Μετάβαση στο περιεχόμενο

Να προσφύγουμε ή όχι στο ΔΝΤ;


parist43

Να προσφύγουμε στο ΔΝΤ?  

16 μέλη ψήφισαν

  1. 1. Να προσφύγουμε στο ΔΝΤ?

    • Ναί.εδώ που φτάσαμε δεν υπάρχει αλλη καλύτερη επιλογή
      1
    • Οχι.Τα πράγματα δεν ειναι τόσο σοβαρά όσο παρουσιάζοντε.
      8
    • Δεν ξέρω και είμαι προβληματισμένος
      7


Recommended Posts

πολλά λέγονται για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και υπάρχουν συνάδελφοι που καταφέρονται εναντίον τους

 

1. Ενας μηχανικός υπέυθυνος παραγωγής με 8 χρόνια υπηρεσία έχει μεικτό μισθό περίπου 2200 (καθαρά 1500 - περίπου 2 φορές πάνω από το βασικό μισθό ανειδίκευτου εργάτη είναι υπερβολικά?-) στα 2200 πρέπει να υπολογιστούν και οι εισφορές του εργοδότη. Χωρίς να ξέρω απόλυτα νούμερα πρέπει το κόστος να φθάνει στα 3000 για τον εργοδότη, δηλαδή το διπλάσιο του καθαρού μισθού.

Άρα το πρόβλημα είναι ο μισθός ή το γεγονός ότι το μισό κόστος ενός υπαλλήλου το παίρνει το δημόσιο ?

Οι συλλογικές συμβάσεις είναι το τελευταίο οχυρό μας. μπορεί κάποιοι από εσάς να είστε εργοδότες, αλλά μην ξεχνάτε ότι είστε και συνάδελφοι. Και σκεφτείτε ότι αν μια στις τόσες οι επιχειρήσεις πέσουν έξω. τι θα κάνετε? προφανώς θα δουλέψετε σαν υπάλληλοι, με μισθό των 800, όπως επιθυμείτε.

 

Όσον αφορα τον συνάδελφο που έφερε σαν παράδειγμα τον ηλεκτροσυγκολητή, πιστεύω ότι πρέπει να ξέρει το ανθυγιεινό της εργασίας του. Δηλαδή αυτό δεν πρέπει να αποτιμηθεί ? Το γεγονός ότι οι πιο πολύ ηλεκτροσυγκολλητές πρέπει να δουλεύουν το πολύ 15-20 χρόνια, για λόγους υγείας αυτό δεν πρέπει να αποτιμηθεί ?

 

ένας δείκτης της οικονομίας μιας χώρας, είναι η ποιότητα ζωής της αστικής τάξης. Διότι αυτή καθορίζει την ροή χρήματος στην αγορά αναλυτικότερα..

 

η μεγαλοαστική ή πλούσια τάξη, προσπαθεί να αυξήσει την κερδοφορία της. από το χρήμα που κερδίζει υψηλό ποσοστό αποθηκέυεται και δεν επιστρέφεται στην αγορά.

 

Η χαμηλή τάξη, προσπαθεί να καταναλώσει μόνο τας προς το ζείν, άρα σημαντικό μέρος του καταναλωτικού πλούτου μένει αδιάθετο.

 

Αντίθετα η αστική τάξη επιστρέφει μεγαλύτερο ποσοστό των απολαβών της στην κατανάλωση, οπότε συντηρείται ο κύκλος του χρήματος.

 

απολύσεις μειώσεις μισθών, δεν οδηγούν στην ανάπτυξη της χώρας αλλά στην συρρίκνωσή της, αυξάνοντας την κερδοφορία του επιχειρηματικού κλάδου, που δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί την αύξηση της παραγωγικότητας (δεν μπορείς να αλλάζεις αυτοκίνητο κάθε 6 μήνες) με μέιωση του κόστος παραγωγής.

 

Στο δημόσιο τομέα το πρόβλημα δεν είναι τόσο ο αριθμός αλλά κάποιοι υπερ υψηλόμισθοι και η σπατάλη. Ενδεικτικά

 

μέσος μισθός στον ΟΣΕ 38000 / έτος.

βοηθός σεφ στο δημόσιο έχει μισθό 4500

κλητήρας στην βουλή έχει μισθό 1500,

ο σύλλογος πρώην βολευτών παίρνει 1500000 το χρόνο ώς έξοδα κίνησης.

αν συνυπολογίσουμε την διαφθορά, τις κομπίνες, τα λαδώματα την φοροδιαφυγή, έχουμε ένα σημαντικό μέρος του δημόσιου χρέους.

