Νέα θεωρία δυναμικού

[Papalaios Ilias]

ΦΟΒΕΡΟ... Συγχαρητήρια.

 

Μερικά σχόλια που σε καμία περίπτωση δε γίνονται με υπεροψία και στα σίγουρα δεν έχουν σκοπό να μειώσουν οτιδήποτε.

Για σας ορισμένα είναι αυτονόητα και τα φέρνετε γρήγορα στο μυαλό σας, για άλλους που δεν ασχολούνται για λιγο καιρό με αυτό το τομέα δεν είναι τόσο εύκολο.

 

 

ένταση g=...δε το εξηγείτε, αφού εξηγείτε όλα τα άλλα, μπορείτε να εξηγήσετε κι αυτό... το ορίζετε, λίγο παρακάτω (εδώ πρέπει να κάνετε κάτι... Εγώ θα έλεγα να το εξηγήσετε και να το ορίσετε εξαρχής, και μετά να το χρησιμοποιήσετε, για να αποφύγετε και τις παρενθέσεις)

 

Επαγωγή : αντί για παράδειγμα μπορείτε να ορίσετε τον όρο.

 

Δυναμική ταχύτητα u ενός μονοπολικού δυναμικού πεδίου , οριζετε τι ειναι, αλλά δε λετε που χρησιμεύει...Εγώ δεν τον έχω ξανα ακούσει τον όρο στα ελληνικά, αλλά είμαι και νέος, οπότε ίσως αν το αναλύσετε λίγο παραπάνω θα ήταν πιο προσιτό

 

μεταβατική ταχύτητα uk τι είναι?

 

Κάτι ακόμα:

 

Κάθε σχέση μπορείτε να τη γράφετε κάπως έτσι

F=m*a (Δύναμη [Ν]=μάζα [Kg]*επιτάχυνση[m/s^2])

 

Επίσης μπορείτε να χρησιμοποιείτε τις αρχικές σχέσεις των ήδη γνωστών νόμων (Θερμοδυναμική κλπ) να κάνετε ύστερα τις αντιστοιχήσεις με τα δικά σας και να καταλήγετε σε αυτό που πιστεύετε. Τώρα πρέπει να ανατρέχουμε σε κάθε σχέση που δε θυμόμαστε και σε καθε σύμβολο για να βγάλουμε άκρη.

 

Το σημαντικό είναι οι μονάδες.

 

<Τα παραπάνω τα γράφω για να ελέγξουμε γρήγορα τις εξισώσεις.>

[Παπαγεωργίου]

Ηλία σ΄ ευχαριστώ για το χρόνο που διέθεσες.

 

1. Η ένταση του πεδίου (πέρα από τον κλασσικό ορισμό της σε σχέση με τη δύναμη) μπορεί να οριστεί με την απόσταση και τη συχνότητα ταλάντωσης των φορτίων, που απαρτίζουν ένα δυναμικό πεδίο g = rω2= r 4π2f2 = r 4π2 / T2

 

Μόνο σε σφαιρικό σύστημα με ισοκατανεμημένα φορτία τα πράγματα είναι απλά (β=0), για κάθε άλλη περίπτωση g = α/r2 + β

 

Αποδεχόμενοι τον ορισμό του δυναμικού, τότε ένταση πεδίου είναι ο λόγος δυναμικού προς την απόσταση (ο απλούστερος που μπορεί να υπάρξει).

 

2. Η δυναμική ταχύτητα είναι νέο μέγεθος. Εισάγω νέες εξισώσεις Δυναμικού, πίεσης, αντίστασης κ.λ.π.

 

Η μεταβατική είναι ταχύτητα μεταφοράς φορτίου (transport) προς μια κατεύθυνση και αφορά πάντα αποτέλεσμα (συνέπεια) διαφοράς δυναμικού (τάση) δύο ανεξάρτητων συστημάτων, που βέβαια αλληλεπιδρούν.

 

Η δυναμική ταυτίζεται με την μεταβατική ταχύτητα στα ρευστά, στους πλανήτες κ.λ.π. αλλά όχι στην ελεύθερη πτώση (βλέπε παράδειγμα στην ιστοσελίδα μου).

 

3. Σε ότι αφορά σύγκριση της θεωρίας μου με τις υπάρχουσες απόψεις (διότι δεν αμφισβητώ αξιώματα), θα πρέπει να συγγράψω βιβλία, όχι δημοσίευση (paper) στην οποία αποσκοπώ και ελπίζω σε βοήθεια.

 

Βέβαια η ιδέα συγγραφής σχετικού έργου είναι πολύ δελεαστική. Ίσως αν εύρισκα συνεργάτη ηλεκτρολόγο να το επιχειρούσα.

