Προσθήκη δομικού στοιχείου εκ των υστέρων

[CivilKald]

Σε πρόσφατο Φ.Ο. εξ ωπλισμένου σκυροδέματος(2όροφη μεζονέτα) ζητείται να προστεθεί εκ των υστέρων μικρή πλάκα στέγασης στο εξωτερικό της εισόδου. Η πλάκα είναι ορθογωνική διαστάσεων 1,40*1,80 και πάχους 0.10. Επιχειρείται να πακτωθούν στα 2 δοκάρια στη γωνία της εισόδου οι 2 πλευρές της. Για το σκοπό αυτό διανοίχθησαν οπές στα αντίστοιχα δοκάρια βάθους 0,12 ώστε να αγκυρωθούν οι οπλισμοί Φ10/15 της πλάκας με προσθήκη εποξειδικής ρητίνης.

Είναι ασφαλής εν γέννει η πρακτική αυτή? Αν ναι το μήκος αγκύρωσης των 12cm με τη χρήση ρητίνης κρίνεται επαρκές? Ευχαριστώ προκαταβολικά.

[AlexisPap]

Τα 12cm είναι απελπιστικά λίγα... κάποιος θα φάει το κεφάλι του

[Archytas]

Να κατασκευαστεί με αρμό είναι καλύτερα.

[CivilKald]

Τα 12cm είναι απελπιστικά λίγα... κάποιος θα φάει το κεφάλι του

 

Και μένα μου φάνηκε πολύ μικρό αυτό το μήκος...μιλάμε για ~600 kg. Η κατανομή του βάρος γίνεται αναλογικά και στις 2 πλευρές? Πως προσομοιώνεται? Με ~21 συνδέσεις-αγκυρώσεις η κάθε αγκύρωση λαμβάνει~28 kg και αυτό σε στατική φόρτιση υπό ίδιον μόνο βάρος(σεισμική απόκριση...?!?!). Είναι σωστή η ανάλυση αυτή? 28 kg ανά σύνδεση δε φαίνεται πολύ. αν και δε ξέρω την φέρουσα ικανότητα της ρητίνης...

 

Να κατασκευαστεί με αρμό είναι καλύτερα.

Δηλαδή?

 

Η χρήση εποξειδικής ρητίνης- εφόσον γίνει σωστή εφαρμογή- μπορεί να αντικαταστήσει τη μονολιθικότητα της σύνδεσης αν η σκυροδέτηση γινόταν εννιαία?

 

Πως θα το χειριζόσασταν εσείς συνάδελφοι?

[terry]

Εγω θα το εκανα μεταλλικο-ξυλινο- γυαλινο...

 

Μηδαμηνο φορτιο, αισθητικη, αποψη, ευκολια, ασφαλεια...

 

 

Η hilti και η sika εχουν λογισμικο υπολογισμου αγκυρωσεων με χρηση ρητινων της καθε εταιριας...Μπορεις να τα βρεις ή να τους παρεις τηλ, να στα στειλουν...

Μην ξεχνας και την αστοχια κωνου σκυροδεματος, πολυ πιθανη αν τα ακγυρια σου ειναι κοντα το ενα στο αλλο..

[AlexisPap]

Και μένα μου φάνηκε πολύ μικρό αυτό το μήκος...μιλάμε για ~600 kg.

 

Το πρόβλημα δεν είναι τα 600kg που μπορείς άνετα να τα αναρτήσεις με ασφάλεια από ένα εκτονούμενο αγκύριο Μ12. Είναι η αποκατάσταση της μονολιθικότητας, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει η πλακίτσα να συμπεριφέρεται σαν να ήταν εκεί εξ αρχής. Πρέπει να αναπτύξει αρνητικές ροπές στα πακτωμένα άκρα της και να μην ρηγματωθεί (εμφανώς) στις θέσεις αυτές. Ο οπλισμός της πρέπει να επαρκεί για την ανάληψη της ροπής και να πακτώνεται στις γύρω πλάκες, ως εάν ήτο εκ κατασκευής τοποθετημένος εκεί. Πρέπει να μπορεί να ανταπεξέρχεται στις εντάσεις λόγω συστολοδιαστολών, λόγω κραδασμών και δονήσεων κλπ κλπ. Επομένως, τα 600kg θα μπορούσες να τα αναρτήσεις από ένα βλήτρο πιθανώς Φ16 ή Φ18, χωρίς ρητίνη (απλός πείρος). Όμως την μονολιθικότητα για να την αποκαταστήσεις πρέπει να εξασφαλίσεις ότι η πάκτωση κάθε ράβδου οπλισμού μπορεί να φέρει το φορτίο διαρροής.

