Εμπειρίες από εργασία στο εξωτερικό

[lefe]

ρε παιδια τι λετε τωρα?

 

Καθε περιπτωση ειναι μια ξεχωριστη ιστορια και εχει τις δικες της παραμετρους. Οπως λενε και οι αμερικανοι one man's hell is another man's heaven.

Και εγω εχω γνωστους / συναδελφους και γνωστους-γνωστων που πηγαν σε διαφορες χωρες (πχ. Γερμανια , Ελβετια , Αυστρια) και σηκωθηκαν και εφυγαν απτην θεση που ειχαν για λογους που δεν ειχαν σχεση με το μισθο. Παιζουν πολλα , αλλες φορες εχεις θεμα με την ομαδα/προτζεκτ , αλλες φορες με το μερος (πχ. δεν βρισκεις σπιτι με τιποτε) , παιζουν διαφορα. Τι παει να πει αυτο οτι πχ. Γερμανια ή Ολλανδια ή Ελβετια ειναι χαλια? Ολα ειναι σχετικα.

Εδω ειχα συναδελφο που ξεκινησε στην Ζυριχη , στους 5μηνες παραιτηθηκε και εφυγε πληρως απογοητευμενος και εκνευρισμενος με το προτζεκτ του , ο επομενος που ανελαβε 1 μηνα αργοτερα ακριβως την θεση/προτζεκτ του δεν εχει κανενα απολυτως παραπονο και ολα τα βλεπει κομπλε. Αντε βγαλε ακρη δηλαδη..

 

Οσο αφορα τις αραβικες χωρες για το Ντουμπαι που ξερω απο γυναικες συναδελφους που εχουν περασει απο εκει , δεν υπαρχει θεμα/προβλημα με το φυλο τους. Το θεμα ειναι οτι η εργασιακη κουλτουρα και τα ωραρια ειναι διαφορετικα (πχ. 55ωρο++) σε αρκετες θεσεις , οποτε θα πρεπει καποιος να τα βαλει κατω (μαζι με αλλα θεματα οπως πχ τις εισφορες κοινωνικης ασφαλισης που καπου πρεπει να πληρωνεις ετσι και αλλιως ) και να σκεφτει αν τον συμφερει..

Edited Σεπτέμβριος 9 , 2015 by lefe

[ikaros13]

Σε γενικές γραμμές οπως τα λεει ο ακης. Καποιος μπορει να ζει άνετα και στη νικαραγουα καποιος άλλος να περναει χάλια στην νέα Υόρκη .

Για Ολλανδία πχ που εχω Ξαδελφη 5 χρονια εκει με 3 παιδια, χάλια μαύρα μου λεει απο θεμα ζωής. Ζει για τις 15 μερες το καλοκαίρι που έρχεται εδω. Σιγά μην καθορίζει κανεις και πόσες μερες θα δουλεύει και ποτε. Στο πήξιμο ειναι και αυτη και ο άντρα της.

Για εμένα σαν την ελλαδα πουθενά απο θεμα ζωής. Εχω μείνει 5 χρονια Αγγλία εχω γυρίσει ολη σχεδόν την ευρωπη σαν εδω πουθενά. Έξω πας για καριέρα και μονο στα υπόλοιπα θα εισαι παντα ενας ξένος.

 

 

Sent from my iPhone using Tapatalk

[antboton]

Ρε ikaros επειδή πήγες διακοπές γνώρισες όλες της εκφάνσεις της ζωής στην εκάστοτε χώρα? Με συγχωρείς αλλά τέτοιες απόψεις "Σαν την Ελλάδα πουθενά" διαμορφώνονται από άτομα που δεν έχουν κουνήσει ούτε απο το χωριό τους.

[qwert]

ρε παιδια τι λετε τωρα?

 

Καθε περιπτωση ειναι μια ξεχωριστη ιστορια και εχει τις δικες της παραμετρους. Οπως λενε και οι αμερικανοι one man's hell is another man's heaven.

Και εγω εχω γνωστους / συναδελφους και γνωστους-γνωστων που πηγαν σε διαφορες χωρες (πχ. Γερμανια , Ελβετια , Αυστρια) και σηκωθηκαν και εφυγαν απτην θεση που ειχαν για λογους που δεν ειχαν σχεση με το μισθο. Παιζουν πολλα , αλλες φορες εχεις θεμα με την ομαδα/προτζεκτ , αλλες φορες με το μερος (πχ. δεν βρισκεις σπιτι με τιποτε) , παιζουν διαφορα. Τι παει να πει αυτο οτι πχ. Γερμανια ή Ολλανδια ή Ελβετια ειναι χαλια? Ολα ειναι σχετικα.

