Τεχνική... πατριδογνωσία!

[nvel]

7 ώρες πριν, Didonis said:

Ξέρεις οδο και αριθμό?

οι άνθρωποι στις φωτογραφία είναι τα παιδιά  του δημοτικού, το σχολείο είναι το δημοτικό στο χωρίο μου

[AlexisPap]

Στο πρώτο μήνυμα του νήματος είχα κάνει αναφορά στο μουσείο ελιάς στην Αγία Παρασκευή Λέσβου, ένα εκπληκτικό μουσείο που στεγάζεται σε παλαιό ατμοκίνητο εργοστάσιο επεξεργασίας της ελιάς.

Εδώ θα δούμε κάτι τελείως διαφορετικό: Το "αγροτικό μουσείο Λέσβου". Μία ιδιωτική πρωτοβουλία για την διάσωση της τεχνικής κληρονομιάς του αγροτικού κόσμου. Παλιές μηχανές, παλαιοί γεωργικοί ελκυστήρες, και πλήθος άλλων γεωργικών -και μη- εργαλείων αγοράστηκαν από κάθε μέρος του νησιού και συντηρήθηκαν ή επισκευάστηκαν ώστε να γίνουν και πάλι πλήρως λειτουργικά. Όχι για να μπουν στην συλλογή κάποιου εκκεντρικού, αλλά για να μπορεί να τα βλέπει ο κόσμος και για να αναδειχθεί αυτό το άγνωστο κομμάτι της νεότερης κληρονομιάς μας.

Μία εξαιρετική δουλειά, που καμία υπηρεσία κανενός υπουργείου δεν θα μπορούσε ποτέ να υλοποιήσει. Περισσότερα στους συνδέσμους:

https://www.facebook.com/pages/category/History-Museum/Αγροτικό-Μουσείο-Λέσβου-255729197936079/

https://www.youtube.com/user/agrotikistegi/videos

 

 

 

 

 

 

 

 

Edited Ιανουάριος 11 , 2019 by AlexisPap

[GEORGE MICHEAL]

Υπάρχει και το 1 δημοτικό στην Κάρυστο το οποίο ευτυχώς υπάρχει και σήμερα και επισκευάστηκε με δική μου μελέτη από φωτογραφία του το 1917 από την οποία αντέγραψα ακριβώς την στέγη του που δεν ξέρω γιατί δεν υπήρχε πριν την ανακαίνιση του (υπήρχε οροφή από μπετόν (ίσως καμία φωτιά ή η βλακεία να κάνουν πλάκα μεταγενέστερα 

Edited Ιανουάριος 16 , 2019 by GEORGE MICHEAL

[kan62]

ΓΕΦΥΡΑ INGLIS

Βάζω εδώ μια σημερινή ανακοίνωση του Συλλόγου μας, η οποία έχει μεγάλο ενδιαφέρον και για την εδώ κοινότητά μας !

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΚΗΡΥΞΗΣ ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΓΕΦΥΡΑΣ INGLIS (Λίγο πριν το ΚΣΝΜ και το ΦΕΚ)

Γνωστοποιούμε σε χωριανούς και φίλους του χωριού μας, στην επιστημονική κοινότητα καθώς και, για πρώτη φορά, στην παγκόσμια κοινότητα ότι, οι παρακάτω φορείς :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΛΑΤΟΒΡΥΣΙΤΩΝ ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΣ,

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΛΑΤΟΒΡΥΣΗΣ «Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ» και η

ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΕΛΑΤΟΒΡΥΣΗΣ,

έχουν καταθέσει στο Υπουργείο Πολιτισμού (αρ. πρ. 212847/16.05.2024) συνολική πρόταση για κήρυξη ως μνημείο, διάσωση, αποκατάσταση και επανάχρηση μιας σημαντικότατης (και μοναδικής) μεταλλικής γέφυρας τύπου INGLIS.

Η παλαιά (έως 110 ετών), φορητή και συναρμολογούμενη, μεταλλική γέφυρα βρίσκεται σήμερα εντός της χωρικής περιφέρειας της Τοπικής Κοινότητας Ελατόβρυσης, του Δήμου Ναυπακτίας, στις συντεταγμένες ΕΓΣΑ87: (Χ=322872, Υ=4282418), πάνω στην κοίτη του παραπόταμου Βοτσαῒτη του ποταμού Εύηνου και συγκεκριμένα σε απόσταση 100 μ. δυτικά και 300 μ. βόρεια από το σημερινό σημείο διάβασης (μέσω της κοίτης του παραπόταμου) του τμήματος ΕΛΑΤΟΒΡΥΣΗ - ΚΑΛΛΟΝΗ της 26ης Επαρχιακής Οδού της Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας.

Η μεταλλική γέφυρα σώζεται σήμερα ολόκληρη, με μήκος 18,30 μ., είναι τοποθετημένη πάνω σε ακρόβαθρα λιθοδομής, σήμερα είναι σε αχρησία και παρουσιάζει εμφανή σημάδια ετοιμορροπίας του σκελετού της.