 

Για σκεφτείτε αν αύριο βγούν στο δρόμο 500.000 άνθρωποι ( θεωρώ πάντως ότι είναι πλεονασμα προσωπικού στο δημόσιο τομέα) που θα πάνε να δουλέψουν όλοι αυτοί ? Πιστεύετε ότι υπάρχουν δουλειές που τους περιμένουν ?

 

Και ποιοι νομίζετε ότι θα απολυθούν ? οι ικανοί, οι εργατικοί, αυτοί που μπήκαν με την αξία τους? ή αυτοί που έχουν τα κατάλληλα μέσα? άρα θα βελτιωθεί η ποιότητα του δημόσιου τομέα? ή θα υποβαθμιστεί?

 

Στην παρούσα φάση, θεωρώ ότι πρέπει να μειωθούν σημαντικά οι μισθοί των υψηλόμισθων (ΔΥ) - μείωση από 15000 σε 9000 ενός μισθού καλύπτει 2 θέσεις εργασίας -, και να μειωθεί σταδιακά ο αριθμός τους, μέσω της συνταξιοδότησής τους.

 

Πρόβλημα 20-30 χρόνων δεν λύνεται σε ένα εξάμηνο, εκτός και πιστεύεται ότι πρέπει να γκρεμίσουμε την χώρα και την χτίσουμε από την αρχή.

Link to comment
Share on other sites

  • Απαντήσεις 452
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Posted Images

Είναι πάντως φοβερό το πως ξαφνικά, για ακόμα μια φορά, μιλάμε για απολύσεις υπαλλήλων (εν προκειμένω Δ.Υ.) λες και αυτοί είναι το πρόβλημα για τη χρεοκωπία της χώρας ή η λύση για την αποφυγή της.

 

Παρέθεσα στη συζήτηση πλήθος στοιχείων και αναφορών για σπατάλες και χάρες που έγιναν προς επιχειρηματίες, για σκάνδαλα εκατομμυρίων ευρώ, για τα 500 δις που κυκλοφορούν μέσω offshore εταιρειών, για τα χρηματηστήρια και τα golden boys και εσείς έχετε επικεντρωθεί πάλι στις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων λες και αυτό είναι το κεντρικό πρόβλημα του συστήματος.

 

Επαναλαμβ΄νω για ακόμα μια φορά. Απολύσεις Δ.Υ. σημαίνει :

 

1. χιλιάδες νέοι άνεργοι που θα καταφύγουν στον ΟΑΕΔ

2. χιλιάδες οικογένειες σε κατάσταση απόγνωσης

3. Σοβαρή διατάραξη του κοινωνικού ιστού

4. Πλήρη αποδιοργάνωση του κράτους και κάθε μηχανισμού καθόσον θα επικρατήσει πανικός

5. Πλήρη λεηλασία του δημόσοιου πλούτου από επιχειρηματίες και στελέχη που στον πλήρη αποσυντονισμό που θα υπάρξει θα ξεκινήσουν πλιάτσικο και τρομοκράτηση των υπαλλήλων

6. Χαώδης κατάσταση στη αγορά που εν πολλοίς στηρίζεται στους Δ.Υ.

8. Εντατικοποίηση της εργασίες και διάλυση κάθε έννοια εργασιακού δικαιώματος σε ιδιωτικό και δημόσιο.

7. εε ναι θα γλυτώσει το κράτος κάποια χρήματα από μισθούς που θα τα πληρώσει πολλαπλάσια στις συνέπειες που θα δημιουργηθούν.

 

Πάμε τώρα στο πρόβλημα. ΤΟ πρόβλημα είναι το ίδιο το σύστημα που απέτυχε παγκοσμίως και τώρα προσπαθούμε να το σώσουμε. Δεν απέτυχε όμως για όλους. Η κρίση, είναι κρίση για τους πολλούς γιατί κάποιοι, από αυτή τη κρίση και από αυτό το σύστημα απλά πολλαπλασίασαν τα κέρδη τους. Στα επιμέρους λοιπόν έχουμε συνοπτικά :

 

1. 10.000 offshore εταιρείες (6 δις χάνονται από τα ταμία κάθε χρόνο).

2. Γιγαντιαία φοροδιαφυγή (πολύ περισσότερα από 6 δις)

3. Κακοδιαχείρισηση δημοσίου χρήματος από τις διοικήσεις (προμήθειες, έργα κλπ)

4. εκκατομύρια ευρώ που χαρίστηκαν προς τράπεζες και επιχειρηματίες.

