Σύλληψη επίορκων υπαλλήλων

[parist43]

σιγα μην αποκατασταθει...απλα θα "παροπλισθει" καπου...και εις υγειαν τα κοροιδα.

[BAS]

Το έχουμε ξαναδεί το έργο και παλιότερα , με άλλους "συναδέλφους" του κυρίου . Παροπλισμός πίσω από τις κουρτίνες .

[avgoust]

το πρόβλημα είναι η μη απόδοση ευθυνών. άρα είτε αρθεί είτε όχι, από τη στιγμή που απόδοση ευθυνών δεν γίνεται, ή όταν γίνεται είναι σε εκφυλισμένη μορφή, πάλι στα ίδια θα είμαστε.

 

Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα και όχι η μονιμότητα. Διότι οι διαδικασίες σουταρίσματος υπάρχουν και στο Δημόσιο.

 

Αλλά πως να γίνει ? Αφού ο Δ/της καλύπτει τον Προιστάμενο κι αυτός καλύπτει τον υπάλληλο και αντίστροφα. Μόνο αν κάποιος κινδυνεύσει θα δώσει τον άλλο.

[achille]

Η απόδωση των ευθυνών δεν θα γίνει με την απόλυση; Υπάρχει μεγαλύτερη απόδωση ευθύνης; Ο κύριος προϊστάμενος δεν έπρεπε να έχει απολυθεί τώρα; Γιατί πρέπει να περιμένουμε δευτεροβάθμιο και μετά ΣτΕ; Μήπως για να ξεχαστεί η υπόθεση και να πέσει στα μαλακά;

Μήπως αν η απόλυση ήταν περισσότερο ορατή και γρήγορη, θα άρχιζε να κελαϊδάει ο κύριος προϊστάμενος;

[SIRADRAB]

Βλέπω μια μερική επιφύλαξη σχετικά με την διατήρηση της μονιμότητας στο δημόσιο. Γιατί όμως αυτή η επιφύλαξη? Είναι οι κότες που μας κάνουν τα χρυσά τα αυγά?

Ποιός άλλος στην Ελλάδα απολαμβάνει τέτοιο προνόμιο, εκτός των δημοσίων υπαλλήλων και του αρχιεπισκόπου πάσης Ελλάδος? Είναι οι μόνοι που φεύγουν μόνο ξαπλωτοί.

Γιατί να μην ισχύει γι αυτούς, ότι ισχύει στην ελεύθερη αγορά? Δεν βλέπουμε έστω και τώρα, που μας φτάσανε? Κάνουν αμάν να μπούνε κι όταν είναι στην από μέσα αρχίζει το παρατράγουδο. ''Δουλεύουν'' χωρίς εργοδότη, χωρίς συγκεκριμένο αντικείμενο εργασίας, χωρίς προδιαγραφές παραγωγής έργου και απόδοσης, χωρίς έλεγχο υπαλληλικής συμεριφοράς προς τους πολίτες που υποτίθεται η πρόσληψή τους θα εξυπηρετούσε. Είναι οχυρωμένοι πίσω από ένα σύμπλεγμα ειδικών συντεχνιακών δημοσιο-υπαλληλικών ρυθμίσεων και έχουν εξασφαλίσει το ακαταδίωκτο και μάλιστα επιβραβευνένοι και με το πρίμ παραγωγικότητας, τρομάρα τους. Γιατί να διαφέρει η πρόσληψη ενός νέου μηχανικού σε ένα τεχνικό γραφείο συναδέλφων από αυτή στο δημόσιο?

[erling]

Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ, Ν.3528/2007 λέει:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄

ΑΠΟΛΥΣΗ

Αρθρο 152

Λόγοι απόλυσης

Ο υπάλληλος απολύεται μόνο για τους επόμενους λόγους: α) επιβολή της πειθαρχικής ποινής της οριστικής παύσης, β) σωματική ή πνευματική ανικανότητα, γ) κατάργηση της θέσης στην οποία υπηρετεί, δ) συμπλήρωση ορίου ηλικίας και τριακονταπενταετίας, ε) ακαταλληλότητα κατά το άρθρο 95 του παρόντος Κώδικα.