Οι Σύλλογοι και η Κοινότητα του οικισμού Ελατόβρυσης της Ορεινής Ναυπακτίας, πραγματοποίησαν (από το 2016 μέχρι πρόσφατα) την έρευνα τεκμηρίωσης της φορητής αυτής κατασκευής, τα αποτελέσματα της οποίας θα αξιολογηθούν στις αμέσως επόμενες συνεδριάσεις του ΚΣΝΜ του ΥΠΠΟ για την κήρυξή της.

Από την έρευνα προκύπτουν, μέχρι σήμερα, για τη γέφυρα τα εξής σημαντικά :

•            Αποτελείται κυρίως από μεταλλικά προκατασκευασμένα στοιχεία και εξαρτήματα, τα οποία συμπληρώθηκαν με ξύλινα στοιχεία και συναρμολογήθηκαν πάνω σε κατάλληλα ακρόβαθρα λιθοδομής.

•            Η γέφυρα είναι η δεύτερη έκδοση μιας σειράς φορητών γεφυρών οι οποίες σχεδιάστηκαν, αρχικά για στρατιωτική χρήση, κατά την περίοδο 1913-1920, από τον Βρετανό Μηχανικό sir C. E. Inglis, καθηγητή Μηχανικής, κοσμήτορα του King's College στο Cambridge και πρόεδρο του ICE.

•            Η σειρά αυτών των γεφυρών φέρει το όνομα του εφευρέτη της, ως «Γέφυρες Ίνγκλις» (Inglis Bridges), έχει από το 1914 και μετά διπλώματα ευρεσιτεχνίας σε πολλές χώρες (Βρετανία, ΗΠΑ, Καναδά, Γαλλία) και η εδώ σωζόμενη δεύτερη έκδοση της σειράς, η οποία σχεδιάστηκε το 1915, αναφέρεται ως «Γέφυρα Πυραμίδα - Βαρέως Τύπου» (Pyramid Bridge – Heavy Type).

•            Οι εκδόσεις της «Γέφυρας Πυραμίδας» (Ελαφρού και Βαρέως τύπου) της σειράς Inglis αποτελούν τις πρώτες φορητές - συναρμολογούμενες γέφυρες «ξηρού τύπου», σε αντιδιαστολή με τις υπάρχουσες μέχρι τότε «πλωτές» συναρμολογούμενες γέφυρες.

•            Η Πυραμίδα Ελαφρού Τύπου ήταν η πρώτη φορητή - συναρμολογούμενη πεζογέφυρα ενώ η Πυραμίδα Βαρέως Τύπου ήταν η πρώτη γέφυρα μεταφοράς φορτίων και διέλευσης οχημάτων.

•            Όλες οι γέφυρες της σειράς Inglis αποτελούν άριστες εφαρμογές των δικτυωμάτων Warren στη γεφυροποιία, με στόχο την απλότητα της κατασκευής σε συνδυασμό με τη δυσκαμψία και το μικρό βάρος (των επιμέρους εξαρτημάτων αλλά και συνολικά) σε μεγάλα ανοίγματα γεφύρωσης εμποδίων.

•            Ο σχεδιασμός και η κατασκευή των στοιχείων, της συγκεκριμένης σειράς γεφυρών, περιλαμβάνει τεχνολογία αιχμής της περιόδου κατασκευής τους (κράματα υλικού, μέθοδοι κατασκευής/σύνδεσης μελών, διαμόρφωση μελών, συνδυασμοί φόρτισης κατά τη συναρμολόγηση, δοκιμές υλικών κλπ.).

•            Η βελτιστοποίηση του τρόπου συναρμολόγησης, ειδικά της Γέφυρας Πυραμίδας, εδραίωσε τα κύρια συγκριτικά πλεονεκτήματα του τύπου αυτού που ήταν η ταχύτατη συναρμολόγηση, με τα ελάχιστα μέσα, σε ακραία δύσκολες συνθήκες μάχης (σε στρατιωτική χρήση) ή τοπογραφίας εδάφους (σε πολιτική χρήση).

•            Οι βρετανικές μεταλλουργικές βιομηχανίες που παρήγαγαν τα μέλη και εξαρτήματα των Γεφυρών Πυραμίδας στην εποχή του Πρώτου Παγκοσμίου πολέμου, συνέχισαν την παραγωγή τους στα πρώτα χρόνια του μεσοπολέμου. Βασιζόμενες στα ήδη διαπιστωμένα πλεονεκτήματα του τύπου αυτού και με εμπορικό πλέον στόχο την ικανοποίηση αναγκών επικοινωνίας δύσβατων και απομονωμένων περιοχών, προμήθευσαν αρκετές χώρες με άγνωστο, μέχρι στιγμής, αριθμό συνόλων εξαρτημάτων.

