Ενανθράκωση με διάβρωση

[terry]

Δεν υπαρχει τετοια κατηγορια σκυροδεματος...

25/30 και 30/37 μονο...

[Ροδοπουλος]

κοίτα το Ελληνικό ΕΝ 206 θεωρητικά υπάρχει διαφορετικά πας στο 30/37

Edited Δεκέμβριος 4 , 2011 by Ροδοπουλος

[Ροδοπουλος]

Ενα απο τα πλέον σημαντικά αποτελέσματα μιας επιθεώρησης είναι η εύρεση πιθανού υποβιβασμού της ολκιμότητας του χάλυβα. Συνήθως αυτή εμφανίζετε είτε λόγω ψαθυροποίησης απο υδρογόνο (απαιτεί αρκετά χαμηλό πεχά <6 και δυναμικό μικρότερο απο -400mV), είτε λόγο σημαντικής μείωσης της διατομής (>40%) και ύπαρξη εξαχνώσεων με αποτέλεσμα να έχουμε σημαντική συγκέντρωση τάσεων. Οπτικά η πρώτη περίπτωση γίνεται ορατή απο κόκκινες φουσκάλες στον οπλισμό που ονομάζονται hydrogen generation sites.

 

Στις περιπτώσεις αυτές θα πρέπει να κόψετε το κοντινότερο τσέρκι και να το ανακυκλισετε με το χέρι. Εμπειρικά εαν σπάσει στην πρώτη κάμψη ενω η επιφάνεια θραυσης δεν εμφανίζει όλκιμη όψη έχετε την απάντηση σας (Agt<1%).

Edited Δεκέμβριος 11 , 2011 by Ροδοπουλος

[Ροδοπουλος]

Ενα απο τα σημαντικότερα λάθη που κάνουν ακόμα και τα διαπιστευμένα εργαστήρια είναι να υπολογίζουν αύξηση της αντοχής του σκυροδέματος λόγω ενανθράκωσης υπο συνθήκες κρούσης ή εξολκευσης. θα μου πείτε δεν έχουν δίκιο? Εχουν, εαν είναι σίγουροι οτι πρόκειται για ενανθράκωση και οχι για χλωριόντα ή χημική προσβολή που και πάλι με τον ψεκασμό θα βρούνε πτώση του πεχα. Στην περίπτωση βέβαια αυτή δεν έχουμε αύξηση της αντοχής αλλα ακόμα και πιθανή μείωση.

[Ροδοπουλος]

Σε περιπτώσεις χημικής προσβολής (Ph <7.0) που έχει ξεπεράσει το πάχος επικάλυψης γίνετε χρήση ειδικών ανοδιών με δυνατότητα ενεργοποίησής σε τέτοιο περιβάλλον. Η φωτό απο πρόσφατη γαλβανική προστασία με BASF Intact CP 105 gr. Στην συγκεκριμένη εφαρμογή ο εγκιβωτισμός γίνεται με ειδική κονία χαμηλής αγωγιμότητας <15KOhmcm κατηγορίας R4 ώστε να έχουμε και εγκιβωτισμό και επισκευαστικό ταυτόχρονα.

[Ροδοπουλος]

Ενα απο τα σημαντικότερα προβλήματα που πρέπει να προσέχουμε είναι η ύπαρξη γαλβανικών φαινομένων. Αυτά παρουσιάζονται απο διάφορα αίτια (μέχρι και ανομοιογένεια του χάλυβα πχ StIII, StI τσέρκι) αλλα κυρίως απο την διαφορά στον ρυθμό διάχυσης ή στον ρυθμό δημιουργίας ηλεκτρολύτη. Στην εικόνα βλέπετε στα 220 εκ ενα ισχυρό γαλβανικό (περιοχή με χαμηλό ρυθμό μέσα σε περιοχή με υψηλό ρυθμό). Για να καταλάβετε καλύτερα σας βάζω και την εικόνα απο το σημείο.

