Να προσφύγουμε ή όχι στο ΔΝΤ;

[alej]

Το πιο κόμμα και γιατί αποδείχτηκε κατώτερο των περιστάσεων θα το κρίνει όπως πάντα η ιστορία.

Η ευθύνη όμως δεν μετατίθεται. Την μια δαγκωτό στα δύο μεγάλα κόμματα που κυβέρνησαν 40 χρόνια, την άλλη αποχή και ξανά αποχή...

Και φυσικά το θέμα δεν είναι μόνο οι εκλογές, η συμμετοχή στη δημοκρατία δεν εξαντλείται σε μια επαναλαμβανόμενη διαδικασία τετραετούς επανάληψης.

Η νοοτροπία όμως του κόσμου είναι τέτοια που το 90% των Ελλήνων αναζητά σωτήρες μέσω μιας ανώδυνης και κατά το δυνατόν όσο πιο αραιά επαναλαμβανόμενης διαδικασίας (π.χ. εκλογές). Εδώ είναι το μερίδιο ευθύνης.

Όταν νομίζεις ότι με μια ψήφο θα σωθείς είσαι άξιος της μοίρας σου. Φυσικά αυτό είναι αποτέλεσμα μιας πολιτικής που καλλιεργείται σε όλες τις ''δημοκρατικές χώρες''. Επειδή όμως αυτός ο τρόπος δεν αποδίδει τελικά, το εύκολο είναι να αποτινάξουμε από πάνω μας τις ευθύνες που μας αναλογούν και να αρχίζουμε τα ''όλοι ίδιοι είναι'', αποχή η λύση κλπ... κλπ.

Ας το πάρουμε στον κλάδο μας, αποδίδουμε ευθύνες στο ΤΕΕ στις εκλογές του οποίου δεν συμμετέχουμε κατά 50% και μετά φωνάζουμε ότι δεν κάνει τίποτα!

Φυσικά, δεν συμμετέχουμε ούτε σε πορείες, ούτε σε δράσεις, ούτε καν ενημερωνόμαστε για αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, ούτε για το τι εκφράζουν και πράττουν οι άνθρωποι - παρατάξεις που στηρίζουμε (όσοι ψηφίζουμε στις εκλογές).

 

Θέλουμε με λίγα λόγια μια επανάσταση του καναπέ όπου απλά θα ψηφίζουμε κάθε 4 (τι καλά να γινόταν κάθε 10) χρόνια και κάποιοι να λύνουν για εμάς τα προβλήματά μας...!

 

Όπως έχω ξαναπεί όμως, η ζωή δεν αλλάζει με το τηλεκοντρόλ...

[cna]

Μερικά πράγματα μπορούμε να τα γνωρίζουμε και σε προσωπικό επίπεδο αγαπητέ συνάδελφε. Από προσωπική εμπειρία γνωρίζω ότι και στα μικρά κόμματα επικρατεί η οικογενειοκρατία, ακόμα και σε αυτά της λεγόμενης προοδευτικής αριστεράς (βλέπε το παράδειγμα του Τσίπρα που ήταν ο μόνος εκ των καταληψιών του 1990 που εμφανίστηκε στο χαζοκούτι για προσωπική συνέντευξη) ή της κλασσικής κομμουνιστικής αριστεράς (εδώ υφίσταται προσωπική εμπειρία εκ των έσω κατά τα έτη που ήμουν φοιτητής). Επίσης ποιος θα έλεγε όχι στη διενέργεια δημοψηφισμάτων για τα μεγάλα εθνικά και οικονομικά θέματα, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί μεγαλύτερη συμμετοχή του λαού στα κοινά; Μόνο που η διενέργεια δημοψηφίσματος ανήκει στην διακριτική ευχέρεια της κάθε κυβέρνησης και χρησιμοποιείται για την εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων εκ μέρους της αντιπολίτευσης. Σκέψου ας πούμε να είχε διενεργηθεί το δημοψήφισμα για την υπαγωγή στο ΔΝΤ και το "ΝΑΙ" να ήταν της τάξης του 2%. Την επόμενη ημέρα θα είχε πέσει η κυβέρνηση γιατί το αποτέλεσμα θα χρησιμοποιούνταν ως σοφιστικό επιχείρημα άρσης της νομιμοποίησης της κυβέρνησης.