5. Διαπλοκή και διαφθορά στην οποία πρωτίστως συμμετέχουν αυτοί που λένε σήμερα να απολυθεί κόσμος.

6. Ανεξέλεγκτη υπερσυγκέντρωση πλούτου σε λίγα άτομα και όχι στην αγορά

7. 23-29% των αποθεματικών των ταμείων χαρίστηκαν σε κερδοσκόπους μέσω χρηματηστηριακών εταιρείων με Νόμο (λεηλασία δημοσίου χρήματος που λέγαμε από "συμβούλους της αγοράς"), αφού παίχτηκαν στο καζίνο του χρηματηστηρίου.

 

Προς agrafiot. Νομίζω ότι βγάζουμε μια άκρη. Το παράδειγμα που είπες για τη ΔΕΗ είναι ενδεικτικό. Εσύ πιστεύεις ότι η αθώα διοίκηση με τους 100άδες συμβούλους είναι οι "καλοί" που προσπααθούν και η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ (συνδικάτο) οι "κακοί". Το βέβαιαο είναι ότι και οι δύο φέρουν ευθύνη. Η διαφωνία μας όμως είναι στο βαθμό και την ουσία της ευθύνης. Εγώ θεωρώ και πιστεύω γιατί το έχω ζήσει, ότι η διοίκηση και όλοι οι αλεξιπτωτιστές σύμβουλοι είναι πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα και έχουν σοβαρότετατες ευθύνες που ξεπερνούν σε μέγεθος και ουσία (κυρίβως αυτό) αυτες των εργαζομένων. Όταν όμως το MEGA ξεκινάει το δελτίο με "καλησπέρα σας. Νέα απίστευτη ταλαιπωρία περιμένει το κόσμο από τη σκληρή στάση των συνδικαλιστών της ΔΕΗ ......." , (όπου ΔΕΗ, βάζεις κάθε σωματείο) είναι λογικό με τα χρόνια να πιστεύει κανείς πως οι αποτυχία οφείλετε στους "τεμπέληδες" εργαζόμενους και όχι στις "εργατικές" διοικήσεις.

Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν προβλήματα. Συμφωνώ και εγώ σε αυτό. Λάθη έχουν γίνει. Αλλά η επίλυση του προβλήματος δεν μπορεί να γίνει πάλι λάθος. Δηλαδή πάμε να διορθώσουμε κάτι και ξεκινάμε όχι από αυτούς που τα φάγανε, αλλά από τους άλλους.

 

 

Και ποιοι νομίζετε ότι θα απολυθούν ? οι ικανοί, οι εργατικοί, αυτοί που μπήκαν με την αξία τους? ή αυτοί που έχουν τα κατάλληλα μέσα? άρα θα βελτιωθεί η ποιότητα του δημόσιου τομέα? ή θα υποβαθμιστεί?

 

Στην παρούσα φάση, θεωρώ ότι πρέπει να μειωθούν σημαντικά οι μισθοί των υψηλόμισθων (ΔΥ) - μείωση από 15000 σε 9000 ενός μισθού καλύπτει 2 θέσεις εργασίας -, και να μειωθεί σταδιακά ο αριθμός τους, μέσω της συνταξιοδότησής τους.

 

Πρόβλημα 20-30 χρόνων δεν λύνεται σε ένα εξάμηνο, εκτός και πιστεύεται ότι πρέπει να γκρεμίσουμε την χώρα και την χτίσουμε από την αρχή.

 

Έτσι μπράβο. Αυτό φωνάζω από την αρχή της συζήτησης.

Link to comment
Share on other sites

Κοιτάτε το δέντρο και όχι το δάσος.

Το κυρίως πρόβλημα είναι οι δημόσιες σπατάλες και όχι οι δημόσιοι υπάλληλοι.

Το πρόβλημα των δημοσίων υπαλλήλων δεν είναι ο αριθμός τους αλλά η ποιότητα και η ποσότητα του παραγόμενου έργου τους και η συμπεριφορά τους.

Αυτά υπάρχουν γιατί δεν υπάρχει έλεγχος.

 

 

Λίγα λόγια και μεστά!

 

Κανείς δεν διαφωνεί ότι πρέπει να γίνει βελτίωση της παραγωγικότητας και της συμπεριφοράς (ορισμένων) ΔΥ.

