Πάχη φέροντος οργανισμού ανά έτος κατασκευής

[pris2811]

Καλησπέρα σε όλους,

 

Προσπαθώ να συγκεντρώσω πληροφορίες για την εξέλιξη των φερόντων οργανισμών σε σχέση με τα πάχη τους και το βαθμό οπλισμού τους, καθώς και της τοιχοποιίας στο πέρας του χρόνου.

 

Καθότι αρχιτέκτων δε γνωρίζω σχετικές βιβλιογραφίες, που να είναι κατανοητές και σε κάποιον μη πολιτικό μηχανικό.

Θα μπορούσε κάποιος από σας να μου δώσει τα φώτα του?

 

Εάν δεν υπάρχει σχετική βιβλιογραφία θα μπορούσατε να μου δώσετε μια απλή περιγραφή? Πχ. τυπικά πάχη για κτίρια του 70, κρεμάσεις δοκαριών και πάχη πλακών?

 

Ευχαριστώ εκ των προτέρων!

[Ηνίοχος]

Κάποιες απλές κατευθύνσεις που μπορεί να σε βοηθήσουν...

 

Ίσως να σε βοηθούσε να μελετήσεις μια (ή παραπάνω) δικές σου θεωρητικές κατασκευές π.χ.

 

2όροφο / οικοδομή / Βιομηχανικό κτίριο και να κάνεις παραδοχές ώστε να δεις πως εξελίσεται μια στατική μελέτη διαστασιολόγησης του ίδιου κτιρίου σύμφωνα με τους ισχύοντες κανονισμούς κάθε εποχής.

 

Αυτό γιατί για κάθε κατασκευή το τι διαστάσεις στοιχείων θα έχει εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. (Τι φορτία θα φέρει συνήθη ή μη , τι χρήση έχει, τι φορέα θα χρησιμοποιήσεις πλαισιακό / μεικτό, πόσο μεγάλο θα είναι το κτίριο, π.χ. άλλες διαστάσεις έχει ο σκελετός ενός ουρανοξύστη εν σχέση με ένα 2όροφο κ.α.)

 

Εν γένη υπάρχει μια γενικότερη προσπάθεια εξοικονόμησης ωφέλιμου χώρου για τους χρήστες κάθε κατασκευής αλλά αυτό συνάδει και με την τεχνολογική εξέλιξη κάθε εποιχής, πχ παλιά τα πέτρινα σπίτια είχαν τοίχους μεγάλου πάχους , ύστερα με την ανακάλυψη του οπλισμένου σκυρόδεματος οι διαστάσεις των φερόντων μελών μειώθηκαν... μια τέτοια χρονική ανάλυση όμως σε πάει πολύ πριν το 1970 που ανέφερες.

 

Καλό κουράγιο.

[pris2811]

Ευχαριστώ για το χρόνο σου.

 

Διαβάζωντας την απάντηση συνειδητοποιώ ότι θα έπρεπε να έχω αποσαφηνίσει τον τύπο του κτιρίου που με ενδιαφέρει, δηλαδή τυπικές πολυκατοικίες.

 

Κάπου διάβασα ότι, ανάλογα με τους αντισεισμικούς, το 1980 τα δοκάρια σε τέτοια κτίρια είχαν ένα μέσο πάχος 20 εκ. ενώ από το 2003 και έπειτα το πάχος αυξήθηκε σε 25 εκ.

Επίσης ότι ουσιαστικά υποστηλώματα αρχίζουν να εμφανίζονται από το 93 και έπειτα (γεγονός που μου φάνηκε παράξενο).

Και ότι πριν από το μεγάλο σεισμό, σε τέτοιου τύπου κτίρια τα πάχη του φέροντος οργανισμού μίκραιναν όσο ανεβαίναμε ορόφους...

 

Ελπίζω να μη σε κούρασα... ευχαριστώ και πάλι

[Γιάννης]

Δεν νομίζω ότι αυτά που έχεις ακούσει είναι όλα σωστά...

