Ενανθράκωση με διάβρωση

[Ροδοπουλος]

το τελευταίο τεύχος απο το σκυρόδεμα και χάλυβας περιέχει πολλά ενδιαφέροντα άρθρα.

 

http://www.skyrodemanet.gr/

 

Ενα απο τα βασικά προβλήματα που θα κληθεί ο μηχανικός να λυσει ειναι η υποβάθμιση της ολκιμότητας του χαλυβα. Σε προηγούμενα εχω πει οτι με βάση το πεχα και το δυναμικό ειναι δυνατόν να πούμε εαν παράγουμε υδρογόνο με αποτέλεσμα την ψαθυροποιηση του χάλυβα. Σπανίως στις περιπτώσεις αυτές έχουμε μεγάλες απομειώσεις διατομής ή ακομα και πτωση της διαρροής. Στην περίπτωση αυτή υπάρχουν δυο λύσεις. α) λυνουμε κατα ΚΑΝΕΠΕ με χρήση ειδικού συντελεστή στο κεφάλαιο 7 β) θεωρούμε οτι η πρώτη αστοχία θα είναι του συνδετήρα και προσπαθούμε να καλύψουμε την απώλεια περίσφιξης με ανθρακοέλασμα ή FRP. Στην δεύτερη περίπτωση θα πρέπει να βεβαιωθούμε οτι δεν υπάρχει ενανθράκωση η οποία θα επηρεάσει την πρόσφυση της ρητίνης, οτι δεν υπάρχει υγρασία και οτι η αντοχή του σκυροδέματος είναι αρκετή για να μην δημιουργήσει διαφοροποίηση αντοχής δι-επιφανειών. Στην περίπτωση αυτή το πείραμα του pull-out θα μας δώσει τις προδιαγραφές της ρητίνης.

 

Συντηρηση ΦΟ

 

Θα ηθελα να ξεκαθαρίσω τα παρακάτω

 

για δυναμικα μέχρι -400 και χωρις χλωριόντα (<0.18%) ενας αναστολέας, επάλειψη και σφραγιση μπορεί να δωσει τουλαχιστον 10-15 χρόνια ζωής.

 

για δυναμικό μέχρι -400 και με χλωριόντα (<0.2%) θα χρειαστούμε και κάποιο ανόδιο κατηγορίας XP και πιθανον XP+.

 

για δυναμικό μικρότερο απο -400 (-450, -500) έχουμε καταστάσεις RILEM και τα πραγματα ειναι σοβαρά και δύσκολα. Τέτοιο δυναμικό σημαίνει νωπο σκυρόδεμα και χλωριόντα. Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να στεγανώσουμε το σκυροδεμα, θα πρεπει να το ξεπλένουμε απο τα άλατα με ειδικά χημικά, θα πρέπει να επαναλκαλοποιήσουμε το σκυρόδεμα και θα χρειαστεί καθοδική προστασία. Αυτη η κατάσταση συνήθως βρίσκεται σε θεμέλια και υπόγεια. Δυστυχώς έχω βρει περιπτώσεις που κάποιοι μηχανικοί έριξαν μανδύα και gunite με αποτέλεσμα σε 5 χρόνια να μιλάνε για κατεδάφιση αφου κατέστρεψαν και τον υπάρχον και το νέο οπλισμό. Λοιπον προσοχή και προσπαθήστε να πείσετε τους πελάτες σας οτι ορισμένα πραγματα δεν λυνονται απο τεχνίτες και μάστορες. Απαιτούν επιστημονική λύση και χρήματα.

 

-----------------------------------------------------------------------------------------

 

