Μήκος στρεπτοκαμπτικού ή πλευρικού λυγισμού μεταλλικών δοκών

[Chilon]

Το μήκος λυγισμού δεν αλλάζει εξ αιτίας των ενισχύσεων.

Για τον προβληματισμό σου σχετικά με την μεγαλύτερη διατομή που προκύπτει λόγω του ότι αγνοούμε (τρόπον τινά) το μήκος

της ενίσχυσης, έχω να σου πω τα εξής.

 

Η απαίτηση της (ας πούμε) αυξημένης διατομής είναι για τα άκρα του ζυγώματος (περιοχές κοντά στον στύλο και στον κορφιά),

δηλαδή τις περιοχές των ενισχύσεων. Αντίθετα για το υπόλοιπο ζύγωμα, η απαιτούμενη διατομή είναι μικρότερη.

Αν δεις τους υπολογισμούς για όλα τα μέλη του ζυγώματος, θα το καταλάβεις.

 

Επιλέγω -λοιπόν- την απαιτούμενη διατομή του μέσου του ζυγώματος και στα άκρα τοποθετώ ενισχύσεις ("μεγαλώνω" την

διατομή) για να παραληφθούν τα αυξημένα εντατικά μεγέθη.

[sundance]

και πως υπολογιζεις τις ενισχυσεις ετσι ωστε να επαρκουν ως ενιαια διατομη?

[Chilon]

Συνάδελφε sundance, αν δεν κάνω λάθος, χρησιμοποιείς το Fespa. Έτσι δεν είναι;

[iogeo]

και πως υπολογιζεις τις ενισχυσεις ετσι ωστε να επαρκουν ως ενιαια διατομη?

 

μπορείς να τις υπολογίσεις ως μεταβλητές διατομές (θεωρώ πως αυτό είναι και το σωστό) και έτσι θα έχεις και τα σωστά εντατικά στη μελέτη της σύνδεσης

όμως το fespa εδώ πάσχει αφού δεν έχει μεταβλητές

[Chilon]

Γι' αυτό ρώτησα για το λογισμικό. Όταν χρησιμοποιούσα το Fespa, έκανα την παρακάτω διαδικασία.

 

Έλυνα τον φορέα με διατομή ζυγώματος -φερ' ειπείν- IPE300. Είχα χωρίσει το ζύγωμα σε τόσα μέλη όσα τα διαστήματα μεταξύ των

τεγίδων (έχοντας τροποποιήσει κατάλληλα τους συντελεστές λυγισμού). Έτσι τα λαμβανόμενα αποτελέσματα, αναφερόντουσαν στο

κάθε τμήμα του ζυγώματος και όχι σε όλο μαζί. Όπως προανέφερα, η απαίτηση μεγαλύτερης διατομής παρουσιάζεται στα άκρα.

Για τα "μεσαία" λοιπόν αρκεί το IPE300, αλλά για τα "ακραία" απαιτείται -παραδείγματος χάριν- IPE400.

Με την κατάλληλη ενίσχυση, ικανοποιώ αυτήν την απαίτηση χωρίς να αυξάνω την διατομή σε όλο το μήκος του ζυγώματος.

 

Παρόμοια διαδικασία (υποθέτω ότι) μπορεί να γίνει με οποιοδήποτε πρόγραμμα.

[Γιώργος_]

Και στο Instant, αυτό ακριβώς γίνεται...απλά βάσει του λυμένου παραδείγματος που δίνεται με το πρόγραμμα....όταν εισάγεις το φορέα και στη συνέχεια τις φορτίσεις σου ως επικόμβια (παίρνοντας τις αντιδράσεις των τεγίδων στο ζύγωμα και των μηκίδων στο υποστύλωμα)...χωρίζεις το ζύγωμα και το υπ/μα σε τόσα τμήματα όσα ορίζουν οι κόμβοι των τεγίδων και των μηκίδων αντίστοιχα. Στον έλεγχο μελών δεν το λύνει τμηματικά όμως (παράδειγμα της CCS). Θεωρεί όλο το μήκος της δοκού κι ανάλογα με το αν υπάρχουν στοιχεία που εμποδίζουν τη μετατόπιση του μέλους ορίζει ο χρήστης δεσμεύσεις. Αν κάνω έλεγχο μέλους τμηματικά για καμπτικό και στεπτοκαμπτικό...βγάζω ένα IPE360 ανετότατα (μην πω και 330). Παίρνοντας όμως συνολικά το μήκος της δοκού και δίνοντας δεσμεύσεις όπου αντιστοιχούν τεγίδες (ΧΖ) πάω σε IPE400 κατ' ευθείαν.

[iogeo]

Και στο Instant, αυτό ακριβώς γίνεται...απλά βάσει του λυμένου παραδείγματος που δίνεται με το πρόγραμμα....όταν εισάγεις το φορέα και στη συνέχεια τις φορτίσεις σου ως επικόμβια (παίρνοντας τις αντιδράσεις των τεγίδων στο ζύγωμα και των μηκίδων στο υποστύλωμα)...χωρίζεις το ζύγωμα και το υπ/μα σε τόσα τμήματα όσα ορίζουν οι κόμβοι των τεγίδων και των μηκίδων αντίστοιχα. Στον έλεγχο μελών δεν το λύνει τμηματικά όμως (παράδειγμα της CCS). Θεωρεί όλο το μήκος της δοκού κι ανάλογα με το αν υπάρχουν στοι χεία που εμποδίζουν τη μετατόπιση του μέλους ορίζει ο χρήστης δεσμεύσεις. Αν κάνω έλεγχο μέλους τμηματικά για καμπτικό και στεπτοκαμπτικό...βγάζω ένα IPE360 ανετότατα (μην πω και 330). Παίρνοντας όμως συνολικά το μήκος της δοκού και δίνοντας δεσμεύσεις όπου αντιστοιχούν τεγίδες (ΧΖ) πάω σε IPE400 κατ' ευθείαν.

