Κατάτμηση τυφλού οικοπέδου σε οικισμό <2000 κατ.

[thomas]

Στο τυφλό οικόπεδο το οποίο βρίσκεται, εντός οικισμού < 2000 κατοίκων χωρίς σχέδιο, και συνδέεται με υφιστάμενη Δημοτική οδό μέσω ιδιωτικής οδού

 

μου ζητήθηκε αν γίνεται η ιδιωτική οδός να γίνει νόμιμη και επίσης αν δύναται να προεκταθεί διαμέσου του οικοπέδου ώστε να κοπούν και άλλα οικόπεδα.

 

Ο ιδιώτης μου πρότεινε να κάνω τη διαδικασία αυτή μέσω ΣΧΟΠ που για μένα είναι πραγματικά μια νέα έννοια. Αλλά και αυτό το ΣΧΟΠ φαντάζομαι δε κάνει και θαύματα . Να βαφτίζει ιδιωτικές οδούς σε δημοτικές .

 

Από τις μέχρι τώρα γνώσεις που έχω θεωρώ ευκολότερο εγχείρημα να γίνω αστροναύτης μέσα σε 3 μήνες .

 

1. Επίσης θεωρώ πως στην υπάρχουσα φάση το οικόπεδο δεν είναι καν οικοδομήσιμο . Αλλά άρτιο καθώς έχει σωστό εμβαδόν και σχήμα.

 

2. Στην περιοχή και επί της ιδιωτικής οδού προσφάτως χτίστηκε 2 όροφη οικία . Προφανώς ο μηχανικός " βάφτισε " την οδό σε αγροτική ή δημοτική και έχτισε .

 

Εκεί πατάει και ο ιδιώτης που μου ζήτησε την ταρζανιά

 

Όποιος αντιλαμβάνεται τη συμβαίνει και έχει παρόμοια εμπειρία ας πει τη γνώμη του...

 

Επίσης αν γίνεται νόμιμα να δοθεί λύση . Είμαι όλος αυτιά...

[Periklis]

Φίλε thomas παραχωρήσεις σε κοινή χρήση τέλος!

Διάβασε την ΣτΕ 1828/2008 η οποία ακυρώνει το άρθρο 6 του Π.Δ. περί παραχωρήσεων ως αντισυνταγματικό (μετά 23 χρόνια εφαρμογής του???). Το ΥΠΕΧΩΔΕ προς το παρόν τα έχει χαμένα και προσπαθεί να βρεί τρόπο να παρακάμψει την απόφαση... Έχει ενδιαφέρον να διαβάσεις το σχόλιο του καθηγητή Γ. Παπαδημητρίου στο τέλος της απόφασης στο Νόμος & Φύση.

Ακόμα λοιπόν και αν στο περάσει το ΣΧΟΠ η πράξη θα είναι άκυρη διότι θα έχει γίνει μετά την απόφαση της 17/6/2008 (1828/08) και άντε μετά να πάρεις πίσω τα παραχωρημένα τμήματα...

Αυτή τη στιγμή υπάρχει ένα τεράστιο κενό νόμου και κανείς δεν αποφασίζει για τίποτα

[mimar]

Ερώτημα στον δήμο αν η "ιδιωτική οδό" είναι ιδιωτκή ή δημοτική. Αν είναι δημοτική αποκτάς και την οικοδομισημότητα με βάση την 70379/15-10-90 απάντηση του ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ προς την ΠΕ.ΧΩ Κρήτης που αναφέρει:

"Σας γνωρίζουμε ότι σε οικισμούς κάτω των 2000 κατοίκων βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας, είναι δυνατός ο τεμαχισμός οικοπέδου σε δυο άρτια εφόσον τηρούνται οι προϋποθέσεις δηλ. του ελάχιστου εμβαδού και της ύπαρξης ήδη διανοιγμένου δρόμου, ανεξαρτήτως διαστάσεως προσώπου."

[mimar]

Επίσης άλλος τρόπος σε συνεννόηση με δικηγόρο.

Αναγνωριστική αγωγή κατά του Δήμου (στην περίπτωση σου) ότι ο δρόμος που θα ανοίξεις για τον τεμαχισμό προϋφίστατο και είναι δημοτικός. Δηλαδή κάνεις παραχώρηση χωρίς συμβολαιογραφική πράξη απλά σε συνεννόηση με τον Δήμο.