Πρόσφατα βρέθηκα αντιμέτωπος με μια κατάσταση όπου μια εταιρεία ελέγχου πριν απο 6 μήνες δεν βρήκε οτι τα θεμέλια ειναι διαβρωμένα σε σημείο τραγικό με αποτέλεσμα να ξεκινήσουν εργασίες κατασκευής δυο νεων ορόφων. Στο καλούπωμα της πλάκας του 2ου ορόφου δημιουργήθηκαν ρηγματώσεις σε τρια υποστυλώματα οι οποίες με τον χρόνο αυξάνονταν με ρυθμό 0.1 χιλιοστά ανα 2 τόνους φορτίου. Αυτο μετρήθηκε οταν ο γερανός εφερε τα τουβλα για την οικοδομή. Ο μηχανικός πραγματικά βρέθηκε στο σημειο να σταματήσει την οικοδομή. Μετα το έλεγχο βρεθηκε οτι 2 υποστυλώματα αντικριστά στα ρηγματωμένα ειχαν υποστει σημαντική διάβρωση ενω 3 οπλισμοι απο τα 10Φ20 (70χ20) είχαν αστοχήσει ενω η απώλεια διαμέτρου ειναι μεγαλύτερη απο 70%. Στην πορεία των πραγμάτων έμαθα οτι ενω η εταιρεία ελέγχου είχε ζητήσει να γίνει έλεγχος θεμελίωσης οι ιδιοκτήτες αρνηθηκαν λόγω κόστους. Το δυστύχημα είναι οτι ούτε ο μηχανικός το θεωρησε αναγκαίο με αποτέλεσμα να μην τους πιέσει.

 

-----------------------------------------------------------------------------------------

 

Ενα βασικό πρόβλημα που θα πρέπει κάθε μηχανικος που κάνει ταχυ οπτικο έλεγχο να γνωρίζει ειναι οτι η διάβρωση του οπλισμού δεν φαίνεται απαραίτητα με spalling. Στην φωτο βρήκαμε δυναμικό -120mV τιμή που δεν μας δίνει ενεργή διάβρωση αλλα η αγωγιμότητα του σκυροδεματος ήτανε 3.8 KΩhmcm τιμή που μας δίνει διάβρωση. Βγάζοντας την επικάλυψη βρήμαμε απομείωση του οπλισμού κατα 25%. φωτό. Το πρόβλημα ήταν οτι η διάβρωση ήταν ενεργή πριν χρόνια, για κάποιο λόγο σταμάτησε αλλα η ζημιά έχει γίνει. Βλεπεται λοιπόν οτι ο ταχύς οπτικός έλεγχος δεν μπορεί να βρεί τα προβλήματα και μπορεί να βάλει τον μηχανικό σε καταστάσεις αξιοπιστίας. Βεβαια το πεχα του σκυροδέματος έιναι σχετικά υψηλό για να μην παράγει μεγάλο ογκο οξειδίων που θα οδηγούσαν σε spalling στον χρόνο που αυτό ηταν ενεργό.

 

-----------------------------------------------------------------------------------------

για την χρήση παλιών αναμονών StI, StIII σε Β500c αφού δούμε την κατάστασή τους χρησιμοποιούμε couplers τους οποίους γεμίζουμε στον διάκενο και περιμετρικά με CD31 για να σταματήσουμε ηλεκτροχημικά προβλήματα. Βαζω λινκ

 

http://www.erico.com/products.asp?folderid=171

 

ψαξτε Search for an ERICO Representative

 

All CountriesChange

 

Search for an ERICO Representative και θα δείτε οτι πωλούνται και στην Ελλάδα.

 

-----------------------------------------------------------------------------------------

 

Για την προστασία μεταλλικών στοιχείων και ειδικότερα συγκολλήσεων μια ταινία zink που κολλάει με πίεση ειναι οτι πρέπει. Βαζω φωτο. Οπως θα δείτε προστατεύουμε ιδιαίτερα της ακμές. Το κόστος ειναι πολύ μικρό και χρησιμοποιείται επίσης στα σημεία που γδάραμε την αντισκωριακή βαφή.

 

Ρητίνες και Πολυμερισμός

 

Τα τελευταία χρόνια η χρήση των FRP και ανθρακοελασμάτων με χρήση ρητινών καταλαμβάνει ενα σημαντικό κομμάτι της επισκευής. Στον αντίποδα της σχετικά τόσο ευκολής επισκευής/ενίσχυσης βρίσκονται δυο προβλήματα. Το πρώτο ειναι ο φραγμός απο την ρητίνη στην διαπνοη του σκυροδέματος και ταυτόχρονα στην φραγή υγρασίας. Το δεύτερο και σημαντικότερο ειναι η τάση των ρητινών να πολυμερίζονται σε θερμοκρασίες επιφανείας μεγαλύτερες απο 85 βαθμούς Κελσίου με αποτέλεσμα να μειώνεται σημαντικά η δυνατότητα αντοχή της ίνας. Στην Ελλάδα το πρόβλημα είναι σχετικά γνωστό και πολλοί μηχανικοί εφαρμόζουν ειδικές θερμομονωτικές κονίες και βαφές. Στις ΗΠΑ τα πράγματα είναι πιο εξελιγμένα και τα υφάσματα έχουν δωσει ενα μεγάλο μέρος της αγοράς σε υφάσματα polyparaphenelyne benzobisoxazole (PBO) τα οποία τοποθετούνται με ειδική τσιμεντοειδή κονία.