Αρθρο 153

Απόλυση για σωματική ή πνευματική ανικανότητα

1. Ο υπάλληλος απολύεται ύστερα από απόφαση του υπηρεσιακού συμβουλίου, αν διαπιστωθεί σωματική ή πνευματική ανικανότητα, σύμφωνα με τα άρθρα 100, 165 και 167 του παρόντος. Δεν απολύεται ο υπάλληλος αν η ανικανότητά του επιτρέπει την άσκηση άλλων καθηκόντων. 2. Ο υπάλληλος που απολύεται σύμφωνα με την παρ. 1 του παρόντος άρθρου αναδιορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 21 του παρόντος Κώδικα.

Αρθρο 154

Απόλυση λόγω κατάργησης θέσης

1. Ο υπάλληλος απολύεται, αν καταργηθεί η θέση στην οποία υπηρετεί. 2. Αν καταργηθούν ορισμένες μόνο θέσεις του ίδιου κλάδου, απολύονται οι υπάλληλοι οι οποίοι συγκεντρώνουν τα λιγότερα ουσιαστικά προσόντα, ύστερα από απόφαση του υπηρεσιακού συμβουλίου. Κατά της απόφασης αυτής επιτρέπεται προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας. 3. Τα ανωτέρω ισχύουν και σε περίπτωση κατάργησης θέσεων μετά από συγχώνευση κλάδων ή υπηρεσιών. 4. Οι κατά τις ανωτέρω διατάξεις προς απόλυση υπάλληλοι δικαιούνται , με αίτηση τους, να μεταταγούν σε κενή οργανική θέση άλλης δημόσιας υπηρεσίας ή Ν.Π.Δ.Δ.. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, καθορίζονται οι ειδικότεροι όροι και η διαδικασία μετάταξης. 5. Ο υπάλληλος δικαιούται να επαναδιοριστεί, αν επανασυσταθεί η ίδια ή όμοια θέση μέσα σε ένα (1) έτος από την απόλυση του.

Αρθρο 155

Απόλυση λόγω ορίου ηλικίας και τριακονταπενταετίας

1. Ο υπάλληλος απολύεται αυτοδικαίως από την υπηρεσία με τη συμπλήρωση του 65ου έτους της ηλικίας του. 2. Κατ'''' εξαίρεση ο υπάλληλος απολύεται αυτοδικαίως από την υπηρεσία με τη συμπλήρωση του 60ού έτους της ηλικίας του και τριάντα πέντε (35) ετών πραγματικής και συντάξιμης δημόσιας υπηρεσίας. Αν ο υπάλληλος, κατά τη συμπλήρωση του 65ου έτους της ηλικίας του δεν έχει συμπληρώσει τριάντα πέντε (35) ετών πραγματική και συντάξιμη δημόσια υπηρεσία, παρατείνεται η παραμονή του στην υπηρεσία έως τη συμπλήρωση της υπηρεσίας αυτής και πάντως όχι πέραν του 67ου έτους της ηλικίας του. 3. Ως ημέρα γέννησης, για την εφαρμογή των προηγούμενων παραγράφων, θεωρείται η 31η Δεκεμβρίου του έτους γέννησης. 4. Ως πραγματική δημόσια υπηρεσία θεωρείται κάθε υπηρεσία που έχει παρασχεθεί στο Δημόσιο, νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου ή Ο.Τ.Α. με σχέση εργασίας δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου ή που αναγνωρίζεται ως πραγματική δημόσια υπηρεσία με βάση ειδικές διατάξεις. Ο χρόνος στράτευσης πριν από την έναρξη της υπαλληλικής σχέσης δεν θεωρείται χρόνος πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας.

Αρθρο 156

Πράξη λύσης της υπαλληλικής σχέσης

1. Η υπαλληλική σχέση λύεται με απόφαση του οικείου Υπουργού ή του μονομελούς οργάνου διοίκησης του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου και, αν δεν υπάρχει, του προέδρου του συλλογικού οργάνου διοίκησης των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, περίληψη της οποίας δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 2. Εκτός από τις περιπτώσεις αυτοδίκαιης λύσης, η υπαλληλική σχέση λύεται με την κοινοποίηση της απόφασης στον ενδιαφερόμενο. Αν η απόφ αση αυτή δεν κοινοποιηθεί μέσα σε είκοσι (20) ημέρες από τη δημοσίευσή της, η υπαλληλική σχέση λύεται αυτοδικαίως από την πάροδο του εικοσαήμερου.

