Τα όρια της (ανθρώπινης) γνώσης...

[nik]

Μα, ακριβώς εκεί είναι το μυστήριο του πράγματος, στο ότι ο άνθρωπος έχει την δυνατότητα να "παράγει" γνώση σε επίπεδα που δεν καθορίζονται από το αισθητό.

 

Αυτό από που προκύπτει ? Και εάν ακόμη ισχύει γιατί σημαίνει ότι υπάρχουν όρια στην ανθρώπινη γνώση ? Και τέλος πάντων τι είναι το "ανθρώπινο" , με την έννοια ότι ο άνθρωπος συνεχώς αλλάζει και βελτιώνεται ? Που ξέρεις πως θα είναι ο ανθρώπινος εγκέφαλος σε 1.000 χρόνια ?

[nikoletta]

δε ξέρουμε πώς θα είναι ο ανθρώπινος εγκέφαλος μετά από 1000 χρόνια... αλλά παρότι έχουν περάσει 2500 χρόνια από την εποχή των μεγάλων ελλήνων φιλοσόφων, παρότι έχουμε ψηλώσει, έχουμε μειώσει τον αριθμό των δοντιών μας κτλ κτλ τα βασικά φιλοσοφικά ερωτήματα παραμένουν τα ίδια.

 

Ο εγκέφαλος έχει την δυνατότητα να παράγει γνώση σε επίπεδα που δεν καθορίζονται από το αισθητό αλλά νομίζω ότι κατανοεί τις αρχές του άπειρου, άχρονου, άτοπου, με νοηματική αφαίρεση ή νοηματική αντιστροφή των δεδομένων του αισθητού.

[Γιαννης-ιος]

Το DNA του κάθε ανθρώπου, είναι ένας κώδικας.

 

Αυτόν τον κώδικα είναι αδύνατον να τον έφτιαξε η φύση μέσα σε τόσα λίγα χρόνια.

Εγώ πιστεύω ότι ο κώδικας του DNA είναι o καλύτερος τρόπος επικοινωνίας.

 

Τον έχουν τοποθετήσει μέσα μας εξωγήινοι.

Εγώ τουλάχιστον πιστεύω ότι κάπου μέσα στον κώδικα αυτόν είναι κρυμμένη αυτή η αλήθεια.

Θα ήταν το τέλειο αποτύπωμα πάνω στους ανθρώπους,... από τους εξωγήινους

[AlexisPap]

Όπως θα έλεγε κι ο Αϊνστάιν:

 

"Δυο πράγματα είναι άπειρα, το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, και δεν είμαι σίγουρος για το πρώτο"

(Zwei Dinge sind unendlich: Das Universum und die menschliche Dummheit. Aber beim Universum bin ich mir nicht ganz sicher)

 

Γιάννη, κάθε μία φράση σου έρχεται σε κάθετη αντίθεση με την επιστημονική γνώση... Όταν αναζητούμε τα όρια της γνώσης, δεν είναι λογικό να απεμπολούμε αυτό που αποτελεί κατακτημένη γνώση...

[Γιαννης-ιος]

Αυτό που λες αναιρεί την έρευνα, οπότε και την σκέψη.

Η επιστημονική γνώση, είναι σαν την κινούμενη άμμο, που αλλάζει θέση.

Ο Αϊνστάιν μάλλον μας είπε την μισή αλήθεια, ή μάλλον το ένα άκρον της αλήθειας. (την βλακεία ) γιατί το άλλο άκρον της είναι η έρευνα, που μέσα από αυτή παράγετε γνώση.

[GeorgeS]

Νομίζω πως κανείς δεν μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα του θέματος "τα όρια της ανθρώπινης γνώσης". Το μόνο βέβαιο είναι πως υπάρχουν και δεν μπορούν να ξεπεραστούν. Κάποιοι, μπορούν να πάνε ένα βήμα παραπέρα, όπου συνήθως διαπιστώνουν το χάος ή την αρμονία και παύουν να μιλούν πολύ, γνωρίζοντας πως και αυτό που θα πουν είναι πλέον πολύ σχετικό.

 

Κάποτε είχα διαβάσει σε ένα βιβλίο για τις "ψυχεδελικές ουσίες" ότι για να αντιληφθεί κανείς την πολυπλοκότητα της δομής της σκέψης, το πολυσύνθετο των διαφορετικών οπτικών γωνιών, την απειροστή ποικιλία των συναισθημάτων, αρκεί να δοκιμάσει (δεν το συνιστώ) ένα απο τα ψυχωσιομιμητικά σκευάσματα (κατά την ψυχιατρικήν) ή κοινώς trip στη καθομιλουμένη (lsd). Οι εμπειρίες κάνουν αναφορά για έναν τελειώς διαφορετικό τρόπο λογικής σκέψης, για πόρτες που ανόιγουν στη συναίσθηση και την αντιληπτικότητα που δεν μπορούσες να φανταστείς πριν, για νέα συναισθήματα που βιώνονται για πρώτη φορά.

Κατά συνέπεια, είναι αδύνατον να προσδιορίσουμε τα όρια της γνώσης ούτε καν τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον αισθητό κόσμο γύρω μας. Στο τέλος τέλος, ούτε και να κρίνουμε, πέραν ίσως απο αυτό που επιβάλλεται από τη συμβατική λογική προκειμένου να μπορούμε να συνυπάρξουμε με συμβατικούς (αλλά ανγκαίους όρους) και συμβατικές επιστήμες.

[georg coco]

Πριν λίγα χρόνια είχα διαβάσει ότι υπάρχει μια κατηγορία ανθρώπων που ονομάζονται συναισθητικοί μπορεί να ακούσουν πχ. ...τα χρώματα!. (χωρίς ουσίες εννοείται!)

 

Όσο για το lsd (+- 1970) είχα ρωτήσει κάποιο Γερμανό φοιτητή , πού βρίσκονταν "καθ΄οδόν" τι βλέπει και μου είπε πως έβλεπε δένδρα με χρυσά φύλα και πως μπορούσε να δει... την μουσική!!! (Ήμασταν σε φοιτ. μπαρ)

 

Άβυσσος η ηλεκτροχημεία του εγκεφάλου...

 

 

Υγ. Σχετικά με την Συναισθησία βρήκα το παρακάτω:

 

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%B9%CF%83%CE%B8%CE%B7%CF%83%CE%AF%CE%B1

[Geor21]

Εχουμε την ικανότητα ως άνθρωποι να οικειοποιουμαστε γνώσεις που απέκτησαν άλλοι πριν από μας, να τις κατανούμε πλήρως και να προχωράμε μπροστά. Επίσης μπορούμε να είμαστε επιλεκτικοί στο τι θα αποφασίσουμε να μάθουμε και τρόπο να βρούμε την ήδη έτοιμη γνώση (μεταγνώση αν δεν κάνω λάθος). Επομένως τα μονα όρια που υπάρχουν είναι τα φυσικά, ο χρόνος ζωής και η δυνατότητα επεξεργασίας και " αποθήκευσης" πληροφοριών. Ο μειωμένος χρόνος ζωής αναπληρώνεται με τη μάθηση απο γενια σε γενιά. Και η επεξεργαστική ισχύς του εγκεφάλου είναι τεράστια, αν και δε μπορεί να γίνει σύγκριση με υπολογιστες διότι δεν υπάρχει αναλογία στον τρόπο λειτουργίας. συνολικά δηλαδή ως ανθρώπινο γένος δε νομίζω να υπάρχει ανώ όριο στη γνώση παρ ότι τα όρια του καθενός είναι εμφανή και πεπερασμένα.

[Pappos]