Ενίσχυση δοκού στη στήριξη

[panos]

για τον ίδιο λόγο που γίνεται στα μεταλλικά. Απλή ενίσχυση του αδύναμου σημείου της κατασκευής.

 

Τώρα με τους ικανοτικούς έχω την εντύπωση οτι μάλλον μας ενοχλεί μια τέτοια ανίσχυση στον κόμβο.

[gthomas]

Για την παραλαβή κυρίως της τέμνουσας αλλα και της ροπής. Σε πολλές περιπτώσεις εκείνης της εποχής δεν υπήρχε άνω οπλισμός της δοκού. Ο κάτω οπλισμός υψωνόταν κοντα στα ακρα της δοκού. Οπότε για επαρκή παραλαβή τέμνουσας αυξάνονταν η διατομή της δουκού στα άκρα. Ηταν πολλές οικοδομές που κατασκευάσθηκαν ετσι εκείνη την περίοδο... ρώτα παλιούς μηχανικούς η τεχνίτες.

[AlexisPap]

...Σε πολλές περιπτώσεις εκείνης της εποχής δεν υπήρχε άνω οπλισμός της δοκού...

 

Πλάνη οικτρά! Οι στηρίξεις ήταν πάντα υπεροπλισμένες (σχεδιασμένες με θλιβόμενο οπλισμό).

[gthomas]

Πλάνη οικτρά! Οι στηρίξεις ήταν πάντα υπεροπλισμένες (σχεδιασμένες με θλιβόμενο οπλισμό).

 

Τι να σου πώ.... το συζητούσα με μηχανικό και τεχνίτες πριν κανα χρόνο... αν δεν ξέρουν αυτοί που έφτιαξαν.... Και επίσης αναφέρεται ο τρόπος σε παλιά βιβλία (π.χ εκδόσεις ιδρυματος Ευγενιδου)

[AlexisPap]

Αυτοί που τα έφτιαξαν δεν ζούνε πιά... Οι συναξιούχοι συνάδελφοι είναι η αμέσως επόμενη γενιά, αυτοί που απλώς τα διδάχτηκαν.

Εμείς σήμερα τα γκρεμίζουμε. Και δεν βρίσκουμε δοκό χωρίς άνω οπλισμό, ούτε στήριξη που να μην είναι υπεροπλισμένη.

 

Τον λόγο τον ανέφερα ήδη: Μεγάλο κόστος παρασκευής και διάστρωσης σκυροδέματος, σε σχέση με το κόστος ξυλοτύπου και το κόστος σιδερώματος.

 

Δες στην "Γενική Δομική" του Ευγενιδείου. Δεν είχαν διαφορετική θεωρία απ' ό,τι σήμερα, απλώς της εφήρμοζαν με άλλον τρόπο.

[jkar]

Μόλις έμαθα ότι δεν ζώ πιά

Την εποχή του Β160, του Β225 και του πανάκριβου σίδερου, όλοι οι μηχανικοί θεωρούσαμε σημαντικό και αναγκαίο να κρατάμε το νεκρό φορτίο μικρό. Όλα τα στοιχεία είχαν την απολύτως αναγκαία διατομή, τα υλικά ήταν ακριβά και το μεροκάματο φθηνό.

Ο κανονισμός του 54 επέτρεπε απλές αρθρώσεις στα εσωτερικά ανοίγματα δοκών και όταν πλησίαζες τα 8 μέτρα, στα εσωτερικά ανοίγματα μπορεί, (παρά τα πρόσθετα), να μην σου έβγαινε η διατομή από ροπή στήριξης ή διάτμηση. Η επίλυση γινόταν με το χέρι, φυσικά και δεν το ξαναέλυνες από την αρχή, (CROSS η προσέγγιση με το Beton Kalender για ίσια η, περίπου ίσια, ανοίγματα), έβαζες την λοξή ενίσχυση, είχες και τα μισά σίδερα του ανοίγματος σπασμένα και συνήθως έφταναν, άντε να έβαζες και καμιά λοξή πάπια. Αυτές ήταν οι ποιό συνηθισμένες λοξές ενισχύσεις.

Υπήρχε και μιά άλλη κατηγορία πολύ ποιό σπάνια.

Από τα 8 μέχρι τα 10-12 μέτρα, για το μπετόν ο κανονισμός επέβαλε και θερμοκρασία και συνδυασμούς οριζόντιων και κατακόρυφων φορτίων. Εάν υπήρχε οπωσδήποτε η απαίτηση για τέτοιο άνοιγμα, λύναμε "πλαίσιο", ολόσωμο φορέα με κατανομή ροπών στον κόμβο για να κρεμάσει από πιό ψηλά το διάγραμμα ροπών και να σου βγεί στο άνοιγμα. Για να κρατήσεις το νεκρό φορτίο μικρό έκανες το απολύτως αναγκαίο ύψος δοκού οπότε, είτε λόγω της ροπής στήριξης, είτε επειδή στο μέσον είχες πλακοδοκό ενώ στο άκρο ορθογωνική, παρά την αύξηση της επιτρεπόμενης τάσης, σχεδόν πάντα χρειαζόσουνα, λοξή ενίσχυση. Το σχεδίαζες λοιπόν έτσι από την αρχή, γιατί είπαμε επίλυση με το χέρι, CROSS, KANI η Beton Kalender, οι πολλοί και με πίνακες οι "μυημένοι" των μεγάλων γραφείων. Δεν έλεγε να φθάσεις, μετά τρεις μέρες πράξεις, σε διαστασιολόγηση να μην σου βγαίνει. Δεν υπήρχε λοιπόν στατικός που σεβόταν τον εαυτό του, που θά έφτιαχνε "πλαίσιο" χωρίς λοξή ενίσχυση και μάστορας που δεν θα σε κοιτούσε περίεργα εάν δεν είχες τέτοιες.

[Αποστολόπουλος]

Ο συνάδελφος jkar νομίζω ότι περιέγραψε με λίγα λόγια την πρακτική που ακολουθήθηκε εκείνα τα ....... χρόνια (τα χρόνια της αθωότητας, τα χρόνια που η κατασκευή κινούσε ολόκληρη την οικονομία της χώρας).

[JEK]

Μεταχρονολογημένα θα συμπλήρωνα ότι τέτοιες ενισχύσεις-πιό σπάνιες βέβαια-γινόντουσαν και στη σύνδεση πλάκας-δοκού(άρθ.57-Β.Δ/54).

Επίσης κάποιες φορές κάναμε και διαπλάτυνση της δοκού στη στήριξη με το υποστύλωμα,ακολουθώντας τον ίδιο κανόνα 1:3.

Αυτά,για την ιστορία των στατικών,που πολύ καλά διηγήθηκε ο συν.

[aginor]

στο υπογειο χωρο σταθμευσης του κτελ Μακεδονια στην θεσσαλονικη εχει δοκους με ενισχυση αυτης της μορφης. απο επανω κινουνται λεωφορια κτελ και αστικα. η κατασκευη του τελειωσε μετα το 2001.

οταν παω απο κει θα τα βγαλω και μια φωτογραφια.