Αλλαγή διατομών διαμήκων ράβδων δοκών

[chronism]

Επίσης προσοχή ... ορισμένα υποστυλώματα ενδέχεται να έχουν περισσότερα σίδερα στην μία διεύθυνση από την άλλη ... οπότε μην αρκεστείς στο ότι το συνολικό Αs θα είναι το ίδιο ....

 

Γενικά πάντως οι ράβδοι χάλυβα με μικρότερη διάμετρο συμπεριφέρονται καλλίτερα (πχ συνάφειας, πλαστιμότητα, αγκύρωση) ...

 

Στο πρόγραμμα μου έχω ορίσει για τα υποστυλώματα διαμέτρους μόνο Φ16 και Φ18 (στα συνήθη κτίρια) .. αποφεύγω δηλαδή τα 14-άρια και 20-άρια

[ak2]

Σας ευχαριστω ολους για την αμεση απαντηση.

[ilias]

1. Σε κατασκευή εξαιτίας της μικρής απόστασης μεταξύ ενός υποστυλώματος Κ9 55/50 και ενός τοιχίου Κ10 220/25 σχηματίζεται “κοντή” δοκός έστω η Δ1.3 μήκους 1μ.

Βλέποντας το πρόβλημα, η καλύτερη αντιμετώπισή του θεωρώ πως είναι η κατάργηση της δοκού και η κατασκευή τοιχίου αν΄ αυτής.

Ας το δούμε όμως σαν πρόβλημα όχι για να καταλήξουμε εάν είναι το καλύτερο να την αντικαταστήσουμε με τοιχίο, αλλά για να δούμε τη συμπεριφορά της (καθώς και του στύλου) σε σχέση με τον τρόπο όπλισής της στην περίπτωση που δεν μπορεί να καταργηθεί.

Το Fespa την οπλίζει χωρίς να βγάζει πρόβλημα με διατομή 25/50 και οπλισμό ΑΝΩ 4Φ14, ΚΑΤΩ 4Φ14 και Σ Φ10/15.

Συμφωνείτε επεμβαίνοντας εμείς, οι διστάσεις και η όπλιση της να γίνουν 25/60 με ΑΝΩ 4Φ16, ΚΑΤΩ 4Φ16, ΠΛΑΪ 2Φ12/Π και ΣΦ10/10 έτσι ώστε να δημιουργήσουμε ένα πιο άκαμπτο στοιχείο εκεί?

Είναι σωστή η δημιουργία άκαπτου στοιχείου εκεί ως αντικατάσταση ενός τοιχίου που δεν μπορεί να μπει?

Σημειώνω ότι το εν λόγω κτήριο ικανοποίει το nv>0.60 λόγω τοιχωμάτων.

Χρειάζεται θεωρείτε έλεγχος ικανοτικού εξαιτίας αύξησης οπλισμού παρόλο που υπάρχει nv>0.60?

 

2. Συμφωνείτε σε σχετικά μεγάλα ανοίγματα δοκών π.χ. 6.50 μ να αυξάνουμε τον Κάτω οπλισμό δοκού π.χ. από 4Φ14 που δίνει το πρόγραμμα σε 4Φ16 εξασφαλίζοντας το απαιτούμενο μήκος αγκύρωσης έτσι ώστε να μειώνουμε βέλη κάμψης κτλ?

[panos]

Εγω θα περίμενα στη δοκό σου Δ1.3 να σου βγάλει και πολλά δισδιαγώνια, δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο?

πολλές φορές όταν διαπιστώσω προβληματική όπλιση μιας "κοντής" δοκού είτε της μικραίνω την διατομή είτε την καταργώ εντελώς κάνοντας έτσι την σιωπηρή παραδοχή οτι σε ένα μεγάλο σεισμό την περιμένω να αστοχήσει.

Εννοείται πως έχω "υπεροπλίσει" τα γειτονικά της στοιχεία για αυτό το ενδεχομενο.

Πως σας φαίνεται αυτό σαν σκέψη?

