορροφητικότητας W κατα ΕΝ 1062-3.

3. Πιθανότητα ποιότητας επισκευής 50% (μερική επίβλεψη).

4. Χωρίς σχεδιασμό συντήρησης.

 

Εικόνα 18.3. Με βάση της παραπάνω παραδοχές, σε 34 χρόνια απο την ημέρα της επισκευής (σήμερα) η συγκέντρωση των χλωριόντων θα έχει ξεπεράσει τον οπλισμό.

 

 

Παραδοχές Β

 

1. Επισκευαστικό κονίαμα με τριχοειδής απορρόφηση και διαπερατότητα υγρού νερού κατά ΕΝ 1062-3

2. Σφραγιστικό κονίαμα με συντελεστής υδατοαπορροφητικότητας W κατα ΕΝ 1062-3.

3. Ελαστική ενδιάμεση στρώση σφράγισης και τελική βαφή κατα ΕΝ 1062-3.

4. Πιθανότητα ποιότητας επισκευής 50% (μερική επίβλεψη).

5. Χωρίς σχεδιασμό συντήρησης.

 

Εικόνα 18.4. Με βάση της παραπάνω παραδοχές, σε 43 χρόνια απο την ημέρα της επισκευής (σήμερα) η συγκέντρωση των χλωριόντων θα έχει ξεπεράσει τον οπλισμό.

 

 

Παραδοχές Γ

 

1. Επισκευαστικό κονίαμα με τριχοειδής απορρόφηση και διαπερατότητα υγρού νερού κατά ΕΝ 1062-3

2. Σφραγιστικό κονίαμα με συντελεστής υδατοαπορροφητικότητας W κατα ΕΝ 1062-3.

3. Πιθανότητα ποιότητας επισκευής 50% (μερική επίβλεψη).

4. Με σχεδιασμό πολλαπλής συντήρησης (ανα 10 χρόνια).

 

 

Εικόνα 18.5. Με βάση της παραπάνω παραδοχές, σε 41.8 χρόνια απο την ημέρα της επισκευής (σήμερα) η συγκέντρωση των χλωριόντων θα έχει ξεπεράσει τον οπλισμό.

 

Παραδοχές Δ

 

1. Επισκευαστικό κονίαμα με τριχοειδής απορρόφηση και διαπερατότητα υγρού νερού κατά ΕΝ 1062-3

2. Σφραγιστικό κονίαμα με συντελεστής υδατοαπορροφητικότητας W κατα ΕΝ 1062-3.

3. Ελαστική ενδιάμεση στρώση σφράγισης και τελική βαφή κατα ΕΝ 1062-3.

4. Πιθανότητα ποιότητας επισκευής 50% (μερική επίβλεψη).

5. Με σχεδιασμό πολλαπλής συντήρησης (ανα 10 χρόνια)

 

Εικόνα 18.6. Με βάση της παραπάνω παραδοχές, σε περισσότερο απο 100 χρόνια απο την ημέρα της επισκευής (σήμερα) η συγκέντρωση των χλωριόντων θα έχει ξεπεράσει τον οπλισμό.

 

--------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Τα παραπάνω είναι από πραγματική μελέτη συντήρησης. Σας δίνω μια ιδέα για να δείτε τι μπορούμε να επιτύχουμε. και το φώτο 18-6

 

Περιορισμοί Αναστολέα Διάβρωσης μέσω εμποτισμού

 

Ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζω καθημερινά είναι η χρήση αναστολέα διάβρωσης σε υφιστάμενα χωρίς επιθεώρηση. Υπάρχει πολύς κόσμος που διαβάζοντας απλά κάποιο τεχνικό φυλλάδιο περί αναστολέα ξεκινάει ενα εμποτισμό και πιστεύει οτι έχει λύση το πρόβλημα. Δυστυχώς τα πράγματα ειναι αρκετά πιο σύνθετα και υπάρχουν περιπτώσεις που συνέργεια προβλημάτων όπως χλωριόντα ή και υψηλά δυναμικά (>-420mV) δεν λύνονται με αναστολέα. Σαφώς κάπου ο αναστολέας ακούγεται ιδανικός πρώτο από πλευράς τιμής και χρήσης. Σαφώς και δεν θα επιδεινώσει τα πράγματα άλλα σίγουρα δεν θα λύσει το πρόβλημα. Εαν στις παραπάνω περιπτώσεις δεν ακολουθήσουμε μια πολλή αυστηρή γραμμή συντήρησης το πρόβλημα θα παραμείνει και μετα απο κάποια χρόνια θα είναι αργά.

 

Τα αποτελέσματα ειναι στις εικόνες 1-3. Παρακάτω δινω μια τυπική συντήρηση με προϊόντα ΣΙΚΑ (ο μοναδικός λόγος ειναι οτι κανένας άλλος δεν εχει εμποτισμό οπότε λόγω συμβατότητας υλικών ειναι μονόδρομος)

 

2. Καθαρισμός Επικάλυψης μέχρι βάθους 12 χιλιοστών σε ύψος 160 εκ απο το έδαφος (το δυναμικο πάμω απο -150 ειναι ο συντελεστης ασφαλέιας).

3. Καθαρισμός οπλισμού με ηλεκτρική συρματόβουρτσα.

4. Απομακρυνση σκόνης με πεπιεσμένο αέρα.

5. Διαβροχή με 1/10 καθαρό οινόπνευμα σε απιονισμένο νερό με ψεκαστικό και στεγνωμα για τουλάχιστον 3 ώρες.

6. Τοποθέτηση 4-6 ανοδίων Galvashield XP+ (ανα 2/25 εκατοστά).

7. Χρήση SikaTop Armatec 110 EpoCem με πινέλο με πλαστικές ίνες.

8. Χρήση επισκευαστικού Sika MonoTop 622 Evolution Κλάση EN1504 R3.

9. Εμποτισμός με Ferrogard 903

10. Σφράγγιση Sika Monotop 621 Evolution

11. Υδροφοβισμός με Sikagard 700S.

12. Χρήση μαστίχης SIKAFLEX 11FC και επανατοποθέτηση μαρμάρου με κλίση -10 μοιρών.

13. Βαφή με SikaGard 680S.