 

Αρθρο 95

Παραπομπή μη προακτέου υπαλλήλου

Υπάλληλος, ο οποίος εγγράφεται σε δύο διαδοχικούς πίνακες μη προακτέων στον ίδιο βαθμό, παραπέμπεται μέσα σε δύο (2) μήνες από την κύρωση του οικείου πίνακα υποχρεωτικώς προς κρίση στο υπηρεσιακό συμβούλιο, το οποίο, με αιτιολογημένη απόφαση του και μετά από προηγούμενη κλήση αυτού για να παράσχει εγγράφως ή προφορικώς τις αναγκαίες διευκρινίσεις, μπορεί να τον απολύσει ή να τον υποβιβάσει κατά έναν βαθμό. Κατά της απόφασης αυτής επιτρέπεται να υποβληθεί ένσταση στο Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο.

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄

 

ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΕΣ ΠΟΙΝΕΣ

Αρθρο 109

Πειθαρχικές ποινές

1. Οι πειθαρχικές ποινές που επιβάλλονται στους υπαλλήλους είναι: α) η έγγραφη επίπληξη, β) το πρόστιμο έως τις αποδοχές τριών (3) μηνών, γ) η στέρηση του δικαιώματος για προαγωγή από ένα (1) έως πέντε (5) έτη, δ) ο υποβιβασμός κατά ένα βαθμό, ε) η προσωρινή παύση από τρεις (3) έως έξι (6) μήνες με πλήρη στέρηση των αποδοχών και στ) η οριστική παύση. 2. Η ποινή της οριστικής παύσης μπορεί να επιβληθεί μόνο για τα ακόλουθα παραπτώματα: α) της παράβασης του άρθρου 107 παρ.1(α) του παρόντος, β) της παράβαση καθήκοντος κατά τον Ποινικό Κώδικα ή άλλους ειδικούς νόμους, γ) αποδοχή οποιασδήποτε υλικής εύνοιας ή ανταλλάγματος για το χειρισμό υπόθεσης από υπάλληλο κατά την άσκηση των καθηκόντων του, δ) χαρακτηριστικώς αναξιοπρεπή ή ανάξια για υπάλληλο διαγωγή εντός ή εκτός υπηρεσίας, ε) παραβίαση απορρήτων της υπηρεσίας κατά τις κείμενες διατάξεις, στ) αδικαιολόγητη αποχή από την εκτέλεση των υπηρεσιακών καθηκόντων πάνω από είκο σι δύο (22) εργάσιμες ημέρες συνεχώς ή πάνω από τριάντα (30) εργάσιμες ημέρες σε διάστημα ενός (1) έτους, ζ) εξαιρετικώς σοβαρή απείθεια, η) άμεση ή μέσω τρίτου προσώπου συμμετοχή σε δημοπρασία την οποία διενεργεί η αρχή στην οποία αυτός ανήκει ή επιτροπή, μέλος της οποίας είναι αυτός, θ) εμμονή σε άρνηση προσέλευσης για εξέταση από υγειονομική επιτροπή σύμφωνα με την παρ. 10 του άρθρου 56 του παρόντος. 3. Η ποινή της οριστικής παύσης μπορεί να επιβληθεί στον υπάλληλο για οποιοδήποτε παράπτωμα αν: α) κατά την προηγούμενη της διάπραξης του διετία του είχαν επιβληθεί τρεις (3) τουλάχιστον πειθαρχικές ποινές ανώτερες του προστίμου αποδοχών ενός (1) μηνός ή β) κατά το προηγούμενο της διάπραξής του έτος είχε τιμωρηθεί για το ίδιο αδίκημα με ποινή ανώτερη του προστίμου αποδοχών ενός (1) μηνός.

