Αποτυχία δοκιμίων και χρήση ρευστοποιητή-Κριτήρια συμμορφώσεως

[acnt]

Σε έναν τομέα δίνει kfill. Εάν έχει γίνει μελέτη σύνθεσης με υπερρευστοποιητή. Εάν δεν έχει γίνει; Τότε τί; έχω δικαίωμα να αυξήσω την εργασιμότητα -με υπερρευστοποιητή- δίχως να μου "γυρίσει μπούμερανγκ" σε κάποια περίπτωση; Ο ΚΤΣ δεν είναι καθόλου σαφής σχετικά με αυτό...

[Χ Επισκέπτης 1]

Έκανα λάθος. Έχει δίκιο ο kfill και είναι πολύ κατατοπιστικός.

Να συμπληρώσω ότι στην §8.9 αναφέρει ο ΚΤΣ:

"Ο Επιβλέπων ή η Υπηρεσία μπορεί να απαιτήσει την επιτόπου αύξηση της εργασιμότητας του φορτίου έτοιμου σκυροδέματος πέραν της τιμής της παραγγελίας (άρθρο 12.1.1.16). Η αύξηση της εργασιμότητας θα γίνεται μόνο με υπερρευστοποιητικό. Η δαπάνη του υπερρευστοποιητικού βαρύνει τον αγοραστή."

Για να γίνει αυτό σημαίνει ότι δεν υπήρχε στη μελέτη συνθέσεως πρόβλεψη υπερρευστοποιητή. Τότε όμως δεν επηρεάζεται η συμβατική αντοχή για την οποία και μόνο φέρει ευθύνη το εργοστάσιο;

Υπενθυμίζω ότι για την αντοχή έργου (συνήθως μικρότερη της Συμβατικής Αντοχής) δεν φέρει ευθύνη το εργοστάσιο. Όταν παίρνουμε δοκίμια ελέγχουμε την συμβατική αντοχή, ενώ αν πάρουμε καρότα ελέγχουμε την αντοχή έργου.

Αν στα δοκίμια που θα λάβουμε υπάρχει ο υπερρευστοποιητής και αυτός δεν υπήρχε στη μελέτη συνθέσεως θεωρώ ότι το εργοστάσιο δικαίως θα αμφισβητήσει τα όποια αποτελέσματα.

 

Κάτι ακόμα. Στο κείμενο του ΚΤΣ (Πίνακας 12.1.1.16) που ανέβασε ο erling στα downloads του forum αναφέρονται 4 κατηγορίες καθίσεως, ενώ πλέον είναι 5 οι εξής:

S1 = 1~4cm

S2 = 5~9cm

S3 = 10~15cm

S4 = 16~21cm

S5 = >=22cm

[Jimmy]

Ο υπερρευστοποιητής πρέπει πάντα (υποτίθεται) να είναι ο ίδιος ακριβώς με αυτόν που έκανε τη μελέτη σύνθεσης το εργοστάσιο. Προφανώς το εργοστάσιο πρέπει να έχει ετοιμοπόλεμη πάντα τέτοια σύνθεση, γιατί ο επιβλέπων ή η υπηρεσία μπορεί κάλλιστα να ζητήσουν, και το εργοστάσιο δεν γίνεται να αρνηθεί. Επίσης, υπενθυμίζεται ότι το εργοστάσιο δεν έίναι ξέφραγο αμπέλι ή οικογενειακή επιχείρηση, αλλά πρέπει να «διαθέτει μηχανικό με διαπιστωμένη εμπειρία στο αντικείμενο».

[ΑΡΗΣ ΧΑΝΙΑ]

Ο υπερρευστοποιητής, αν όλα πάνε καλά με αυτά τα χημικά, δεν επηρεάζει την αντοχή του σκυροδέματος με χημικό τρόπο εφόσον δεν συμμετέχει στην χημική αντίδραση που γίνεται στο νωπό σκυρόδεμα. Απλά μειώνουν την επιφανειακή τάση του νερού με αποτέλεσμα να μην δημιουργούνται συσσωματώματα, άρα οι κόκκοι του τσιμέντου είναι απομακρυσμένοι μεταξύ τους και έτσι έχουμε καλλίτερη ρευστότητα. Με τον τρόπο αυτό το μόνο νερό που μπαίνει στο σκυρόδεμα είναι αυτό που βάζει η εταιρεία. Έχοντας ρευστότητα έχουμε 2 καλά:

 

1) Δεν προσθέτουμε νερό στο εργοτάξιο, κάτι επιβλαβές γιατί αυξάνουμε τον λόγο Ν/Τ, με αποτέλεσμα να υπάρχει περίσσεια Ν στο σκυρόδεμα το οποίο δεν συμμετέχει στην χημική αντίδραση. Άρα τελικά παραμένει ως κενό στην σκληρυσμένο σκυρόδεμα και

2) επειδή μειώνεται η επιφανειακή τάση του νερού δεν υποβοηθάται ο εγκλωβισμός του αέρα μέσα στην μάζα του σκυροδέματος που δημιουργεί κενά και μειώνει την αντοχή.

