Να προσφύγουμε ή όχι στο ΔΝΤ;

[GeorgeS]

Εγώ συμφωνώ με αυτό που λες BAS, αλλά δεν αρκεί μονάχα η συνειδητοποίηση και η περιγραφή της εικόνας. Τα αίτια δεν βρίσκονται ακριβώς σε αυτό που λες "έλλειψη παιδείας", αλλά στη ποιότητα αυτής. Διότι η παιδεία παρέχεται περισσότερο και σε περισσότερους σε σχέση με δεκαετίες πριν. Το ζητούμενο είναι τι είδους παιδεία παρέχεται. Και όχι μόνο αυτό. Αλλά και πιο είναι το περιβάλλον στο οποίο παρέχεται. Το κοινωνικό υπόβαθρο δηλαδή και τα χαρακτηριστικά του. Οι κατευθυντήριες κοινωνικές οδηγίες για το τι είναι σωστό, τι σύνηθες, τι αποδεκτό, τι λάθος, τι αναχρονιστικό κλπ σε κοινωνικοπολιτισμικό και πολιτικό επίπεδο.

 

Αφήνω για λίγο στην άκρη το προσωπικό ήθος που χαρακτηρίζει τον καθένας μας και είναι ίσως το πλέον σημαντικό, για να πω το εξής.

 

Σε μια κοινωνία, την ελληνική, που μετασχηματίζεται σταδιακά στη βάση ενός νεοφιλελεύθερου μοντέλου και σε μια Ευρώπη που κάνει το ίδιο (διότι δεν εξευρωπαϊζόμαστε, σταδιακά Ευρώπη και Ελλάδα, αμερικανοποιούμαστε) είναι φυσικό επακόλουθο να αποκτήσουμε γρήγορα όλα τα χαρακτηριστικά αυτού του μοντέλου, μεταξύ των οποίων είναι όλα όσα περιέγραψες παραπάνω, δηλαδή ατομικό συμφέρον, πολιτικός βούρκος συμφερόντων κλπ.

 

Αποδεχόμενος λοιπόν τη ρήση του κ. Freedman (πρωτεργάτη και εισηγητή της νεοφιλελέυθερης πολιτικής του Reagan) ότι δηλαδή "μοναδικός στόχος κάθε επιχείρησης είναι και πρέπει να είναι η βελτιστοποίηση του κέρδους", μπορώ εύκολα να δω πως τα πάντα μπορούν να μετατραπούν σε επιχείρησεις κέρδους. Η πολιτική, η θέση που βρίσκεται ο καθένας, οι δυνατότητες, οι προσβάσεις. ότι τέλος πάντων μπορεί να αξιοποιηθεί για τη μεγιστοποίηση του.

 

Γιατί λοιπόν κατηγορούμε τους πολιτικούς ? Επειδή μεγιστοποίησαν το κέρδος τους μέσω της επιχείρησης που λέγετε πολιτική ? Εμείς δεν τους ψηφίζουμε ? Αυτή την κουλτούρα δεν εφαρμόζουμε και οι ίδιοι ως κοινωνικό σύνολο πλέον σήμερα ?

Ο εργολάβος που συμμετέχει σε ένα διαγωνισμό έργου 500.000 ευρώ και έχει 2 ανταγωνιστές, εύχετε ή όχι να "πεθάνουν" οι άλλοι δύο ?

Ισχύει το "ο θάνατός σου η ζωή μου" σήμερα ? φυσικά και ισχύει περισσότερο από ποτέ. Σε ένα άκρως ανταγωνιστικό και σκληρό ατομικίστικο οικονομικό περιβάλλον είναι το ΜΟΝΟ που ισχύει. Τι συνέπειες έχει αυτό ? αναλογιστείτε.....