Για πείτε όμως:

-Έχετε πάει σε δημόσιο νοσοκομείο πρόσφατα; Εγώ τους θεωρώ ήρωες όσους δουλεύουν εκεί μέσα. Τώρα είναι και κανά-δυό μεγαλογιατροί που τα κονομάνε χοντρά με φακελάκια και με ιατρεία έξω. Και; Εγώ μιλάω για τους εκατοντάδες υπόλοιπους...

 

-Με σχολεία έχετε σχέση; Εγώ βλέπω τους δασκάλους να αγωνίζονται απέναντι σε ένα ολόκληρο σύστημα! Κενά, ωρομίσθιοι απλήρωτοι για μήνες, μηδέν υποδομές.... Αυτούς θέλετε να τους μειώσουμε τους μισθούς... Γιατί; Θα μαθαίνουν καλύτερα γράμματα τα παιδιά μας; Ο δάσκαλος που έκανε πέρισυ στο γιο μου ολοήμερο (με τεράστιο μεράκι) κάποια στιγμή μου εξομολογήθηκε ότι είχε 4 μήνες να πληρωθεί και ότι έπαιρνε 350 ευρώ το μήνα (ωρομίσθιος). Απορώ που την έβρισκε την όρεξη για δουλειά...

 

-Στις εφορίες φαντάζομαι πηγαίνετε. Νομίζετε ότι είναι εύκολο να τα βγάλεις άκρη με την πολυδαίδαλη νομοθεσία και τόσα άτομα να φωνάζουν στις ουρές;

 

-Τις προάλλες είχα πάει στα κεντρικά του ΤΣΜΕΔΕ (για να μιλήσουμε για τα του οίκου μας) και αφού γινότανε ΧΑΜΟΣ και είχα αγανακτήσει και εγώ ο ίδιος, βγήκε κάποια στιγμή και μίλησε η προϊσταμένη... Ειλικρινά τους λυπήθηκα... Απορώ πως τα βγάζουνε πέρα...Από το κράτος καμμία κάλυψη, από τον κόσμο μένος και δυσφορία και ανά πάσα στιγμή υπόλογοι στο νόμο.

 

Παραδείγματα άπειρα...

Είπαμε, υπάρχουν και οι θέσεις-λούφα, υπάρχουν και τα γαϊδούρια, υπάρχουν και τα παχυλά επιδόματα. Ναι, αλλά με βάση αυτά θα χαραχτεί πολιτική ή με βάση το γενικό συμφέρον της χώρας....

 

Αν θέλετε περαιτέρω υποβάθμιση της παιδείας, της υγείας των υπηρεσίων (απ'ότι είναι ήδη) τότε τι να πω...

Link to comment
Share on other sites

G20: "Ντόμινο" χρεοκοπίας... αλα Ελληνικά

 

Το "κλαμπ" της ελίτ του G20, μετά την ιστορική συνάντηση στο Λονδίνο τον Απρίλιο του 2009, που έφερε τη μαζικότερη κρατική «ένεση» στην ιστορία με 15 τρισ. δολ. (25% του παγκόσμιου ΑΕΠ) για να αποφευχθούν τα χειρότερα, αυτή τη φορά στη Σεούλ αποχαιρετά τα χαμόγελα, τις φιλοφροσύνες και τα σφιχταγκαλιάσματα.

 

Τα μαχαίρια βγαίνουν, μαζί με το νέο «τύπωμα» χρήματος (με αγορές κρατικών ομολόγων) από ΗΠΑ, Βρετανία, Ιαπωνία. Με τον πρόεδρο της Βραζιλίας Λούλα ντα Σίλβα να δηλώνει ότι «ο κόσμος βαδίζει προς τη χρεοκοπία» και διάφορους οικονομικούς αξιωματούχους από Κίνα και Γερμανία να ηχούν τις σειρήνες πολέμου υπέρ της υπεράσπισης της ανταγωνιστικότητας των δικών τους νομισμάτων στην «αρένα» των διεθνών εξαγωγών. Την ώρα που συνολικά στην Ευρώπη η κρίση χρέους... αλα ελληνικά, απλώνεται σε Ιρλανδία και Πορτογαλία. Με τα ευρω-spread να πετάνε ξανά στα ύψη εντείνοντας τα αδιέξοδα.

