Εξωτερικό δίκτυο ύδρευσης

[giannis aug]

Σπηλαίωση έχουμε σε τυρβώδεις ροές, δηλαδή μεγάλη ταχύτητα ροής και αρκετή τραχύτητα του υλικού. Στη διεπιφάνεια ρευστό-υλικό δημιουργούνται οι περίφημες φυσαλίδες. Στα περιστρεφόμενα πτερύγια(προπέλες) έχουμε τέτοια φαινόμενα, σίγουρα θα έχεις δει προπέλα σαν να έχει υποστεί αμμοβολή. Στα δίκτυα ύδρευσης προβλέπεται ανώτατη όριο ταχύτητας του νερού και έτσι αποφεύγεται γενικά το φαινόμενο. Τοπικά δημιουργείται μόνο παράλληλα με το πλήγμα κριού.

[akonida]

Η σπηλαίωση δεν έχει καμία απολύτως σχέση με φυσαλλίδες αέρα, κάτι που εσφαλμένα αναφέρεται ακόμη και σε επιστημονικά συγγράμματα και από ανθρώπους της ακαδημαϊκής κοινότητας.

 

Σε ροές με μεγάλη ταχύτητα στα σημεία που αναπτύσσεται υποπίεση δημιουργούνται μικροσκοπικές φυσαλλίδες νερού (όχι αέρα). Οι φυσαλλίδες αυτές μόλις μεταφερθούν σε περιοχή υψηλότερης πίεσης 'εκρήγνεινται' αναπτύσσοντας ισχυρές τοπικές δυνάμεις. Αυτή η έκρηξη προκαλεί την καταστροφή των στερεών τοιχωμάτων. Αυτό είναι το φαινόμενο της σπηλαίωσης.

 

Στους αγωγούς μεταφοράς, στα υψηλότερα σημεία του αγωγού κατά κανόνα απαγορεύεται η υποπίεση, πολύ δε περισσότερο πίεση χαμηλότερη από την τάση ατμών του νερού, επειδή μπορεί να προκαλέσει καταστροφή του αγωγού λόγω εξωτερικής καταπόνησης. Ο αέρας που τυχόν εισέρχεται στο δίκτυο εγκλωβίζεται στα υψηλότερα σημεία του αγωγού, με αποτέλεσμα τη μείωση της παροχετευτικότητας και τη δυσλειτουργία του δικτύου. Οι βαλβίδες αερεξαγωγής απελευθερώνουν τον εγκλωβισμένο αέρα. Η αρχή λειτουργίας τους βασίζεται σε ένα φλωτέρ, το οποίο όταν είναι βυθισμένο σε νερό ανέρχεται και κλείνει τη βαλβίδα, ενώ όταν έχει εγκλωβιστεί αέρας υποχωρεί και ανοίγει τη βαλβίδα. Λόγω της υψηλότερης πίεσης του δικτύου από την ατμόσφαιρα προκαλείται ροή προς τα έξω, μέχρι να εξέλθει ο αέρας και το νερό να κλείσει τη βαλβίδα. Προκύπτει λοιπόν ότι αν το δίκτυο στο σημείο της βαλβίδας είχε υποπίεση, η αρχή λειτουργίας της βαλβίδας θα προκαλούσε συνεχή ροή αέρα από την ατμόσφαιρα προς το δίκτυο. Στην πραγματικότητα, η τελευταία λειτουργία εισροής αέρα είναι επιθυμητή, καθώς προστατεύει τον αγωγό όταν για κάποιο λόγο αναπτύσσονται συνθήκες υποπίεσης (πχ λόγω υδραυλικού πλήγματος ή κατά την εκκένωση του αγωγού). Γι' αυτό και αναφέρονται ως 'βαλβίδες διπλής λειτουργίας εισαγωγής-εξαγωγής αέρα'.

 

Στο ακόλουθο φαίνεται παραστατικά η λειτουργία της βαλβίδας.

 

http://www.csasrl.it/allegati/animazioni_fox_3f_rfp_eng.swf

[fokianos]

Ουσιαστικά δεν οφείλεται στη γεωμετρική κλίση της μηκοτομής αυτής καθ'αυτής.

Η ύπαρξη (φυσσαλιδών) αέρα οφείλεται-εν γέννει-στο φαινόμενο της σπηλαίωσης,δηλαδή ανάπτυξη υποπιέσεων(NPSH<0) στο δίκτυο(πίεση αγωγού μικρότερη της τάσης ατμών νερού). Τέτοιες θέσεις είναι κοντά στις τομές γραμμής εδάφους με πιεζομετρική γραμμή(για p/γ<-7m).

Ποιά ήταν η αιτία του προβλήματος αν όχι η παραπάνω,θεμελιώδης;

Και μια επιπλέον ερώτηση: Η τοποθέτηση αεραεξαγωγών δεν αναιρεί την υπο πίεση λειτουργία του αγωγού εξισσώνοντας τη πίεση,στο σημείο τοποθέτησης, με την ατμοσφαιρική; Ποιός ακριβώς είναι ο μηχανισμός της τεχνικής αυτής;

Φίλε μου το φαινόμενο της σπηλαίωσης ΔΕΝ έχει σχέσι με τον αέρα που συγκεντρώνεται στους αγωγούς. Εξάλλου οι φυσαλίδες που σχηματίζονται από την σπηλαίωση είναι φυσαλίδες ΑΤΜΟΥ και όχι αέρα και βεβαίως υγροποιούνται ξανά άμεσα.

Ο αέρας στους αγωγούς οφείλεται σε εισρόφηση φυσαλίδων κατά από την αντλία, από θύλακες αέρα που δημιουργούνται κατά την διάρκεια συντήρησης του αγωγού και ένα μικρό ποσοστό στον διαλυμένο αέρα που βρίσκεται στο νερό.

[epapaio]

Καλησπέρα AlexisPap!

Όλα καλά?

Πως πάνε οι δουλειές?

Εμείς αγωνιζόμαστε να πάρουμε έργο, αλλά δίνουν κάτι 67% και έχουμε σαστίσει.

 

 

 

 

 

 

Παρακαλώ συνάδελφοι

καλό θα είναι για δημοσιεύσεις εκτός θέματος να επικοινωνείται με προσωπικά μηνύματα η άλλο τρόπο

[AlexisPap]

Το μεγαλύτερο πρόβλημα των μικρών δημόσιων έργων είναι η μη ουσιαστική εφαρμογή από την πολιτεία του νομικού πλαισίου (βλέπε ουσιαστική καταστρατήγηση...) και οι απίστευτες προσφορές των υποψηφίων αναδόχων.