 

Άρα λοιπόν το ίδιο δεν κάνουμε όλοι σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό ? Έτσι και οι πολιτικοί κάνουν τη δουλειά τους ως επιχειρηματίες πλέον, στο μοντέλο που εμείς υποστηρίζουμε και παρουσιάζεται ως σανίδα σωτηρίας και μάλιστα με δική μας εντολή. Συναιτερίστηκαν ως άριστοι επιχειρηματίες με άλλους επιχειρηματίες όπως οι μεγαλοδημοσιογράφοι και εδραίωσαν τη θέση τους στην εξουσία μέσω της λαϊκής ψήφου η οποία καθοδηγείται από τα ΜΜΕ.

 

Η διαφθορά ? Υπάρχει αυτή η λέξη άραγε ? τι πάει να πει διαφθορά στο νεοφιλελευθερισμό ? Κάποιος κατάφερε μέσα από νομότυπες διαδικασίες ή τις νομιμοποίησε αργότερα να βγάλει κέρδος. Είχε δηλαδή τα μέσα, την ευφυία, τις προσβάσεις, τους γνωστούς και συνεργαστήκαν όλοι μαζί και βελτιστοποίησαν το κέρδος τους, που είναι το κακό ? Σε βάρος του λαού θα μου πεις ? Μα το οικονομικό κέρδος πάντα σε βάρος κάποιου είναι με δεδομένο ότι το υπάρχον χρήμα είνα δεδομένο.

 

Θέλω να πω λοιπόν, πως πρωτού καταδικάσουμε τους δημοσίους υπαλλήλους, θα πρέπει να εντοπίσουμε τις πραγματικές αιτίες του προβλήματος και όχι το αποτέλεσμά του. Το μεγάλο πρόβλημα σήμερα για μένα είναι η έλλειψη ήθους. Η συγχητική εικόνα για το τι είναι σωστό και τι λάθος, η αμφισβήτηση των πάντων, κάθε αξίας και κάθε ηθικής σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο. Απο κει ξεκινά το πρόβλημα. Και δύσκολα λύνεται.

 

Και σε αυτό το προβληματισμό, ακολουθώντας και εγώ τους κανιβαλλισμούς του μοντέλου freedman, λέω να φορέσω μια γραβάτα και ένα κουστούμι, να γραφτώ σε κάποια κλαδική πολιτικού κόμματος, να με τοποθετήσουν Σύμβουλο σε κάποια τεχνική υπηρεσία, να ψηφιστεί επιτέλους το "διευθυντικό δικαίωμα", να απολύσω όποιον μόνιμο υπάλληλο μου σταθεί εμπόδιο, να αναθέτω με νομότυπες διαδικασίες έργα στον ιδιωτικό τομέα, ίσως στον Archytas , και μετά όταν αλλάξει η κυβέρνηση να φύγω και να γίνω επιχειρηματίας με τα λεφτά που έχω βγάλει.

[Archytas]

Για να μην δημιουργούνται παρεξηγήσεις.

Είμαι ενάντια σε καθετί που έχει σχέση με συμβούλους. Αλλά όχι σε καθετί που είναι ιδιωτικό ή επιχείρηση.

Είμαι ενάντια στο δημόσιο όπως λειτουργεί σήμερα με την υπερπληθυσμό των υπαλλήλων.

[Γιαννης-ιος]

Η Ελληνική γραφειοκρατία έχει πολλούς καρεκλοκένταυρους, που μου θυμίζουν το εξπρές του μεσονυκτίου, που ανάγκαζαν τους ανθρώπους, να γυρίζουν γύρο από έναν τροχό.

 

Για τους λόγους αυτούς δεν πάει μπροστά η Ελλάδα.

 

Γιατί αντί να βοηθήσουμε την καινοτομία, την φρενάρουμε με διάφορα προσχήματα.

 

«Χρειαζόμαστε δημιουργούς και όχι καταναλωτές καινοτομίας»

 

Ρε παιδιά δεν μπορεί να είναι τυχαία όλα αυτά?

 

Δεν μπορεί να βγάζουμε συνέχεια τα μάτια μας?

 

Ότι επαναλαμβάνετε, παύει να είναι τυχαίο.

 

Μήπως δεν μας κυβερνάνε Έλληνες, και πρέπει να αντιδράσουμε?

[tpanag]

Είμαι ενάντια στο δημόσιο όπως λειτουργεί σήμερα με την υπερπληθυσμό των υπαλλήλων.