[kostassid]

Συμφωνώ κ.Ροδόπουλε για τα PBΟ, αλλά η τιμή τους είναι 4 φορές!!! πάνω από τα ανθρακοϋφάσματα των 400gr και δεν μου γεμίζουν το μάτι για αντοχή εφόσον η εφαρμογή γίνεται (για να καταλάβουν τα υπόλοιπα μέλη) με ένα πεταχτό ειδικής τσιμεντοκονίας (υδραυλική-θιξοτροπική, όχι πολυμερική) τοποθέτηση του PBΟ υφάσματος και ύστερα ξανά πεταχτή η ίδια τσιμεντοκονία σε πάχη έως 3mm. Εφαρμογή με μυστρί και τελική αντοχή (σύμφωνα με φυλλάδια) 60MPa. Προσωπικά δε θα τα πρότεινα μέχρι να τα δοκιμάσει κάποιο πανεπιστήμιο. Με αυτό το κόστος μπορούν να τοποθετηθούν προεντεταμένα ανθρακοελάσματα και πυράντοχη γυψοσανίδα για πυροπροστασία. (ανάλογα βέβαια το είδος της ενίσχυσης επισκευής...κάμψη,διάτμηση,περίσφιγξη)

[Ροδοπουλος]

kostassid

 

έχεις δίκιο για το κόστος Χ4 αλλα επίσης θα πρέπει να δεις και την πτωση του συμβατικού λόγω πολυμερισμού. Τα Ελληνικά Πανεπιστήμια δεν θα κάνουν τέτοια μελέτη για πολλούς λόγους, όπως επίσης δεν έχουν κάνει και για τον πολυμερισμό. Στο εξωτερικό εχουν περάσει πιστοποιήσεις, CNRDT 200/2004. Για αντοχή έχω τιμές στα 264MPa και παραμόρφωση θραυσης 2.15%.

[kostassid]

Συνάφεια όμως;Υπάρχει συνεργασία υφιστάμενου σκυροδέματος με το ύφασμα;

 

(άσχετο) Αλήθεια θα ήθελα να σε ρωτήσω έχεις βρει ποτέ σκυρόδεμα με pull-off test μεγαλύτερο των 2,00~2,50Mpa;

[Ροδοπουλος]

Η συνάφεια έχει να κάνει με το πορώδες του σκυροδέματος, την επιφανειακή αντοχή, το φρεζάρισμα πριν την ρητίνη και το pull-off test. Εχω δει αρκετά καλά νούμερα μέχρι και 8Mpa. Το φρεζάρισμα και ο καθαρισμός της επιφάνειας ειναι must. Τα δυο συνεργεία που ξέρω φρεζάρουν με BSM-125 Bulle.

[kostassid]

Στα ΡΒΟ όμως, η εφαρμογή δεν γίνεται με ρητίνη αλλά με τσιμεντοειδές.Άρα τί συνάφεια μπορούν να πετύχουν; Έπιτυγχάνει τέτοιο βαθμό πρόσφυσης ώστε να εκμεταλευτεί όλες τις ιδιότητες του υφάσματος; Αν η μελέτη βγάζει διπλή ή τριπλή στρώση; θα μπορέσει το κονίαμα να μεταφέρει δυνάμεις ώστε να μην μεινουν ανενεργές οι εξωτερικές στρώσεις;

Το θετικό στην υπόθεση είναι ότι μάλλον θα εκτελέσω μία τέτοια εργασία τον Νοέμβριο(αρχές) οπότε θα δω και το υλικό από κοντά όπως και το τρόπο που δουλεύεται.

[Ροδοπουλος]

κοιτα το

 

http://www.vector-corrosion.com/wordpress/wordpress/wp-content/uploads/2009/11/Ruredil_Data-Sheet_Xmesh.pdf

 

εχουμε κανει pull-off στο τσιμεντοειδές με αντοχή 6.4MPa. Κάναμε και pull-off σε 2 φύλλα και βγήκε 7.1MPa.

