Στεγανοποίηση βεράντας ρετιρέ - ποιος επιβαρύνεται με τα έξοδα;

[myri]

ωραία,

σε 3-4 χρόνια με την απόφαση του δικαστηρίου μπορεί και να λυθεί το θέμα

 

υγ

συνήθως το πρόβλημα δεν είναι το δάπεδο-επίστρωση

αλλά η κακή ρύση ή η στεγάνωση

και είναι από κατασκευής

[CICONO]

Όντως οι κλίσεις ειναι απάραδεκτες.Αυτό είναι το κυρίως πρόβλημα.

[SeNNinhA]

Μην το συζητάτε.

 

Η βεράντα του ρετιρέ αποτελεί μέρος του κελύφους της οικοδομής και ως τέτοιο αντιμετωπίζεται. Το κόστος επισκευής βαρύνει όλη την οικοδομή με τα αντίστοιχα χιλιοστά του κάθε διαμερίσματος.

 

Η μονη περίπτωση να μην βαρύνει την οικοδομή είναι η βλάβη να οφείλεται σε κακή χρήση του ιδιοκτήτη του ρετιρέ

[TheoTDM900]

SeNNinhA το έχεις διαβάσει σε κάποιο νομοθέτημα ή απόφαση δικαστηρίου ? Μπορείς να παραθέσεις σχετικά έγγραφα ?

Δλδ το αντιμετωπίζουμε σαν το δώμα-ταράτσα?

Υπόσχομαι να κοιτάξω σε νομολογία σχετικά και θα αναφέρω αποφάσεις και ιστορικό.

 

Btw να πω πως οι κακές ρύσεις δεν είναι το αίτιο εισροής υδάτων (ομβρίων) σε υποκείμενα δομικά στοιχεία.

 

Οι κακές ρύσεις απλά φτιάχνουν λιμνούλες......που ΛΟΓΩ κακής στεγάνωσης βοηθιέται το νεράκι να κατέβει τσούκου τσούκου.

 

Απλά αν είχε "δυνατές" ρύσεις τότε το νερό "τσουλάει" και δεν προλαβαίνει να λιμνάσει και να περάσει παρακάτω.

[STAVION]

Εχω όμοια περίπτωση. Πελάτης μου είναι "ο απο κάτω" παθών.

Ομως ο κανονισμός της πολυκατοικίας προβλέπει ότι έχουν ισχύ και οι διατάξεις του

Ν. 3741 της 4/9 Ιαν.1929 (ΦΕΚ Α 4) περί της ιδιοκτησίας κατ’ ορόφους.

 

Εκεί λέει σαφώς ότι

 

Άρθρο 2 :

1. Αδιαίρετος είναι η ιδιοκτησία επί του εδάφους, των θεμελίων, των πρωτοτοίχων, της στέγης, των καπνοδόχων, των αυλών, φρεατών, ανελκυστήρων, βόθρων, εγκαταστάσεων κεντρικής θερμάνσεως, και παντός άλλου πράγματος χρησιμεύοντος προς κοινήν των ιδιοκτητών χρήσιν.

 

και παρακάτω:

 

Άρθρο 7 :

1) Επί των ηλιακών δωμάτων (ηλιακωτών) εφαρμόζεται ότι και επί της στέγης.

2) Εάν ταύτα δεν ανήκουσιν εις την χρήσιν πάντων των ιδιοκτητών οι έχοντες την χρήσιν ενός ή πλειόνων τοιούτων καταβάλλουσι το 1/2 της προς επισκευήν δαπάνης του ετέρου ημίσεος καταβαλλομένου παρ’ αυτών και των λοιπών ιδιοκτητών κατά την εις το προηγούμενον άρθ. αναλογίαν, πλην αν υπάρχη αντίθετος συμφωνία.

 

Ειναι η βεράντα του ρετιρέ, ηλιακωτό?

Αν ειναι, πήρα νομίζω την απάντησή μου απο το νόμο αυτό.

Edited Ιούλιος 16 , 2014 by STAVION

[kan62]

http://www.efotopoulou.gr/index.php/el/blog/150-2013-02-07-18-18-53

[STAVION]

Το διαβασα ευχαριστώ αλλα νομιζω το ερωτημα παραμένει

Ειναι η βεράντα του ρετιρέ, ηλιακωτό?

[kan62]

Είναι δώμα (ή υποχώρηση κτηρίου αν θέλεις) με αποκλειστική χρήση.

Ως εκ τούτου ... και σύμφωνα με τους παραπάνω ειδικότερους ...

[dimitris GM]

.ν. 3741/29
`Αρθρ. 7.

1) Επί των ηλιακών δωμάτων (ηλιακωτών) εφαρμόζεται ό,τι και επί της
στέγης.