 

 

Δεν υπάρχει "υπερπληθυσμός" δημοσίων υπαλλήλων. Όπως είναι οργανωμένες οι διαδικασίες στην Ελλάδα (γραφειοκρατία, νόμοι που γράφονται στο πόδι και χρειάζονται 40 ερμηνευτικές για να δουλέψουν και αυτοσχεδιασμό, έλλειψη μηχανογράφησης) , θέλουμε όντως 1 εκατομμύριο Δ.Υ. Επειδή συνυπάρχει και η κακή κατανομή αυτών στις θέσεις τους και κακή επιλογή αυτών εξαρχής (λόγω έλλειψης αξιοκρατίας δεν επιλέγονται οι καλύτεροι), δεν λειτουργεί και το σύστημα. Αν λυθούν τα δυο προηγούμενα θα κάνουμε τη δουλειά μας σωστά αλλά πάλι 1 εκατομμύριο θα χρειαζόμαστε για τους λόγους που προανέφερα.

[Ροδοπουλος]

Θα πρέπει πιστεύω να καταλάβουμε οτι η Γαλλία και η Γερμανία παίζουν το παιχνίδι της ΕΕ. Οσον αφορά τα κράτη τους και τους πολίτες τους καλά κάνουν. Το πρόβλημα δεν είναι η καινοτομία απο αυτήν έχει βρομίσει ο τόπος αλλα πως η καινοτομία θα αναπτυχθεί σε μια τόσο μικρή αγορά με τόσα προβλήματα διαφθοράς. Εαν οτι και να κάνουμε τα spreads αυξάνονται απο άλλους τότε καταλαβαίνετε οτι το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό αλλά πολιτικό. Αυτό που κατά την γνώμη μου κάνουν Γαλλία και Γερμανία είναι οτι θέλουν μια ΕΕ που να λειτουργεί με την μορφή federal states. Δηλαδή υπάρχει η κεντρική διοίκηση (Γαλλία και Γερμανία) και οι περιφερειακή (25 κράτη). Γιατί τι λέω αυτό, στον μηχανισμό στήριξής/βοήθειας βάζουν το 50%, βάζει το ΔΝΤ (Αμερική) το άλλο 15% και μένουν οι υπόλοιποι 25 να βάζουν τα ψίχουλα. Το επικίνδυνο είναι οτι αυτά τα κράτη βγαίνουν φανερά και το λένε. Αυτό το φανερό με φοβίζει. Είναι φανερό σαν μπαϊράκι ή φανερό σαν έχει ήδη δρομολογηθεί?

[agrafiot]

 

Σε μια κοινωνία, την ελληνική, που μετασχηματίζεται σταδιακά στη βάση ενός νεοφιλελεύθερου μοντέλου ..

 

Αποδεχόμενος λοιπόν τη ρήση του κ. Freedman (πρωτεργάτη και εισηγητή της νεοφιλελέυθερης πολιτικής του Reagan) ότι δηλαδή "μοναδικός στόχος κάθε επιχείρησης είναι και πρέπει να είναι η βελτιστοποίηση του κέρδους", μπορώ εύκολα να δω πως τα πάντα μπορούν να μετατραπούν σε επιχείρησεις κέρδους. ..

 

Μα το οικονομικό κέρδος πάντα σε βάρος κάποιου είναι με δεδομένο ότι το υπάρχον χρήμα είνα δεδομένο. ..

..

Και σε αυτό το προβληματισμό, ακολουθώντας και εγώ τους κανιβαλλισμούς του μοντέλου freedman..

 

Δυστυχώς GeorgeS με λύπη μου διαπιστώνω ότι έχεις πλήρη άγνοια και εντελώς συγκεχυμένη άποψη για τον νεοφιλελευθερισμό και ειδικά τον Milton Friedman. (Ούτε το όνομα του δεν ξέρεις να γράφεις). Έπεσες δε σε άνθρωπο που τον έχει μελετήσει σε βάθος. Πολύ βάθος. Ακολουθείς και εσύ την πεπατημένη, παγιωμένη αντίληψη περί νεοφιλελευθερισμού.

