gvarth Δημοσιεύτηκε June 3, 2010 at 07:59 μμ Συγγραφέας Δημοσιεύτηκε June 3, 2010 at 07:59 μμ Σκέφτεσαι να ... ξέχναγε και κανένα νυστέρι στην κοιλιά κάποιου εξ' αυτών που χειρούργησε ; Μπρρρρ ...
nilescrane Δημοσιεύτηκε June 3, 2010 at 08:08 μμ Δημοσιεύτηκε June 3, 2010 at 08:08 μμ Κοιτάχτε, στην δουλειά μου (κατα βάσει ψυχολόγος ) πόσες και πόσε φορές έχω στήσει την παρέα και έχω χάσει άλλα ραντεβού, όχι εν γνώσει μου, αλλά επειδή ήμουν αδοσιωμένος σε αυτό που έκανα. Βέβαια, άλλο να ξεχάσεις τί ώρα κανόνισες να πιείς καφέ και άλλο να ξεχάσεις το παιδί 9 ώρες εκεί μέσα... Αν όμως οι άνθρωποι αυτοί σωθούνε, μετά από χρόνια το παιδί δεν θα πει "καλά έκανες πατέρα που επικεντρώθηκες στην δουλειά σου";
AlexisPap Δημοσιεύτηκε June 3, 2010 at 08:18 μμ Δημοσιεύτηκε June 3, 2010 at 08:18 μμ @nilescrane, πόσα παιδιά έχεις;
nilescrane Δημοσιεύτηκε June 3, 2010 at 08:21 μμ Δημοσιεύτηκε June 3, 2010 at 08:21 μμ Κανένα... Εσείς είστε γονιός; Edit: Τέλος παντων αυτό που ήθελα να πω έστω κι αν το έθεσα πολύ...inarticulately, είναι πως μπροστά στο δημόσιο συμφέρον -και μόνο τότε- ίσως και να δικαιολογείται.
astranalysis Δημοσιεύτηκε June 3, 2010 at 08:47 μμ Δημοσιεύτηκε June 3, 2010 at 08:47 μμ Όποιος δεν έχει δουλέψει κάτω από πραγματικά ασφυκτικά και απάνθρωπα πιεστικές και αγχωτικές συνθήκες που μπορούν να σε φτάσουν στα όρια της κατάρευσης της ψυχικής σου υγείας καλό θα ήταν να μην κάνει κανένα σχόλιο για τον πατέρα την τραγικότερη φιγούρα αυτού του δράματος.Οι συγκρίσεις με περιστατικά όπως αυτά στην Αμερική και στην Κίνα ή Κορέα είναι αχαρακτήριστες.Ο άνθρωπος έσωζε μια ζωή την ώρα που χανόταν η ζωή του παιδιού του, δεν έπαιζε ούτε τζόγο, ούτε videogame.Ας προσέχουμε λίγο τι λέμε. Θερμά συλληπητήρια στους γονείς
AlexisPap Δημοσιεύτηκε June 3, 2010 at 08:48 μμ Δημοσιεύτηκε June 3, 2010 at 08:48 μμ @nilescrane Μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι κανείς γονιός δεν θα το έκανε (και ούτε θα το δικαιολογούσε) για ...το δημόσιο συμφέρον. Ως γονιός (και ελεύθερος επαγγελματίας) έχω πολύ - πολύ καιρό να στήσω κάποια παρέα - επειδή δεν βγαίνω πλέον με καμία. Είναι απίστευτο το τί λάθη μπορεί να κάνει κανείς κάτω από την πίεση του άγχους και της επαγγελματικής ευθύνης.
nilescrane Δημοσιεύτηκε June 3, 2010 at 08:51 μμ Δημοσιεύτηκε June 3, 2010 at 08:51 μμ AlexisPap πάω πάσσο... Όταν κι άμα με αξιώσει ο Θεός, θα ξαναμιλήσω.
akius Δημοσιεύτηκε June 3, 2010 at 10:00 μμ Δημοσιεύτηκε June 3, 2010 at 10:00 μμ το παιδι ερχεται πανω απολα... εδω εμενα ακομα εχει 3 μηνες δωρεαν διαμονη στην γυναικα μου και ταχω γειωσει ολα.... και ειλικρινα δεν ημουνα σε θεση να κρινω αυτους που ειναι στην θεση μου τωρα.... γιαυτο και δεν ειμαι σε θεση να κρινω αυτους πουναι γονεις ηδη.... στην τελικη αυτο που μενει ειναι η τραγικη απωλεια μιας ψυχης και ενα οικογενειακο δραμα σε διαρκη εξελιξη....
gvarth Δημοσιεύτηκε June 4, 2010 at 04:57 πμ Συγγραφέας Δημοσιεύτηκε June 4, 2010 at 04:57 πμ Μα ακριβώς εκεί είναι το θέμα. Οι ατυχείς συγκυρίες που οδήγησαν έναν πατέρα να ξεχάσει το παιδί του καθώς και το θλιβερό γεγονός της απώλειας της ζωής του παιδιού. Οι τραγικοί γονείς δεν θα μπορούν να πιστέψουν τον χαμό του παιδιού τους. Σκέφτομαι το συμβάν και τρελλαίνομαι.
vasiliki-cv Δημοσιεύτηκε June 4, 2010 at 05:27 πμ Δημοσιεύτηκε June 4, 2010 at 05:27 πμ Προσωπικά σκέφτομαι την μητέρα αυτού του παιδιού... Έχασε το παιδί της και ποιον έχει να κατηγορήσει για αυτό? Σε μαι μέρα έχασε και παιδί και σύζυγο και οικογένεια.... Η απώλεια ενός παιδιού είναι από μόνη της τραγική αλλά αυτή η γυναίκα δεν έχει να την μοιραστεί με κανέναν......
Recommended Posts
Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε προκειμένου να αφήσετε κάποιο σχόλιο
Πρέπει να είστε μέλος για να μπορέσετε να αφήσετε κάποιο σχόλιο
Δημιουργία λογαριασμού
Κάντε μια δωρεάν εγγραφή στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!
Εγγραφή νέου λογαριασμούΣύνδεση
Εάν έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Συνδεθείτε τώρα