 

Πέρα από όλα αυτά αν κάποιος έχει αμφιβολίες ας παίρνει από τα δοχεία που έχει μαζί της κάθε βαρέλα

[acnt]

Κάποιο σχόλιο για τις υποτιθέμενες μελέτες σύνθεσης;;;;

[vtounto]

Σχετικά με τις ευθύνες που αναλογούν στο εργοστάσιο σκυροδέματος επί

της αντοχής των δοκιμίων σε περίπτωση που χρησιμοποιηθεί ρευστοποιητικό

επί του έργου ο ΚΤΣ είναι σαφής στην παρ.12.1.1.19:

 

«Ο αγοραστής μπορεί να ζητήσει σκυρόδεμα δικών του αναλογιών

συνθέσεως. Στην περίπτωση αυτή το εργοστάσιο ευθύνεται μόνο για την

ποιότητα των υλικών που θα χρησιμοποιήσει, για την τήρηση των

αναλογιών, καθώς και την τήρηση των διατάξεων αυτού του Κανονισμού

που αφορούν την ανάμιξη και μεταφορά του σκυροδέματος, όχι όμως για

την αντοχή και τα άλλα χαρακτηριστικά του νωπού και του σκληρυμένου

μίγματος, για τα οποία ευθύνεται ο παραγγέλλων αγοραστής. Το ίδιο ισχύει

και στην περίπτωση κατά την οποία ο αγοραστής ζητήσει να προστεθεί, κατά

την παρασκευή ή την παράδοση του σκυροδέματος, στεγανοποιητικό ή άλλο

πρόσθετο της επιλογής του, διαφορετικό από εκείνα τα πρόσθετα που

χρησιμοποιεί το εργοστάσιο.»

 

Το παραπάνω εδάφιο σε συνδυασμό με τις παρ. (4.5.1) , (4.5.4) , (4.5.9)

που ορίζουν την σχέση μελέτης σύνθεσης-ρευστοποιητή, και (6.9) ,

(12.1.1.17) που καθορίζουν την διαδικασία προσθήκης ρευστοποιητή στο

έργο, μας οδηγούν στα εξής συμπεράσματα:

 

1) Εφ’ όσον οι περισσότερες μελέτες προδιαγράφουν πλέον σκυρόδεμα

κατηγορίας C20/25 (χαμηλότερου λόγου Ν/Τ σε σχέση με το C16/20) και

δεδομένου του υψηλού ποσοστού οπλισμού των σημερινών δομικών

στοιχείων, η χρήση ρευστοποιητή είναι αναπόφευκτη. Για τον λόγο αυτό θα

πρέπει να ζητούμε από το εργοστάσιο σκυροδέματος ΠΑΝΤΟΤΕ στην μελέτη

σύνθεσης να ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ρευστοποιητής.

 

2) Εάν χρησιμοποιήσουμε στο έργο διαφορετικό ρευστοποιητή από εκείνον

της μελέτης σύνθεσης τότε η εταιρία σκυροδέματος δεν θα έχει καμμία

ευθύνη σε περίπτωση χαμηλών αντοχών δοκιμίων. Αυτό όμως αθωώνει

την εταιρεία ακόμη και στις περιπτώσεις που οι χαμηλές αντοχές οφείλονται

σε χαμηλή ποιότητα υλικών, δυσλειτουργία mixer, αστοχία μελέτης σύνθεσης…

 

3) Το φρονιμότερο λοιπόν προκειμένου οι ευθύνες για το προϊόν (σκυρόδεμα)

να ανήκουν στον παρασκευαστή του (εταιρεία σκυροδέματος) είναι

α) να προσθέτει ο οδηγός της βαρέλας τον ρευστοποιητή που έχει

πάντα επί του οχήματος ή

β) εφ’ όσον ο κατασκευαστής βρίσκει σε καλύτερη τιμή τον ΙΔΙΟ

ρευστοποιητή σε αποθήκη υλικών , να προστίθεται αυτός με την

αναλογία που θα προτείνει η εταιρεία σκυροδέματος. Τότε, η ευθύνη

ανήκει πλήρως στην εταιρεία διότι ούτε η μελέτη συνθέσεως αλλοιώνεται,

ούτε η αναλογία πρόσμιξης είναι αυθαίρετη.