 

1) Πού βλέπεις την Ελλάδα να ρέπει προς τον νεοφιλελευθερισμο?????

Μια οικονομική πολιτική αύξησης φόρων (αύξηση ΦΠΑ, αύξηση αντικειμενικών αξιών, αύξηση φορολογικών συντελεστών) είναι νεοφιλελευθερη?? Είστε με τα καλά σας όσοι τα λέτε αυτά ή έχετε μεσάνυχτα?. Ανοίξτε κανά βιβλίο έλεος! Ο νεοφιλελευθερισμός και ειδικά ο Friedman δεν δεχόταν ούτε έναν φόρο!

 

2) Νεοφιλευλέθερη οικονομία που είναι κατά 70% δημόσια ελεγχόμενη και heavily regulated που την έχεις δεί???? Με ΟΣΕ για μια κωλογραμμή Πάτρα-Θεσσαλονίκη με 6.800 υπαλλήλους μιλάς για ΝΕΟΦΙΛΕΛΈΥΘΕΡΙΣΜΟ?????? Με 1.000.000 Δ.Υ μιλάς για νεοφιλελευθερη οικονομία?????

 

3)Πιστέυεις και εσύ, όπως όλοι οι αφελείς αριστεροί ότι η ζωή είναι ένα zero sum game. ΛΑΘΟΣ ΜΕΓΑΛΟ. Πιστεύεις δηλαδή ότι για να βγάλω εγώ λεφτά, έχω "ρίξει" κάποιον άλλον. ΠΛΑΝΗ ΠΛΑΝΗ ΠΛΑΝΗ. Π πλούτος της Γης, Η συνολική αξία της παγκόσμιας οικονομίας δεν είναι δεδομένος. Ο πλούτος δημιουργείται και αυξάνεται, όσο οι υπανάπτυκτες οικονομίες γίνονται αναπτυσσόμενες και τελικά αναπτυγμένες.

[GeorgeS]

Συνάδλεφε agrafiot, δεν έχω καμιά άγνοια όπως αφελώς νομίζεις ή θες να πεις, και το μόνο μου λάθος ήταν στο όνομά του Φριντμαν επειδή έγραφα βιαστικά και δεν έψαξα να δω πως γράφεται, οπότε άσε τη δημιουργία εντυπώσεων.

 

Σημειώνω τα εξής :

 

Η Ελλάδα ρέπει (δεν έχει ακόμα), όπως και η Ευρώπη, προς το νεοφιλελευθερισμό. Δεν είπα ποτέ ότι έχουμε τέτοιο πολιτικό σύστημα αλλά προς τα εκεί βαδίζουμε και υιοθετούμε σταδιακά τέτοιες κουλτούρες πριν καν εφαρμοστούνε. Βασική αρχή του νεοφιλελευθερισμού, όπως θα γνωρίζεις, είναι η μείωση της κρατικής παρεμβατικότητας στην οικονομία με ιδιωτικοποίηση όλων των υπηρεσιών. Κατά συνέπεια, οι συνεχούμενες ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών και οργανισμών, η κατάργηση συλογικών συμβάσεων και η αντικατάστασή τους απο "επιχειρησιακές", η καταστρατήγηση και ο περιορισμός των εργασιακών δικαιωμάτων και πολλά άλλα είναι ενδείξεις πως μέρος της οικονομικής δραστηριότητας ρέπει προς νεοφιλελεύθερες πρακτικές. Οι φόροι, δεν είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα του νεοφιλελευθερισού ως γενική αρχή και η επιβολή τους είναι ΠΡΟΣΚΑΙΡΗ και πιστεύω ότι αφορούν στο μεταβατικό στάδιο και σύντομα θα καταργηθούν, εφόσον προηγηθούν οι απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές προς αυτή τη κατεύθυνση.