Ή αναγνωριστική αγωγή κατά των όμορων ιδιοκτητών, για την λωρίδα που θα παραχωρήσεις ότι ο δρόμος που θα διανοίξεις προϋφίστατο. Απλά χάνεις απο την δόμηση γιατί ενω παραχωρείς απο το οικόπεδο σου στην ουσία λες ότι υπάρχει δρόμος προϋφιστάμενος. Δεν νομίζω να μην συμφωνούν οι όμοροι να αποκτήσουν επιπλόν δρόμο.

Άντε και καλή δύναμη!!!!!

[thomas]

Ευχαριστώ πολύ για τη βοήθεια σας mimar και perikli.

[nikoskourtis]

Αφου επι του δρομου αυτου εχει κτισει καποιος αλλος, προφανως ο δρομος ειναι ήδη δημοτικος. Αρα χτιζουν ολα τα οικοπεδα στο δρομο αυτο.

Ο μηχανικος δε θα τον βαφτισε ετσι αυθαιρετα "δημοτικο" το δρομο γιατι η πολεοδομια θεωρω οτι δε θα τον αφηνε να κτισει. Προφανως ο δρομος ειναι χαρακτηρισμενος στο δημο ως δημοτικος. Αυτο το θεωρω δεδομενο.

Δε μας ειπες ο δρομος ειναι 4μ πλατος;

Αν δεν ειναι 4μ και ο αλλος που εχτισε παραχωρησε οικοπεδο για να γινει 4μ ο δρομος τοτε πιθανοτατα εσυ να κολλησεις λογω της αποφασης τους ΣτΕ, αφου δε μπορεις πλεον να τον κανεις 4μ, εκεινος προλαβε. Αν ειναι 4μ ομως ο δρομος τοτε μη φοβασαι, δε χρειζαται να παραχωρησεις, ειναι ηδη αρτιο και οικοδομισιμο το οικοπεδο.

 

Και εμεις ειχαμε (απο πολυ παλια) εναν δρομο απο κοινου με ενα γειτονα. Ομως πριν απο 15 χρονια τον χαρισαμε στην κοινοτητα (δεν ειχαν γινει δημοι) και αφου εγινε με τον τροπο αυτο κοινοχρηστος ο δρομος, ολοι οσοι ειχαν οικοπεδα σε αυτον εχτισαν.

[Periklis]

Ορίστε, ακόμα μία τεκμηριωμένη άποψη του προέδρου του ΣΔΑ που ενημερώνει. Το ΥΠΕΧΩΔΕ ακούει?

 

********************

ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ (Ιούνιος 2008)

ΔΗΜΗΤΡΗΣ Χ. ΠΑΞΙΝΟΣ

Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών

 

Η μέχρι σήμερα απουσία του χωροταξικού σχεδιασμού στη χώρα συνδέεται με την ανασφάλεια δικαίου ως προς τις οικονομικές επενδύσεις, τη μη ασφαλή χωροθέτηση των δημόσιων και ιδιωτικών έργων, τη μη αειφορική χρήση του αγροτικού χώρου καθώς και με την άναρχη, αυθαίρετη και εκτός σχεδίου δόμηση. Δηλαδή συνδέεται άρρηκτα με την υποβάθμιση του φυσικού, οικιστικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος.

 

Ο θεσμός της χωροθέτησης εισήχθη, κατ’ ουσίαν, στην ελληνική έννομη τάξη ταυτόχρονα με τον θεσμό της έγκρισης περιβαλλοντικών όρων όπου από κοινού αποτέλεσαν το ευρύτερο πλαίσιο εκτίμησης των επιπτώσεων στο περιβάλλον, που καθιερώθηκε με το ν. 1650/1986, ο οποίος εκδόθηκε σε συμμόρφωση με την επιταγή του άρθρου 24 του Συντάγματος για την προστασία του περιβάλλοντος. Η υπαγωγή της χωροθέτησης στο πεδίο της νομοθεσίας περί προστασίας του περιβάλλοντος επέτρεψε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ήδη από τη δεκαετία του '90, να συνθέσει την προστασία του περιβάλλοντος με την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξης της χώρας, υποκαθιστώντας με τον τρόπο αυτό την παράλειψη της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας να πράξει ανάλογα. Στο πλαίσιο αυτό η συμβολή της νομολογίας στην οριοθέτηση του συνταγματικού περιεχομένου του θεσμού της χωροθέτησης, σε συνάρτηση με την προστασία του περιβάλλοντος και την οικονομική ανάπτυξη, υπήρξε καθοριστική.[1]

 