 

Η μεγάλη αλλαγή του αντισεισμικού κανονισμού στην Ελλάδα ξεκίνησε το 1985 με τα "πρόσθετα άρθρα" στον αντισεισμικό του '59, βελτιώθηκε την δεκαετία του 1990 με την κατάθεση του Νέου Ελληνικού Αντισεισμικού Κανονισμού (ΝΕΑΚ) και του Νέου Κανονισμού Οπλισμένου Σκυροδέματος (ΝΚΟΣ) και ολοκληρώθηκε με τον ΕΑΚ και ΕΚΩΣ το 2000 με τις τροποποιήσεις που έλαβαν αργότερα (η κυριότερη το 2003).

 

Υποστυλώματα υπήρχαν πάντα. Μάλλον όχι πάντα αλλά από τότε που φύγαμε από το 2-όροφο, 3-όροφο το πολύ με φέρουσα τοιχοποιία.

Όμως άλλο φέρουσα τοιχοποιία και άλλο οπλισμένο σκυρόδεμα.

Δηλαδή αν δεν κάνω λάθος από την δεκαετία του '50 (?) και μετά.

Αρχικά υπήρχε μια λογική για μικρά υποστυλώματα (20Χ20) και δοκάρια τύπου 20Χ50 ή 20Χ60.

Με τις αλλαγές του ΝΕΑΚ μπήκε η έννοια του "τοιχωματικού πλαισίου" το οποίο έγινε υποχρεωτικό σε μεγάλο μέρος πολυκατοικιών (με πυλωτές, με ακανόνιστη μορφή καθ' ύψος κλπ) και συνιστώμενο στις υπόλοιπες.

Τα τοιχώματα είναι συνήθως 25Χ100 και μετά το 2003 υποχρεωτικά για μέχρι 4όροφες οικοδομές 25Χ150 και πάνω από 4όροφη 25Χ200.

Τα δοκάρια συνήθως γίνονται 25εκ πλάτος από το 1985-1990 και μετά.

 

Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η εξέλιξη της τοιχοποιίας αλλά δεν ξέρω αν σ' ενδιαφέρει γιατί αφορά μέχρι 2-όροφα στην χώρα μας.

Παλία όμως υπήρχαν ακόμη και 3-όροφα με πάχος τοίχου ισογείου ακόμα και 1,50 μέτρο ενώ σταδιακά μειωνόταν προς τα πάνω...

[AlexisPap]

Από τον μεσοπόλεμο υπάρχουν μόνο υποστυλώματα και καθόλου τοιχεία. Πολύ οικονομία στο σκυρόδεμα και υπερόπλιση δοκών. Μετά τα μέσα της δεκαετίας του '50 αρχίζουν τα πρώτα τοιχεία. Με τον πρώτο αντισεισμικό κανονισμό τα τοιχεία εδραιώνονται. Αρχίζει να γίνεται όλο και συνηθέστερη εικόνα ο πυρήνας του κλιμακοστασίου. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '70 συνηθίζουμε να βλέπουμε λεπτά υποστυλώματα, δοκούς επί δοκών και φυτευτά υποστυλώματα στα ρετιρέ. Επίσης πάχος δοκών 12 ~ 15cm στο εσωτερικό και 20 ~ 25cm περιμετρικά. Μικρά ανοίγματα δοκών και πλακών. Από τις αρχές της δεκαετίας του '80 (πριν την αναθεώρηση του αντισεισμικού και μετά τους σεισμούς Θεσσαλονίκης - Αλκυονίδων) εξαφανίζονται οι λεπτές δοκοί και πλέον βλέπουμε από 20cm και πάνω. Με τον αντισεισμικό του '84 αυτό γίνεται υποχρεωτικό. Ο πυρήνας είναι πλέον κανόνας. Την ίδια περίοδο εγκαταλείπεται ως κύριος οπλισμός το StI και πάμε σε StIII και StVI. Κατά την δεκαετία του '80 "μεγαλώνουν" τα ανοίγματα δοκών - πλακών, λόγω της ολοκληρωτικής εδραίωσης του σύγχρονου τρόπου κατασκευής του Φ/Ο (φθηνό έτοιμο μπετόν, αντλίες κλπ). Σταματάμε να βλέπουμε γάντζους στις ταράτσες και πλέον βλέπουμε βέργες. Το '93 έρχεται ο ΝΕΑΚ και ο ΝΚΩΣ. Έκτοτε, ελάχιστη πλευρά υποστυλώματος / πάχος δοκού τα 25cm, ακραία υποστυλώματα 40/40 κλπ. Στο διάστημα 1994~1998 εγκαταλείπεται το S220 για εγκάρσιο οπλισμό και γίνεται κι αυτός S500. Κατά την δεκαετία του '90 αυξάνουν κι άλλο τα ανοίγματα δοκών και πλακών. Τόσο λόγω των μεγάλων αλλαγών στην αρχιτεκτονική της μεσοαστικής κατοικίας όσο και λόγω των νέων κανονισμών: Οι νέες ελάχιστες διατομές δομικών στοιχείων είναι αρκετά μεγάλες για να δικαιολογήσουν ανοίγματα κάτω από 4m. Η κατασκευή φορέων με ανοίγματα 4m~6m αναδεικνύεται σε οικονομικότερη επιλογή. Οι διατομές υποστυλωμάτων και τοιχείων αυξάνουν σταδιακά σε όλη της δεκαετία του '90 και στα πρώτα χρόνια της νέας χιλιετίας, κυρίως λόγω της συνεχούς αύξησης της οικοδομικής δραστηριότητας*, του ισχυρού ανταγωνισμού μεταξύ των μελετητών που δεν αφήνει περιθώρια για αναζήτηση βελτιστοποιημένων λύσεων και της απόσυρσης της γενιάς των μηχανικών που είχε γαλουχηθεί με την ιδέα της οικονομίας.