 

http://www.vector-corrosion.com/wordpress/wordpress/wp-content/uploads/2009/11/X-MeshGold_08_EN_DEF_LR.pdf

 

υπαρχει πιστοποιηση κατα EN 13501-1

 

το θετικό ειναι οτι εαν υπαρχει ενανθράκωση δεν επηρεαζεται. Αντιθετα η ρητίνη δημιουργει διπλο interface

[kostassid]

Λέγοντας διπλό interface;

[Ροδοπουλος]

1 ειναι ρητίνη/ενανθρακωση, 2 ειναι ενανθρακωση/κανονικό σκυρόδεμα.

 

Βεβαια και εδω ειναι το παιχνίδι η αντοχές πρόσφυσης απο τον κατασκευαστή ειναι συνήθως για Ν/Τ κοντα στο 0.4. Στην Ελλάδα το 0.4 δεν υπάρχει ουτε σε γέφυρες. Για αυτό και το pull-out ειναι επιτακτικό. Τωρα οτι δεν γίνεται και η ρητίνη πέφτει σε επιφάνεια χείριστη ειναι αλήθεια. Εχουμε μετρήσει 0.6 MPa. Η σωστή σειρά για ρητίνη είναι

 

υδροβολή και στεγνωμα για 72 ωρες

φρεζάρισμα και καθαρισμός με πεπιεσμένο αέρα

1/10 οινόπνευμα σε νερο για να καθαρίσουμε τους πόρους απο έλαια.

Στέγνωμα 24 ώρες

Μέτρηση υγρασίας πριν την εφαρμογή

Σε 2-3 σημεία βαζουμε τις τάπες του pull-out και αφήνουμε για 7 ημέρες

Κάνουμε την μέτρηση

Εαν μας δώσει αποτέλεσμα στις προδιαγραφές ΟΚ. Εαν οχι ξανα φρεζάρισμα με αλλο νουμερο καρβίδιο (πιο τραχύ) και ξανα.

 

------------------------------------------------------------------------------

 

Επειδή θέλω να μάθετε

 

http://www.acmanet.org/crj/crj_10_07_papers/Hamilton.pdf

 

πατε στο

 

http://www.spsrepair.com/tabid/464/Default.aspx

 

και κατεβάστε το pdf. Μία απο τις μεγαλύτερες εταιρείες επισκευών.

 

------------------------------------------------------------------------------

 

