Άπειρη οριζόντια δυσκαμψία και μηδενική αξονική παραμόρφωση

[Chihor]

Sundance, δίνοντας πολύ μεγάλη ακαμψία κατά τον κατακόρυφο άξονα σε όλες τις δοκούς σε ένα επίπεδο, ουσιαστικά περιορίζει τις σχετικές μετακινήσεις των κόμβων στο υπόψιν επίπεδο, άρα και τις αξονικές παραμορφώσεις των δοκών, νομίζω.

[Χ Επισκέπτης 1]

Και ποιος σου λέει ότι δεν θα παραμορφωθούν αξονικά έστω και ελάχιστα ακόμα και αν υπάρχει πλάκα;

Και με τη μη θεώρηση άπειρης δυστένειας πόσο είναι δα αυτή η παραμόρφωση που έχεις; Πόσες είναι αυτές οι αξονικές δυνάμεις; Είναι τόσες για να γίνεται λόγος;

[sundance]

Και ποιος σου λέει ότι δεν θα παραμορφωθούν αξονικά έστω και ελάχιστα ακόμα και αν υπάρχει πλάκα;

 

μπερδευτηκα.να εξηγησω ακριβως τι εννοω:

 

το διαφραγμα συνεπαγεται πολυ μικρη αξονικη παραμορφωση των δοκων,διοτι απλα αυτες δεσμευονται απο το διαφραγμα.ειναι πολυ λογικο.

 

απλα αυξανοντας τη δυσκαμψία κατά τον κατακόρυφο άξονα σε όλες τις δοκούς δεν εξασφαλιζουμε μια τετοια συμπεριφορα (μικρη αξονικη παραμορφωση).

ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ,παραβλεπουμε την ικανοτητα που εχει το διαφραγμα να 'δυσκολευει' την αξονικη παραμορφωση των δοκων...δεν συμφωνειτε?

 

σκεφτειτε ενα πλαισιο με διαφραγμα και ενα χωρις.ποιο ειναι πιο επιρρεπες και ενδοσιμο στην αξονικη παραμορφωση?ποιο ειναι λιγοτερο στιβαρο αξονικα?φυσικα το δευτερο χωρις το διαφραγμα.

 

ΑΡΑ δεν ειναι λαθος η μεταφραση του διαφραγματος απλα ως μια μεγαλη αυξηση της δυσκαμψίας κατά τον κατακόρυφο άξονα σε όλες τις δοκούς?

 

(δεν θα ηταν πιο σωστο να γινεται παραλληλα αυξηση και της δυστενειας?)

[Χ Επισκέπτης 1]

Ναι, αλλά δεν χρειάζεται. Δεν είναι εκεί το πρόβλημα, γενικότερα μιλώντας και κατά την προσωπική μου άποψη πάντα.

[mantzaras]

Η διαφραγματική λειτουργία είναι η συμπεριφορά της πλάκας ως απόλυτο στερεό. Άρα μηδενικές σχετικές μετακινήσεις των κόμβων ενός ορόφου αλλά και όμοιες στροφές. Αυτό επιτυγχάνεται θεωρητικά με κινηματικές εξαρτήσεις κόμβων άρα λιγότερους ανεξάρτητους κόμβους και επομένως μείωση του μητρώου δυσκαμψίας (ακαμψίας) του συστήματος. Χρησιμοποιείται για μείωση της υπολογιστικής ισχύος.

Το fespa δεν ξέρω αν μειώνει το μητρώο αλλά από αυτά που διαβάζω μάλλον χρησιμοποιεί αρκετά μεγάλους συντελεστές ατένειας και δυσκαμψίας για τις δοκούς για να πετύχει το διάφραγμα. Για να μην σου βγούν αξονικές δυνάμεις θα πρέπει να βάλεις μεγάλο εμβαδο Α στις δοκούς, η μεγάλη Ιy είναι για να επιτευχθεί η στροφική σύζευξη των κόμβων του ορόφου.

Με αυτόν τον τρόπο οι μεν ροπές επειδή προέρχονται από ισορροπία κόμβων είναι σωστές οι δε αξονικές είναι λάθος. Το οτί βγαίνει μία τιμή δεν σημαίνει ότι είναι σωστή απλά επειδή είναι πολύ μικρή δεν έχει σημασία.

Για να βρεις ρεαλιστική τιμή των αξονικών στις δοκούς θα πρέπει να χρησιμοποιήσεις επιφανειακά πεπερασμένα για τις πλάκες και όχι θεώρηση διαφράγματος.

Αν δεν έχεις αυτή τη δυνατότητα και θες ρεαλιστικά αποτελέσματα για τις αξονικές χώρισε τες σε λωρίδες (εσχάρα δοκών) και θεώρησε δοκούς με ύψος όσο η πλάκα και πλάτος όσο το πλάτος της λωρίδας. Τα αποτελέσματα αυτών των δοκών μη τα λάβεις υπόψη για διαστασιολόγηση των πλακών καθώς δεν λαμβάνουν υπόψη τη μείωση από ροπές συστροφής. Απλά θα δεις τις αξονικές στις κύριες δοκούς.

Το θέμα που ενδεχομένως να προκύψει είναι λόγω πολών κόμβων σε μία δοκό (τις πραγματικές εννοώ) να μπερδευτεί στον ικανοτικό, αλλά αυτό είναι θέμα πως αναγνωρίζει το fespa ποιοι κόμβοι είναι σύνδεσης δοκών υποστυλωμάτων.

[Χ Επισκέπτης 1]

Το Fespa δεν θεωρεί "άπειρη" δυστένεια" των δοκών άρα υπολογίζει τα έργα των αξονικών σωστά.

Όταν όμως δεν έχουμε "τέλειο" διάφραγμα τότε υπάρχει πρόβλημα όπως και με όλα τα προγράμματα που έχουν μόνο ραβδωτά μέλη.