Τέλος πάντων δεν λέω ότι δεν υπάρχει μερίδιο ευθύνης αλλά όπως είπα και πιο παλιά την ώρα που οι πολιτικοί έπαιζαν με τις ζωές μας εμείς έπρεπε κάπως να επιβιώσουμε. Όταν φτάνουμε λοιπόν στο σημείο να σκεπτόμαστε την εξασφάλιση της επιβίωσης δεν μένει χώρος για έννοιες όπως η συμμετοχή, η δημοκρατία, το κοινό συμφέρον κλπ. Το κοινό συμφέρον μπορεί να υφίσταται ως έννοια όταν το στομάχι των μονάδων είναι γεμάτο.-

[avgoust]

Αυτά που λέτε συνάδελφοι , για το τι πέρασε αυτός ο λαός ισχύουν.

Ομως δεν γίνεται να τα επικαλούμαστε μια ζωή ως άλλοθι για τα μαύρο μας το χάλι.

Δεν γίνεται το 2010 να λέμε ακόμα ότι φταίει ο εμφύλιος , ο βασιλιάς , ο βενιζέλος , ο Πελοπονησιακός πόλεμος , κοκ.

 

Η ευθύνη της εκάστοτε κυβερνησης είναι και αυτή δεδομένη. Το να την καταδεικνύουμε είναι το εύκολο και το βολικό.

 

Το δύσκολο είναι να βρούμε και να αποδεχτούμε την δικιά μας ευθύνη.

 

Μπορεί ποτέ ο ψηφοφόρος - οργανωμένο μέλος κόμματος να κάτσει και να παραδεχτεί ότι είναι βλάκας διότι :

 

α. Εκανε έναν άνθρωπο πρόεδρο του κόμματος (και μετά πρωθυπουργό) μόνο και μόνο επειδή λεγόταν Καραμανλής ?

β. Εκανε έναν άνθρωπο πρόεδρο κόμματος (και μετά πρωθυπουργό) μόνο και μόνο επειδή λεγόταν Παπανδρέου ?

 

Μπορεί ποτέ ο απλός ψηφοφόρος να κάτσει και να παραδεχτεί ότι είναι βλάκας διότι σταύρωνε πάντα τους ίδιους βουλευτές ?

Εγώ δεν σου λέω να αλλάξεις κόμμα. ΠΑΣΟΚ θες ? ΟΚ . ΝΔ θες ? Πάλι ΟΚ.

 

Γιατί όμως χρυσέ μου άνθρωπε ψηφίζεις πάντα τους ίδιους ανεπαρκείς υποψηφίους ? Δεν έχει άλλους το ψηφοδέλτιο να βάλεις σταυρουδάκι ??

 

Δείτε πως ψηφίζουμε ως κλάδος στις εκλογές του ΤΕΕ. Λες και είναι οι εθνικές εκλογές ψηφίζουμε παιδιά... Και είμαστε και μορφωμένοι άνθρωποι υποτίθεται...

 

Μπορεί ποτέ να κάτσει αυτός ο οποίος μπήκε με μέσον και ρουσφέτι στο Δημόσιο μπροστά στον καθρέφτη ?

 

Να δείξει με το δάχτυλο τον εαυτό του και να πει "είσαι λωποδύτης και εσύ. Γιατί εις γνώση σου κατέλαβες θέση που δεν είχες το δικαίωμα , και εις γνώση σου ανάγκασες επί 10-20-30 χρόνια την πατρίδα σου και τους συμπολίτες σου να σε πληρώνουν ενώ δεν χρειαζόσουν" ?

 

Αμ δε που θα το πει ! Είναι πιο εύκολο να μουτζώνει έξω από την βουλή !

 

Ο άνθρωπος αυτός σήμερα είναι στον δρόμο φωνάζει βρίζει τους πάντες γιατί του μειώνουν τον μισθό ενώ είναι αυτός και οι όμοιοί του οι οποίοι φέρουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για το χάλι.

 

Διότι να μεν ο βουλευτής του τον διόρισε ρουσφετολογικά , αλλά αυτός τα κονόμαγε.

 

Εκεί είναι οι ευθύνες των πολιτών συνάδελφοι..

[BAS]

Απόλυτα σωστός !!!! Αlexis Pap .

 

Και εσύ έχεις δίκιο alej , αλλά όταν όλα τα κόμματα δεν προτείνουν λύσεις γιά το κοινό καλό , αλλά τα μεγάλα μόνο γιά πολιτικό όφελος και τα μικρά ζουν σε παράλληλο σύμπαν στή ζώνη του ανέφικτου , τότε ο απλός πολίτης είναι εγκλωβισμένος . Και αυτός είναι και ο στόχος των κομμάτων τα οποία διέπονται από νεποτισμό και νεοπλουτισμό , ακριβώς γιατί τα στελέχη τους είτε είναι πολιτικοί γόνοι , είτε αρπακτικά που μέσα από την πολιτική προσπαθούν να πλουτίσουν .