 

:confused: δεν κατάλαβα τι εννοείς

η δοκός δεν είναι μία; τι εννοείς τμηματικά;

[Γιώργος_]

Iogeo...εννοούσα αυτό που λέει ο Chilon πιο πάνω με το τμηματικά.

 

Βέβαια Chilon κατά μία έννοια ίσως λέμε το ίδιο πράγμα με άλλα λόγια...και τι εννοώ. Οτί ενώ θεωρώντας ως ελεγχόμενο μέλος ολόκληρη τη δοκό (με τις δεσμεύσεις όπου αντιστοιχούν) και παίρνω λόγο > 1 πχ. για IPE360, αν πάρω το τμήμα της δοκού που δεν περιλαμβάνει τους κόμβους των ενισχύσεων έχω < 1. Άρα όπως είπες νωρίτερα εκείνα τα 'τμήματα' του ζυγώματος απαιτούν μεγαλύτερη διατομή. Απλά απ' ότι κατάλαβα παίρνεις τα επιμέρους μικρότερα τμήματα του ζυγώματος όπως τα 'ορίζουν' οι κόμβοι των τεγίδων και τα ελέγχεις (δηλαδή τμηματικά ολόκληρο το ζύγωμα) δίνοντας τους αντίστοιχους Κ λυγισμού. Και έτσι βρίσκεις αν έχει επάρκεια η διατομή σου ή αν δεν έχει και σε ποιο τμήμα του ζυγώματος...προφανώς αν έχεις λόγους < 1 σε μεσαία τμήματα μεγαλώνεις τη διατομή σου (στα άκρα έχεις τις ενισχύσεις).

[terry]

Για να συνεχισουμε το τοπικ αυτο γτ εχει ζουμι...

 

Η γνωμη μου συνοψιζοντας κ τα προηγουμενα..

 

Στη δοκο του ζυγωματος... Εγω βαζω κομβους σε αποσταση περιπου 80εκ* απο τον κομβο δοκου-υποστηλωματος και 80εκ* απο τον κορφια....Στον ελεγχο μελων ελεγχω το μελος μεταξυ των 2 αυτων κομβων...Στη ουσια διαστασιολογεις με τη ροπη του ανοιγματος...Με τη ροπη του κομβου θα διαστασιολογησεις τη συνδεση δοκου-υποστηλωματος και αντιστοιχα του κορφια, που φυσικα θα προκυψει κ ενισχυση...

 

 

*ενδεικτικη διασταση

 

 

Ερωτηση...

 

1.Οι συνδεση ροπης δοκου-υποστηλωματος παρεχει εξασφαλιση σε πλευρικο και στρεπτοκαμπτικο λυγισμο???

 

2.Για τη δεσμευση σε στρεπτοκαμπτικο οπου εχεις αντιριδες θα βαλλεις δεσμευσης μετακινησης στον στρεπτοκαμπτικο... Σωστα??

 

Απο χιονι, μονιμα κτλ, δεν εχω θλιψη και στο ανω πελμα της δοκου στη μεση του ανοιγματος (περιπου) εκει δεν χρειαζεται να δεσμευσω το ανω πελμα??

 

3. θα μπορουσαμε και στα υποστηλωματα να βαλλουμε τετοιες αντιρηδες απο τις μηκιδες ωστε να δεσμευσουμε το θλιβομενο πελμα ???

 

 

Που εισαι ΑΡΗ ΧΑΝΙΑ που ανοιξες το θεμα?????

[palex]

Στον ελεγχο μελων ελεγχω το μελος μεταξυ των 2 αυτων κομβων

 

Ναι αυτό είναι το τμήμα που σε ενδιαφέρει, αλλα καλύτερα να ελεγξεις αυτό το τμήμα με θεωρητικό μηκος λυγισμού όσο το συνολικό μηκος λυγισμου, να παρεις δηλαδή από εκει τη λυγηρότητα του μέλους.

Ελεγχος μεταξυ των δυο αυτών κόμβων για λυγισμό κατα των ισχυρο αξονα με μηκος λυγισμου όλο το μηκος της δοκου, στον ασθενη με μηκος λυγισμου αναμεσα στις πλευρικές εξασφαλίσεις (αν θεωρεις τις τεγίδες τότε αυτές) και μηκος στεπτοκαμπτικου λυγίσμου ή ολο το μήκος ή την αποσταση ανάμεσα στις στρεπτικές εξασφαλίσεις π.χ αν θεωρείς τέτοιες τις τεγίδες με αντηρίδες την μεταξύ τους αποσταση.

Εδω παιζει μεγάλο ρόλο η δυνατότητα του προγραμματος να ορίζεις π.χ διαφορετικό μηκος λυγισμου κατα τον ισχυρό και ασθενή αξονα απο οτι το στρεπτοκαμπτικό μήκος λυγισμου ανάλογα με τον αν οι πλευρικές σου στηρίξεις δεσμευουν και την στροφή της διατομής ή όχι.

 

Εdit:

Chilon, για την επιρροή των ενισχύσεων στο μηκος λυγισμου αν και συμφωνω ότι ειναι υπερ της ασφαλείας να μην λαμβανεται υπόψιν στο μήκος λυγισμου της συνολικού δοκόυ υπαρχει και αυτή η παραγραφος στον τελευταίο ευρωκώδικα που δίνει καποιες πληροφορίες παραπάνω, μαλλον αναγνωρίζοντας θετική συμβολή ως ενα σημειο μεσω των συντελεστών που υπολογίζει.

"BB.3.3.3 Συντελεστής μεταβολής διατομής"