Συζήτηση περί ιδιωτικών και δημοσίων σχολείων

[stefanos_f]

Καλησπέρα στο φόρουμ,

 

Θα θέλα να παραθέσω την άποψη μου, έχοντας περάσει και από ιδιωτικό και από δημόσιο σχολείο.

 

1. Και στα δύο σχολεία γνώρισα παιδιά αξιόλογα, όπως και στα δύο γνώρισα "κακά" παιδιά. Είναι λίγο άστοχες οι όποιες γενικεύσεις περί της "ποιότητας" των συμμαθητών εν ολίγοις. Επίσης, σχετικά με τις επιδόσεις στα μαθήματα, ανεξαρτήτως σχολείου, όσοι ήθελαν να μάθουν μάθαιναν. Σε αυτά τα πράγματα αυτό που μετρά πιο πολύ είναι η δική σου θέληση και διάθεση.

 

2. Και στα δύο σχολεία διδάχθηκα τόσο από καθηγητές παθιασμένους με την δουλεία τους όσο και σχετικά αδιάφορους. Οπότε επίσης θεωρώ άστοχες τις όποιες γενικεύσεις σχετικά με το επίπεδο των διδασκόντων καθηγητών. Επίσης, πολλοί καθηγητές μου από το ιδιωτικό αργότερα διορίστηκαν σε δημόσια σχολεία. Δεν νομίζω να άλλαξαν..Όσοι νοιάζονταν θεωρώ πως εξακολουθούν να νοιάζονται..

 

Εγώ αν μπορούσα να επιλέξω για εμένα ξανά, στο δημόσιο θα πήγαινα. Δεν ένιωσα ποτέ πως μου έλειπε κάτι συγκριτικά με όσα είχα ζήσει στο ιδιωτικό. Και για τα παιδιά μου (όταν κάνω με το καλό) το ίδιο. Παρόλα αυτα, όσα παρέθεσαν οι JTB και howard_roark, σχετικά με τα ωράρια, την μεταφορά από και προς το σχολείο κλπ είναι απόλυτα κατανοητά, και ίσως να με ανάγκαζαν και εμένα στο να τα στείλω σε ιδιωτικό τελικά.

[JTB]

Θα ήθελα έστω καθυστερημένα να βάλω μια παράμετρο στη συζήτηση... Αυτή της διαφοράς χρόνου... Οι περισσότεροι που συζητάμε και έχουμε παιδιά, πιστεύω ότι είμαστε κοντά στα 35-40... αυτό σημαίνει ότι έχουμε τελειώσει το σχολείο πριν 20 χρόνια περίπου... Εγώ προσωπικά είμαι 41... και πιστέψτε με, δεν υπήρξα ποτέ nerd και ήμουν ο πρώτος που διέθετα λυόμενο στη Λούτσα για τις κοπάνες μας... Ποτέ όμως δεν ένιωσα και μάλλον έτσι ήταν, ότι κινδύνευα... Δεν πήγαινα σχολείο; Ημουν για 1-2 ώρες σε μια καφετέρια, στο τελείωμα της χρονιάς με παρεούλα για κοπάνα και μπανάκι ή τέλος πάντων κάτι αντίστοιχο...

Θα ηταν αφελές να νομίζει κανείς ότι επικρατούν ίδιες συνθήκες τώρα... Τις κλοπές και τις επιθέσεις για τα χρήματα από τα κάλαντα και για τα κινητά τηλέφωνα να σκεφτεί κανείς, φτάνει για να κλείσει το παιδί του στο σπίτι...

Αυτά για τα ζητήματα ασφάλειας.

 

Σχετικά με τα ζητήματα παιδείας - γιατί γιαυτό στέλνουμε τα παιδιά στο σχολείο, όχι για να μάθουν γράμματα ή να γίνουν επιστήμονες- θα πρέπει να φροντίσουμε το περιβάλλον να είναι ελεγχόμενο. Αυτό δεν σημαίνει να μπει το παιδί "στη γυάλα" αλλά ούτε και το "μπάτε σκύλοι αλέστε" που επικρατεί στο δημόσιο σχολείο, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια. Ελεγχόμενο περιβάλλον μάθησης σημαίνει να υπάρχει ένα σχεδόν κοινό επίπεδο, να υπάρχει εξοπλισμός για τη πρόοδο του παιδιού, να υπάρχουν βοηθήματα όπως υπολογιστές, βιβλία, εργαστήρια... Να υπάρχει περιβάλλον που προάγει τον πολιτισμό, τη καθαριότητα και την αξιοπρέπεια...

