Κέντρο Ελαστικής Στροφής και Κέντρο Βάρους

[AlexisPap]

Το Κψ=61444*10^3(τοιχείο)+24000(υποστ)

Κχ=96*10^3(τοιχειο)+24000(υποστ)

 

Ωραία. Και τα τέσσερα επιμέρους Κψi είναι διανύσματα με σημείο εφαρμογής το ΚΒ της αντίστοιχης διατομής. Η συνισταμένη τους Κψ είναι κι αυτή διάνυσμα. Μια που όλα τα διανύσματα είναι παράλληλα (// με τον ψψ΄) το μέτρο της συνισταμένης είναι το άθροισμα των μέτρων των επιμέρους διανυσμάτων. Που όμως βρίσκεται το σημείο εφαρμογής; Δεν μπορείς να το βρείς, μπορείς όμως να βρεις ποιος είναι ο φορέας του διανύσματος, σε ποια ευθεία πάνω πρέπει να κείται το διάνυσμα του Κψ ώστε να εκφράζει σωστά και να αντιπροσωπεύει πλήρως τα επιμέρους διανύσματα από τα οπαία συντίθεται.

Αν κάνεις αυτή την διαδικασία και κατά χ και κατά ψ, θα έχεις δύο φορείς παράλληλους με τους κύριους άξονες. Το σημείο τομής τους είναι το κέντρο ελαστικής στροφής.

 

Αυτό ήταν η μέθοδος όταν λύνεις τον φορέα για μοναδιαία μετατόπιση.

 

Υπάρχει ισοδύναμη διαδικασία με επίλυση του φορέα για μοναδιαία δύναμη:

Υ.Γ. Να σημειώσω πως τόσες μέρες που έψαχνα, βρήκα το εξής Po{x=-ux/θ, y=-uy/θ...

 

Εφαρμόζεις μία οριζόντια δύναμη (Ρ) σε ΤΥΧΑΙΑ θέση του διαφράγματος (ας πούμε το ΚΒ). Η τυχαία θέση αυτή παρουσιάζει μια ΑΓΝΩΣΤΗ εκκεντρότητα (e) ως προς το ΚΕΣ. Μπορεί να αναλυθεί σε δύο δράσεις, η ίδια δύναμη ασκούμενη στο ΚΕΣ και μία ΑΓΝΩΣΤΗ ροπή ίση με P*e. Το αποτέλεσμα της δύναμης είναι η μεταφορική μετατόπιση του διαφράγματος, ux ίση με Ρ/Κχχ και η στροφική μετατόπιση ίση rzz = P*e/Kzz. Αφού γνωρίζεις τα rzz, Ρ, Κzz, Μπορείς να βρεις το e, όθεν προκύπτει το ΚΕΣ.

 

Ισοδύναμη μέθοδος: Δεν ασκείς οριζόντια δύναμη αλλά κατακόρυφη ροπή σε τυχαία θέση. Το διάφραγμα παρουσιάζει ΜΟΝΟ στροφική μετατόπιση, τις οποίας το κέντρο στροφής είναι εύκολο να βρεις αν ξέρεις τα uxx, uyy δύο διακριτών κόμβων. Αυτό το κέντρο είναι το ΚΕΣ.

[koubecham]

Και κάτι άλλο για αυτούς που πειραματίζονται γενικά με προγράμματα του εμπορίου..κάντε πρώτα ένα έλεγχο του προγράμματος για απλούς φορείς πρώτα με ένα άλλο πρόγραμμα πιο αξιόπιστο για αναλύσεις π.χ. Sap , να δείτε ότι βγάζει ορθά αποτελέσματα και μετά οι πειραματισμοί.

Γιατί τα προγράμματα του εμπορίου δεν ξέρεις τι κάνουν αν δεν τα τσεκάρεις..

[Vasilis101]

Σε οικοδομή που ανέλυσα πρόσφατα προκύπτει ο τελευταίος όροφος που αποτελείται από απόληξη και καλυμμένο roof garden να είναι στρεπτικα ευαίσθητος (σύμφωνα με τον απλοποιημένο γνωστό υπολογισμό), ενώ οι υπόλοιποι 4 όροφοι είναι κανονικοί και δυστρεπτοι. Το εμβαδόν του τελευταίου ορόφου είναι κοντά στο 40% των υπολοίπων και το στατικό σύστημα είναι τοιχωματικο. Πώς αντιμετωπίζετε συνήθως αυτές τις περιπτώσεις που είναι και συχνές; Θα επιλυατε με q=2 για στρεπτικα ευαίσθητα κτίρια ή θα επιλυατε με q=3-3.6 ? Σε διαφορετική περίπτωση με πλαισιακο σύστημα, θα αλλάζατε κάτι;

[nik]

Εγώ θα αγνοούσα τον τελευταίο όροφο αν είναι εύστρεπτος. Δεν ξέρω που το γράφει ο κανονισμός αλλά νομίζω προκύπτει από την λογική.