Σύμφωνα με τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, τα αρμόδια όργανα του κράτους οφείλουν να προβαίνουν σε θετικές ενέργειες για την αποτελεσματική διαφύλαξη του περιβάλλοντος, να λαμβάνουν τα απαιτούμενα νομοθετικά και διοικητικά, προληπτικά και κατασταλτικά μέτρα, παρεμβαίνοντας στον αναγκαίο βαθμό στην οικονομική, ατομική ή συλλογική, δραστηριότητα. Κατά τη λήψη των ανωτέρω μέτρων, τα όργανα της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας οφείλουν να σταθμίζουν και άλλους παράγοντες, αναγόμενους στο γενικότερο εθνικό και δημόσιο συμφέρον. Η επιδίωξη των σκοπών αυτών και η στάθμιση των προστατευόμενων αντίστοιχων έννομων αγαθών πρέπει να συμπορεύονται προς την υποχρέωση της πολιτείας να μεριμνά για την προστασία του περιβάλλοντος κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να εξασφαλίζεται η βιώσιμη ανάπτυξη. Περαιτέρω, από τις διατάξεις του άρθρου 24 καθώς και των άρθρων 79 παρ. 8 και 106 παρ. 1 του Συντάγματος προκύπτει ότι ο χωροταξικός σχεδιασμός ανατίθεται στην πολιτεία, που οφείλει να θεσπίζει τις αναγκαίες ρυθμίσεις, ώστε να διασφαλίζονται η προστασία του περιβάλλοντος, οι άριστοι δυνατοί όροι διαβίωσης του πληθυσμού και η οικονομική ανάπτυξη στο πλαίσιο της αειφορίας.[2]

 

Σύμφωνα με τη μέχρι σήμερα διαμορφωθείσα νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, ουσιώδης όρος για τη βιώσιμη ανάπτυξη είναι τα ολοκληρωμένα χωροταξικά σχέδια, όπως αυτά προβλέφθηκαν στον ν. 360/76 για τη Χωροταξία και την Πολεοδομία και το ν. 2742/99 για τον χωροταξικό σχεδιασμό και την αειφόρο ανάπτυξη. Τα σχέδια αυτά θέτουν, με βάση την ανάλυση των δεδομένων και την πρόγνωση των μελλοντικών εξελίξεων, τους μακροπρόθεσμους στόχους της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης και ρυθμίζουν, μεταξύ άλλων, το πλαίσιο για τη διαμόρφωση των οικιστικών περιοχών, των περιοχών άσκησης παραγωγικών δραστηριοτήτων και των ελεύθερων χώρων στις εκτός σχεδίου περιοχές.

 

Το Συμβούλιο της Επικρατείας απεδέχθη ότι μέχρι την εντός ευλόγου χρόνου ολοκλήρωση της διαδικασίας έγκρισης των χωροταξικών σχεδίων, είναι ανεκτός ο μερικός, χωρικός ή τομεακός σχεδιασμός και προγραμματισμός, προκειμένου να αποφεύγονται η άναρχη ανάπτυξη που προκαλεί υποβάθμιση και καταστροφή του περιβάλλοντος και η δημιουργία πραγματικών καταστάσεων που δυσχεραίνουν και υπονομεύουν την ορθολογική χωροταξία.[3] Η νομολογία δεν απεδέχθη όμως την ατομική χωροθέτηση ως υποκατάστατο του ευρύτερου χωροταξικού σχεδιασμού, αλλά εν όψει του άρθρου 24 παρ. 2 που επιτάσσει την κατάρτιση ολοκληρωμένων εθνικών και χωροταξικών σχεδίων, έκρινε ότι δεν συγχωρείται ατομική χωροθέτηση αν δεν έχει προηγηθεί ευρύτερος χωροταξικός σχεδιασμός.[4]

 

Περαιτέρω, σύμφωνα με τη νομολογία, η χωροθέτηση θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα υποβολής και αξιολόγησης μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων, προκειμένου τα όργανα της διοίκησης να διαφωτίζονται ως προς τα στοιχεία και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ενός έργου ή μιας δραστηριότητας,[5] ενώ η εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων του χωροταξικού σχεδιασμού αποτελεί αναγκαίο επιστημονικό εργαλείο για την εκφορά της κρίσης περί βιωσιμότητας αυτών από τη διοίκηση και τον έλεγχό της από τον ακυρωτικό δικαστή.

 

Επισημαίνεται ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας ερμήνευσε και εφάρμοσε στις σχετικές αποφάσεις του εκτός από το άρθρο 24 του Συντάγματος και το κοινοτικό δίκαιο και ιδιαίτερα την οδηγία 85/337/ΕΟΚ για την εκτίμηση των δημόσιων και ιδιωτικών έργων και δραστηριοτήτων στο περιβάλλον. Εξέλιξη του θεσμικού πλαισίου για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων που εισήχθη με την οδηγία 85/337/ΕΟΚ αποτελεί σε κοινοτικό επίπεδο η οδηγία 2001/42/ΕΚ σχετικά με την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων, που έχει μεταφερθεί στο εθνικό δίκαιο με την ΚΥΑ 107017/28.8.2006.

