Τιμή για το vd

[nik]

Πολύ πιο πλάστιμο. Μα καλα αμφισβητείς την περίσφιγξη? Όλοι οι κανονισμοί αυτό ζητάνε. Σου δίνω έναν τύπο από το βιβλίο του Τάσιου.

 

μ1/r = εcu* / [(εsy + 0.0015)*νd*λ]

 

όπου:

 

μ1/r - ο δείκτης πλαστιμότητας καμπυλοτήτων

εcu* - η ακραία παραμόρφωση περισφιγμένου σκυροδέματος ίση με

0,0035 + 0,1*α*ωwd

ωwd - το ογκομετρικό ποσοστό περίσφιγξης

α - ο δείκτης αποδοτικότητας της

λ - ο λόγος της διατομής του υπ/τος προς την διατομή του πυρήνα της διατομής (περιοχή μέσα στους συνδετήρες δηλαδή για την αποφλοίωση που αναφέρεις πιο πάνω)

εsy - παραμόρφωση διαρροής χάλυβα

νd - το ανοιγμένο αξονικό φορτίο.

 

Γενικά αφού δουλεύουμε με q το οποίο πάει σε όλα τα στοιχεία μας ( και δοκούς και υποστυλώματα) το οποίο μετατρέπεται σε μd και αυτό με την σειρά του σε μ1/r το να βάλουμε περίσφιγξη είναι επιβεβλημένο. Γιατί δεν ξέρεις που θα πάει η πλαστική άρθρωση, ελαστικά λύνεις με ένα q που δεν ξέρεις που θα χρειαστεί.

 

 

 

 

 

[AlexisPap]

Μα καλα αμφισβητείς την περίσφιγξη? Όλοι οι κανονισμοί αυτό ζητάνε.

 

Σιγά, σιγά! Είπα ότι αμφισβητώ την περίσφιξη και δεν το κατάλαβα; Ή μήπως πρότεινα σε κανέναν να αγνοήσει τον σχετικό έλεγχο;

 

Απλούστατα ξεχώρισα την πλαστιμότητα των δοκών που αποσκοπεί στην διάχυση ενέργειας και την "πλαστιμότητα" των υποστηλωμάτων που αποσκοπεί στην αποτροπή της κατάρρευσης.

 

Τον τύπο του Τάσιου δεν τον γνώριζα. Υπάρχουν όμως πολλοί τέτοιοι εμπειρικοί τύποι. Η ουσία που προσπαθούν να περιγράψουν οι τύποι είναι ότι με την περίσφιξη προσπαθούμε να δημιουργήσουμε φθίνοντα κλάδο στο διάγραμμα σ/ε του σκυροδέματος. Η διαφορά με τις δοκούς είναι ότι σε εκείνες έχουμε διαθέσιμο τον κρατυνόμενο (αύξοντα) μετελαστικό κλάδο του χάλυβα. Σε αυτή τη δημοσίευση κάνε σύγκριση των σχημάτων Σ15/σελ 11 και Σ17/σελ 12 με τα σχήματα Σ20~Σ24. Τέλος δες τα κεφάλαια 5 και 6 που μιλάνε για πλαστιμότητα δοκών - υποστυλωμάτων και στάσου στο Σ26. Η ωραία καμπύλη είναι για vd=0 -> δοκοί. Από vd=0,4 η πλαστημότητα έχει πάει περίπατο, και όπως σχολιάζει ο συντάκτης ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ περίσφιξη.

 

Να λοιπόν γιατί συνηθίζω να βάζω την "πλαστιμότητα" των υποστυλωμάτων σε εισαγωγικά. Τώρα φαντάζομαι ότι γίνονται κατανοητά και όσα έλεγα στο #17 όπου έγραφα "...το ζήτημα είναι άσχετο με αυτή καθ' αυτή την πλαστημότητα...".

[AlexisPap]

Και μερικά στοιχεία από τον Ευρωκώδικα 8, μια που υποτίθεται ότι κάποτε θα εγκαταλείψουμε τον ΕΑΚ:

 

§5.4.3.2.1(3) --> Γενικός περιορισμός στα υποστυλώματα το 0,65 (DCM class)

§5.4.3.2.2(12) --> Αν νd<0,2 επιτρέπεται "ελαφρύτερος" εγκάρσιος οπλισμός

§5.4.3.4.1(2) --> στα τοιχώματα νd<0,4

§5.5.3.2.1(3) --> στις κατασκευές υψηλής πλαστιμότητας (DCH class) vd<0,55

§5.2.3.3(2)a) --> σε διώροφα οι στύλοι με vd<0,3 εξαιρούνται του ικανοτικού

 

Όπως φαίνεται ο ΕΚ-8 αντιμετωπίζει το θέμα του νd πολύ σοβαρότερα...

 

Υ.Γ: Σε συμπλήρωμα των σχολίων στο #17 σχετικά με την σύμπτωση (; ) του ότι νd = 0,65 = 1/γm να πω ότι αυτό σημαίνει πως ένα υποστύλωμα με vd=0,65, εφόσον δεν υπολείπεται σε αντοχή της χαρακτηριστικής τιμής της αντοχής του σκυροδέματος θα αστοχήσει με διαρροή του χάλυβα. Γενικότερα, κάθε υποστύλωμα με vd=0,65 θα έχει πιθανότητα αστοχίας με συντριβή του σκυροδέματος 5%...

[ΑΡΗΣ ΧΑΝΙΑ]

Αλέξη το 5% από που προκύπτει;

[AlexisPap]

Δες το περισσότερο σαν λογοπαίγνιο. Η πιθανότητα τυχαίο δοκίμιο σκυροδέματος να υπολείπεται σε αντοχή της χαρακτηριστικής τιμής του είναι 5%. Άρα, η πιθανότητα αστοχίας διατομής με "vk" = 0,4 λόγω συντριβής του σκυροδέματος θα είναι 5%.

 

Φυσικά η αναλογία αυτή δεν ισχύει. Λόγω της κατανομής των τάσεων, λόγω του οπλισμού (που επηρεάζει την κατανομή των τάσεων), λόγω της διαφορετικής γεωμετρίας, λόγω του κριτηρίου αστοχίας, και φυσικά λόγω του ότι για να έχει το "νk" τιμή 0,4 πρέπει το νd να έχει τιμή 1,5*0,4 = 0,60 και όχι 0,65.

 

Απλά υπονόησα ότι η πιθανότητα "πλάστιμης" συμπεριφοράς με νd=0,65 δεν είναι μικρή.

 

Φυσικά όσα έγραψα στο #17 και στο #33 περί νd και συντελεστών ασφαλείας είναι απλώς σκέψεις για κουβέντα...