Οι απολύσεις των Δ.Υ., η ιδιωτικοποίηση της υγείας, της παιδείας και άλλων δομών της κοινωνίας, η απελευθέρωση των αγορών και γενικότερα η παγκοσμιοποιημένη οικονομία είναι φαινόμενα που οδηγούν προς τον νεοφιλελευθερισμό ο οποίος είναι άλλο πράγμα από τον φιλελευθερισμό.

 

Στη πραγματικότητα, όλο το κοινωνικο-οικονομικό σύστημα παγκοσμίως ρέπει προς μια νεοφιλελεύθερη κουλτούρα και πρακτική, δηλαδή στη πλήρη κυριαρχία των πολυεθνικών και των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων που τώρα ζητάνε σε Ευρώπη και Αμερική :

 

α. όσα έχασαν από το "κοινωνικό κράτος" των Ευρωπαϊκών κρατών

β. όσα έχασαν από το κευνσιανό μοντέλο στις ΗΠΑ

γ. την κατάργηση των εργατικών κεκτημένων που στέκονται εμπόδιο στα κέρδη τους.

Η χρεοκοπωπία της lihman brothers και η το κραχ της χρηματοπιστωτικής κρίσης το 2008 ήταν αποτέλεσμα της νεοφιλελεύθερης ανεξέλγκτης πρακτικής που ακολουθήθηκε.

Σε ότι αφορά τα λεφτά που βγάζει ο καθένας είανι πολύ μεγάλη συζήτηση. Το κέρδος και τον πλούτο δεν τον παράγει ένας άνθρωπος (ο επιχειρηματίας), αλλά οι εργαζόμενοι σε αυτούς. Όταν εγώ κάνω μια μελέτη ή μια εργασία για τον εργοδότη μου και για τη δουλειά που έκανα εγώ με πληρώνει 1000 ευρώ αλλά αποφέρει κέρδος 10.000 ευρώ, προφανώς και κερδίζει εις βάρος μου.

Ο εργοδότης αυτός τώρα, με τα χρήματα αυτά αγοράζει ας υποθέσουμε ένα σπίτι στη Κηφισιά και άλλα 3 διαμερίσματα. Τα παιδιά του εργοδότη *γνωστοί γιάπηδες* θα έχουν ξαφνικά υπό τη κατοχή τους 4 ακίνητα για τα οποία δεν δούλεψαν ποτέ και μια επιχείρηση την οποία δεν έστησαν ποτέ αλλά την βρήκαν έτοιμη. Ακριβώς, επειδή δεν δούλεψαν ποτέ, αποκτούν εκ φύσεως και εξ ορισμού στη νεοφιλελεύθερη κουλτούρα την αίσθηση ότι πρέπει να είναι αφεντικά και με περισσή συνήθως (όχι πάντα) αλλαζονοία διεκδικούν ακόμα περισσότερα. Και δεν σχολιάζω αν αυτό είναι ηθικώς σωστό ή όχι, αλλά επιμένω στο ότι πρέπει ο εργαζόμενος σε αυτούς να έχει στοιχειώδη και ανθρώπινα δικαιώματα που στον νεοφιλελευθερισμό απλά δεν υπάρχουν.

 

Ο νεοφιλελευθερισμός λοιπόν πάσχει από το εξής σύνδρομο. Ότι μόνο στην αρχική του φάση είναι δίκαιος. Δηλαδή, όταν εγώ και εσύ ξεκινήσουμε με ίδιους όρους και προϋποθέσεις να φτιάξουμε τη ζωή μας. Εσύ λοιπόν είσαι πιο δουλευταράς και εγώ τεμπέλης. Άρα εσύ δικαίως χτίζεις και έχεις περισσότερες απολαβές και προνόμια από μένα. Αλλά ως εκεί. Οι επόμενες γεννιές πλουσίων ΟΥΔΕΠΟΤΕ αγωνίστηκαν ή εργάστηκαν για τα πλούτη που απέκτησαν. Ακριβώς όμως επειδή θα ζούνε σε ένα νεοφιλελεύθερο σύστημα με παντελή έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας θα φροντίσουν διατηρήσουν στη κατοχή τους τον πλούτο που βρήκαν με κάθε τρόπο. Και ο τρόπος αυτός είναι ένας. Η πρόσβαση στην εξουσία και ο καθορισμός νομοθετημάτων που προστατεύουν τους ίδιους και τους ομοίους τους και μετατρέπουν τον υπόλοιπο πληθυσμό σε μια εργατική μάζα χωρίς δικαιώματα που θα δουλεύει γιαυτούς.

