Μη συμμόρφωση παρτίδας και επανέλεγχος σκληρυμένου σκυροδέματος

[modaristis]

Γεια σας,

Στο μάθημα Δομικά Υλικά ΙΙ του δευτέρου εξαμήνου στο ΔΠΘ, αυτή την περίοδο, εξετάζουμε την περίπτωση που αμφισβητείται η ποιότητα του σκυροδέματος ενός φορτίου ή μιας παρτίδας.

Σε ένα υποθετικό παράδειγμα, 3 πυρήνες και το φορτίο δεν είναι αποδεκτό. Κόβουμε 6 και η παρτίδα δεν είναι αποδεκτή, οπότε κόβουμε άλλους 6 ώστε να συμπληρωθεί η 12άδα. Κάνουμε τον επανέλεγχο αλλά δεν ικανοποιείται ο κανόνας αποδοχής. Από 'κει και πέρα τι κάνουμε?

 

Το βιβλίο «ΔΟΜΙΚΑ ΥΛΙΚΑ» του Αθανάσιου Χ. Τριανταφύλλου αναφέρει:

«Αν ο 3ος κανόνας αποδοχής ικανοποιείται, η παρτίδα γίνεται αποδεκτή. Διαφορετικά θεωρείται μειωμένης αντοχής, οπότε ακολουθεί λεπτομερής έλεγχος του αντίστιχου τμήματος της κατασκευής με συνδυασμό πρόσθετων πυρηνοληψιών, έμμεσων μετρήσεων αντοχής (π.χ. κρουσίμετρο, υπέρηχοι), ακριβέστερης ανάλυσης του δομικού συστήματος (πιθανόν με μειωμένα φορτία), και, αν είναι δυνατόν, δοκιμαστικών φορτίσεων. Με βάση τα ποτελέσματα των παραπάνω ελέγχων αποφασίζεται αν η κατασκευή έχει ικανοποιητική αντοψή, αν απαιτείται ενίσχυση, ή ακόμα και κατεδάφισή της».

 

Γενικά θέλω να σας ρωτήσω τι κάνουμε αν και μετά τους 12 πυρήνες η παρτίδα δεν είναι αποδεκτή. Ό,τι παραπάνω στοιχεία μπορείτε να μου δώσετε θα ήταν χρήσιμα. Και δεν αναφέρομαι μόνο εγκυκλοπαιδικά, αλλά τι γίνεται στην πράξη. Για παράδειγμα, αν συμβεί κάτι τέτοιο δε θα ήθελα να ήμουν στη θέση του μηχανικού που θα πει στον ιδιοκτήτη ότι η οικοδομή που φτιάχνει, και δεν έχει καν τελειώσει ακόμα, ότι θέλει ενίσχυση.

[AlexisPap]

Η διαπίστωση ότι μία παρτίδα δεν συμμορφώνεται με τα κριτήρια της κατηγορίας απέχει πολύ από το να κριθεί προβληματική η κατασκευή.

Τούτο διότι ο τρόπος με τον οποίον σχεδιάζουμε τις κατασκευές (σχετικά μικρό μSd και νSd, μη εξάντληση του VRd3) αφήνει σημαντικά περιθώρια αντοχής, ώστε η κατασκευή να ικανοποιεί τους συντελεστές ασφαλείας ακόμη και με χαμηλότερης ποιότητας σκυρόδεμα.

 

Έτσι, ενώ μου έχει τύχει αρκετές φορές να μην συμμορφώνεται μία παρτίδα, ουδέποτε αντιμετώπισα πρόβλημα φέρουσας ικανότητας. Συνήθως εξάλλου οι διαφορές είναι αμελητέες (πχ αποτυχία στην κατάταξη για 0,5MPa ή εξαιτίας της τυπικής απόκλισης).

