Απόψεις για διάφορα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Αγγλίας

[Ροδοπουλος]

Μετα απο 16 χρόνια μέλος ΔΕΠ σε αγγλικά πεναπιστήμια επιτρέψτε μου να πω τα εξής.

 

Οπως παντου στον κόσμο υπαρχουν καλα, μέτρια και κακά. Το πανεπιστήμιο χρειάζεται 3 πράγματά για να είναι καλό. Παράδοση (δημιουργεί κανόνες ποιοτικού έλεγχου), χρήματα για να μπορεί να βοηθήσει το προσωπικό του να γίνει καλύτερο και χρήματα για να αγοράσει εξοπλισμό έρευνας που θα του επιτρέψει να γίνει ανταγωνιστικό σε υψηλές βαθμίδες έρευνας. Τα μεταπτυχιακά είναι πολύ ξεκάθαρα θέμα προσωπικής σχέσης μεταξύ καθηγητή και φοιτητή. Ο πρώτος πρέπει να ξέρει να ερευνά και να έχει λύσει πρώτα με το εαυτό του ορισμένα θέματα (μέχρι εκεί τραβάω, εκεί πάνε τα πραγματα, κλπ). Ο φοιτητης θα πρέπει να καταλάβει οτι το μεταπτυχιακό δεν είναι πτυχίο, το διάβασμα δεν πρέπει να γίνει αλλά θέλω να γίνει, υπάρχει και διαφορετική μορφή έρωτα και οτι η ερευνα ειναι μια δύσκολη γυναίκα που έχει τα χουγια της. επίσης θα πρέπει να δείς γιατι κάνεις μεταπτυχιακό. Εαν μου πούν για να βρώ καλύτερη δουλεία απλα τους διώχνω. Πάμε τωρα στα Μαστερ. Οταν σχεδιάζουμε ενα Μαστερ βάζουμε μαθήματα που μπορούμε να διδάξουμε. Μπορεί να χρειάζονται επιπλέον μαθήματα αλλα δεν εχουμε προσωπικό, χρήματα, κλπ. Πεφτουν λοιπόν και μερικά επι της ουσίας άσχετα για να βγάλουμε τα credits. Το Imperial, Manchester, Sheffield, Cambridge, Leeds παίζουν το παιχνίδι του red brick. Τραβάνε κόσμο απο παντού και έχουν χρήματα. Ο κόσμος ειναι αρκετά καλός και γενικά κρατάνε ένα επίπεδο. Επίσης μην ξεχνάτε οτι ενα Μαστερ γίνεται μετά απο market research που απαραίτητα δεν ειναι αντιπροσωπευτικό για την Ελλάδα, Γερμανία, Ιταλία, κλπ. Στην Αμερική τα πράγματα ειναι διαφορετικά. Εχουμε 20 πολύ καλά πανεπιστήμια που λένε φτιάχνω το παγκόσμιο μέλλον. Βγάζω φοιτητές για να γίνουν στελέχη, κλπ. Θα μου πείτε και εαν δεν έχεις χρήματα για ΗΠΑ δεν πρέπει να κάνεις μάστερ? ΟΧΙ αλλα θα πρέπει αναλόγως να ανοίξεις τα φτερά σου. Στην Ελλάδα πχ. εκτος και έχεις πολιτικό οδόντα δεν παίζει και μεγάλο ρόλο. Πας Αγγλία σε κάποιο που σου αρέσει και μετά κυνηγάς το ευρώ.

[Archytas]

Ναι, μόνο που στην Ελλάδα το μεταπτυχιακό δεν είναι όπως έξω, το κάνεις για να μπεις στο δημόσιο...δεν υπάρχει δηλαδή η παραμικρή έρευνα και φυσικά το Master Thesis γίνεται τυπικά.

 

Η πλειοψηφία σήμερα κάνει μεταπτυχιακό. Αύριο θα κάνει διδακτορικό. Δηλαδή εκεί που το 60 είχες πτυχίο και αρκούσε, το 2030 οι περισσότεροι θα έχουν διδακτορικό (Dr. Titel ή Ph.D, το ίδιο είναι).

 

Υπάρχει βέβαια μια μεγάλη διαφορά με την Ελλάδα. Έξω οι διδακτορικοί πληρώνονται...όπως επίσης και έξω υπάρχει η βιομηχανία, εταιρία που θα σε βοηθήσει να κάνεις έρευνα...εδώ τι έρευνα να κάνεις...πως θα βιδώνεις την ταστιέρα στο μπουζούκι ?

 

Εδώ έτσι και ακουστεί ότι γίνεται διδακτορικό από εταιρία θα σου κλείσουν την σχολή...μιλάμε για τριτοκοσμικές καταστάσεις ελέω παρατάξεων των σχολών...

 

Κατά τα άλλα συμφωνώ με τον Ροδόπουλο. Αλλά μήπως παντού δεν είναι έτσι...και στην Ελλάδα υπάρχει το ΕΜΠ, ΑΠΘ, Πάτρα και Κρήτη...