 

Γεγονότα που εντείνουν τους καβγάδες στη σύνοδο κορυφής του G20 για το «νομισματικό πόλεμο» και τους κινδύνους από νέες «φούσκες» χωρίς αντίκρισμα στην παγκόσμια οικονομία. :confused:

 

Μπροστά στα αδιέξοδα της νομισματικής πολιτικής προτείνει ένα νέο Μπρέτον Γουντς που θα επιστρέφει στον "κανόνα του χρυσού". Θα συνδέει, δηλαδή, ξανά τις συναλλαγματικές ισοτιμίες με την τιμή του χρυσού, η οποία θα αποτελεί διεθνές σημείο αναφοράς των προσδοκιών της αγοράς για τον πληθωρισμό, τον αποπληθωρισμό και τη μελλοντική αξία των νομισμάτων.

Η τιμή του χρυσού χτύπησε νέο ρεκόρ μεσοβδόμαδα, πάνω από τα 1.420 δολ./ουγκιά, δείγμα του ρεκόρ "ανασφάλειας" που επικρατεί στο παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον, για το οποίο καλούνται οι κορυφές του G20 να βρουν λύσεις στα αδιέξοδα... :confused:

 

Πηγή: http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=75535148

Link to comment
Share on other sites

Είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν λύσεις. Φοβάμαι ότι έχουν μπει όλοι σε μια κούρσα του τύπου "όποιος αντέξει"...

Link to comment
Share on other sites

αν ανακατανεμηθεί το χρήμα ο κόσμος θα είναι δικαιότερος....

 

Τα greeklish απαγορεύονται. Αν δεν μπορείτε να τα αποφύγετε, διαβάστε τι μπορείτε να κάνετε ΕΔΩ

Παρακαλώ διαβάστε τους Κανόνες Συμμετοχής!

Ευχαριστώ, terry

 

U r welcome Terry, το φτιαξα!

Link to comment
Share on other sites

Highlander έχω την αίσθηση ότι αυτό που βιώνουμε σήμερα ως οικονομική κρίση είναι ο απολογισμός ενός αιώνα εργατικών δικαιωμάτων εκ μέρους των κεφαλαιοκρατών. Ήρθε η ώρα να δουν πόσα τελικά αποκόμισαν όλα αυτά τα χρόνια της μερικής αναδιανομής του πλούτου. Δεν νομίζω δηλαδή ότι τυχαία οι τράπεζες έδιναν επί 10 και πλέον έτη δάνεια στον κάθε τυχάρπαστο, το εννοώ από την πλευρά των τραπεζών, χωρίς να κρύβεται κάτι από πίσω. Δεν είναι ακριβώς θεωρία συνομωσίας, είναι απλώς μια δοκιμή των νέων οικονομικών μοντέλων. Το πρόβλημά τους όμως είναι ότι τελικά κατάφεραν να δημιουργήσουν τον οικονομικό γίγαντα που λέγεται Κίνα, η οποία κατέχει μεγάλο μέρος του χρέους των ΗΠΑ αλλά και άλλων κρατών, και η οποία βεβαίως βεβαίως διαχειρίζεται το νόμισμά της όπως αυτή θέλει, εξ ου και η απαίτηση για διασύνδεση των νομισμάτων με το χρυσό.

Link to comment
Share on other sites

μονο που η Κινα ειναι καπιταλιστικη δικτατορια, και ουδολως ενδιαφερεται η ηγεσια της που απο το 1,3 δις το 1 δις ζει οπως ζουσαν στην Ελληνικη επαρχια το 1920 (και πολυ λεω) - το αντιθετο, εκει πονταρει.

 

δεν παιζεται η Κινα αυτη τη στιγμη. Μονο αν αλλαξουν τους κανονες εντελως ολοι οι υπολοιποι.

Link to comment
Share on other sites

howard εδώ και κάτι μήνες προσπαθούν οι ΗΠΑ να πείσουν την Κίνα να ανεβάσει την αξία του γουάν. Δεν είναι μόνο ότι ζει ο πληθυσμός της έτσι όπως ζει, είναι ότι έπιασαν πολύ γρήγορα το νόημα του παιχνιδιού. Ρίχνουν λοιπόν οι ΗΠΑ το δολάριο για να γίνει ανταγωνιστική η αγορά τους αλλά την ίδια στιγμή ρίχνει ακόμα περισσότερο το γουάν η Κίνα. Δεν βγάζουν λοιπόν άκρη εκτός και αν όπως είπες αλλάξουν οι όροι του παιχνιδιού, μόνο που η μόνη ορατή λύση είναι ο προστατευτισμός ο οποίος δημιουργεί άλλα προβλήματα...

Link to comment
Share on other sites

Guest
Αυτό το θέμα πλέον έχει κλείσει για περαιτέρω απαντήσεις.

×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.