'Ελεγχος ανατροπής

[nikoscivil]

Στην ροπή επαναφοράς (από το βάρος) θα χρησιμοποιούσα μικρότερο συντελεστη συμμετοχής για τα κινητά μιας και ''βοηθάει''.

 

Ο Ευρωκώδικας δε ξέρω τι προτείνει, πάντως προσωπικά θα έλεγχα και για μια συνισταμένη του ανέμου, οπότε θα πρόσεχα το μοχλοβραχίονα του βάρους ως προς το σημείο που θα προκύψει η ανατροπή (έστω πχ. γωνία θεμελίου).

 

Μπορεί το κλάσμα Ροπή επαναφοράς/ Ροπή Ανέμου να είναι μικρότερο από το αντίστοιχο σε κάθε διεύθυνση ξεχωριστά

[Caan]

Στη ροπή ευστάθειας, προερχόμενη από τα κατακόρυφα, όντως ο G+Q είναι μάλλον ο κατάλληλος συνδυασμός. Στην άλλη πλευρά της ανίσωσης, με τις πλευρικές δυνάμεις λόγω ανέμου δεν ξέρω αν πρέπει να συνυπάρχουν και άλλες φορτίσεις ή να υπάρχει μόνο αυτή του ανέμου, με τον συντ/στή 1.50. Επίσης, είναι επιπλέον και ο συντελεστής ασφάλειας που δεν είχα βάλει στην ανίσωση, 1.50(?). 

[AlexisPap]

Το ΕΝ1990 περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια τους φορτιστικούς συνδυασμούς και τους συντελεστές συμμετοχής Ψ για κάθε φόρτιση.

Τόσο για τις δυσμενείς δράσεις, όσο και για τις ευμενείς δράσεις (και τον συνδυασμό τους φυσικά).

 

Για την ακρίβεια, περιγράφει όλους τους συνδυασμούς, και η εφαρμογή τους είναι υποχρεωτική (εκτός κι αν είναι πρόδηλο ότι κάποιος συνδυασμός δεν είναι δυσμενής).

 

Αυτοί οι συνδυασμοί χρησιμοποιούνται σε όλους τους ελέγχους, και στον έλεγχο έναντι ανατροπής.

[Caan]

Ναι όπως το λες είναι, σίγουρα ο ΕΚ0 περιγράφει όλες τις καταστάσεις (και την EQU βέβαια), απλά έλεγα ποιες θα είναι χοντρικά οι 1-2 δυσμενέστερες για μια τέτοια περίπτωση..

[AlexisPap]

Γενικά, δεν μπορείς να ξέρεις εκ των προτέρων ποιος είναι ο δυσμενέστερος συνδυασμός, εκτός κι αν είναι τέτοια τα μεγέθη που να τον καθιστούν απολύτως προφανή.

 

Συνήθως βέβαια, ο δυσμενέστερος -για τον έλεγχο έναντι συνολικής ανατροπής- είναι ένας από τους ακόλουθους:

• μέγιστη ροπή και το αντίστοιχο κατακόρυφο φορτίο
• ελάχιστο κατακόρυφο φορτίο και η αντίστοιχη ροπή
• μέγιστο κατακόρυφο φορτίο και η αντίστοιχη ροπή

Με εξαίρεση την σεισμική δράση, σε όλες τις άλλες δράσεις οι συνδυασμοί γίνονται με διαφορετικούς συντελεστές ασφαλείας για τις δυσμενείς και τις ευμενείς φορτίσεις, όπως το ορίζει το ΕΝ1990.

[Caan]

Ε ναι, για τον συγκεκριμένο έλεγχο λέμε που είναι σχεδόν προφανής.

Επί της ουσίας, ξανακοιτώντας λίγο τον EC0, θεωρώ ότι ο έλεγχος ανατροπής για την περίπτωση που ο άνεμος είναι κυρίαρχος σε σχέση με τον σεισμό πρέπει αρκεί να γίνεται ελέγχοντας την ανίσωση: ροπή λόγω κατακόρυφων (συνδυασμός 0.90G) > ροπή λόγω πλευρικών ανέμου (φόρτιση W*1.50) σε κάθε διεύθυνση ανέμου, ως προς το εξώτερο σημείο του θεμελίου. 

Edited Ιούλιος 26 , 2017 by Caan

[nikoscivil]

.......

Για την ακρίβεια, περιγράφει όλους τους συνδυασμούς, και η εφαρμογή τους είναι υποχρεωτική (εκτός κι αν είναι πρόδηλο ότι κάποιος συνδυασμός δεν είναι δυσμενής).

