Next της Computec Software

[rigid_joint]

Από την εμπειρία που έχω μέχρι και τους 300 κόμβους δεν υπάρχει πρόβλημα με δυναμικό. Είχα ένα εργο που βγήκανε 1500 κόμβοι...εκει φυσικά δεν το έλυσε με δυναμικό.

Οι δυναμικές δεν τρέχουν πάντα στο s-mode

 

Το πρόβλημα υπάρχει και λύνεται αν φροντίζεται οι τοπικοί άξονες των στοιχείων να ακολουθούν τους γενικούς. Εγώ χρησιμοποιώ ορθογωνικά & τριγωνικά με τον ίδιο προσανατολισμό τοπικών & γενικών αξόνων και έτσι έλυσα το πρόβλημα. Έχω λύσει με 3500 κόμβους και 5200 μέλη χωρίς πρόβλημα (με fem και στα 3 επίπεδα, XY,YZ,XZ) (με επαλήθευση αποτελεσμάτων με sap2000 από "power και επώνυμο χρήστη")

 

Για να το πετύχετε γενικά ξεκινάτε την εισαγωγή των FEM με 1ο κόμβο τον ΑΝΩ+ΑΡΙΣΤΕΡΑ. Θυμηθείτε με και δεν θα έχετε ποτέ ξανά πρόβλημα στη δυναμική. Ελέγξτε τα αρχεία με το πρόβλημα και θα δείτε ότι έχω δίκιο.

 

Δείτε και εικόνα που ανέβασα

 

Στο 6ο συνέδριο των μεταλλικών παρουσιάστηκαν οι δουλειές που δείχνω στη 2η συννημενη εικόνα και γίναν με το next. Επειδή ήμουν στο συνέδριο, στο διαλλειμα είχα μια συζήτηση μαζί τους για την απόκλιση που είχαν στα αποτελέσματα στον έλεγχο που κάναν με άλλo ξένο πρόγραμμα (είχαν πει με ποιο κάναν αλλά δε θυμάμαι τώρα, ήμουν και κάπως τότε από τη θολούρα της θεωρίας πιο πριν) και μου είπαν ότι οι διαφορές ήταν αμελητέες. Και μπορώ να πω ότι το μοντέλο ήταν πάρα πολύ περίπλοκο και αποτέλεσε και θέμα συζήτησης προεδρείου & μελετητών με τη λήξη της παρουσίασης.

 

Έχω χρησιμοποιήσει το 2005 & την προένταση του next, η οποία ομολογώ ότι βόγγηξα μέχρι να βγάλω άκρη.

 

 

Με αφορμή συζήτηση που είχα με συνάδελφο μηχανικό, ήθελα να ζητήσω και τη δική σας άποψη στο παρακάτω θέμα: Σε περίπτωση υπογείου με περιμετρικά τοιχώματα και θεμελίωση πεδιλοδοκών, πως κάνετε την προσομοίωση;

Εγώ κάνω δύο λύσεις. Μια με τοιχώματα με πέδιλο & συρραφή των τοιχωμάτων και διαστασιολογώ έτσι το πέδιλο και την εσχάρα του τοιχώματος και μια με ανεστραμμένη δοκό επί ελαστικού εδάφους για να πάρω πάνω/κατω οπλισμό κορμού. Δίνουν μάλιστα τα πιο ισσοροπημένα μεταξύ τους αποτελέσματα.

 

Αλλά προσοχή. Την ανεστραμμένη δοκο που προσομοιώζει το τοίχωμα την βάζεται στη στάθμη του υπογείου και όχι στη στάθμη της θεμελίωσης. (checked και από τον Χρονέα αυτό)

Αν προσομοιώσεις το τοίχωμα μόνο με πεδιλοδοκό, δεν διαστασιολογεί το πέλμα και στα έκκεντρα υπάρχει θέμα.

 

Εδώ να πώ ότι βάζοντας fem με την εντολή bracings δεν υπολογίζονται σωστά τα αδρανειακά μεγέθη της πλάκας οροφής υπογείου.

Στα συγκριτικά που έχω κάνει με αυτό αν θυμάμαι παίρνω τις δυσμενέστερες λύσεις και στο μάτι μου όχι και τόσο αξιόπιστες, δεν το χρησιμοποιώ καθόλου για την προσομοίωση τοιχωμάτων υπογείου. Κάνω αυτό που περιέγραψα και το οποίο θεωρώ ότι μου δίνει τις ποιο σωστές λύσεις.

