Κόντρα παξιμάδι

[AlexisPap]

Πράγματι @CostasV, εφόσον επιλέξει κανείς αυτή την μέθοδο δεν βλέπω πως μπορεί να εξασφαλίσει την σωστή "προτάνιση" του μπουλονιού.

Εκτός ίσως αν συσφίξει το πρώτο περικόχλιο στην ονομαστική τιμή της ροπής και το δεύτερο σε μεγαλύτερη τιμή της ονομαστικής (υποθέτοντας ότι το σπείρωμα του κοχλία έχει περιθώρια αντοχής)... Ωστόσο δεν το έχω δει πουθενά...

 

Δες όμως και το εξής:

Οι εφαρμογές που απαιτούν την άσκηση συγκεκριμένου φορτίου από τον κοχλία (πχ κεφαλές μηχανών Ε/Κ, διωστήρες, έδρανα αξόνων κινητήρων, συνδέσεις τριβής κλπ) χρησιμοποιούν "προεντεταμένους" κοχλίες οι οποίοι λόγω της προέντασης δεν χαλαρώνουν και δεν χρειάζονται ασφάλιση.

Επομένως η χρήση των κοχλιών με κόντρα παξιμάδι περιορίζεται σε χρήσεις όπου η τιμή του φορτίου σύσφιξης του κοχλία δεν είναι κρίσιμη (διαφορετικά θα χρησιμοποιούταν προεντεταμένος κοχλίας που δεν θα χρειαζόταν κόντρα παξιμάδι).

[CostasV]

Δεν καταλαβαίνω αυτό που λες για "προεντεταμένους κοχλίες".

Κάθε κοχλίας που τίθεται σε προένταση όταν ασκηθεί η κατάλληλη ροπή σύσφιγξης στο περικόχλιο (είτε με, είτε χωρίς κόντρα παξιμάδι) είναι προεντεταμένος κοχλίας.

 

Να θυμίσω δύο παλαιότερες συζητήσεις (Κοχλιωτή σύνδεση με τον κοχλία σε διατμητική τάση,καιΑστοχία κοχλιών σε σιλό) όπου έγινε αντιληπτό (σε μένα τουλάχιστον) ότι οι μηχανολόγοι θεωρούν σχεδόν όλες τις κοχλιωτές συνδέσεις ως συνδέσεις τριβής, ενώ οι πολιτικοί θεωρούν σχεδόν όλες τις κοχλιωτές συνδέσεις ως συνδέσεις διάτμησης.

 

Επομένως η χρήση των κοχλιών με κόντρα παξιμάδι περιορίζεται σε χρήσεις όπου η τιμή του φορτίου σύσφιξης του κοχλία δεν είναι κρίσιμη (διαφορετικά θα χρησιμοποιούταν προεντεταμένος κοχλίας που δεν θα χρειαζόταν κόντρα παξιμάδι).

Η χρήση κοχλίων με κόντρα παξιμάδι εφαρμόζεται ΚΑΙ εκεί (ίσως καλύτερα θα ήταν να πω ότι εφαμόζεται ΕΙΔΙΚΑ εκεί) όπου η σύσφιγξη του κοχλία είναι κρίσιμη αλλά λόγω δονήσεων (που είναι πολύ δύσκολος, έως αδύνατος πλέον, ο υπολογισμός φορτίων από τις δονήσεις) είναι δυνατόν να χαλαρώσει η σύσφιγξη.

[AlexisPap]

Ίσως δεν είμαι σωστός με την ορολογία... Απλά θέλω να πω ότι στις εφαρμογές που η η ακρίβεια στην σύσφιξη και η διατήρηση της προέντασης είναι κρίσιμης σημασίας, όπως πχ στις κεφαλές των μηχανών, δεν βλέπουμε να χρησιμοποιείται το κόντρα παξιμάδι.

 

Ναι, όντως, η κοχλιωτή σύνδεση του πολιτικού δεν έχει καμία σχέση με την κοχλιωτή σύνδεση του μηχανολόγου.

[dpokas]

Η σύνδεση με δυο παξιμάδια δεν ενδείκνυται πλέον. Υπάρχουν τόσες πολλές σύγχρονες και σίγουρα ασφαλέστερες μεθοδολογίες να ασφάλισεις μια βίδα από τις ταλαντώσεις του συστήματος.