[Ροδοπουλος]

Στην Ελλάδα δεν θέλουμε την αξιολόγηση διότι θα δημιουργήσει προβλήματα στο δημόσιο. Επίσης ο φοιτητικός συνδικαλισμός δεν την θέλει. Το τρίτο είναι το πως και τι θα αξιολογήσουμε? Ενα καλό βιβλίο που λεέι τουλάχιστον την μισή αλήθεια ειναι

 

«Πέρα από το άρθρο 16» Νίκος Αλιβιζάτος

[Archytas]

Δεν χρειάζεται να διαβάσουμε κανένα βιβλίο για να δούμε την πραγματικότητα με τα ιδρύματα της χώρας (χωρίς να θέλω να θίξω τον Νίκο Αλιβιζάτο).

 

Δεν πρόκειται να γίνει αξιολόγηση στα ιδρύματα και αν γίνει θα γίνει με συμφέροντα...

 

Στην Ελλάδα υπάρχει μόνο το δημόσιο...οι υπόλοιποι και τα υπόλοιπα δουλεύουν για το δημόσιο...

[Κ.Ι.Μ.]

Εγώ πάλι έκανα το Bachelor στην Αγγλία και τα άλλα δύο χρόνια μετά από αναγνώριση, στο ΑΠΘ. Master δεν έκανα τελικά αν και για εκεί το πήγαινα εξού και παρά τη δυσλεξία μου κοίταξα να βγάλω ένα πτυχίο με άριστα.

 

Γνώρισα λοιπόν στο ίδιο επίπεδο (προπτυχιακό) και τους Άγγλους και τους Έλληνες!

 

Τα παιδιά μου θα τα στείλω Αγγλία!!!!!

 

Καμία σχέση! Εκεί τους νοιάζει να σε μάθουν 5 πράγματα και κυρίως σε μαθαίνουν να ψάχνεις να μάθεις μόνος σου! Σε μαθαίνουν να παρουσιάζεις τη δουλειά σου, επίσης πολύ σημαντικό, και σου φέρονται ως ίσο!Εκεί έχουν και τα γραφεία τους εκτός Σχολής ώστε να παραμένουν λέει εντός της πραγματικότητας! Εδώ........

Εδώ...σου φέρονται σαν να ετοιμάζεσαι για να τους κλέψεις τη δουλειά (την εκτός Πανεπιστημίου ή και την εντός). Εδώ σε βλέπουν ανταγωνιστικά και δεν το κρύβουν εδώ ιδικά στα θεωρητικά μαθήματα....οι περισσότεροι απλά το διασκεδάζουν γιατί σε βλέπουν αφ' υψηλού και μη μου πείτε όχι γιατί αποδεικνύεται από τον τρόπο που γίνονται οι εξετάσεις και από τον τρόπο που διορθώνονται τα γραπτά!

Μιλάω για την πλειοψηφία βέβαια! Παντού υπάρχουν οι εξαιρέσεις για να επιβεβαιώσουν τον κανόνα....αλλά και αυτές τις τρώει το σύστημα!

[Ροδοπουλος]

Δεν ξέρω κατα πόσο ενας καθηγητής μπορεί να δει εναν φοιτητή ανταγωνιστικά είτε εντός είτε εκτός. Τα θεωρητικά μαθήματα είναι απλά δυσκολότερα και βασίζονται στην συνεχή έρευνα. Το πιο πρακτικά είναι τόσο πρακτικά και δεδομένα που κάνουν τους φοιτητές να τα αγαπούν ευκολότερα. Τα παραπάνω για την Αγγλία ειναι κάποια θετικά αλλά μην ξεχνάμε οτι βλέπουν άλλη αγορά εργασίας. Εκει η παρουσίαση μετράει περισσότερο απο την γνώση. Ο λόγος είναι απλός η γνώση δεν χρειάζεται καθημερινά και οταν χρειαστεί πας σε συμβούλους.

 

Αγαπητε Archytas

 

μα τα συμφέροντα τα έχει βάλει το Ελληνικό κράτος απο το 82. Βεβαια τα πράγματα δεν ειναι τόσο τραγικά. Εχουμε μετρια πανεπιστήμια και μια μέτρια αγορά εργασίας στις απαιτήσεις. Κάποτε ρωτησα ενα φιλο μου καθηγητη στο ΜΙΤ. Μου είπε οτι σε έρευνα μόνο πλησιάζει τα 2 δισ δολλάρια ετησίως. Τα χρήματα κατα 60% είναι απο ιδιωτικές εταιρίες. Θα μου πείτε μόνο το χρήμα μετράει. Οχι βεβαια αλλά βοηθάει τρομερά πολύ.