Εδω ειχα συναδελφο που ξεκινησε στην Ζυριχη , στους 5μηνες παραιτηθηκε και εφυγε πληρως απογοητευμενος και εκνευρισμενος με το προτζεκτ του , ο επομενος που ανελαβε 1 μηνα αργοτερα ακριβως την θεση/προτζεκτ του δεν εχει κανενα απολυτως παραπονο και ολα τα βλεπει κομπλε. Αντε βγαλε ακρη δηλαδη..

 

Οσο αφορα τις αραβικες χωρες για το Ντουμπαι που ξερω απο γυναικες συναδελφους που εχουν περασει απο εκει , δεν υπαρχει θεμα/προβλημα με το φυλο τους. Το θεμα ειναι οτι η εργασιακη κουλτουρα και τα ωραρια ειναι διαφορετικα (πχ. 55ωρο++) σε αρκετες θεσεις , οποτε θα πρεπει καποιος να τα βαλει κατω (μαζι με αλλα θεματα οπως πχ τις εισφορες κοινωνικης ασφαλισης που καπου πρεπει να πληρωνεις ετσι και αλλιως ) και να σκεφτει αν τον συμφερει..

 

 

Συμφωνω και επαυξάνω!

Και ως μοναδική λύση, για να δει κάποιος που του ταιριάζει να ζήσει τα επόμενα Χ, Ψ χρόνια της ζωής του, είναι να κάνει πρώτα 5 ταξίδια και μετά να αποφασίσει.

Άλλο τι θα σου πουν 2 γνωστοι και αλλο τι θα δεις εσύ με τα ματάκια σου.

Δυσκολο μεν, ειδικά τους καιρούς που ζούμε, αλλά όχι και ακατόρθωτο. Υπάρχει κόσμος που το κάνει...

Edited Σεπτέμβριος 9 , 2015 by qwert

[McRaster]

Πόσοι από όσους έχουν γράψει στο θέμα έχουν εργαστεί στο εξωτερικό; 

[Daron]

Daron

Τώρα τι ποστ είναι αυτό ρε φίλε;

 

Θέλεις να μου πεις σε ποια πόλη έζησε, τι background έχει η φίλη σου, για ποιο λόγο ήρθε Ολλανδία, σε τι ηλικία ήρθε και με ποιους συναστρεφόταν;

 

Γιατί οι λόγοι που μου περιγράφεις, σαν λίγο επιφανειακοί από κάποιον που δεν βρήκε την αγάπη από μακριά..  

 

Μου θύμησες την φράση "μην ακούς ποτέ φοιτητές.." και την "επίκληση στην αυθεντία"..

 

Η δική μου γνώμη μέσα από τα δικά μου μάτια σε 3 χρόνια που είμαι εδώ..

Θετικά:

-Η φορολογία είναι ευνοϊκή αν έχεις δυνατό backgound (από 42%=>12% για 10 χρόνια).  

-Παίρνεις δάνειο και σπουδάζεις σε ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια της ευρώπης.

-Σημαντικές επιστροφές από την εφορία για σπουδές.

-Τώρα που έγινα πατέρας μπορώ μέχρι να μεγαλώσει ο μπόμπιρας, να δουλεύω μια ή μισή μέρα την εβδομάδα και να την περνάω με την οικογένεια, για τα επόμενα 2,5 χρόνια ή 5 χρόνια αντίστοιχα, κανονίζοντας το όπως θέλω.

-Φαντασικές συνθήκες εργασίας, δικαιοσύνη απίστευτα γρήγορη στις αδικίες (πχ κανείς μήνυση και θα έχεις δικαστήριο σε έναν μήνα και θα αποζημιωθείς αμέσως), δυνατό κοινωνικό κράτος.

-Τυπικοί σχεδόν σε όλα, ξέρεις ακόμα και τι σύνταξη θα πάρεις από την πρώτη μέρα εργασίας εάν μείνεις στην ίδια εταιρεία.

-Θέλεις να δουλεύεις 2 μέρες την εβδομάδα; 3; Θέλεις 10 μήνες να δουλεύεις σαν το σκύλο και 2 μήνες διακοπές; Θέλεις να δουλεύεις 4 μέρες την εβδομάδα; Όλα αυτά γiνονται..