 

Καλημέρα σε όλους.

@ppetros: Γενικά δεν ξέρω κάν που τυπώνονται τα αποτελέσματα, επίσης στον έλεγχο της μελέτης βγάζει προειδοποιεί για ανεπάρκεια του κανονισμού στον έλεγχο ρηγματώσεων. Δεν το έχω εφαρμόσει ποτέ αλλά τώρα μάλλον το χρειάζομαι σε μια μελέτη και πρέπει να το κοιτάξω.

στο αρχείο με κατάληξη [filename].2cr (αφού σου βγάλει την ψυχή να λύσει με ρηγμάτωση)

Όταν κάνω δεξαμενές στο s-mode χρησιμοποιώ κιβωτια τετραγωνικά ή ορθωγωνικά πεπερασμένα στοιχεία. Λεω τώρα να δώσω στην προσομείωση το άνοιγμα της ανθρωποθυρίδας που έχουν σχετικά μικρό άνοιγμα της τάξης των 0.90m-1.11m και λέω να χρησιμοποιήσω το mesh με διακριτικοποίηση τριγωνικών στροιχείων Επειδή θα συμπεριλάβω και το άνοιγμα. Εχει ασχοληθεί κανείς με αυτό το θέμα της διακριτικοποίησης στο ΝΕΧΤ ? Υπάρχουν μεγάλες διαφορές στις τιμές των στοιχείων ?

μεταξύ αποτελεσμάτων mesh & ορθογωνικών/τριγωνικων (αν αυτό εννοείς) ελάχιστες και μη συζητήσιμες

[Pappos]

Μάλιστα...καλό το ΝΕΧΤ αλλά πρέπει να το ζεις για να σου κάνει δουλεια...

(πάντως για σκυρόδεμα και συνήθη οικοδομικά ναι αλλά όχι για μεταλλικά εννοείται)

 

Λοιπόν...στα πεπερασμένα δεν πρέπει να δώσουμε λογικά γωνία παραπάνω από 33.33 μοίρες (αν μεγαλύτερη η μέθοδος δεν συγκλίνει) και μετά πάμε στο εμβαδό του πεπερασμένου στοιχείου.

 

Προσωπικά δίνω γωνία 20 μοίρες και εμβαδό πεπερασμένου στοιχείου ανάλογα την επιφάνεια την ολική.

(Αυτά στο mesh στοιχείο)

 

Εχει δώσει κανείς μεγαλύτερη γωνία και τι επηρεάζει στην επίλυση ??

[rigid_joint]

εγώ πάντως βάζω από τα default + κατω (γωνία <20 , εμβαδό 0,3/0,2 ανάλογα τα κέφια)). Δοκιμές που έχω κάνει μεταξύ mesh (αρκεί να έχεις μια σεβαστή πύκνωση στο mesh) δεν θυμάμαι τώρα να είχα διαφορες.

 

Είχα διαφορές αν το έκανα με ορθογωνικά αλλά μικρές. Και αυτο όμως δεν το θυμάμαι ακριβώς γιατι τα test έχουν περάσει χρόνια που τα έκανα

 

αλλά είχα καταλήξει θυμάμαι στο (λογικό και αναμενόμενο) συμπέρασμα ότι αν η πυκνότητα των fem είναι λογική τότε η απόκλιση είναι ασήμαντη

 

εγώ ανάλογα τα κέφια και τον φορέα αποφασίζω, αυτό που κρατώ πάντα είναι πυκνος κάνναβος από fem (για ορθογωνικά κάτω από 0.5x0.5)

[ppetros]

Εγώ κάνω δύο λύσεις. Μια με τοιχώματα με πέδιλο & συρραφή των τοιχωμάτων και διαστασιολογώ έτσι το πέδιλο και την εσχάρα του τοιχώματος και μια με ανεστραμμένη δοκό επί ελαστικού εδάφους για να πάρω πάνω/κατω οπλισμό κορμού. Δίνουν μάλιστα τα πιο ισσοροπημένα μεταξύ τους αποτελέσματα.

 

Αλλά προσοχή. Την ανεστραμμένη δοκο που προσομοιώζει το τοίχωμα την βάζεται στη στάθμη του υπογείου και όχι στη στάθμη της θεμελίωσης. (checked και από τον Χρονέα αυτό)

Αν προσομοιώσεις το τοίχωμα μόνο με πεδιλοδοκό, δεν διαστασιολογεί το πέλμα και στα έκκεντρα υπάρχει θέμα.