2) Εάν ταύτα δεν ανήκουσιν εις την χρήσιν πάντων των ιδιοκτητών, οι
έχοντες την χρήσιν ενός ή πλειόνων τοιούτων καταβάλλουσι το 1/2 της
προς επισκευήν δαπάνης, του ετέρου ημίσεος καταβαλλομένου παρ` αυτών
και των λοιπών ιδιοκτητών κατά την εις το προηγούμενον άρθρον
αναλογίαν, πλήν αν υπάρχη αντίθετος συμφωνία.
 

και αποσπασμα απο την ΑΠ 2145/13

Περαιτέρω, ο νόμος 3741/1929, που ρυθμίζει την οροφοκτησία, περιέχει ειδική διάταξη για το
δώμα ή ταράτσα ή ηλιακό δώμα ή σε περίπτωση που δεν υπάρχει αντίθετη συμφωνία,
κοινόχρηστο δώμα και για συντομία "δωματοταράτσα". Σύμφωνα με το αρθ. 7 παρ. 1 του νόμου
αυτού για τα ηλιακά δώματα εφαρμόζεται ό,τι και για τη στέγη, η οποία, σύμφωνα με το αρθ. 2
παρ. 1 του ίδιου νόμου, περιλαμβάνεται στα ενδεικτικά αναφερόμενα κοινά μέρη της οικοδομής.
Συνεπώς, η δωματοταράτσα ανήκει από το νόμο, εφόσον δεν υπάρχει αντίθετη συμφωνία, στην
αναγκαστική συνιδιοκτησία, ως κοινόκτητο και κοινόχρηστο μέρος της οικοδομής, γι αυτό και
ονομάζεται και κοινόχρηστο δώμα ή κοινόχρηστη ταράτσα (ΑΠ 1611/1985). Αντίθετα, οι διατάξεις
του ν. 3741/1929 και τα σχετικά αρθ. 1002 και 1117 ΑΚ δεν περιέχουν, ειδική διάταξη σχετικά με
το δώμα ή εν εσοχή όροφο ή ρετιρέ και για συντομία "Δωματόροφο", του οποίου γίνεται ευρεία
χρήση στην τεχνική πρακτική και συστατικές πράξεις οριζόντιας ιδιοκτησίας και κανονισμού
πολυκατοικίας. Με τον όρο "δωματόροφος" εννοούμε το δομημένο κατά κανόνα χώρο ενός εν
εσοχή ορόφου, συνήθως του τελευταίου, της οικοδομής (πολυκατοικίας), του οποίου το
περιεχόμενο προκύπτει από τη βούληση των συνιδιοκτητών, προσδιοριζόμενο από τη συστατική
πράξη και κανονισμό πολυκατοικίας ή άλλη συμφωνία των συνιδιοκτητών. Από τον ορισμό αυτό
γίνεται αμέσως αντιληπτή η διάκριση μεταξύ δωματορόφου και δωματαράτσας, που είναι
αδόμητη, ελεύθερη, ακάλυπτη επιφάνεια, η οποία κατά τα παραπάνω, σε περίπτωση που δεν
υπάρχει αντίθετη συμφωνία, υπάγεται στα κοινά μέρη της οικοδομής. Ο δωματόροφος ως χώρος
μπορεί να περιλαμβάνει διαιρεμένες (χωριστές) ιδιοκτησίες αλλά και ορισμένους κοινόκτητους και
κοινόχρηστους χώρους στους οποίους συνήθως δεν περιλαμβάνεται η δωματαράτσα. Όμως, με
συμφωνία των συνιδιοκτητών μπορεί, κατ` εξαίρεση, μέρος, του δωματορόφου να παραμείνει
ακάλυπτο (ελεύθερο) και να αποτελέσει αυτό τη δωματαράτσα ή κοινόχρηστο δώμα. Αν αυτό δεν
συμβεί, τότε ως τέτοιο (κοινόχρηστο δώμα) ορίζεται άλλο μέρος της οικοδομής, σε άλλο όροφο
βέβαια. Ως προς τα κοινόκτητα και κοινόχρηστα μέρη ο δωματόροφος περιλαμβάνει συνήθως τα
αντίστοιχα τμήματα απόληξης των κοινόχρηστων κλιμακοστασίων, φρεάτων ανελκυστήρων,
καπνοδόχου κεντρικής θέρμανσης, φωταγωγών κ.λπ. Ο όρος "δώμα" επομένως συσχετίζεται και
με το δωματόροφο αλλά και με την δωματαράτσα και μπορεί να εννοεί το ένα ή το άλλο ή και τα
δύο, ανάλογα με τη βούληση των συνιδιοκτητών. Από το περιεχόμενο της συστατικής της
οροφοκτησίας πράξης θα διαπιστώσουμε αν, ο συγκεκριμένος χώρος ή η συγκεκριμένη επιφάνεια
της οικοδομής που αναφέρεται ως δώμα αποτελεί το δωματόροφο ή τη δωματαράτσα. Εξάλλου,
το ηλιακό δώμα (ταράτσα), εξομοιούμενο με τη στέγη της οικοδομής, όπως αναφέρθηκε
παραπάνω, αποτελεί αντικείμενο συγκυριότητας και κοινόχρηστο πράγμα για όλους τους.
συνιδιοκτήτες και καθένας από αυτούς μπορεί να το χρησιμοποιεί, εκτός αν με συμφωνία που τον
δεσμεύει αποκλείσθηκε από το δικαίωμα αυτό και το τελευταίο δόθηκε μόνο σε έναν ή μερικούς
από αυτούς. 