 

 

4) Ο ΚΤΧ επιβάλλει στις εταιρείες να παραδίδουν σκυρόδεμα εντός των

ορίων κάθισης που τους έχει ζητηθεί στην παραγγελία. Αρκεί, λοιπόν να

παραγγέλνουμε ικανοποιητική κάθιση (π.χ S3) η οποία για να ισχύει

στην παράδοση θα αναγκάζεται ο οδηγός να προσθέτει ούτως ή άλλως

μέρος του συνολικώς προστιθεμένου ρευστοποιητή χωρίς χρέωση…

 

Άλλωστε, «Ο Επιβλέπων μπορεί να δεχτεί ανάμιγμα ή φορτίο έτοιμου

σκυροδέματος με κάθιση μικρότερη από εκείνη που αναφέρεται στο άρθρο

8.6, αν αυτή αποκατασταθεί επιτόπου με την προσθήκη

υπερρευστοποιητικού. Η δαπάνη του υπερρευστοποιητικού βαρύνει το

εργοστάσιο.» (παρ.8.8.)

 

Ας είμαστε στο εξής αυστηροί με την κάθιση…

 

Προσοχή όμως : «Αν πρόκειται για έτοιμο σκυρόδεμα, του οποίου η

αποφόρτωση καθυστέρησε, από υπαιτιότητα του αγοραστή, περισσότερο

από μισή ώρα το εργοστάσιο δεν ευθύνεται για τη μειωμένη κάθιση.»(παρ.8.6)

 

[avgoust]

Εμενα σε μια περιπτωση που δεν βγηκαν οι αντοχες των δοκιμιων και πηρα καροτα , η εταιρια πληρωσε τον ελεγχο αδιαμαρτυρητα και ο ρευστοποιητης (της εταιριας) ειχε μπει στο εργοταξιο. Βεβαια τα καροτα βγηκαν ΟΚ .

 

Σε αλλη περιπτωση που θελαμε να βαλουμε δικο μας ρευστοποιητη ηρθαμε σε συνεννοηση με την εταιρια και μας εδωσε το ΟΚ και οδηγιες.

 

Να πω και κατι αλλο καπως πονηρο. Πως τεκμηριωνεται ποιανου ο ρευστοποιητης μπηκε στο εργοταξιο ? Υπογραφει κανεις απο τα δυο μερη κατι , καπου ?

[acnt]

Πως τεκμηριωνεται ποιανου ο ρευστοποιητης μπηκε στο εργοταξιο ? Υπογραφει κανεις απο τα δυο μερη κατι , καπου ?

 

Σωστό. Ο μόνος τρόπος που μπορείς να "αποδείξεις" πως δεν έβαλες δικό σου ρευστοποιητή είναι με τιμολόγια, αλλά και πάλι...

[acnt]

Ερώτηση: πως λαμβάνονται καρότα απο υποστυλώματα και γενικότερα τι γίνεται σε περιπτώσεις που σκυροδέτηση υποστυλωμάτων δεν δίνει καλά αποτελέσματα στα δοκίμια;

[cna]

Αν δεν απατώμαι απαγορεύεται ο έλεγχος αντοχής του σκυροδέματος με καταστρεπτικές μεθόδους στους στύλους και τα τοιχώματα. Ο πρωτεύον λόγος είναι ότι όποιο και να είναι το αποτέλεσμα των δοκιμών έχουμε ήδη καταστρέψει τον στύλο μας με την απομείωση της διατομής. Δευτερευόντος δεν υπάρχει περίπτωση να μην περιλαμβάνεται στο καρότο και τμήμα χάλυβα οπότε και πάλι δεν μπορείς να εξάγεις συμπέρασμα για την αντοχή του σκυροδέματος. Συνήθως λοιπόν χρησιμοποιείται το κρουσίμετρο για τον έλεγχο της αντοχής. Πάντως οι λύσεις είναι συνήθως περιορισμένες. Αν γίνει αντιληπτή η μικρή αντοχή πριν την σκυροδέτηση της πλάκας και των δοκών το καλύτερο είναι η καθαίρεση και η επανασκυροδέτηση. Άλλως οδηγούμαστε σε εξωτερική ενίσχυση των στύλων είτε με αύξηση της διατομής είτε με χρήση μεταλλικών στύλων.