[CostasV]

CostasV: ποιό φαινόμενο δεν μπορεί να εξηγήσει η συμβατική θεωρία ρευστοδυναμικής και εξηγεί η νέα θεωρία (χωρίς παράθεση τύπων, τουλάχιστον στην αρχή)

 

Παπαγεωργίου:Η δική μου αεροδυναμική πτερύγων ερμηνεύει την άνωσή τους με την επαγωγική τάση, (η κύρια ροή δημιουργεί κλειστό στρόβιλο στη ράχη)

 

CostasV: Το φαινόμενο δηλαδή που λαμβάνει χώρα στην κυκλική πτέρυγα (αν και πάλι λέω ότι δεν έχω καταλάβει ακριβώς τις λεπτομέρειες), δεν μπορεί να εξηγηθεί με την συμβατική θεωρία;

 

Παπαγεωργίου: Στη θεωρία

Η αεροδυναμική πτέρυγας βασίζεται είτε στη μεγαλύτερη ταχύτητα ράχης, είτε σε στρόβιλο γύρω από την αεροτομή. Και στις δύο περιπτώσεις χρησιμοποιείται η εξίσωση της κινητικής ενέργειας (Bernouli).

Όπως βλέπεις στη θεωρία δυναμικού, διαφωνώ με τη χρήση της σε ροές. Η κινητική ταχύτητα (χρονικά εξαρτώμενη) αφορά ανεξάρτητες μάζες (π.χ. ελεύθερη πτώση ανεξάρτητων - χωρίς ιξώδες - σωμάτων) και μπορεί να υπολογίσει την αρχική τάση μόνο όταν πάρει την μέγιστη τιμή της, όπου η τάση μηδενίζεται.

Η πρώτη περίπτωση εύκολα απορρίπτεται, κατασκευάζοντας αεροτομή με μεγαλύτερη καμπυλότητα κοιλίας (μεγαλύτερη απόσταση...), ή με το ανεξήγητο, όπου παράγεται άνωση με αρνητική γωνία προσβολής.

Ο στρόβιλος γύρο από την αεροτομή είναι τελείως παράλογος (η κατεύθυνση της ροής στην κοιλία είναι αντίθετη σε αυτήν της ροής). Απόδειξη, η κυκλική πτέρυγα δεν επιτρέπει ροή στην κοιλία (έτσι προέκυψε η κυκλική).

 

Το αρχικό ερώτημα αφορά δύο αλληλοσυνδεδεμένα θέματα. Το ένα είναι για την νέα θεωρία δυναμικού και κατά πόσο είναι κατανοητή, και το άλλο είναι για την προτεινόμενη εφεύρεση.

Για το θέμα της θεωρίας δυναμικού, εκανα την παραπάνω, εντός quote, σύνοψη για το κατά πόσο η νέα θεωρία έχει κάποιο σκοπό ή λύνει ένα ζήτημα που δεν λύνεται αλλοιώς, και αν δεν ξέχασα κάτι, αυτά έχουν γραφτεί, στο παρόν θέμα, μέχρι στιγμής.

 

Υπάρχει κάποιος άλλος λόγος για την ύπαρξη της θεωρίας;

[Παπαγεωργίου]

Ό πρακτικός σκοπός της θεωρίας είναι για μένα η μελέτη συστημάτων επαγωγικής ροής. Και επειδή δεν υπάρχουν μονωμένα συστήματα (ένα δυναμικό), αλλά πάντα δύο και πλέον δυναμικά πεδία που αλληλεπιδρούν (τάση) το πεδίο εφαρμογής της είναι πολύ μεγάλο (παντού).

 

Π.χ. σχόλιο 10 http://www.michanikos.gr/showthread.php?t=14729

 

Κανείς άλλος (επίτηδες αλαζονικό - όποιος έχει άλλη άποψη ας την καταθέσει επώνυμα) δεν μπορεί να υπολογίσει όχι μόνο την κυκλική πτέρυγα, αλλά ούτε φυγοκεντρικούς έλικες (παρόλο ότι δημοσίευσα όλες τις βασικές εξισώσεις).

 

Προτείνω μια σειρά νέων ορισμών και αλλαγών με πιο σοβαρή αυτή την κατάργηση του 1/2 από τις εξισώσεις πίεσης, δύναμης, ισχύος στα ρευστά (από την δυναμική ταχύτητα).

 

Η Τάση μπορεί να εκφράσει κάθε μορφή ενέργειας και να τις συνδέσει. π.χ. Piezzo effekt.

[Socrates05]

* Δυναμικό U είναι το γινόμενο έντασης ενός δυναμικού πεδίου g επί την απόσταση r από το κέντρο πηγής του. Το δυναμικό είναι ανυσματικό μέγεθος και η πρόσθεση Δυναμικών (Τάση) αλγεβρική πράξη.

 

U = g r (1)

Έτσι π.χ. το Δυναμικό U Μάζας σφαίρας m (G σταθερά δυναμικού πεδίου βαρύτητας) ισούται με:

U = g r = Gmr / r2 = Gm / r

 

ενώ για το δυναμικό ηλεκτρικού φορτίου Q σε ακτινικό δυναμικό πεδίο σημειακού φορτίου ισχύει:

Uel = g r = Q r/ (4εο εr r2) = Q / 4εο εr r

 

Εδώ αναφέρεσαι στα συντηρητικά πεδία όπως το βαρυτικό και το ηλεκτροστατικό, ή και στα μη συντηρητικά όπως το μαγνητικό?