 

Υ.Γ: Οι περιγραφές αφορούν στην περιοχή της Θεσσαλονίκης. Από περιοχή σε περιοχή τα πράγματα διαφέρουν σημαντικά. Πολλές περιοχές έχουν ημερομηνίες ορόσημο (φυσικά μεγάλοι σεισμοί).

 

*μεγάλη ιστορία...

[BAS]

Να συμπληρώσω στα εξαιρετικά μυνήματα των συναδέλφων λίγα στοιχεία γιά τον αντισεισμικό του Ρουσσόπουλου που ίσχυσε μέχρι το 1984 και τα δεδομένα της εποχής .

Οι δοκοί είχαν πλάτος ακόμη και 15 εκ αλλά συνήθως 20 , ενώ 20/50 ήταν η συνήθης διατομή . Τα πάχη των πλακών λόγω των μικρών ανοιγμάτων ήταν 12 και 14 εκ , ενώ υπήρχε και η έννοια της αμφιέρειστης πλάκας με οπλισμό μόνο στην μία διεύθυνση και οπλισμούς διανομής και αγκύρωσης στην άλλη .

 

Τα υποστυλώματα ήταν από 20 Χ 20 αλλά συνήθως ήταν 25 Χ 25 η 20 Χ 40 και τα γωνιακά 30 Χ 30 μέχρι 3 ορόφους και 35 Χ 35 πάνω από 3 ορόφους κτίρια . Οι ελάχιστοι οπλισμοί ήταν 4Φ10 γιά τις δοκούς και 4Φ14 γιά τα υποστυλώματα .

Αν το μήκος του στύλου υπερέβαινε το 4πλάσιο του πλάτους του λογιζόταν ως τοιχείο . Ετσι είχαμε τοιχεία διαστάσεων 20 Χ 100 με ελάχιστο οπλισμό 8Φ16 και διπλή σχάρα Φ8/20 .

 

Ο αντισεισμικός επέτρεπε την απαλλαγή από τον ακριβή αντισεισμικό έλεγχο εφ΄όσον είχαμε επαρκές μήκος τοιχείων ανά διεύθυνση και το ΚΒ με το ΚΕΣ δεν απείχαν περισσότερο από 1,50 μ. Επίσης υπήρχαν και επιπλέον έλεγχοι .

 

Αυτά γιά την ιστορία .

[pris2811]

Σας ευχαριστώ όλους για τη γρήγορη απόκριση και τις πληροφορίες σας. Με βοήθησαν πάρα πολύ!

[arcgeo]

@ pris2811

Πέρα από τα όσα πολύ σωστά σου αναφέρουν οι συνάδελφοι, στοιχεία για την έρευνά σου θα βρεις σε παλιούς φάκελους στις πολεοδομίες. Με σωστή καταγραφή και ταξινόμηση θα έχεις πλήθος από αξιόπιστα στοιχεία στην έρευνά σου.