Ενα φαινόμενο που βλέπω συνέχεια ειναι μηχανικούς που ενώ έχουν την καλύτερη των προθέσεων προσπαθούν να επισκευάσουν προβλήματα διάβρωσης βασιζόμενοι στα τεχνικά εγχειρίδια των εταιρειών. Το πρόβλημα με τα εγχειρίδια αυτά είναι οτι δεν αποτελούν λύσεις αλλά πιθανές λύσεις ενω σχεδόν ποτέ δεν βασίζονται σε μετρήσεις. Το πρόβλημα λοιπόν είναι οτι πολλές φορές ενας αναστολέας μπαίνει με συμβατική κατανάλωση, ή σε σκυρόδεμα που έχει χλωριόντα, ή κανένας συντελεστής ασφαλείας δεν έχει ληφθεί υπόψιν. Θέλω στο σημείο αυτό να τονίσω οτι μια τοπική επισκευή μπορεί να δημιουργήσει σημαντικότατο πρόβλημα σε βάθος χρόνου σε κάποιο άλλο σημείο. Για να λύσουμε το πρόβλημα αυτό θα πρέπει να επισκευάσουμε με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να διατηρήσουμε το δυναμικό διάβρωσης χαμηλό και ομοιόμορφο. Πολλές φορές αυτό χρειάζεται ενα πολύμετρο για να δούμε οτι η ηλεκτρική αντίσταση των οπλισμών διατηρείται σταθερή. Αυτό γίνεται μετά τον καθαρισμό. Ο λόγος ειναι οτι κατα τον καθαρισμό μπορεί το τσέρκι να σταματήσει να ακουμπάει στον οπλισμό και να κλείνει το κύκλωμα (σαν αρχή ειναι παρόμοια με αυτή της τοποθέτησης ανοδίων). Η επάλειψη επίσης θα πρέπει να γίνεται σε μία περιοχή αρκετα μεγαλύτερη απο αυτην της ορατής διάβρωσης. Ο λόγος είναι οτι η άνοδος (ενα τυπικό μαγνητικό πεδίο ηλεκτρονίων) καταλαμβάνει μια περιοχή ή μήκος μεγαλύτερο απο το τοπικό. Επίσης θα πρέπει πάντα να έχουμε μαζί μας ενα κομμάτι αρκετών μέτρων απο συρμα που δένουμε τα τσέρκια. Αυτό το βάζουμε μεταξύ των οπλισμών που δίνουν διαφορετική αντίσταση. Εφόσον βεβαιωθούμε οτι έχουμε την σωστή ομοιομορφία, τότε κάνουμε την επάλειψη ενω μετράμε συνέχεια για τυχόν διαφοροποιήσεις αντίστασης. Επαναλαμβάνουμε την διαδικασία μέχρι να φτάσουμε στην επιθυμητή διάσταση επισκευής. Τα γράφω αυτά τα σχετικά απλά πράγματα για να καταλάβετε οτι μια επισκευή αυτού του τύπου δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να θεωρείται απλή ή έστω απλούστερη της επισκευής ρωγμών. Ο λόγος ειναι απλός. Εαν μια ρωγμή δεν κρατηθεί σωστά το πολύ να κάνει σπάσιμο σε μία άλλη αρκετά σύντομα. Εαν μια διάβρωση δεν κρατηθεί σωστά τότε οταν θα εμφανιστεί ξανα (σε κάποια χρόνια) θα είναι πολύ αργά και η δομική ακεραιότητα θα έχει υποβιβαστεί τόσο πολύ που θα χρειαζόμαστε πολύ δυσκολότερες και δαπανηρότερες λύσεις. Αρα κατα την ταπεινή μου γνώμη οταν μπλέκεται σε τέτοια δουλεία αφιερώστε κάποιο χρόνο στην επίβλεψη και μην αφήνεται τον μάστορα να το κάνει τυφλά. Σε τελική αναλυση η διάβρωση είναι ο Νο 1 εχθρός της κατασκευής μας. Οταν θα δείτε την διατομή να πέφτει κατά 60%, την διαρροή κατα 20% και την ολκιμότητα κατά 90%, ενω ο πελάτης σας δεν έχει χρήματα για τόσο δαπανηρή επέμβαση τότε θα καταλάβετε καλύτερα το πρόβλημα. Δεν χρειάζεται να φτάσουμε εκεί. Ο ΚΑΝΕΠΕ, ο 8-3, ΕΝ 1504 προσπαθεί να μας προφυλάξει λέγοντας για επιθεωρήσεις αλλα δυστυχώς δεν το κάνει υποχρέωσή μας. Καλό καλοκαίρι.

 

Χλωριόντα χωρίς διάβρωση

 

Λιγο πριν της διακοπές έκανα μια επιθεώρηση σε ενα σπίτι στην Ηλιουπολη. Εκτος των καλσσικών προβλημάτων βρήκα υψηλά ποσοστά χλωριόντων. Παρόλα τα 30+ χρόνια ο χάλυβας δεν εμφάνιζε κάποια σημαντικά ποσοστά διάβρωσης. Το προβλημα ηταν σε όροφο, με τέντες και γενικά χωρίς προβλήματα απο κύκλους βρεγμένο/στεγνό. Το προβλημα είναι πιο πολύ θεμα συντηρητισμού, θα πρέπει να βάλει ανόδια για να καλύψει την περίπτωση που γίνει κάτι στραβό ή άπλα το αφήνουμε και βλέπουμε?

 

------------------------------------------------------------------------------

 

Πάλι πριν της διακοπές κάναμε μια επιθεώρηση σε σπίτι στο Καστρί και βρήκαμε ένα τοιχίο με τα ακολουθα, δυναμικό -405mV, Ηλεκτρική αγωγιμότητα 2.1KΩcm, χλωριόντα 0.38% και το πιο τραγικό πεχά 5.6. Τωρα για την ιστορία μάθαμε τα εξής. Μέσα του έτρεχε αποχέτευση οι οποία για πολλά χρόνια ήτανε βουλωμένη και οι ιδιοκτήτες έριχναν ότι χημικό έβρισκαν. Σχημάτισαν στο ύψος της πεδιλοδοκού και ενα φυσικό βόθρο. Η πεδιλοδοκός έχει και αυτή τα ίδια προβλήματα. Ο ρυθμός διάβρωσης ειναι απο 170-190 μικρά ανα έτος.

[terry]

Αυτο εχει ενδιαφερον..

 

Υπαρχουν φωτο μετα την "ανασκαφη"???