 

Αρθρο 107

Πειθαρχικά παραπτώματα

1. Πειθαρχικά παραπτώματα αποτελούν ιδίως: α) πράξεις με τις οποίες εκδηλώνεται άρνηση αναγνώρισης του Συντάγματος ή έλλειψη αφοσίωσης στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία, β) η παράβαση καθήκοντος κατά τον Ποινικό Κώδικα ή άλλους ειδικούς ποινικούς νόμους, γ) η παράβαση της αρχής της αμεροληψίας, δ) η αδικαιολόγητη αποχή από την εκτέλεση των καθηκόντων, ε) η άρνηση ή παρέλκυση εκτέλεσης υπηρεσίας, στ) η αμέλεια, καθώς και η ατελής ή μη έγκαιρη εκπλήρωση του καθήκοντος, ζ) η παράβαση της υποχρέωσης εχεμύθειας, με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 26 του παρόντος, η) η άσκηση κριτικής των πράξεων της προϊσταμένης αρχής που γίνεται δημοσίως, γραπτώς ή προφορικώς, με σκόπιμη χρήση εν γνώσει εκδήλως ανακριβών στοιχείων ή με χαρακτηριστικά απρεπείς εκφράσεις, θ) η άσκηση εργασίας ή έργου με αμοιβή χωρίς προηγούμενη άδεια της υπηρεσίας, ι) η αδικαιολόγητη άρνηση προσέλευσης για ιατρική εξέταση, ια) η αδικαιολόγητη μη έγκαιρη σύνταξη ή η σύνταξη μεροληπτικής έκθεσης αξιολόγησης, ιβ) η ανάρμοστη συμπεριφορά προς τους πολίτες, η αδικαιολόγητη μη εξυπηρέτησή τους και η μη έγκαιρη διεκπεραίωση των υποθέσεών τους, ιγ) η αδικαιολόγητη μη έγκαιρη απάντηση σε αναφορές πολιτών, ιδ) η αδικαιολόγητη προτίμηση νεότερων υποθέσεων με παραμέληση παλαιότερων, ιε) η άμεση ή μέσω τρίτου προσώπου συμμετοχή σε δημοπρασία την οποία διενεργεί επιτροπή, μέλος της οποίας είναι ο υπάλληλος ή η αρχή στην οποία αυτός ανήκει, ιστ) η χρησιμοποίηση της δημοσιοϋπαλληλικής ιδιότητας ή πληροφοριών που κατέχει ο υπάλληλος λόγω της υπηρεσίας ή της θέσης του, για εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων του ίδιου ή τρίτων προσώπων, ιζ) η αποδοχή οποιασδήποτε υλικής εύνοιας ή ανταλλάγματος για το χειρισμό υπόθεσης από τον υπάλληλο κατά την άσκηση των καθηκόντων του, ιη) η χρησιμοποίηση τρίτων προσώπων για την απόκτηση υπηρεσιακής εύνοιας ή την πρόκληση ή ματαίωση διαταγής της υπηρεσίας, ιθ) η σύναψη στενών κοινωνικών σχέσεων με πρόσωπα των οποίων ουσιώδη συμφέροντα εξαρτώνται από τον τρόπο αντιμετώπισης θεμάτων της αρμοδιότητας του υπαλλήλου, κ) η φθορά λόγω ασυνήθιστης χρήσης, η εγκατάλειψη ή η παράνομη χρήση πράγματος το οποίο ανήκει στην υπηρεσία, κα) η παράλειψη δίωξης και τιμωρίας πειθαρχικού παραπτώματος, με την επιφύλαξη των διατάξεων της παρ. 2 του άρθρου 110 του παρόντος, κβ) η άρνηση παροχής πληροφόρησης στους πολίτες, κγ) η άρνηση σύμπραξης, συνεργασίας και χορήγησης στοιχείων ή εγγράφων κατά τη διεξαγωγή έρευνας, επιθεώρησης ή ελέγχου από τον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης και τα ιδιαίτερα Σώματα και Υπηρεσίες Επιθεώρησης και Ελέγχου. 2. Διατάξεις που ορίζουν ειδικά πειθαρχικά παραπτώματα διατη ρούνται σε ισχύ.

 

Άρα υπάρχει το θεσμικό πλαίσιο για απόλυση δημοσίου υπαλλήλου. Απλά πάντα προσκρούει πάνω στα συνδικαλιστικά.....

 

υ.γ. Συγνώμη για το μέγεθος του μηνύματος.