 

Σε αυτή την εικόνα, οι υπόλοιποι χιλιάδες πολίτες αποκτούν σταδιακά την ίδια κουλτούρα, ότι δηλαδή πρέπει κι αυτοί να πλουτήσουν με κάθε τρόπο με βάση τους κανόνες τις αγοράς. Οπότε ο νεοφιλελευθερισμός καταλήγει να είναι ένας ατομικίστικος κοινωνικός πόλεμος με σκοπό το κέρδος και τη βελτιστοποίηση του προσωπικού οφέλους (Φρίντμαν) με όποιο τρόπο και μέσο. Σε μια τέτοια κουλτούρα η διαφθορά, οι δολοπλοκίες, η παντελής έλλειψη κοινωνικής δικαιοσύνης ανθίζουν και γίνονται κανόνας. Ταυτοχρόνως, όλος ο πληθυσμός μπαίνει σε μια διαδικασία ατομικισμού και αδιάκοπης εργασίας στο όνομα του κέρδους, της ανάπτυξης, των δεικτών και της ανταγωνιστικότητα που στηρίζεται στο δόγμα "ο θάνατός σου η ζωή μου", συχνά χωρις ηθικές αναστολές. 15ώρα εργασίας, ανεργία (ως βασικό συστατικό επιβίωσης του συστήματος), ατομισμός και σκληρότητα συνθέτουν τη νεοφιλελεύθερη κοινωνία που οραματίζεται και την οποία είδαμε και στο κραχ του 1929 να επαναλαμβάνεται το 2008.

 

Δεν λέω να μην υπάρχει ιδιωτική οικονομία. Λέω ότι πρέπει να υπάρχουν κατοχυρωμένα τα βασικά δικαιώματα του ανθρώπου. Αξιοπρεπής αμοιβή για την εργασία του, δικαίωμα στη ζωή και την ξεκούραση (8ώρο) και αξιοπρεπής διαβίωση. Αν αυτά μπορεί να τα εγγυηθεί η κοινωνία (το κράτος και η πολιτεία) έχει καλώς. Αν δεν μπορεί τότε απλά οι έχοντες πρέπει να περιορίσουν τα κέρδη τους. Κυρίως όμως ήθος και ευαισθησία και αυτές οι έννοιες είναι άγνωστες στη σκληρή πραγματικότητα των αγορών

[ntanos]

Η παραπάνω αυτή ανάλυση του GeorgeS είναι από τα πιο ωραία κείμενα που έχω διαβάσει σε αυτό το forum. Επιπροσθέτως, διατηρεί αποστάσεις και από τα δύο κοινωνικο-οικονομικά συστήματα για τα οποία συζητάμε.

 

Όσο "αντι-κομμουνιστής" και να είναι κάποιος, (ούτε εμένα προσωπικά με βρίσκουν σύμφωνο οι ιδέες του, πέραν και του πώς εφαρμόστηκε στην πράξη) δεν γίνεται να μην αναγνωρίσει την σταδιακή υπερσυγκέντρωση πλούτου που επιφέρει ο νεοφιλελευθερισμός και κατ' επέκτασιν την πολιτική ισχύ και επιρροή λόγω αυτού του πλούτου, η οποία καθορίζει στην συνέχεια νομοθετικά πλαίσια, διεθνείς πολιτικές, εναρμονισμένες πρακτικές τιμών σε διεθνές επίπεδο κλπ κλπ.

