Κόντρα παξιμάδι

[gkaraoglanidis]

Νομίζω ότι οι Πολιτικοί Μηχανικοί αντιλαμβάνεσται με διαφορετικό τρόπο την φύση των κοχλιοτών συνδεόμεων σωμάτων από εμάς τους Μηχανολόγους χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάποιος από τους δύο κάνει λάθος. Απλώς είνα άλλη οπτική του ιδίου πράγματος ανάλογα με τις ανάγκες του καθενός. Εγώ στη θέση σου δεν θα έμπλεκα το ζήτημα της στεγανοποίησης με αυτό της ασφάλισης των κοχλιών αφού τα δύο αυτά προβλήματα μπορούν να λυθούν μεμονομένα και με ασφαλείς τρόπους.

[CostasV]

Νομίζω ότι η επιλογή των απαντήσεων είναι λίγο ατυχής. Το πρόβλημα είναι μια κλασσική περίπτωση κοχλιοσύνδεσης όπως την μαθαίνουμε όλοι μας στα στοιχεία μηχανών. Η απάντηση κρίνεται από τον τρόπο φόρτισης και το μέγεθος της καταπόνησής του.

 

Το ερώτημα που θέτω δεν είναι η κλασσική περίπτωση κοχλιοσύνδεσης.

Στις κλασσικές περιπτώσεις δεν έχουμε "κόντρα παξιμάδι".

 

Σαφώς υπάρχουν καλύτερες μέθοδοι ασφάλισης του παξιμαδιού.

 

Αλλά η ερώτηση ΔΕΝ τίθεται για κάποιο συγκεκριμένο είδος φόρτισης και μέγεθος καταπόνησης. Το ερώτημα τίθεται ως εξής: Αν θέλω να ασφαλίσω μία κοχλισύνδεση (με οποιοδήποτε είδος φόρτισης και οποιοδήποτε μέγεθος καταπόνησης) με κόντρα παξιμάδι, ποιός είναι ο καλύτερος τρόπος να το πετύχω;

 

Η απάντηση του miltos στο #26, ρίχνει λίγο φως στην υπόθεση. Θα πρέπει να αλλάξω την ψήφο μου (και αντί για (α) να ψηφίσω (β) )

 

Αν αυξηθεί η ροπή στο δεύτερο περικόχλιο, το πρώτο αρχίζει να "κινείται" αξονικά μέχρι να έρθει σε επαφή με τις "απέναντι" παρειές του σπειρώματος του κοχλία

... αρχίζει να κινείται αξονικά (και όχι να περιστρέφεται) , με την προϋπόθεση ότι το κρατάμε με ένα κλειδί κόντρα

[miltos]

Ναι, ανάλογα τους συντελεστές τριβής και τη γεωμετρική μορφή των επιφανειών επιφάνειες επαφής μπορεί να χρειαστεί κόντρα!

[gkaraoglanidis]

Παιδιά συγνώμη για αυτό που θα πω αλλά υπάρχει σχετική άγνοια στο θέμα των κοχλιοσυνδέσεων. Διδάσκω στο εργαστήριο στοιχείων μηχανών του ΑΠΘ στοιχεία μηχανών από το 2005 και μου είναι λυπηρό να διαβάζω τέτοια πράγματα. Με στεναχωρεί και ως μηχανικό αλλά και ως δάσκαλο.

[AlexisPap]

Αλλά θα ξαναθέσω το (άλλο) ερώτημα διαφορετικά: Ποιες είναι εκείνες οι συνθήκες που καθορίζουν αν ένα περικόχλιο χρειάζεται ασφάλιση ή όχι;

 

gkaraoglanidis, μην ταράζεσαι, οι συνάδελφοι έχουν βαθιά εμπειρία και θεωρητική γνώση, θα το καταλάβεις σύντομα από τις συζητήσεις μαζί τους. Φόρουμ είναι, και ο σκοπός της κουβέντας να εξαντληθεί το θέμα από κάθε πλευρά, όχι απλώς από την ακαδημαϊκή...

[miltos]

Αλέξη, όπως ξέρεις, τα μετρικά σπειρώματα γενικά αυτασφαλίζουν. Τραβώντας ένα παξιμάδι που είναι βιδωμένο σε ένα σπείρωμα, το παξιμάδι δεν πρόκειται να περιστραφεί και να ξεβιδωθεί, ακόμα και αν δεν είναι καν σφιγμένο.