 

 

-------

Σχετικό με το θέμα μας είναι και το Η μονιμότητα ως αποδιοπομπαίος τράγος

[SIRADRAB]

Φίλε μου, δεν είχα καμιά αμφιβολία ότι υπάρχει το θεσμικό πλαίσιο για το δημοσίο, όπως επίσης μου είναι γνωστό το επιχείρημα για την διατήρηση της μονιμότητας. Εδώ πρέπει να δούμε την ελληνική πραγματικότητα, δηλαδή τι συμβαίνει γύρω μας και γιατί συμβαίνει, πως αντιμετωπίζεται ο έλληνας πολίτης από τους δημόσιους υπαλλήλους στις διάφορες υπηρεσίες. Είναι συμπεριφορά αυτή του δημοσίου προς ελεύθερους πολίτες ή προς αιχμαλώτους σε κράτος υπό κατοχή? Προσωπικά ο καθένας μας δεν το αισθάνεται αυτό όταν διεκπαιρεώνει υποθέσεις του με το δημόσιο? Δόξα το θεό, το επάγγελμά μας έχει πολύ αλισβερίσι με το δημόσιο. Αισθάνεσθε ότι σας εξυπηρετούνε, ότι αισθάνονται αυτή την υποχρέωση να σας βοηθήσουν ευγενικά με σεβασμό της προσωπικότητάς σας? Τι να λέμε τώρα για τα αυτονόητα, δεν τα βλέπουμε και τα ζούμε παντού κάθε μέρα. Εδώ φτάσαμε στο σημείο να προσπαθούμε να βγάλουμε γκόμενα ή γκόμενο στις υπηρεσίες προκειμένου να κάνουμε την δουλειά μας!

[ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΙΧΑΗΛ]

Συνάδελφοι μη τα γενικεύουμε υπάρχουν και αρκετοί καλοί δημόσιοι υπάλ. εγώ έχω συναντήσει αρκετούς Σίγουρα συμβαίνει και αυτά που βλέπουμε στον γραπτό και ηλεκτρονικό τύπο Πάντοντε γίνονταν και θα γίνονται Το θέμα είναι να αλλάξουμε πρώτα εμείς σαν κοινωνία (πχ. καποτε άκουγα από ένα ελεύθερο επαγγελματια - αφεντικό που μιλούσε συνέχεια άσχημα στο εργαζόμενο του (αλλοδαπό) να διαμαρτύρεται για τον τρόπο που τον ειρωνευόταν δημόσιος υπάλληλος )

[howard_roark]

το δημοσιο στην Ελλαδα παιζει το ρολο που παιζει η μαφια στην Ιταλια.

 

Ειναι παντου. Δεν γινεται δουλεια χωρις αυτο. Ολοι φοβομαστε τις συνεπειες αν αντιδρασουμε οπως οφειλουμε.

 

δεν ειναι ευκολο να αλλαξει ο ρολος του απο κατω. Διοτι ο φοβος του καθενος για το οτι δεν θα μπορει μετα να κανει τη δουλεια του ειναι αξεπεραστος (και πολυ μα πολυ πραγματικος).

 

εδω θελει ξηλωμα το θεμα απο πανω. Οπως εκαναν και στην Ιταλια στο τελος. Μαζι με τα ξερα θα καουν και μερικα χλωρα αλλα εδω που εχουμε φτασει δεν υπαρχει αλλη λυση.

[SIRADRAB]

Το ότι υπάρχουν και καλοί δεν χρειάζεται να το λέμε, αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η γενική κατάσταση και εικόνα.

Και μόνο οι φράση σου ότι υπάρχουν και ''καλοί'' υπάλληλοι, τι μας λέει? Μας λέει ότι αισθάνεσαι την ανάγκη μέσα στο γενικό μπάχαλο της δημόσιας διοίκησης να θεωρείς καλό κάποιον που κάνει την δουλειά του ενώ θα πρέπει αυτό να ήταν το σύνηθες.

Καλοί υπάρχουν μόνο στον παράδεισο φίλε μου κι αυτό γιατί γέμισε η κόλαση και δεν έχουν που να τους βάλουν πλέον. Τους υπαλλήλους που πραγματικά δουλεύουν στη διοίκηση κάτω από αυτές τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί, εγώ θα τους αποκαλούσα ήρωες. Οι μάχες όμως δεν κερδίζονται με ήρωες αλλά με οργανωμένο και εκπαιδευμένο στρατό.