-Ιδανικό μέρος για να κανείς οικογένεια και να εξελιχθείς επαγγελματικά, χωρίς να στερηθείς χρόνο, αφού γενικά δεν δουλεύει κανείς μετά τις 5.

-Μάθε ολλανδικά, και θα έχεις φίλους ολλανδούς. Μείνε με ολλανδικά, και θα έχεις λιγότερους φίλους ολλανδούς. Κάτσε μόνο με Έλληνες και θα έχεις φίλους μόνο έλληνες.

 

Edit:

Εταιρείες στην USA και UK γενικά στοχεύουν σε κεφαλαιακά οφέλη πρωτίστως και λιγότερο στον υπάλληλο, στην ανάπτυξη της κοινωνίας και στην ολιστική ευημερία. Στην Ολλανδία είναι ποιο σφαιρική η αντιμετώπιση.

 

Και μεταξύ μας κάποιοι στην Αγγλία ζουν για το αλκοόλ το σκ και της δευτέρες κουστούμι πάλι..

Φυσικά όχι παντού, όχι όλοι και όχι υπεργενίκευση.

mechatr0n για να απαντήσω στις ερωτήσεις σου:

Στο Ροτερνταμ. Προγραμματίστρια, πήγε φυσικά επειδή  βρήκε δουλειά εκεί. 32 χρονών και τα άτομα με τα οποία προσπάθησε να συναναστραφεεί στο ηλικιακό φάσμα 25-40 χρονων. Μια προσπάθεια που δεν είχε και ιδιεταίρως θετικό αποτέλεσμα μια που σχεδόν επί καθημερινής βάσης δεχόταν πειράγματα από 3-4 άτομα στη στη δουλειά (οι υπόλοιποι ήταν χαλαροί) σχετικά με την κατάσταση της Ελλάδας. Τη γλώσσα την ήξερε από πριν σε επίπεδο καθημερινής συνεννόησης, η δουλειά ούτως η άλλως γινόταν στα αγγλικά. Το κερασάκι στη τούρτα ηταν το οτι έμαθε από σπόντα ότι έπαιρνε λιγότερα σε σχέση με κάποιους βαριοκώληδες συνάδελφους με τα ίδια qualifications. Anyway, μετά την ανευ αντικρύσματος αποστολη αρκετών cv στην Ολλανδία τα μάζεψε για UK και όλα καλά. Ωραία είναι όλα αυτά που λες εσύ, με την προυπόθεση να βρεις μια θέση στην οποία είσαι ισότιμος, σε σένα έκατσε και τα βλέπεις αλλιώς , σε άλλους δε κάθεται και σιχτιρίζουν την ώρα και τη στιγμή, τι να κάνουμε, έτσι είναι αυτά

[nikoscivil]

Για εμένα σαν την ελλαδα πουθενά απο θεμα ζωής. Εχω μείνει 5 χρονια Αγγλία εχω γυρίσει ολη σχεδόν την ευρωπη σαν εδω πουθενά. Έξω πας για καριέρα και μονο στα υπόλοιπα θα εισαι παντα ενας ξένος.

 

 Ρε μεγάλε, ακούς τι γράφεις? 

 

"πουθενά από θέμα ζωής?" σαν την Ελλάδα?

 

Γύρνα λίγο το κεφάλι σου? Βλέπεις τους νέους να καλοπερνάνε? Βλέπεις την φιλοδοξία στα μάτια τους? Βλέπεις την όρεξη για προσπάθεια? Βλέπεις την όρεξη να δημιουργήσουν, να πιάσουν την πέτρα και να την στύψουν?

 

Σε τι αναφέρεσαι? Στα φρέντο καπουτσίνο? Στη λιακάδα? Στο ξύσιμο? Στις γκόμενες? Σε τι ακριβώς?

 

Λυπάμαι πραγματικά...

[ergotelis]

Πιο γενικά, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι τα χρόνια αυτά, όλη αυτή η δεκαετία είναι μεταβατική.

Ο καθένας όπου μπορεί ας περνάει το χρόνο του...

Θα γίνουν μεγάλες παγκόσμιες αλλαγές, οπότε αυτά που λέγαμε τόσα χρόνια σε σχέση με την ελλάδα και τους ευρωπαίους θα αλλάξουν.

Απλώς σήμερα ο κόσμος θέλει παρηγοριά να βρει κάπου, γιατί η ζωή μας έγινε αφόρητα (κατα)πιεστική.