•            Στην Ελλάδα ήδη τεκμηριώνεται η ύπαρξη τουλάχιστον 7-9 σημείων συναρμολόγησης της Γέφυρας Πυραμίδας Βαρέως Τύπου. Τα πέντε (5) από αυτά ήταν πάνω στην κοίτη ή μέσα στη λεκάνη απορροής του ποταμού Εύηνου, που διασχίζει την Ορεινή Ναυπακτία, μια κατ’ εξοχήν δύσβατη και απομονωμένη περιοχή της χώρας με έντονα ανάγλυφο έδαφος.

•            Όλες οι Γέφυρες Πυραμίδες της Ορεινής Ναυπακτίας τοποθετήθηκαν σε καιρό ειρήνης, μεταξύ των ετών 1920-1958, πάνω σε ημιονικές οδούς επικοινωνίας μεταξύ χωριών της περιοχής, με σκοπό να εξυπηρετήσουν τις καθημερινές χρήσεις μεταφοράς προσώπων, υποζυγίων και φορτίων σε μια εποχή κατά την οποία κάρα ή οχήματα δεν υπήρχαν στην περιοχή αυτή.

•            Το έτος 1957, στα πλαίσια δημόσιου έργου, πιθανόν με αφορμή τον καθορισμό της 26ης Επαρχιακής Οδού του νομού Αιτωλ/νίας (ΦΕΚ 47Α/08.02.1956), συναρμολογήθηκε, προτελευταία στην Ορεινή Ναυπακτία, η Γέφυρα Πυραμίδα μεταξύ Ελατόβρυσης - Καλλονής. Τα στοιχεία και τα εξαρτήματα αυτής, καθώς και της τελευταίας συναρμολογηθείσας (το 1958) γέφυρας μεταξύ Ελατόβρυσης – Δενδροχωρίου, φαίνεται ότι προήλθαν από τη μοναδική αποσυναρμολόγηση Γέφυρας Πυραμίδας που τεκμηριώνεται στην Ορεινή Ναυπακτία και έγινε στο Βαλτσόρεμα Αχλαδόκαστρου το έτος 1954.

•            Η Γέφυρα Πυραμίδα Ελατόβρυσης - Καλλονής, μετά την καταστροφή ή παράσυρση όλων των άλλων τεκμηριωμένων περιπτώσεων της Ορεινής Ναυπακτίας και του ελληνικού χώρου, αποτελεί το τελευταίο και ακέραιο δείγμα της αρχικής κατασκευής (περιόδου 1916-1924) της γέφυρας Πυραμίδας - Inglis βαρέως τύπου, στη χώρα μας αλλά και παγκοσμίως, όπως από τα μέχρι σήμερα υπάρχοντα τεκμήρια προκύπτει.

Από τα παραπάνω συνοπτικά, καθώς και από τη συνημμένη έκθεση τεκμηρίωσης, προκύπτει ότι :

Η φορητή γέφυρα Ελατόβρυσης - Καλλονής αποτελεί το μοναδικό παγκοσμίως σωζόμενο ακέραιο δείγμα της αρχικής κατασκευής (1915+) της Γέφυρας Πυραμίδας Inglis – Βαρέως Τύπου (Inglis Pyramid Bridge – Heavy or Second Type) και ταυτόχρονα σημαντικότατη μαρτυρία της επιστημονικής - τεχνολογικής εξέλιξης της στρατιωτικής - πολιτικής γεφυροποιίας καθώς και της κοινωνικοοικονομικής εξέλιξης - ιστορίας της κατ’ εξοχήν φυσικά απομονωμένης και δύσβατης περιοχής της Ορεινής Ναυπακτίας του νομού Αιτωλοακαρνανίας.

Για τους παραπάνω λόγους, προτείνονται στο Υπουργείο Πολιτισμού τα εξής :

•            Κήρυξη της φορητής γέφυρας ως μνημείο σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.4858/2021,

•            Διάσωση της επικινδύνως ετοιμόρροπης γέφυρας (σύμφωνα με τα στοιχεία Απριλίου 2024),

•            Αποκατάσταση των στοιχείων της γέφυρας με επανασυναρμολόγηση σε παραπλήσια – προσβάσιμη θέση και

•            Επανάχρηση για τη βιωματική ανάδειξη της γέφυρας, με την προτεινόμενη στο τεύχος της τεκμηρίωσης μέθοδο.

 

Η έκθεση τεκμηρίωσης και σχετικό υλικό για τη μεταλλική γέφυρα βρίσκονται εδώ :

https://1drv.ms/f/s!ApzykQUZCNhAmo1raZiga05l3AmTJg?e=hxzPFk

 

Ναύπακτος, 19.03.2025

 

ΓΕΦΥΡΕΣ ΤΥΠΟΥ INGLIS_V4.pdf

Edited Μάρτιος 19 by kan62

[tetris]

Από το μακρινό 1880...