 

Σε επίπεδο κοινωνίας ακόμα, όταν οι δημόσιες παροχές απαξιώνονται προς όφελος του ιδιωτικού τομέα (ειδικά όταν μιλάμε και για ιδιωτικό σύστημα υγείας - ασφάλισης) συμβαίνει και το εξής τραγικό: το χρήμα πλέον γίνεται σε υπερβολικό βαθμό μέσο επιβίωσης και επομένως η αναγκαιότητά του ως αξία και ως πηγή κύρους είναι όλο και μεγαλύτερη με αποτέλεσμα την διόγκωση όλων των συναφών αισθημάτων κόμπλεξ, ανασφάλειας, τάσης επιβολής και επίδειξης που υπάρχουν στην κοινωνία.

[GeorgeS]

Πρώτον, να ξεκαθαρίσω κάτι. Δεν είμαι ούτε τακτικός δημόσιος υπάλληλος, ούτε λάτρης κάποιου πολιτικού κόμματος. Πάμε παρακάτω.

 

Ο καθένας έχει το δικαίωμα να λέει την άποψή του, έτσι έχουν το δικαίωμα και αυτοι να πιστεύουν και να λένε ότι θέλουν ασχέτως αν διαφωνεί κανείς. Πάει και αυτό.

 

Σε ότι αφορά τώρα στα υπόλοιπα. Κατά agrafiot : "Ο ελέυθερος άνθρωπος πάντα προσπαθεί για το ατομικό του συμφέρον και εκείνο της οικογένειας του. Αλλιώς δεν υπάρχει κίνητρο πρωτοβουλίας-δημιουργίας και επομένως δεν υπάρχει οικονομική πρόοδος, πολιτισμός κλπ." .

 

Ναι αλλά όχι σε βάρος άλλων και πάντα μέσα στα πλαίσια μιας κοινωνίας που ζει και πρέπει να διέπεται και από μια κοινωνική ευαισθησία και κανόνες δικαίου. Δηλαδή, να για το πω με ένα παράδειγμα. Που ακριβώς αναπτύσσεται η επιχείρησή σου ? Η επιχείρησή σου αναπτύσσεται μέσα στην κοινωνία (δεν είναι στον Άρη). Επίσης, η κοινωνία της επιτρέπει να υπάρχει, να καταναλώνει πόρους, ενέργεια, νερό, να μολύνει κοκ. Η κοινωνία επίσης τη συντηρεί, διότι αγοράζει τα προϊόντα της, άνθρωποι από αυτή τη κοινωνία που δραστηριοποιείται η επιχείρησή σου δουλεύουν και παράγουν γιαυτή (για σένα δηλαδή, ('όχι προσωπικα εσένα )) και εν τέλει η κοινωνία σου επιτρέπει να υπάρχεις και να κερδίζεις. Κατά συνέπεια, η επιχείρηση εκτός από δικαιώματα έχει και υποχρέωσεις απέναντι στην κοινωνία. Και η υποχρέωσή της είναι να πληρώνει αξιοπρεπώς τους υπαλλήλους της, όχι κάτων από έναν κατώτερο μισθό που καθορίζεται από το κόστος στοιχειώδους αξιοπρεπόυς επιβίωσης , να σέβεται τα δικαιώματά τους (δηλαδή την ίδια τη ζωή τους) και να λειτουργεί στα πλαίσια κανόνων δικαίου.

 

Ο νεοφιλελευθερισμός ως πρακτική τελικώς, στα μετέπειτα στάδιά του, στηρίζετε ή καλύτερα καταλήγει (λόγω της ανθρώπινης φύσης) να στηρίζεται στην άγρια εκμετάλλευση ανθρώπων οι οποίοι είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν με οποιοδήποτε κόστος και τίμημα για να πλουτίζουν οι πολυεθνικές υπό καθεστώς γενικότερης τρομοκρατίας και αλλαζονοίας της οικονομικής εξουσίας. Μετατρέπεται τελικά σε έναν πόλεμο (ή συμμαχία) εταιρειών που οδηγεί σε ένα αγχώδη δρόμο ανταγωνιστικότητας χωρίς όρια που στο ιδανικό σενάριο θα έπρεπε η μεγάλη πλειψηφεία (γιατί κάποιοι πρέπει να απολαμβάνουν τα αγαθά_ να δουλεύουν 24ώρες με 0 μισθό και η εταιρεία να τους δίνει τα απολύτως αναγκαία απλά για να επιβιώσουν.