 

Οσοι δεν ανήκουν σε αυτές τις κατηγορίες η αηδιάζουν και φεύγουν μόνοι τους , η τους αποβάλλει το σύστημα σαν ανεπίδεκτους .

Το ίδιο συμβαίνει και στο συνδικαλισμό και σε διάφορα άλλα .

 

Γνωρίζω συναδέλφους κομματόσκυλα που έχουν πάντα δουλειά , γιατί το κόμμα τους φροντίζει , στέλνοντας τους πελάτες .

Οταν ένας νέος συνάδελφος βλέπει αυτά , είναι εύκολο να παρασυρθεί και να γίνει μέρος του συστήματος και προφανώς να ισχύει και γιά αυτόν το "μαζί τα φάγαμε" .

Να πω την αλήθεια κάνοντας και την αυτοκριτική μου θεωρώ ότι ίσως ήμουν καλύτερα , αν ακολουθούσα και εγώ τον ίδιο δρόμο . Βέβαια δεν θα είχα την συνείδηση μου ήσυχη , αλλά μπορεί η συνείδηση μου να μην με ενοχλούσε αφού θα την είχα απασχολημένη με την "μάσα" .

 

Αρα το πρόβλημα είναι ότι οι Ελληνες βάζαμε πάντοτε το ατομικό συμφέρον πάνω από το δημόσιο . Αυτό μας βοηθάει όταν είμαστε μετανάστες , μας κάνει κακό όταν είμαστε εντός της χώρας μας .

Δεν ξέρω αν μπορούμε και αν θέλουμε να αλλάξουμε , αλλά μπορούμε όμως να τιμωρούμε τους πολιτικούς που εκμεταλλεύτηκαν αυτή την αδυναμία μας .

 

Η στέρηση της εξουσίας είναι γιά αυτούς η μεγαλύτερη τιμωρία .

[cna]

Μπορεί ποτέ να κάτσει αυτός ο οποίος μπήκε με μέσον και ρουσφέτι στο Δημόσιο μπροστά στον καθρέφτη ?

 

Να δείξει με το δάχτυλο τον εαυτό του και να πει "είσαι λωποδύτης και εσύ. Γιατί εις γνώση σου κατέλαβες θέση που δεν είχες το δικαίωμα , και εις γνώση σου ανάγκασες επί 10-20-30 χρόνια την πατρίδα σου και τους συμπολίτες σου να σε πληρώνουν ενώ δεν χρειαζόσουν" ?

 

Δηλαδή συνάδελφε αν έρθω και σου πω ότι θα σου δίνω 15.000 ευρώ το χρόνο αλλά θέλω στην άδεια με την οποία θα ασχοληθείς να κάνεις τον ΓΟΚ ένα κουρελόχαρτο θα το κάνεις; Είχε την δύναμη αυτός ο ανθρωπάκος να αυτοπροσληφθεί στο δημόσιο; Ποιανού είναι μεγαλύτερη η ευθύνη, του στρατιώτη που γλείφει για να μην εκτελέσει ποτέ σκοπιά στο νούμερο 2-4 ή του διοικητή που δίνει την εντολή ώστε να ικανοποιηθεί το αίτημα του στρατιώτη;

Στην Ελλάδα όλοι οι πολιτικοί έχουν αυτοαναδειχθεί σε φύλακες της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης κλπ αλλά τελικά ποιος μας φυλάττει από τους φύλακες;

[erling]

Θα συμφωνήσω με πολλούς από τους προλαλίσαντες και ιδιαίτερα με τον AlexisPap και τον BAS αλλά θα ήθελα να ρωτήσω τον cna.

Ποιανού είναι μεγαλύτερη η ευθύνη, του στρατιώτη που γλείφει για να μην εκτελέσει ποτέ σκοπιά στο νούμερο 2-4, του διοικητή που δίνει την εντολή ώστε να ικανοποιηθεί το αίτημα του στρατιώτη διότι θα δώσει λόγο στον Ταξίαρχο ή του Ταξίαρχου που θα πιέσει τον Δκτή γιατί περιμένει τις κρίσεις τις οποίες θα "μαγειρέψει" ο πολιτικός που έχει εκλεγεί από τον πατέρα του στρατιώτη?