[Παπαγεωργίου]

Σε κάθε δυναμικό πεδίο. Τα μη συντηρητικά είναι πάντα επαγωγικά, άρα αποτέλεσμα επαγωγικής τάσης, κατά συνέπεια έχουμε επαγωγική επιτάχυνση (οριακό στρώμα - coliolis - Lorentz)

 

Εξισώσεις (g = ω2 r = ω x u) και παράδειγμα επαγωγικής πρόωσης, που στον ηλεκτρισμό είναι ηλεκτροκινητήρας, ή γεννήτρια, στα ρευστά αντλία, ή τουρμπίνα (π.χ. ανεμογεννήτρια) στην:

 

http://discopter.blogspot.com/2009/10/blog-post_5466.html

[Socrates05]

Σε ένα συντηρητικό πεδίο πχ βαρυτικό, η διαφορά δυναμικού μεταξύ δύο σημείων είναι ανάλογη του έργου (που θα δαπανηθεί ή που θα κερδηθεί) για τη μετακίνηση μιας μάζας μεταξύ αυτών. Επειδή το έργο αυτό είναι ανεξάρτητο από τη διαδρομή που θα ακολουθήσει η μάζα για να πάει από το ένα σημείο στο άλλο άρα και η διαφορά δυναμικού είναι συγκεκριμένη για τα σημεία αυτά. Αυτό σημαίνει ότι το δυναμικό σαν μέγεθος εκφράζει μονοσήμαντα κάθε σημείο του πεδίου, δηλαδή κάθε σημείο του έχει συγκεκριμένο δυναμικό.

Στο μαγνητικό πεδίο όμως, που είναι μη συντηρητικό, το έργο που απαιτείται για τη μετακίνηση μιας μάζας μεταξύ δύο σημείων εξαρτάται από τη διαδρομή που θα ακολουθήσει η μάζα. Γι'αυτό αν ακολουθήσει διαφορετική διαδρομή θα έχουμε και διαφορετικό έργο, άρα διαφορετική διαφορά δυναμικού στην κάθε περίπτωση μεταξύ των δύο αυτών σημείων που σημαίνει ότι το δυναμικό σαν έννοια δεν έχει νόημα για το μαγνητικό πεδίο.

 

Διόρθωσέ με αν κάνω λάθος, είναι αλήθεια ότι έχω πολύ καιρό να ασχοληθώ μ'αυτά...

[Παπαγεωργίου]

Το κάθε δυναμικό είναι αποτέλεσμα τάσης, διότι δεν υπάρχει φορτίο μόνο του. Μόνο π.χ. αν θεωρήσουμε ότι η γη έχει μια μάζα (αδιαίρετο φορτίο) μπορούμε να μιλήσουμε για δυναμικό. Αλλά η μάζα της γης είναι το άθροισμα των φορτίων που την αποτελούν (και φυσικά υπάρχει quanto μάζας).

 

Θέλοντας όμως να μην ξεφύγει το θέμα (μαγνητισμός), λέω μόνο ότι η μόνη διαφορά στις κατηγορίες πεδίων που αναφέρεις, είναι ότι τα μη συντηρητικά σταματούν κάποια στιγμή να υπάρχουν.

[Socrates05]

Τα παραπάνω τα ανέφερα γιατί σύμφωνα με τον κλασσικό ορισμό του δυναμικού, το δυναμικό έχει νόημα μόνο για συντηρητικά πεδία δυνάμεων. Αν παρ'όλαυτα θεωρήσουμε την έννοια του δυναμικού και στο μαγνητικό πεδίο, τότε σύμφωνα με την εξίσωση που αναφέρεις:

 

W = PV = QU = m g r (για Q = m) (3)

 

όπου W είναι η δυναμική ενέργεια, η διαφορά της δυναμικής ενέργειας θα μας δώσει το έργο δηλαδή:

ΔW = W2-W1 = m*g*r2-m*g*r1 = m*g*(r2-r1) = F*s

 

όπου:

F η δύναμη που εξασκεί το πεδίο στο σώμα

s η διανυθείσα απόσταση

 

πράγμα που ισχύει για το βαρυτικό και το ηλεκτροστατικό πεδίο, όχι όμως και για το μαγνητικό.

[Παπαγεωργίου]

Σωκράτη, αν συμφωνείς σε όλα όσα σχετικά με τη μηχανική των ρευστών δημοσιεύω και ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για το μαγνητικό πεδίο, τότε

 

1. επιβεβαίωσε το παραπάνω, μετά

2. σταμάτα να ανακατεύεις τη μάζα στο μαγνητισμό και

3. όταν υπολογίζεις διαφορά, πρέπει να λαμβάνεις υπόψη τη μεταβολή όλων των παραμέτρων ΔW = ΔQ U + Q ΔU = .....