 

Στα παραπανω να προσθεσουμε και τα εξης

Η "ταρατσα"  μπροστα απο το ρετιρε αποτελει προεκταση του πατωματος του διαμερισματος αυτου και ανηκει σε αυτο..

ακομα και αν υπαρχουν δυο ή τρια διαμερισματα...ο μεταξυ τους διαχωρισμος γινεται  συνηθως με καποιες ελαφρες κατασκευες...

 

Για τυχον διαρροες ευθυνεται ο ιδιοκτητης του "ρετιρε"

 

και οπως ειπαμε σε σχετικη συζητηση  και πριν κανα δυο χρονια

 

"αν ο ιδιοκτητης του ρετιρε αρνηθει...λεγοντας οτι ειναι "κοινοχρηστο"

 

τοτε του λες..

 

στασου να βαλω μια σκαλα  να ανεβαινω στο κοινοχρηστο ρετιρε

να πινω τον καφε μου...

 

 

Edited Ιούλιος 16 , 2014 by dimitris GM

[Alex99]

Εξαιρετικές παρατηρήσεις από τον νομικό σύμβουλο του forum!

 

Συνοψίζοντας και γενικεύοντας:

 

1) Υπερισχύει πάντα η σύσταση ή επιμέρους συμφωνίες

2) Πολλά πράγματα μπορεί να είναι μεν "κοινόχρηστα", αλλά συγκεκριμένος ιδιοκτήτης να έχει την "αποκλειστική χρήση" (π.χ. αποθήκη που είναι παρακολούθημα διαμερίσματος. θέσεις σταθμευσης στην pilotis, εξώστες, προσόψεις, δώματα)

3) Αν έχει ή όχι την αποκλ. χρήση - εφόσον δεν αναφέρεται ρητά στη σύσταση - συνάγεται από αυτήν (τη σύσταση).

 

Ειδικότερα για τα δώματα:

 

1) Τη θερμομόνωση την χρεώνεται ο ωφελούμενος, δηλ. ο από κάτω ιδιοκτήτης.

2) Η στεγάνωση όμως θεωρείται επισκευή και την χρεώνονται όλοι (εφόσον πλήρως κοινόχρηστη η ταράτσα) ή μισό-μισό με αυτόν που έχει την αποκλειστική χρήση (κατά το προηγούμενο post).

3) Εκτός προφανώς όταν πρόκειται για κακή χρήση από αυτόν που έχει την αποκλειστική χρήση (βλ. post SeNNinhA).

4) Δε ξεχνάμε ότι δε νοείται κανονικά στεγάνωση χωρίς θερμομόνωση

 

 

Ως προς την παρακάτω διατύπωση μόνο διαφωνώ, τη στιγμή που ακόμη και τα μπαλκόνια ενός διαμερίσματος σε χαμηλότερο όροφο δεν "ανήκουν" σε αυτό με την έννοια της κυριότητας αλλά της αποκλειστικής χρήσης, το αυτό ισχύει και για το εν λόγω τμήμα ταράτσας.

 

Η "ταρατσα"  μπροστα απο το ρετιρε αποτελει προεκταση του πατωματος του διαμερισματος αυτου και ανηκει σε αυτο..

 

Αυτό που εννοεί (υποθέτω) ο Dimitris εδώ είναι ότι το διακριτό τμήμα του δώματος που εμφανώς προορίζεται για χρήση από το διαμέρισμα επί του δώματος έχει αυτονόητα και την αποκλειστική χρήση του τμήματος αυτού (πιο σαφές γίνεται όταν υπάρχουν ελαφρά χωρίσματα που καθορίζουν και τα όρια).

 

Επομένως για το συγκεκριμένο θέμα του STAVION, προκύπτει ότι (εφόσον ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος στο δώμα έχει την αποκλ. χρήση αυτού ή προκύπτει ότι την έχει από τη σύσταση), τότε πληρώνει το μισό και όλοι οι υπόλοιποι το άλλο μισό (εκτός αν φταίει αποκλειστικά αυτός). Αν πάλι είναι δύσκολο να αποδειχθεί ότι την έχει, δυστυχώς αρμόδια είναι τα δικαστήρια.