Κοινώς, ένας φαύλος κύκλος.

[cna]

Προφανώς πρόκειται περί φαύλου κύκλου αλλά το μερίδιο της ευθύνης διανέμεται αναλογικά με το επίπεδο της εξουσίας που ασκεί το κάθε πρόσωπο. Η κεφαλή του στρατεύματος στην συγκεκριμένη περίπτωση παραμένει ο πρόεδρος της Δημοκρατίας αλλά δεδομένων των περιορισμών στην άσκηση εξουσίας που έχει η τελική ευθύνη παραμένει του υπουργού που επιτρέπει ή υποβοηθά την ύπαρξη τέτοιων φαινομένων στο στράτευμα. Για να κάνω λοιπόν οικονομία χώρου μπορούμε να κάνουμε αναγωγή του πολιτικού αδιεξόδου της χώρας στο οικονομικό αδιέξοδο της υφηλίου όπου πες μου ειλικρινά σε ποιο οικονομικό σύστημα να πιστέψει ο πολίτης όταν, κατά τα φαινόμενα, όλα έχουν αποτύχει;

[alej]

Δεν είμαι της ισοπεδωτικής άποψης.

Δεν θεωρώ ότι όλοι είναι ίδιοι, εν τέλει δεν μπορεί αυτός που κυβερνά με αυτόν που πάντα είναι αντιπολίτευση να έχει ίδιο μερίδιο ευθύνης.

Το αν κάποια μικρά κόμματα ζουν σε παράλληλους - ανέφικτους κόσμους έχω να πω το εξής.

 

Ήταν ''ανέφικτο'' για 400 χρόνια να αποτινάξω το τούρκικο ζυγό,

Ήταν ''ανέφικτο'' να φύγει ο Γερμανός,

Ήταν ''ανέφικτο'' να πέσει η χούντα,

...

[cna]

alej το δυστύχημα δεν είναι ότι κάποια μικρά κόμματα αποζητούν το ανέφικτο, το δυστύχημα είναι ότι εντός των τοιχών τους τα πράγματα δεν είναι διαφορετικά από την ελληνική πραγματικότητα. Πχ στον "Ριζοσπάστη" οι εργαζόμενοι πληρώνονται σύμφωνα με τις διεκδικήσεις του ΚΚΕ ή παίζει και εκεί η καραμέλα ότι σε ένα καπιταλιστικό καθεστώς οποιαδήποτε προσπάθεια εφαρμογής κομμουνισμού, έστω και σαν παράδειγμα, δεν έχει νόημα; Γιατί πάντα η γυναίκα του καίσαρα δεν θα πρέπει μόνο να φαίνεται τίμια αλλά και να είναι.

[erling]

cna, η απάντηση είναι απλή, πλέον, για εμένα. Σε κανένα αφού δεν υπάρχει δημοκρατία. Και αν παλαιότερα έλεγα πως πρέπει να συμμετέχουμε για να έχουμε δικαίωμα λόγου και διαμόρφωσης της πολιτικής κλπ, πλέον είμαι της άποψης για πλήρη αποχή. Και τι θα συμβεί? θα έχουμε πάλι μια κυβέρνηση "οικουμενική" που και πάλι θα παίρνει αποφάσεις ερήμην μας. Άρα στην ουσία φτάνουμε σε αυτό που γίνεται. Δηλαδή ο καθένας να κοιτάει τον εαυτό του.

Δεν είναι θέμα πολιτικών και οικονομικών μοντέλων. Είναι καθαρά θέμα ατόμων. Και όσο θα συνεχίζουν να εμπλέκονται με την πολιτική άτομα που έχουν σαν στόχο την προσωπική προβολή και το προσωπικό όφελος, δεν πρόκειται να δούμε φως στο τούνελ.

Ισοπεδωτικός ναι αλλά και πικραμένος.

 

Προσωπικά αυτό κάνω, πλέον, προσπαθώντας να μην βλάπτω τους συνανθρώπους μου.

Ίσως όμως θα μου πεις πως και έτσι τους βλάπτω και ίσως να μην έχεις άδικο αλλά θέλω να πιστεύω σε λιγότερο βαθμό.

 

Alej όλα αυτά τα ανέφικτα που γράφεις και που τελικά έγιναν εφικτά, έγιναν με τα όπλα και ίσως γιατί κάποιους άλλους εξυπηρετούσαν (αυτό μπορεί να θεωρηθεί και σαν συνομωσιομανία)