Μία καλή ένδειξη είναι να δεις τις ιδιομορφές. Η πρώτη ιδιομορφή είναι μεταφορική και τι ποσοστό μάζας έχει ? Αν είναι μεταφορική και όχι στρεπτική με ποσοστό μάζας άνω του 60% τότε το κτίριο δεν είναι εύστρεπτο.

[Vasilis101]

Οι 2 πρώτες ιδιομορφές είναι όντως μεταφορικές με ποσοστά 60% και 30%. Και εγώ διαισθητικά σκέφτομαι να το αγνοήσω ή στη χειρότερη να λύσω τον τελευταίο όροφο με q=1.5 αφού δε χρειάζεται ικανοτικός και είναι αρκετά πιο εύκαμπτος από τους υπόλοιπους.

[ilias]

Βασίλη εκτιμώ πως δεν πρέπει να σε απασχολεί ο τελευταίος όροφος καθώς ο ΕΑΚ είναι ξεκάθαρος στην Παρ. 4.1.4.2 α ότι εξαιρούνται από την υποχρεωτική εφαρμογή του κανόνα αποφυγής σχηματισμού πλαστικών αρθρώσεων στα υποστυλώματα τα κατακόρυφα στοιχεία του ανωτάτου ορόφου καθώς και των τυχόν υπερκείμενων απολήξεων κλιμακοσταστασίων. 

 

Επίσης και ο EC προβλέπει ότι Ικανοτικός σχεδιασμός υποστυλωμάτων σε κάμψη δεν απαιτείται στον ανώτατο όροφο.

 

Άρα και αν είναι εύστρεπτος ο ανώτατος όροφος μικρή σημασία έχει.....

 

Edited Φεβρουάριος 28 by ilias

[Vasilis101]

Δεν είναι το θέμα που θέλω να δείξω ο ικανοτικος (εξάλλου ο φορέας είναι τοιχωματικος), αλλά το q που θεωρείται σωστό να επιλέγουμε για κανονικά κτίρια με ευστρεπτο τελευταίο όροφο μειωμένης κάτοψης. Δηλαδή όχι όταν δεν αφορά απόληξη ο τελευταίος όροφος. Σε περιπτώσεις 50 η 75% της κάτοψης θα είχατε διαφορετικά κριτήρια στο εάν θα πρέπει να συμπεριλαμβάνεται; Νομίζω είναι στην κρίση του μηχανικού περισσότερο.

Edited Φεβρουάριος 28 by Vasilis101

[nik]

Κάτσε αν έχεις έναν όροφο έυστρεπτο δεν έχεις κανονικό κτίριο. Μην το παρακάνουμε. Οκ δεν είναι εύστρεπτο αλλά μην πάρεις και κανονικότητα. Εγώ θα πήγαινα σε q το πολύ 2.50. 

Κατά τα άλλα για αυτό που ρωτάς την απάντηση τη δίνουν οι ιδιομορφές. Αν το 60% της μαζας σου δεν στρίβει είσαι μια χαρά. Στη δυναμική ανάλυση οι ιδιομορφές παίζουν ρόλο και όχι τα Κ.Ε.Σ κτλ που είναι έννοιες πιο πολύ ισοδύναμης στατικής ανάλυσης.

[Vasilis101]

Οκ, εσύ έχεις σαν προσωπικό όριο το 60% της μάζας που θα το έχεις σε περιπτώσεις 4-5 ορόφων με τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Αλλά τελικά αξίζει να αλλάξουν οι δυνάμεις όλης της κατασκευής για έναν όροφο που έχει 10-20% της συνολικής μάζας (πχ q=2 η 2.5 αντί για 3) ; 

 

[ilias]

Η αναφορά μου στον ικανοτικό μόνο τυχαία δεν ήταν καθώς στο πότε απαιτείται ικανοτικός και πότε ΔΕΝ απαιτείται (έχει μέσα και παραμέτρους σε σχέση με την ευστρεψία) θα σου δώσει τις απαντήσεις σου και κυρίως ότι δεν ασχολείσαι με τον ανώτατο όροφο.

 

Παίρνοντας όλα τα άρθρα του κανονισμού και δια της ατόπου καταλήγεις στο παραπάνω.

Edited Μάρτιος 3 by ilias