[mechatr0n]

Σε γενικές γραμμές οπως τα λεει ο ακης. Καποιος μπορει να ζει άνετα και στη νικαραγουα καποιος άλλος να περναει χάλια στην νέα Υόρκη .

Για Ολλανδία πχ που εχω Ξαδελφη 5 χρονια εκει με 3 παιδια, χάλια μαύρα μου λεει απο θεμα ζωής. Ζει για τις 15 μερες το καλοκαίρι που έρχεται εδω. Σιγά μην καθορίζει κανεις και πόσες μερες θα δουλεύει και ποτε. Στο πήξιμο ειναι και αυτη και ο άντρα της.

Για εμένα σαν την ελλαδα πουθενά απο θεμα ζωής. Εχω μείνει 5 χρονια Αγγλία εχω γυρίσει ολη σχεδόν την ευρωπη σαν εδω πουθενά. Έξω πας για καριέρα και μονο στα υπόλοιπα θα εισαι παντα ενας ξένος.

 

 

Sent from my iPhone using Tapatalk

Δηλαδή σου λέω ψέματα; Αυτό είναι;

 

Θέλεις να μου πεις τι δραστηριότητες θέλει να κάνει η ξαδέρφη σου όπου θα κάναν την ζωή της λιγότερη μίζερη και δεν κάνει;

Ταβέρνες, σπορ, μουσική, θέατρα, μπαρ, φεστιβάλ, συναυλίες, φύση, εκδρομές, αραλίκια, διάβασμα, ταξίδια, wakeboarding, σπουδές, φιλίες, παιδικούς σταθμούς, τι θέλει να κάνει και δεν μπορεί δηλαδή;

 

mechatr0n για να απαντήσω στις ερωτήσεις σου:

Στο Ροτερνταμ. Προγραμματίστρια, πήγε φυσικά επειδή  βρήκε δουλειά εκεί. 32 χρονών και τα άτομα με τα οποία προσπάθησε να συναναστραφεεί στο ηλικιακό φάσμα 25-40 χρονων. Μια προσπάθεια που δεν είχε και ιδιεταίρως θετικό αποτέλεσμα μια που σχεδόν επί καθημερινής βάσης δεχόταν πειράγματα από 3-4 άτομα στη στη δουλειά (οι υπόλοιποι ήταν χαλαροί) σχετικά με την κατάσταση της Ελλάδας. Τη γλώσσα την ήξερε από πριν σε επίπεδο καθημερινής συνεννόησης, η δουλειά ούτως η άλλως γινόταν στα αγγλικά. Το κερασάκι στη τούρτα ηταν το οτι έμαθε από σπόντα ότι έπαιρνε λιγότερα σε σχέση με κάποιους βαριοκώληδες συνάδελφους με τα ίδια qualifications. Anyway, μετά την ανευ αντικρύσματος αποστολη αρκετών cv στην Ολλανδία τα μάζεψε για UK και όλα καλά. Ωραία είναι όλα αυτά που λες εσύ, με την προυπόθεση να βρεις μια θέση στην οποία είσαι ισότιμος, σε σένα έκατσε και τα βλέπεις αλλιώς , σε άλλους δε κάθεται και σιχτιρίζουν την ώρα και τη στιγμή, τι να κάνουμε, έτσι είναι αυτά

Τέλεια, μερικές δικές μου απαντήσεις-ερωτήσεις.

 

Φυσικά θα βρεις και μ@λ@κές Ολλανδούς. Τα πειράγματα είναι μέρος της ζωής. Οι Ολλανδοί είναι άμεσοι και θα σου πουν την γνώμη τους σχεδόν πάντα. Το ίδιο κάνουν και κάναν πάντα και σε μένα. Αυτό που πολύ απλά πρέπει να κανείς, είναι να τους πειράξεις και συ. Ή να τους πιάσεις έναν έναν και να τους εξηγήσεις την κατάσταση.

Στην αρχή και εγώ τρελαινόμουν, αλλά όταν δεις και τα πειράγματα μεταξύ τους, τότε καταλαβαίνεις.

 

Εφόσον έπαιρνε λιγότερα, μπορούσε πολύ απλά να απεθυνθεί στην επιθεώρηση εργασίαs, και μέσα σε έναν μήνα θα έπαιρνε πίσω αναδρομικά όλη την διάφορα, θα έπαιρνε έξτρα 6 μήνες μισθού και θα έτρωγε χοντρό πρόστιμο ο εργοδότης για άνιση μεταχείριση εργαζόμενου. Το έχει κάνει αυτό μια φίλη μου στο Amsterdam από εργοδότη που που έκανε μαγκιές.