 

Όταν όμως υπάρχουν έντονοι κραδασμοί, τότε αλλάζει το πράγμα και όπως αποδεικνύεται τα περικόχλια ή οι φυτευτοί κοχλίες ξεσφίγγουν.

 

Το πόσο εύκολα θα ξεσφίξει ένα περικόχλιο εξαρτάται από κάποιους παράγοντες όπως (θεωρώ δεδομένη προένταση):

 

1)Η ελαστικότητα της σύνδεσης. Μεγάλο μήκος κοχλία και συνδεόμενων σωμάτων δίνει ελαστικότητα και απαιτεί μεγαλύτερη περιστροφή του περικοχλίου για να λασκάρει.

2)Το βήμα του σπειρώματος. Τα "λεπτά" σπειρώματα, δηλαδή αυτά με μικρότερο βήμα λύνονται δυσκολότερα.

3)Η γεωμετρία της επαφής του κοχλία με το σώμα. Πχ το κεφάλι ενός κοχλία μπορεί να είναι κωνικό και να φωλιάζει σε κοίλη κωνική επιφάνεια, οπότε απαιτείται μεγαλύτερη ροπή για να σφίξει και αντίστοιχα να ξεσφίξει.

 

Δεν μου έρχεται κάτι άλλο στο μυαλό αυτή τη στιγμή. Δεν θυμάμαι να έχω δει συγκεκριμένες συστάσεις για το πότε πρέπει να ασφαλίζεται ένα περικόχλιο.

[AlexisPap]

Εμπειρικά γνωρίζω ότι ανάλογα με τον τύπο σύνδεσης έχουν επικρατήσει διαφορετικοί τρόποι ασφάλισης (αυτασφαλοζόμενα περικόχλια με νάυλον ή με οβάλ σπείρωμα ή κώνικο τελείωμα ή διαπλάτυνση, ασφάλιση με γκρόβερ, περόνη, χαλύβδινο έλασμα, σύρμα, δεύτερο κοχλία που συσφίγγει το σπείρωμα κλπ), με το κόντρα περικόχλιο να είναι από τις σχετικά σπάνιες μεθόδους. (DIN74361, 980, 982, 6926, 981, κλπ, κλπ, κλπ)

Το ερώτημα είναι, πότε πρέπει να ασφαλίζουμε τους κοχλίες; Υπάρχει κάποιο κριτήριο σχεδιασμού, πέρα από τα καθαρά εμπειρικά; Πχ, φαντάζομαι ότι κοχλίες που βρίσκονται συνεχώς υπό τάση και συνδέουν φλάτζες που εκ του σχεδιασμού δεν επιδέχονται σχετικής μετατόπισης, δεν χρειάζονται ασφάλιση. Ισχύει κάτι τέτοιο;

 

Υ.Γ: Κώστα, συγνώμη για την "διαπλάτυνση" του θέματός σου, αλλά είπα να μην ανοίξω καινούργιο...

[miltos]

Αν οι φλάντζες δεν έχουν κραδασμούς, πχ φλαντζωτές συνδέσεις σε υδραυλικά δίκτυα, μακρυά από αντλίες κλπ, τότε δεν χρειάζονται ασφάλιση.

 

Μήλησες για "κοχλίες που βρίσκονται συνεχώς υπό τάση". Τι εννοείς? Δεν μπορώ να φανταστώ κοχλία που δεν είναι υπό τάση.

 

Αυτά που αναφέρω παραπάνω (μήκος κοχλία, βήμα κλπ) είναι παράγοντες που καθορίζουν την ανάγκη ασφάλισης (ή έστω το χρόνο στον οποίο θα ξεσφίξει ένας κοχλίας που δεν έχει ασφλιστεί).

[AlexisPap]

"κοχλίες που βρίσκονται συνεχώς υπό τάση". Τι εννοείς?

 

Εννοώ κοχλίες που σχεδιάστηκαν ώστε να διατηρούν πάντα υπό θλίψη τις φλάντζες τους (και άρα να βρίσκονται συνεχώς υπό εφελκυσμό, παρά τους όποιους κραδασμούς).

 

Πχ: Οι κοχλίες ενός διωστήρα vs οι κοχλίες στήριξης ενός ανεμιστήρα

[miltos]

Γιατί να μην προεντείνουμε τους κοχλίες του ανεμιστήρα, όπως αυτούς του διωστήρα?