 

Επειδή υπάρχει ενδιαφέρον σε αυτό το θέμα αν θέλεις μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα αρχείο (τυπικό κτίριο) και να βάλουμε 3 τρόπους της διαφορετικής προσομοίωσης θεμελίωσης για να δούμε τα αποτελέσματα. Είχαμε αρχίσει κάτι με iovo αλλά λόγο φόρτου σταμάτησε. Ενδιαφέρον έχει στην δεύτερη περίπτωση (η πρώτη όταν έχεις έκκεντρα πέδιλα δεν μπορεί να εφαρμοστεί) να δούμε τι γίνεται με τους περιμετρικούς κόμβους που ΔΕΝ έχουν εσωτερικό προς αυτά δοκάρι (θεμελιώνονται στην στάθμη υπογείου!). Στείλε με ΠΜ το mail σου για να σου στείλω να δεις κάτι.

[rigid_joint]

το έχω κάνει με πάνω από 3 τρόπους 8α τα βρω και θα σου πω τα συγκριτικά όταν βρω χρόνο

 

τοιχώματα επι ελαστικής, δοκός επι ελαστικής στη στάθμη του υπογείου,

δοκός επι ελαστικής στη στάθμη της θεμελίωσης με αμφιαρθωτη δοκο στο υπόγειο για μεταφορά φορτίων στα υποστυλώματα, bracing

 

Ενδιαφέρον έχει στην δεύτερη περίπτωση (η πρώτη όταν έχεις έκκεντρα πέδιλα δεν μπορεί να εφαρμοστεί)

γιατί? ίσα ίσα

 

άλλωστε δεν είναι 2η περίπτωση, εξειδικεύω την περίπτωση τι εννοω επι ελαστικής, μία είναι η περίπτωση

 

prive 8α τα πούμε καλύτερα, κάπου χάνεται η επικοινωνία

[nic]

Παρατητώντας τα αποτελέσματα μίας επίλυσης βγάζω το συμπέρασμα ότι οι ροπές στις δοκούς είναι μικρότερες από τα αναμενομενα και εξηγούμαι:

 

Για να βρει το next τις αντιδράσεις στα δοκάρια από τα φορτία πλακών ομοιομορφοποιεί τα τριγωνικά και τραπεζοειδή φορτία των πλακών σε ομοιόμορφα με βάση το κριτήριο των τεμνουσών. Για να βρει όμως τις ροπές ανοίγματος δοκών για τα φορτία βαρύτητας χρησιμοποιεί το προαναφερθέν ομοιόμορφο φορτίο και όχι ένα ομοιόμορφο φορτίο το οποίο να προέρχεται από ομοιομορφοποίηση των φορτίων με βάση το κριτήριο των ροπών, το οποίο θα έδινε μεγαλύτερες ροπές ανοίγματος.

 

Έχει ασχοληθεί κανένας με το συγκεκριμένο ζήτημα;

[ppetros]

Ανέβασε εικόνα με το μοντέλο και πες μας σε ποιά δοκό το παρατηρείς, παράλληλα με τα φορτία πλακών-δοκών που έχεις+διαστάσεις. (μπορείς να τα εμφανίσεις όλα από το πρόγραμμα σε μια εικόνα).

[nic]

Σε όλες τις δοκούς ppetros. Πιάσε μία οποιαδήποτε δοκό από μία μελέτη σου και για τη φόρτιση 1 των μόνιμων φορτίων που είναι πιο έυκολη να ελεχθεί, κανε την κατανομή 30-45-60 σε μία πλάκα και ομοιομορφοποίησε τα τριγωνικά φορτία έτσι ώστε το ομοιομορφοποιημένο φορτίο να σου δίνει στη δοκό την ίδια μέγιστη τεμνουσα με αυτή που σου δίνει το τριγωνικό φορτίο. Στη συνέχεια και υποθέτοντας ότι το χωρικό λύνεται σωστά πιάσε την ίδια δοκό και από την παραβολή των του διαγράμματος ροπών κρέμασε στο μέσο το ql2/8 για να βρεις τη ροπή ανοίγματος. Εδώ έρχεται η ένστασή μου. Ποιο q χρησιμοποιεί το next; Αυτό που προέκυψε από την ομοιομορφοποίηση με βάση το κριτήριο των μεγιστων τεμνουσών;;;;;;

 

Ελπίζω να γίνομαι κατανοητός γιατί προσπαθώ να το περιγράψω όσο πιο συνοπτικά γίνεται. Θα το ξαναδώ όταν θα έχω ελεύθερο χρόνο και αν έχω νέα θα επανέρθω.