 

Ειρησθω εν παροδω, στην Ελλάδα ναι ειναι υποχρεωτικη η εφαρμογή ως νομος του κράτους. Σε καποιες αλλες ευρωπαικες χωρες δεν ειναι ομως,οπως πχ στην Αγγλια οπου εργαζομαι, ειναι συμβουλευτικα κειμενα οι Ευρωκωδικες και δεν ειναι υποχρεωτικοι, ο μηχανικος υπογραφει βασει της δικης του κρισης κ αναλυσης της δουλειας του.

[mantzaras]

Επανερχόμενος μετά από χρόνια στον έλεγχο ανατροπής, θα ήθελα να παραθέσω κάποιες σκέψεις, κυρίως για επιβεβαίωση όσων σκέφτομαι και για τις γνώμες σας.

Ο έλεγχος ανατροπής όπως περιγράφεται τόσο στον ΕΚΩΣ όσο και στον EC αφορά έλεγχο ροπών (ροπές ευστάθειας > ροπές ανατροπής) στον οποίο τα φορτία είναι παραγοντοποιημένα.

Έστω στερεό σώμα με πλευρά έδρασης b που έχει ως ευστάθεια το βάρος του και ανατροπή μία οριζόντια δύναμη. Σε αυτό τελικά με τον συνδυασμό ελέγχου EQU προκύπτει κατακόρυφο φορτίο Ν στο κέντρο έδρασης του και μία ροπή Μ. Για έλεγχο ροπών θα πρέπει Ν*b/2>M => e/b<1/2.

Για το ίδιο σώμα ο κλασσικός έλεγχος ανατροπής, μη ύπαρξη αρνητικών τάσεων ή αλλιώς όχι μείωση ενεργού πλάτους, δίνει e/b<1/6.

Δηλαδή ο έλεγχος αρνητικών τάσεων είναι συντηρητικότερος του ελέγχου ροπών. Οποιαδήποτε περίπτωση φόρτισης και να σκεφτούμε επειδή τελικά μπορεί να αναχθεί σε αποτέλεσμα αξονικής και ροπής στο κέντρο έδρασης μοιραία θα οδηγήσει στο ίδιο αποτέλεσμα.

Επεκτείνοντας το παραπάνω εάν σε ένα κτίριο με όλους τους δυνατούς συνδυασμούς EQU (για τα ακραία κατακορύφα στοιχεία κυρίως) δεν μου προκύπτουν αρνητικές τάσεις των πεδίλων τους (μείωση ενεργού πλάτους), δηλαδή σε όλες τις περιπτώσεις και για κάθε πέδιλο εκκεντρότητα εντός πυρήνα, δεν προκύπτει ότι ο έλεγχος ανατροπής μέσω ροπών υπερκαλύπτεται???

[Caan]

Καλή σκέψη, νομίζω πως ναι. Όταν όμως δεν έχεις πέδιλα αλλά άλλον τύπο θεμελίωσης δεν ελέγχεται αυτόματα η εκκεντρότητα, αν δηλ. σε κάθε στοιχείο θεμελίωσης είναι e<1/6, οπότε δεν έχεις τέτοια εικόνα. 

[mantzaras]

Το 1/6 αναφέρθηκε για την αρχική ανάλυση του στερεού σώματος, ο έλεγχος με οποιαδήποτε πλέον μορφή θεμελίωσης γίνεται με έλεγχο μη ύπαρξης αρνητικών τάσεων σε αυτή και όχι με εκκεντρότητα.

Την εικόνα πιστεύω την έχεις πάντα.

Κοιτόστρωση που την προσομοιώνεις με είτε με επιφανειακά πεπερασμένα ή λωρίδες δοκών. Προφανώς η έδραση θα είναι με κατακόρυφα ελατήρια. Μη ύπαρξη εφελκυσμού σε αυτά.

Πεδιλοδοκοί. Κάθε δοκός θα φέρει διανεμημένα κατακόρυφα και στροφικά ελατήρια. Αποτελέσματα αυτών να μην επιφέρουν αρνητικές τάσεις στην ακρη πεδίλου πεδιλοδοκού.

Πέδιλα. Κατακόρυφο ελατήριο και δύο στροφικά. Έλεγχος τάσεων στις γωνίες.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι με έλεγχο τάσεων θα το δώ και όχι με κλασσικούς όρους εκκεντρότητας.

Δηλαδή γενικά επίλυση χωρίς πακτώσεις αλλά με ελατήρια, οπότε πλέον παίρνω και συμμετοχή συνδετήριων.