Στην Ελλάδα εφαρμογή τις μεθοδολογίας με τα δυο παξιμάδια γίνεται κατά κόρον στην ασφάλιση βάσεων από κολόνες της ΔΕΗ και όχι μονο. Ο λόγος προφανώς είναι το κόστος. Και αν προσέχετε είναι πάντα δυο παξιμάδια ιδιου μεγέθους.

Να ρωτήσω μονο ένα πράγμα.

Στο video που παρουσιάζεται η λειτουργία με το μικρό παξιμάδι να μπαίνει τελευταίο, στη ροδέλα αυτά που φαίνονται είναι γρέζια η λιπαντικό?

Γιατί σε περίπτωση που είναι λιπαντικό κάτι δεν πάει πολύ καλά με το video.

 

Παρατήρηση: Τα Greeklish απαγορεύονται. Αν δεν μπορείτε να τα αποφύγετε, διαβάστε τι μπορείτε να κάνετε ΕΔΩ.

Παρακαλώ διαβάστε τους Κανόνες Συμμετοχής του forum.

Ευχαριστώ, gvarth.

[MScTroGrigoris]

Στο δεύτερο βίντεο εφόσον τα δυο περικόχλια δεν έχουν το ίδιο μέγεθος αναγκαστικά το μικρότερο που είναι και το εσωτερικό θα σφιχτεί σε μικρότερη της ονομαστικής ροπής σύσφιξης, διότι σε μια πολύ σφιχτή σύνδεση δύο τριβόμενων επιφανειών οι δυνάμεις επαφής δημιουργούν τοπικά πολύ μικρές συγκολλήσεις και αν προκαλέσουν με την σειρά τους πλαστικές μικρο-παραμορφώσεις ο κοχλίας θα χάσει την προέντασή του και αυτό θα έχει ως συνέπεια την "χαλάρωση" της σύνδεσης. Σημειωτέον ότι η επιφανειακή τάση είναι αντιστρόφως ανάλογη του τετραγώνου της εξωτερικής διαμέτρου του παξιμαδιού και η οποία πρέπει να είναι πάντοτε μικρότερη απο την επιτρεπόμενη επιφανειακή τάση(εξαρτάται απο το υλικό) για να μην "χαλαρώνει" η σύνδεση.

[gkaraoglanidis]

Νομίζω ότι η επιλογή των απαντήσεων είναι λίγο ατυχής. Το πρόβλημα είναι μια κλασσική περίπτωση κοχλιοσύνδεσης όπως την μαθαίνουμε όλοι μας στα στοιχεία μηχανών. Η απάντηση κρίνεται από τον τρόπο φόρτισης και το μέγεθος της καταπόνησής του.

[AlexisPap]

Δηλαδή...; Κάποιο παράδειγμα;

[gkaraoglanidis]

Ποιο είναι το πρόβλημα το οποίο πρέπει να λείσεις για να σου πω κατά τη γνώμη μου τι πρέπει να κάνεις.

[AlexisPap]

Ας πούμε, μία κλασική περίπτωση στο δικό μας αντικείμενο είναι οι κοχλίες στην πλάκα στερέωσης των στύλων οδοφωτισμού, των πινακίδων κλπ. Και ένα άλλο παράδειγμα είναι κοχλίες σε ΜΕΚ που συγκρατούν -ας πούμε- την πολαπλή εξαγωγής. Δηλαδή μπουζόνι στο αλουμινένιο σώμα της κεφαλής και απ' την άλλη διπλό περικόχλιο με ροδέλα, συνήθως Μ8 ή Μ10...

[gkaraoglanidis]

Η ροπή σύσφιξης του πρώτου περικοχλίου (παξιμάδι) πρέπει να υπολογιστεί λαμβάνοντας υπόψη σου το μέγεθος και το είδος των δυνάμεων (δηλαδή διατμητικές, εφελκυστικές ή συνδιασμός των δύο) που καταπονούν την κατασκευή. Επίσης θα πρέπει να λάβεις υπόψη σου το πάχος των σωμάτων που συνδέεις, ώστε να υπολογίσεις την πρόσθετη ροπή που απαιτείται λόγω της ελαστικής καθίζησης. Τώρα, το δεύτερο περικόχλιο πρέπει να έχει ροπή σύσφιξης ίση ή μεγαλύτερη από αυτή του πρώτου. Ο λόγος είναι ότι πρέπει να εξασφαλίζεται ότι πιθανή απασφάλιση του πρώτου περικοχλίου δεν θα οδηγήσει σε απασφάλισει και του δεύτερου. Ελπίζω να βοήθησα λίγο