 

Οπότε δεν βλέπω ποιο είναι το ζήτημα.

 

Θέλει ψάξιμο σε όλα στην ζωή και η μετάφραση μιας κατάστασης ένας θα την κάνει θετικά, άλλος αρνητικά. Για αυτό υπάρχουν οι γνώμες.

 

Εγώ προσωπικά αν είχα τους ανθρώπους μου εδώ, δεν το συζητάω να έμενα για πάντα. 

[astranalysis]

Παιδιά επειδή το νήμα είναι από τα πιο ενδιαφέροντα και μεγάλη επισκεψιμότητα ας μην το ξεφτιλίσουμε.

 

Καλό είναι κυρίως να γράφουν τις εμπειρίες άτομα που έχουν δουλέψει εξωτερικό και να μην αναφέρονται εμπειρίες φίλων ή συγγενων. Οχι για κανένα αλλο λόγο αλλά απλά γιατί κα΄που στην πορεία, σου πα μου πες, χανεται το νόημα,   χωρίς φυσικά να "απαγορεύεται" ...

 

Προς όλους τους άλλους που έχουν εμπειρία στο εξωτερικό καλό είναι να γ΄ραφουν συμβουλές προς επιδοξους κατοίκους του εξωτερικό εχοντας σαν γνώμονα τον Μ.Ο. των ανθρώπων και όχι μια ιδανική ή απαράδεκτη κατάσταση την οποία βιώνουν.

 

Καλό είναι επίσης όταν δίνεις σε αγνωστο συμβουλές να λες και λίγα πράγματα για τον εαυτό σου. ¨αλλη αξία έχει ενα σχόλιο, τύπου τα λεφτά είναι πολύ καλά από κα΄ποιον που εβγαζε και στην Ελλαδα και άλλη από κάποιον που χρωστούσε και θέλει να ξεπληρώσει.

 

Προς επίδοξους μετανάστες: να ξέρετε ότι αυτοί που έχουν μεταναστεύσει πρόσφατα είτε θα εστιάζουν στα αρνητικά της χώρας που βρίσκονται , είτε θα δείχνουν κάποιον υπερμετρο ενθουσιασμό...η αλήθεια είναι σχεδόν πάντα κάπου στην μέση...

 

Επειδή αναφέρθηκε το παράδειγμα της Ολλανδίας , εχω να πω τα εξής. Εστειλα προσφατα cv σε μια εταιρεία που την θεωρώ κορυφαία στο είδος της και θέλω να ενταχθώ στο δυναμικό της. Βγάζει μια απίστευτη αγγελία με requirments πολύ δύσκολο να βρεθούν η οποία μου ταιριάζει γάντι.

Στέλνω cv και δεν με καλούν καν για συνεντευξη.

Ψάχνω linkedin να δω τα προσόντα αυτού/ης  που έχει ήδη την θέση (η πρόσληψη αφορούσε εναν ακόμη) και παρατηρώ ότι τα προσόντα του είναι λιγότερα από τα δικά μου ( εχοντας δουλέψει σε τρεις χωρες εξω , εχοντας δώσει αρκετές συνεντεύξεις, εχοντας κάνει coaching σε αρκετούς συναδέλφους επιτυχημένα, ξέρω πολύ καλα να κρίνω πλέον...).

Η μεγάλη μας διαφορά ότι το ΜΒΑ το εκανε Ολλανδία....

 

Γενικά από προσωπική εμπειρία οι Ολλανδοί είναι μακράν οι πιο ρατσιστές ανθ¨Ελληνες στην Ευρώπη ()....Παρόλο που μπορεί κάποιος να περνάει καλά εκει καλό είναι να το εχεις στην ακρη του μυαλού του....

 

Κλείνοντας θεωρώ ότι η Ελλάδα είναι μια ιδιαίτερα βαρβαρη χώρα σε εργασιακό επίπεδο και λόγω κρίσης σιγά σιγά και σε επίπεδο αξιών. Ειδικά αν ζεις Αθήνα η Θεσσαλονίκη πρέπει να πληρούνται πολύ συγκεκριμένες προυποθέσεις για να περνάς οκ. Αν ζεις σε κανα τουριστικό νησί εντάξει εκεί αλλάζει....