[ppetros]

Nic, αν κατάλαβα καλά μπορείς να κάνεις ένα μοντέλο π.χ. 3Χ4 μια πλάκα με 4 ορθογωνικές κολόνες στις άκρες. Με την επίλυση για να δεις τα φορτία G,Q που μεταφέρονται από την πλάκα στην δοκό (τεύχος αλλά και δεξί κλικ, εμφάνιση, φορτία πλακών). Για το Ι.Β. και για τυχόν ομοιόμορφο φορτία δεν υπάρχει πρόβλημα τι παίρνει. Πας στην δοκό π.χ. Δ1, πρώτη οριζόντια και δίνεις άρθρωση-άρθρωση σε Κ1-Κ2 (αριστερά-δεξιά). Βάζεις κατευθείαν ql2/8 για να βρεις τη ροπή ανοίγματος και βλέπεις τι q παίρνει.

 

Αν βάλεις Κ1=Κ2 30χ30 τότε έχεις καθαρό άνοιγμα 3.40μ. Κατανομή 45 μοιρών εμβαδόν επιρ. 3.26 τ.μ επί (πάμε μόνο για κινητά) 2.00 έχεις 3.26χ2/3.75=1.74 ότι δίνει και το ΝΕΧΤ. Πάμε για ροπές αμφιέρεστης δοκού.

Αρα ql2/8=

. για 3.40 μήκος παίρνω 2.51 ροπή

. για 3.75 μήκος (κεντροβαρικό) παίρνω 3.05

Το ΝΕΧΤ δίνει 2.77. Τι σημαίνει αυτό? 10% πάνω από την τιμή του καθαρού ανοίγματος. Αρα λογικά παίρνει την τιμή του καθαρού ανοίγματος την οποία προσαυξάνει στην περίπτωση στύλου (για τοίχείο κάνει άλλα) και προσαυξάνει την τιμή για να καλύψει τα της γεωμετρίας του στύλου. Πάντως ακόμα και έτσι (αν υπάρχει κάτι άλλο ??) υπάρχει μια διαφορά στο μέγιστο της ροπής ανοίγματος κατά 10 % σε αυτήν περίπτωση.

Αρα το πρόβλημα είναι ίσως τι μήκος δοκού παίρνει και όχι τι φορτίο βάζει.... (αυτό το λέει καθαρά). Στο αρχείο *.tbl υπάρχει η κατανομή φορτίων στους 4 στύλους που είναι εντάξει καθώς οκ είναι και η επαλήθευση που γίνεται για το φορτίο πλάκας στο ίδιο αρχείο.

[nic]

Το πρόγραμμα ppetros δημιουργησε αυτό το ισοδύναμο ομοιόμορφο φορτίο διαιρώντας την επιφάνεια επιρροής με το μήκος της δοκού, σωστά. Όμως αυτό δεν ειναι και πολύ ακριβής λύση διότι το αρχικό τραπεζοειδές φορτίο προκαλεί μεγαλύτερη ροπή στο μέσο της δοκού διότι από τις στηρίξεις όπου το φορτίο είναι μηδενικό καταλήγει στο μέσο με τα φόρτια να λαμβάνουν τις μέγιστες τιμές τους. Σχετικά παραπέμπω : "Κατασκευές από ολπισμένο σκυρόδεμα", Πενέλης, Στυλιανίδης, Κάππος και Ιγνατάκης κεφάλαιο 6, σελ 52, όπου αναφέρεται η διαδικασία ομοιομορφοποίησης τριγωνικών και τραπεζοειδών φορτίων σε ισοδύναμα ομόιόμορφα.

 

Η αλήθεια είναι ότι οι διαφορές που προκύπτουν δεν είναι και πολύ μεγάλες και χάνονται μέσα στους συντελεστές ασφαλείας όπως συνήθως... Παρόλα αυτά είναι ένα θέμα προς συζήτηση.

 

Ευχαριστώ ppetros για την γρήγορη απάντηση