Το να μην υπάρχει χαρτί τουαλέτας ΠΟΤΕ στα δημόσια σχολεία, το να είναι όλοι οι τοίχοι μεσ' στη βρώμα και στο γκραφίτι και το μόνο που ακούς να είναι το ότι δεν εγκρίνεται το κονδύλι για τη καθαρίστρια ή τον φύλακα... το να μην υπάρχει δυνατότητα έστω για μια σελίδα, να βγεί φωτοτυπία και να μοιραστεί στα παιδιά... Αυτό δεν είναι σχολείο, είναι ΠΑΡΚΙΝΓΚ παιδιών!!!

Οι φανερά ανίκανοι και προφανώς αμόρφωτοι εκπρόσωποι της πολιτείας έχουν φτάσει να είναι τα εκπαιδευτικά νομοσχέδια σαν τα φορολογικά... ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΑΛΛΟ!!! και αν είναι μία φορά χαζό για τη φορολογία, για την εκπαίδευση είναι ΕΓΚΛΗΜΑ.

 

Ο όρος παιδεία, λόγω της πολυδιαστατικότητάς του, επιδέχεται πολλούς και διαφορετικούς ορισμούς. Οι διαφορές αφορούν κυρίως τις μεθόδους και το περιεχόμενο της παιδείας . Πέρα απ’αυτό , όμως, μπορούμε να θεωρήσουμε σαν αποδεκτούς τους παρακάτω ορισμούς:

 

1. Παιδεία είναι ένα σύστημα αγωγής, που έχει σαν σκοπό να διαμορφώσει προσωπικότητες αυθύπαρκτες, ανεξάρτητες και ολοκληρωμένες, ικανές να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις της συλλογικής ζωής. Δηλ. η παιδεία είναι ανθρωποπλαστικό ιδεώδες, που απέχει από κάθε χρησιμοθηρία και ωφελιμισμό.

 

2. Η παιδεία είναι το κληροδοτούμενο από γενεά σε γενεά κεφάλαιο των πνευματικών αγαθών, που σχηματίζεται μέσα στην ιστορία και από την ιστορία, με τον ατομικό και συλλογικό μόχθο του ανθρώπου. ( Ε. Παπανούτσος)

 

3. Παιδεία είναι η πνευματική και ηθική αγωγή των νέων. Η διάπλαση των διανοητικών δυνάμεων και του χαρακτήρα, ιδιαίτερα με την παροχή συστηματικής μόρφωσης στα σχολεία και στα άλλα Εκπαιδευτικά ιδρύματα.

(Λεξικό Κοινωνικών Επιστημών UNESCO)

 

4. Παιδεία είναι η διαδικασία μεταλαμπάδευσης των πνευματικών κατακτήσεων από τη μια γενεά στην άλλη.

 

5. Παιδεία είναι το σύνολο των υλικών και άυλων πόρων, που κληροδοτεί η παλιά γενιά στούς νέους, οι οποίοι τους μεταπλάθουν, τους χρησιμοποιούν, τους επαυξάνουν και τους μεταλαμπαδεύουν στην επόμενη γενιά. Δηλ. η παιδεία είναι βασικός συντελεστής κοινωνικής συναίνεσης των νέων.

 

6. Σύμφωνα με τον Max- Weber , κάθε σύστημα παιδείας αποβλέπει στο να καλλιεργεί τους νέους για μια ειδική διαγωγή ζωής, που χαρακτηρίζει και συμφέρει την ομάδα με την αποφασιστική ισχύ στην κοινωνική ιεραρχία.

 

Ετσι, για να μη λέμε απλώς γνώμες!

[gavrilis]

Είμαι εκπαιδευτικός σε δημόσιο σχολείο μιάς υποβαθμισμένης περιοχής. ΔΥΣΤΥΧΩΣ δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω -σε μεγάλο βαθμό -με τις απόψεις που εκφράστηκαν. Η κατάσταση αυτή είναι ακόμη χειρότερη στην τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση. Θα μπορούσα να περιγράψω πιο αναλυτικά την κατάσταση που υπάρχει σήμερα νομίζω όμως πως ο χώρος εδώ έχει άλλο σκοπό.

Όποιος ενδιαφέρεται για περισσότερα ας επικοινωνήσει μαζί μου , αν θέλει.

[JTB]

Ωπ! να και οι ειδικοί... Θα ακουστούν με μεγάλο ενδιαφέρον οι απόψεις σας... Και εγώ αλλά και οι υπόλοιποι φαντάζομαι, έχουν ως κίνητρο το ενδιαφέρον για τη δημόσια εκπαίδευση και στεναχωρούμαστε όταν τελικώς αποκαλύπτεται το μεγαλείο της κρατικής αδιαφορίας στη Παιδεία. Θα θέλαμε να ακούσουμε κάποιες εμπειρίες σας.