Ηλεκτρόλυση (Δίκτυο θέρμανσης με χαλκό και σίδηρο)

[miltos]

Τα επιστρεφόμενα έρχονται σε επαφή με το Mg αφήνουν δύο e-, παίρνουν ένα Mg++ και εισέρχονται στον λέβητα. Επειδή είναι πλέον γεμάτα ανιόντα Μg++ δεν ευνοείται η εξαγωγή από τον χάλυβα του λέβητα και των σωληνώσεων ιόντων Fe++.

Αν από τη μια μεριά του ανοδίου βιδώνει χαλκός και από την άλλη χάλυβας ok. Αν όμως το ανόδιο παρεμβάλλεται στο μεταλλικό τμήμα μεταξύ λέβητα και χαλύβδινου κολλεκτέρ επιστροφής (όταν υπάρχουν πολλοί κυκλοφορητές)? Πάει περίπατο...

 

Βεβαίως όταν το νερό φτάσει στις χαλκοσωλήνες θα πάρει e- και θα αποθέσει Μg (ή ο,τι άλλο, είναι θέμα χημείας). Άρα όταν θα εισέλθει στα σώματα, τα σώματα θα είναι απροστάτευτα... ίσως όμως για την προστασία των σωμάτων να είναι αρκετά τα λιγα εκατοστά από το βανάκι... τί λέτε;

 

Τι εννοείς με το bold? Το βανάκι είναι αγώγιμο, άρα "προέκταση" του χαλκού.

[AlexisPap]

Ναι, γιαυτό και το ερωτηματικό... Νομίζω ότι το ανόδιο του λέβητα δεν μπορεί να προστατεύσει τα σώματα (λόγω της μεγάλης απόστασης) εφόσον η προσαγωγή έχει χαλκό.

[miltos]

Επίσης, αν τα πράγματα είναι όπως τα λέμε, μπορούμε να έχουμε θυσιαζόμενα χαλύβδινα κομμάτια αντί για θυσιαζόμενο μαγνήσιο. Πχ αν θέλω να συνδέσω τη σερπαντίνα ενός boiler με χαλκοσωλήνα, βάζω ένα κομματάκι σιδεροσωλήνα στις αναμονές του boiler (τον ίδιο ρόλο ίσως μπορεί να παίξει μια συστολή και μια γωνιά) και αν, και εφόσον, γίνει ποτέ η ζημιά, θα μπορεί εύκολα να επισκευαστεί. Θα διαβρωθεί το κομματάκι σιδεσωλήνα και δεν θα τρυπήσει το boiler.

[AlexisPap]

Αυτό, γιατί; Για να είναι εγκυημένη η προστασία του χάλυβα, πρέπει η αναλώσιμη άνοδος να είναι ηλεκροθετικότερη... παρεμπιπτόντως, κάνουν ανόδους και από τσίγκο...

[miltos]

Επειδή λόγω μεγάλης αντίστασης του ηλεκτρολύτη θα διαβρωθεί κυρίως το χαλύβδινο τμήμα που είναι πολύ κοντά στο χαλκό. Αυτό το τμήμα θα απορροφήσει την μεγαλύτερη ένταση ρεύματος.

[AlexisPap]

όχι στην περίπτωση του βεβιασμένα κινούμενου ρευστού που είναι γεμάτο κατιόντα Mg++.

[aginor]

στην εγκατασταση θερμανσης του μαγαζιου σε δυκτιο απο χαλυβα και χαλκο 1,5 ιντσες, εχει ανοδιο στην εισοδο του καυστηρα. και επειδη εχει συλεκτη με 4 θεσεις, το ανοδιο παει μετα τον σιδερενιο συλεκτη αντι να εχει 4 ανοδια, (ενα σε καθε εισοδο)

το ερωτημα ειναι απλο: ο υδραβλικος εκτος της φλαντζας που εχει το ταυ του ανοδιου εχει βαλει και τεφλον στα πασα. το αποτελεσμα ειναι η ταπα του ταυ που εχει πανω της το ανοδιο να ειναι ηλεκτρικα απομονομενη απο το ταυ και κατα συνεπια και απο ολο το δικτιο. μετριμενο με το πολυμετρο η αντισταση ειναι της ταξης των ΜΩ. ειναι σαν να εχει τοποθετηθει σε πλαστικο εξαρτημα.

αυτο επιρεαζει την λειτουργια του ανοδιου? πιστευω οτι απλα δεν μπορουν τα ηλετρονια που μενουν πανω στο ανοδιο για να απελευθερωθει το ιον να γειωθουν και "φορτιζεται" το συστημα σαν πυκωτης, μεχρι να χαθουν τα ηλεκτρονια μεσω του νερου?

τι ισχύει?

[AlexisPap]

Το "ανόδιο" πρέπει να είναι βραχυκυκλωμένο με το προς προστασία κύκλωμα σωληνώσεων. Διαφορετικά δεν κάνει τίποτα.

[aginor]

Το "ανόδιο" πρέπει να είναι βραχυκυκλωμένο με το προς προστασία κύκλωμα σωληνώσεων. Διαφορετικά δεν κάνει τίποτα.

 

συμφωνο. γιατι ομως? γιατι αυτο το ΣΚ ηρθα σε διαφονια με εναν αλλο μηχανικο (παλιο στην δουλεια.) που επεμενε οτι δεν υπαρχει προβλημα. και δεν βγαλαμε ακρη.

[AlexisPap]

Στο δίκτυο, η ύπαρξη σωληνώσεων χαλκού και σωληνώσεων σιδήρου ισοδυναμεί πρακτικά με βραχυκυκλωμένο στοιχείο. Ευτυχώς ο ηλεκτρολύτης είναι ασθενέστατος, διαφορετικά η διάβρωση του σιδήρου θα ήταν υπόθεση δευτερολέπτων. Η καθοδική προστασία σημαίνει ότι βάζουμε ένα ηλεκτροθετικότερο του σιδήρου μέταλλο (το μαγνήσιο) ώστε να αποτελέσει αυτό την κάθοδο και όχι ο σίδηρος. Για να συμβεί αυτό πρέπει να ρέουν ηλεκτρόνια μεταξύ χαλκού - ανοδίου. Άρα δεν πρέπει να είναι μονωμένο.