 

Άρα λοιπόν, πως ακριβώς ισχύει για τις χιλιάδες των εργαζομένων με 500 ευρώ το μήνα αυτό που λες, ότι "Ο ελέυθερος άνθρωπος πάντα προσπαθεί για το ατομικό του συμφέρον και εκείνο της οικογένειας του. Αλλιώς δεν υπάρχει κίνητρο πρωτοβουλίας-δημιουργίας και επομένως δεν υπάρχει οικονομική πρόοδος, πολιτισμός κλπ." . Ποιά πρωτοβουλία μπορούν να πάρουν όταν εργάζονται 10-15 ώρες με ένα σωρό υποχρεώσεις ? Για πια ελευθερία μιλάς ? Πρόκειτε μόνο για ένα θεωρητικό σχήμα που δεν έχει καμιά εφαρμογή καθότι στο νεοφιλελευθερισμό υπάρχει ελευθερία δράσης και πρωτοβουλιών μόνο για λίγους και όχι για τους πολλούς που ΕΞΑΝΑΓΚΑΖΟΝΤΑΙ να μην μπορούν να πράξουν διαφορετικά καθότι πρακτικά δεν μπορούν. Δεν τους επιτρέπεται να σηκώσουν κεφάλι. Μόνο θεωρητικά.

 

Συνεχίζω λοιπόν και λέω το εξής. Εκτός από Φρίντμαν, καλό είναι να διαβάσεις και κάτι άλλο. Δεν σου λέω Μαρξ ή παρόμοιες θεωρίες. Σου λέω να δεις τι είπε ένα άλλος φιλόσοφος, ο Τόμας Χομπς στο Λεβιάθαν. Το έχω ξαναπεί. Αν οι αγορές αφεθούν τελείως ελέυθερες , τότε αυτομάτως, λόγω της ανθρώπινης φύσης που παρακινείται από εγωιστικά κίνητρα κατά βάση, η κοινωνία θα μετατραπεί σε ένα πεδίο μάχης, έναν πόλεμο "όλοι εναντίων όλων". Η θέσπιση κανόνων προστασίας των δικαιωμάτων είναι απαραίτητη, εκτός αν σας αρέσει μια κοινωνία-ζούγκλα, αυτή του νεοφιλελευθερισμού.

 

Αλλά ακόμα κι αν σας αρέσει αυτή η κοινωνία, τότε θα πρέπει να δεχθείς ότι στον πόλεμο της επιβίωσης μέσα σε μια κοινωνία-ζούγκλα που υπερισχύει ο ισχυρός, -και η οποία παρακινείται μόνο από τα εγωιστικά ένστικτα και μια κουλτούρα στην οποία το μόνο ενδιαφέρει είναι το ατομικό συμφέρον- , ακόμα και ο πιο αδύναμος νομιμοποείται εφόσον δεν υπάρχει άλλη επιλογή να σκοτώσει ή να κλέψει τον πιο ισχυρό, στο όνομα της γενικής αρχής "...πάντα προσπαθεί για το ατομικό του συμφέρον και εκείνο της οικογένειας του. "

 

Εμένα πάντως δεν μου αρέσει καθόλου αυτή η προοπτική.

[kostassid]

Κανένα πολιτικό σύστημα δεν είναι υπεύθυνο για τη κατάσταση της Ελλάδας και όλου του κόσμου σήμερα. Οι άνθρωποι που το αποτελούν έχουν όλες τις ευθύνες είτε λέγονται μονάρχες είτε δικτάτορες είτε δημοκράτες. Αν οι κατέχοντες την εξουσία είναι κυριευμένοι από διαφθορά και εξυπηρετούν μόνο το κεφάλαιο (διότι μόνο έτσι θα κερδίσουν σήμερα) είναι λογική η κατάσταση που βιώνουμε σήμερα.

Το ερώτημα για εμένα είναι "τί κάνουμε από εδώ και πέρα" εφόσον υποτίθεται ότι και μορφωμένοι είμαστε και συνειδητοποιημένοι.