Θα γνωρίζεις ότι όταν ελέγχουμε αγκύρια πακτωμένα με εποξειδικά, ελέγχουμε την επιφάνεια ενός κώνου αστοχίας και το απαιτούμενο βάθος πάκτωσης βγαίνει γενικά μικρό...

Αλλά εδώ δεν πακτώνεις ένα μόνο αγκύριο, πακτώνεις μία σειρά ράβδων σε έναν φορέα που καλείται υπό το (εφελκυστικό) φορτίο των ράβδων αυτών να λειτουργήσει σε στάδιο ΙΙ. Επομένως δεν υπάρχει συνεχές μέσο και αστοχία μορφής κώνου.

Η ταπεινή και προσωπική μου άποψη είναι ότι τις πακτώσεις αυτές πρέπει να τις ελέγχουμε κανονικά ως αγκυρώσεις οπλισμού. Αλλά με την εξής ευνοϊκότερη παραδοχή: Η διάμετρος πάκτωσης να μην είναι η διάμετρος της ράβδου αλλά η διάμετρος της οπής + 2mm.

 

Edit: terry, πότε πρόλαβες, δεν σε είδα!

[CivilKald]

Πάντως οι πλάκες αυτές(είναι 4: 2 ανά μεζονέτα: 1 στην είσοδο και 1 στο εξωτερικό λεβητοστάσιο όπου εκεί υπάρχει τουλάχιστον και ένα υποστήλωμα στην ελέυθερη γωνία...) έχουν καλουπωθεί και αναμένεται η σκυροδέτηση...

Η λύση-"πατέντα" αυτή είναι του μπεταντζή. Θα επικοινωνήσω και με το μηχανικό,αλλά θα θελα να σχολιστεί αν είναι εφαρμόσιμη ή συχνή πρακτική αυτή και τι θα προτείνατε βάσει της προσωπικής εμπειρίας...

 

edit: Ευχαριστώ AlexisPap για την απάντηση. Λες ότι το παιτούμενο μήκος πάκτωσης βγαίνει γενικά μικρό,αλλά λες επίσης ότι τα 12cm είναι απελπιστικά λίγα. Επομένως μιλάμε για τη τάξη? Η μονολιθικότητα με προβληματίζει και μένα. Και γι'αυτό ρώτησα αν η χρήση εποξειδικού δύναται να την αποκαταστήσει...

Και τι εννοείς με το "Η διάμετρος πάκτωσης να μην είναι η διάμετρος της ράβδου αλλά η διάμετρος της οπής + 2mm"? Ποιά λες διάμετρο πάκτωσης. Γίνεται να ναι μεγαλύτερη της οπής?(μάλλον αναφέρεσαι σε αυτή ως λογιστικό μέγεθος για την ανάλυση..)

[AlexisPap]

Η πρακτική αυτή είναι εφαρμόσιμη και διαδεδομένη. Πλην όμως τον σχεδιασμό δεν τον κάνει ο μπετατζής, τον κάνει ο μηχανικός. Μικρές διαφοροποιήσεις στον τρόπο εφαρμογής, αδιόρατες λεπτομέρειες για τον μη εξειδικευμένο παρατηρητή, χωρίζουν την πετυχημένη επέμβαση από την επικίνδυνη επέμβαση.

[terry]

12εκ ειναι πολυ λιγα...Μαλλον ο μπετατζης δεν ειχε μακρυτερο τρυπανι....

[Archytas]

Είπαμε με αρμό.