[pankotso]

Ετσι ειναι οπως τα λεει ο Κος Ροδοπουλος. Ενας καθηγητης του πανεπιστημειου του Εδιμβουργου μου ειχε πει παλαιοτερα οτι οι δημοσιευσεις (σε περιοδικα μιλαμε παντα) μετρανε στην αρχη της ακαδημαικης καριερας (κυριως διδακτορικους και μεταδιδακτορικους). Απο ενα σημειο και μετα μετραει καθαρα ποσα προγραμματα περνεις και τι λεφτα φερνεις στο πανεπιστημειο για την αναγνωριση σου στην επιστημονικη κοινοτητα.

[Τινάκι]

Πάντως εγώ που ψάχνομαι έχω ακούσει τα χειρότερα λόγια για Αγγλικά πανεπιστήμια.

 

Αν κάποιος θέλει well-reputed σπουδές στο UK, καλό είναι να επιλέξει ένα από τα Russell Group ιδρύματα. Στη συνέχεια να κοιτάξει τα teaching ή research rankings ανάλογα με το αντικείμενο που τον ενδιαφέρει.

[Archytas]

Για μένα όποιος ζητάει σπουδές επιπέδου για μηχανικούς στην Ευρώπη μπορεί να πάει σε 3.

 

1. ΕΤΗ

2. RWTH

3. TH Karlsruhe

[ariss]

Θα ήθελα να ρωτήσω εάν έχετε ακούσει κάτι και για το Loughborough! O αδελφός μου κάνει Phd στην Αγγλία και δεν το ήξερε αυτό το πανεπιστήμιο, ωστόσο περιλαμβάνεται μέσα στην οχτάδα των καλύτερων πανεπιστημίων για civil απο όλα σχεδόν τα σχετικά table

 

* εννοώντας πάντα στην καλύτερη οχτάδα της Αγγλίας, όχι παγκοσμίως

 

 

Εκανα το MSc στο ενλόγω πανεπιστήμιο. Το προπτυχιακό το έκανα στο ΑΠΘ. Δεν έχω εμπειρία απο άλλα πανεπιστήμια της Αγγλίας αλλα μπορώ να κάνω μερικά σχόλια.

Οταν πήγα εγώ το Lboro ήταν απο τα ανερχόμενα πανεπιστήμια. Πρέπει να προσέξεις απο ποιον γίνονται αυτές οι αξιολογήσεις. Για παράδειγμα μερικές γίνονται απο τους ίδιους τους φοιτητές. Και το συγκεκριμένο πανεπιστήμιο έχει πολυ καλό βαθμό στη φοιτητική ζωή.

Γενικά το συγκεκριμένο είναι πολύ εστιασμένο στην έρευνα και στη σύνδεση του με την αγορά. Για παράδειγμα έχει πολύ καλό τμήμα sports science και έχει αναπτύξει πολά προιόντα για αξιολόγηση αθλητών, βελτίωση επιδοσεων κτλ.

Ακόμα και σε τμήματα όπως εγκληματολογία καναν έρευνα σε σχέση με τις κάμερες και την βελτιστη τοποθέτησή τους και όχι θεωρητικα όπως φαντάζομαι κάνουν στην Ελλάδα.

Επίσης μπορεί να υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στα faculties. Ενα να υπερτερεί κάποιου άλλου.

Επίπεδο δυσκολίας μαθημάτων και γνώσεων σε σχέση με την Ελλαδα χαμηλό. Οι Ελληνες φοιτητές που τελιώνουν Πολυτεχνείο στην Ελλάδα είναι κλάσεις ανώτεροι σε γνώσεις μαθηματικών φυσικής μηχανικής κτλ. Δεν πολυασχολούνται με τα μαθηματικά εκεί γιατί υπάρχουν οι υπολογιστές.

Αλλα ! Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να μπορείς να αναπτυχθείς μόνος σου. Σου μαθαίνουν να ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ και να ψάχνεις μόνος σου. Και να κάνεις τεκμηριωμένη και ποιοτική έρευνα στο MSc. Τα βιβλία και οι πληροφορίες υπάρχουν. Το θέμα είναι να μπορείς να τις συλέξεις να τις αξιολογήσεις να τις βάλεις σε μία σειρά να τις επεξεργαστείς και να βγάλεις κάτι καινούριο. (Αυτά δεν ξέρω αν ισχύουν στην Ελλάδα, πάντως σε όλοτον υπόλοιπο κόσμο ισχύουν). Αν δείς τη βιβλιοθήκη τους θα καταλάβεις. Και είναι όλη μέρα γεμάτη. Δεν υπάρχει ένα σύγγραμά για τις εξετάσεις αλλα προτεινόμενη βιβλιογραφία.

Και κάτι τελευταίο οι καθηγητές σεβονται τον εαυτό τους και τους μαθητές τους. Τουλάχιστον περισότερο απο ότι στην Ελλάδα.

Αυτά μουρχονται τώρα. Ειναι μεγάλο θέμα. Αν έχεις κάτι συγκεκριμένο να ρωτήσεις πες μου.