 

Στόχος της οδηγίας 2001/42/ΕΚ είναι η υψηλού επιπέδου προστασία του περιβάλλοντος και η ενσωμάτωση περιβαλλοντικών ζητημάτων στην προετοιμασία και θέσπιση σχεδίων και προγραμμάτων με σκοπό την προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης, εξασφαλίζοντας ότι, σύμφωνα με την οδηγία, θα γίνεται εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων για ορισμένα σχέδια και προγράμματα που ενδέχεται να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον.

 

 

 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ», 14 Ιουνίου 2008, σ. 39.

 

[1] 1. Βλ., αντί άλλων, Γ. Γιαννακούρου, Ο θεσμός της χωροθέτησης στη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας. Τιμητικός τόμος του Συμβουλίου της Επικρατείας. 75 χρόνια, σ. 983 επ., Εκδόσεις Σάκκουλα, Αθήνα-Θεσσαλονίκη, 2004, Δ. Μέλισσα, Θεμελιώδη Ζητήματα του Δικαίου της Χωροταξίας, Εκδ. Αντ. Σάκκουλα, Αθήνα-Κομοτηνή, 2002

 

[2] Ολ. ΣτΕ 2489/2006 κ.ά.

 

[3] Ιbid.

 

[4] ΣτΕ 304/1993, 561/1993, 5774/1996 κ.ά.

 

[5] ΣτΕ 1520/1993 κ.ά.

[topogr]

Η εγκυκλιος αναφερει αρτια οικοπεδα, πουθενα δεν λεει οτι θα ειναι και οικοδομησιμα.

Αρτια λοιπον θα ειναι οικοδομησιμα ομως οχι, για τον λογο αυτο δεν το αναφερει.

[gzin]

εγω πρώτα θα προσπαθούσα να βρω τον φάκελο αδείας της διόροφης.εκεί θα λέει πολλά....

[asos1]

τελικά τι έκανες με το δρόμο αυτό... έχω και εγώ μιά παρόμοια περίπτωση

Στο τυφλό οικόπεδο το οποίο βρίσκεται, εντός οικισμού < 2000 κατοίκων χωρίς σχέδιο, και συνδέεται με υφιστάμενη Δημοτική οδό μέσω ιδιωτικής οδούμου ζητήθηκε αν γίνεται η ιδιωτική οδός να γίνει νόμιμη και επίσης αν δύναται να προεκταθεί διαμέσου του οικοπέδου ώστε να κοπούν και άλλα οικόπεδα.

 

Ο ιδιώτης μου πρότεινε να κάνω τη διαδικασία αυτή μέσω ΣΧΟΠ που για μένα είναι πραγματικά μια νέα έννοια. Αλλά και αυτό το ΣΧΟΠ φαντάζομαι δε κάνει και θαύματα . Να βαφτίζει ιδιωτικές οδούς σε δημοτικές .

 

Από τις μέχρι τώρα γνώσεις που έχω θεωρώ ευκολότερο εγχείρημα να γίνω αστροναύτης μέσα σε 3 μήνες .

 

1. Επίσης θεωρώ πως στην υπάρχουσα φάση το οικόπεδο δεν είναι καν οικοδομήσιμο . Αλλά άρτιο καθώς έχει σωστό εμβαδόν και σχήμα.

 

2. Στην περιοχή και επί της ιδιωτικής οδού προσφάτως χτίστηκε 2 όροφη οικία . Προφανώς ο μηχανικός " βάφτισε " την οδό σε αγροτική ή δημοτική και έχτισε .

 

 

 

 

Εκεί πατάει και ο ιδιώτης που μου ζήτησε την ταρζανιά

 

Όποιος αντιλαμβάνεται τη συμβαίνει και έχει παρόμοια εμπειρία ας πει τη γνώμη του...

 

Επίσης αν γίνεται νόμιμα να δοθεί λύση . Είμαι όλος αυτιά...

 

Παρατήρηση: Τα greeklish απαγορεύονται. Αν δεν μπορείτε να τα αποφύγετε, διαβάστε τι μπορείτε να κάνετε ΕΔΩ.

Παρακαλώ διαβάστε τους Κανόνες Συμμετοχής του forum.

Ευχαριστώ, GRTOPO