 

Προσέξτε οτι έχουμε σοβαρή διάβρωση (άνοδος) μαζί με σχεδόν ανέπαφο οπλισμό (κάθοδος) σε πολλαπλά σημεία. Το φαινόμενο εξηγείτε απο την μεγάλη πυκνότητα του οπλισμού που σε αυτή την περίπτωση είναι 4Φ22+ΒΦ20+ΣΦ6/15 σε 45Χ45. Πάμε λοιπόν να δούμε λίγο πίσω. Κάποια στιγμή ο ηλεκτρολύτης δημιουργήθηκε πρώτα στον ακμαίο οπλισμό, σύνηθες λόγω οτι "συνήθως" έχει μικρότερη επικάλυψη, η διάμετρος του οπλισμού "διαβάζει" διάχυση απο 2 πλευρές και συνήθως μεταφέρει ηλεκτρόνια αφού πάλι συνήθως συνδέετε με το τσέρκι / σε αντίθεση με εναν πλευρικό. Αυτός ξεκίνησε την διαδικασία της διάσπασης του φίλμ προστασίας και δημιούργησε άνοδο/κάθοδο. Επειδή οι απαιτήσεις της ανόδου ήταν μεγαλύτερες με τα χρόνια έψαξε και βρήκε νέες καθόδους που με την σειρά τους έκαναν ανόδους, κλπ.

 

Θα μου πείτε δεν υπάρχει μεγάλη ζημιά άρα πάμε με την λογική του καθαρισμού/αναστολείς/γέφυρα + 1 μέτρο μακρυά κλπ. Εδώ δυστυχώς δεν θα δουλέψει διότι ο αναστολέας λόγο του ισχυρού γαλβανικού μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα (1-2 χρόνια) θα σταματήσει να προστατεύει. Η γέφυρα πιθανόν θα κρατήσει παραπάνω (3-5 χρόνια) αλλα πάλι δεν έχει σχεδιαστεί για τόσο ισχυρό γαλβανικό. Η λύση είναι σχετικά απλή 2-3 ανόδια μείωσης στην περιοχή του γαλβανικού θα σας δώσουν 15-25 χρόνια.Το κόστος είναι γελοίο.

[Αποστολόπουλος]

Αναφερόμενος στο #1143 περί υποβιβασμού της ολκιμότητας του χάλυβα: Η σύνδεση της απώλειας μάζας του σιδηρού οπλισμού με την πτώση της ολκιμότητας σχετίζεται ιδιαίτερα με το περιβάλλον έκθεσής του π.χ. ενανθράκωση; χλωριόντα; συνδυασμός αυτών; χημική προσβολή; κλπ. Έτσι για παράδειγμα, μία απώλεια μάζας 3-10% λόγω χλωριόντων συνδέεται (στο εργαστήριο με ελεγμένες συνθήκες) καταγράφει σε μόνιμη βάση ΣΟΒΑΡΗ έως δραματική πτώση της παραμόρφωσης θραύσης...... σε άλλες συνθήκες απώλεια μάζας μόλις 2.5ο% για εγκιβωτισμένα πτώση της ε100 κάτω απο το min 7.5% του κανονισμού. Σημάδια εξάχνωσης σε σιδηροοπλισμούς κατασκευών .... μεγάλη ποικιλία....

[terry]

Μιλατε για B500c???

[Ροδοπουλος]

Αγαπητέ Χάρη

 

ευτυχώς σε πολλούς διεθνής κανονισμούς η απώλεια ολκιμότητας έχει μπεί δυνατά στις απαιτήσεις. Στην Ελλάδα ακόμα δυστυχώς περιμένουμε την εφαρμογή του 8(3) μήπως και δούμε κάτι καλύτερο. Δυστυχώς αυτό που μονο στο Model Code υπάρχει μέχρι στιγμής είναι η απώλεια συνάφειας που για απώλεια μάζας 20% φτάνει και το 60%. Πιο επιστημονικά ένας ρυθμός διάβρωσης στην περιοχή μεταξύ 5,5-7μA/cm2 επιφέρει απώλεια συνάφειας μέχρι και 41% για πεχά απο 7,5-8,2. Εαν πάμε σε πεχά <7 μπορεί να είναι και καθολική.

 

terry

 

 

απο ότι ξέρω o Apostolopoulos μιλάει για B500c!!!!!!!!!

Edited Δεκέμβριος 16 , 2011 by Ροδοπουλος

[sovatzou]

H σοβατζου δεν εχει προβλημα..

 

σε ξαναρωτάω. στις φωτό που ανέβασες ποιο είναι το πρόβλημα που έχεις να αντιμετωπίσεις εσύ.

 

μην μου αρχίσεις τις αμπελοφιλοσοφίες περί τι θα γίνουν οι αναμονές του ορόφου αν στο έδαφος κάτι σίδερα άνευ σημασίας είναι σκουριασμένα αλλά ποιο είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις διότι δεν πήρα χαμπάρι τίποτα