[Χ Επισκέπτης 1]

1. Αν μεγαλώσεις τη διατομή και την κάνεις πιο άκαμπτη θα αυξήσεις τα εντατικά μεγέθη με τα οποία καταπονείται Αν μειώσεις τη διατομή μειώνεις μεν τα εντατικά μεγέθη αλλά μειώνεις και την αντοχή της δοκού. Δεν υπάρχει μαθηματική λύση στο πρόβλημα αυτό.

Η λύση είναι δισδιαγώνιος όταν απαιτείται ή να γίνει τοίχωμα όπως είπες ή να αυξηθεί το μήκος της δοκού.

Επειδή ο διασδιαγώνιος δύσκολα τοποθετείται αυξάνω τον διαμήκη οπλισμό και τους συνδετήρες έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένας ισχυρός κλωβός. Παράλληλα βάζω και τον διασδιαγώνιο στα σχέδια. Αυτό βέβαια, (την αντικατάσταση του διασδιαγώνιου με διαμήκη οπλισμό και συνδετήρες), δεν το επιτρέπει ο κανονισμός αλλά απ' το τίποτα...

 

2. Πάντα οπλίζω τις μεγάλες δοκούς για ροπή αμφιερείστου ( ql²/8 ) για το ενδεχόμενο να λειτουργήσουν οι στηρίξεις ως πακτώσεις.

Επίσης, καλό είναι να γίνεται αναλυτικός έλεγχος σε ρηγμάτωση σε δοκούς >8μ που μπορεί να οδηγήσει σε επαύξηση του οπλισμού στηρίξεων.

[ilias]

Άρα ουσιαστικά Χάρη με βάση τον τρόπο που αντιμετωπίζεις τέτοιες περιπτώσεις, παρόλα τα μειωνεκτήματα που έχουν, συμφωνείς στην αντιμετώπιση που έδωσα (αύξηση των ΑΝΩ-ΚΑΤΩ σε 4Φ16, πυκνοί συνδετήρες) αλλά δε συμφωνείς στην αύξηση της διατομής, αν κατάλαβα καλά?

Όντως panos και εγώ θα περίμενα να βγάλει δισδιαγώνιο οπλισμό, αλλά δεν έβγαλε. Ακόμα και να μου έβγαζε όμως εξαιτίας των λόγων που ανέφερε και ο Χάρης (δυσκολία εφαρμογής κτλ) θα τον καταργούσα και θα όπλιζα ακριβώς με τον τρόπο που ανέφερε.

[Χ Επισκέπτης 1]

Ναι, αλλά δεν είναι απαραίτητο να βγαίνει πάντα δισδιαγώνιος οπλισμός.

Αν θέλεις κάνε μια δοκιμή και λύσε με q=1,50. Τότε λογικά πρέπει να σου βγάλει δισδιαγώνιο.

[ilias]

panos προσωπικά δε θα συμφωνούσα με την προσομοίωση που πρότεινες, δηλαδή να μη θεωρήσεις στο μοντέλο ύπαρξη δοκού, γιατί ακόμα και αν θεωρείς πως θα σπάσει πρέπει να λάβεις υπόψη σου ότι δε λειτουργεί μόνη της στην πραγματικότητα αλλά σε συνδυασμό και με τους στύλους όπου τους μεταφέρει εντάσεις κτλ.Όσο μικρές λοιπόν και αν είανι αυτές θα πρεπει να υπολογιστούν για να μη θρεθούμε προ εκπλήξεων. Νομίζω ένας έλεγχος ικανοτικού και σύγκριση των δύο περιπτώσεων θα έδινε μία εικόνα.

[ilias]

Χαρή συμφωνώ οτί λύση είναι είτε δισδιαγώνιος είτε τοίχωμα.Όμως επί της πράξης εφαρμόζουμε κάτι διαφορετικό, δηλαδή αύξηση διαμήκους οπλισμού κτλ που όπως είπες δεν το δικαιολογει και ο Κανονισμός. Αυξανοντας όμως το Αs μήπως οδηγούμαστε σε μία κατάσταση που μπορεί να οδηγήσει σε διαφορετική αντίδραση της κατασκευής πέρα απ΄ αυτή που περιμένουμε. Δηλαδή είναι ρεαλιστική μία τέτοια αντιμετώπιση?

[ilias]

[/img]