 

Φυσικά κάποιος πρέπει να πει τα κακά μαντάτα στον κύριο του έργου, και αυτός που θα το κάνει είναι ο μηχανικός. Δεν χρειάζονται ντροπές, στο κάτω - κάτω δεν φταίει ο μηχανικός αν το σκυρόδεμα δεν έπιασε την κατηγορία. Όμως ο ιδιοκτήτης οφείλει να το γνωρίζει, αφενός επειδή μπορεί να θέλει την καθαίρεση του τμήματος που δέχθηκε την προβληματική παρτίδα (παρότι ο επανέλεγχος του φορέα δεν καταλήγει σε ανεπάρκεια), αφετέρου δε επειδή μπορεί να θελήσει να αξιώσει αποζημίωση από τον προμηθευτή...

 

Τέλος, υπάρχει πάντα πιθανότητα η ποιότητα του σκυροδέματος να είναι πραγματικά απογοητευτική (πχ δύο κατηγορίες κάτω). Ο επανέλεγχος του φορέα θα καταλήγει σε σημαντική ανεπάρκεια αντοχής, οπότε δεν υπάρχει άλλη (αποδεκτή) λύση από την καθαίρεση... Εξαιρετικά σπάνια περίπτωση, αλλά σε κάποιους έχει τύχει και οπωσδήποτε θα ξανασυμβεί...

 

Το θέμα δεν είναι για ντροπές, σε κάθε περίπτωση οι ενέργειες που πρέπει να γίνουν καθορίζονται κανονιστικά. Εξάλλου ο μηχανικός εν προκειμένω δεν ευθύνεται... Πολύ συνηθέστερα είναι τα προβλήματα που δημιουργούνται στον χώρο του εργοταξίου, στα οποία εμπλέκεται και ο μηχανικός: Κακή δόνηση, προσθήκη λάθος προσμείκτου (μου συνέβη να ρίξουν αντί για ρευστοποιητή... αποκολλητικό!), αστοχία ξυλοτύπου, εργατικό ατύχημα.

Δεν το λέω για να τρομάξω κανέναν, αλλά αυτά είναι εξαιρετικά συνηθισμένες καταστάσεις, και σε αυτά δεν υπάρχει κάποιος άλλος να φταίει, η ευθύνη είναι μέσα στο εργοτάξιο...

 

Βέβαια, για να επανέλθουμε στο θέμα που θέτεις, υπάρχει ένα κανονιστικό κενό:

Όταν επανελέγχεις τον φορέα, είσαι τυπικά υποχρεωμένος να υπολογίσεις βάσει της κατηγορίας στην οποία εντάσσεται η παρτίδα και όχι βάση της διαπιστωμένης fck. Πράγμα που σημαίνει ότι για 0,5MPa έλλειμμα στην αντοχή θα υπολογήσεις για μία κατηγορία κάτω, πχ από C20/25 σε C16/20... Επιπλέον, από την στιγμή που ελέγχει κάτι που έχει ήδη γίνει (και δεν μελετάς κάτι που θα γίνει) ο συντελεστής ασφαλείας του υλικού θα έπρεπε να είναι μικρότερο. Σε κάθε περίπτωση όμως δεν υπάρχει κανονιστικό "πάτημα" για κάτι τέτοιο...

[Ροδοπουλος]

Αφου συμφωνήσω με τον AlexisPap το θέμα που προκύπτει είναι να βρεθούν τα αίτια του προβλήματος. Η πρώτη κίνηση για μένα είναι να βρεθεί εαν τηρήθηκε η πιστοποιημένη σύνθεση. Αυτό είναι σχετικά εύκολο αλλα και σχετικά ακριβό. Επίσης τα καρώτα θα πρέπει να παρθούν απο σημεία που είναι λιγότερο επιρρεπή στην δόνηση (καλό είναι συγκρίνουμε όμοια πράγματα) το άλλο είναι να συγκρίνουμε με τα κυβικά που πάρθηκαν απο την βαρέλα. Θα πρέπει να γνωρίζουμε την θερμοκρασία σκυροδέτησης και την βροχόπτωση.Ολα τα παραπάνω για να μπορέσουμε να βρούμε 1 κατηγορία κάτω. Για 2 και παραπάνω τότε μιλάμε για περισσότερο νερό ή λιγότερο τσιμέντο (στατιστικά είναι το δεύτερο).

[modaristis]

Μάλιστα. Σας ευχαριστώ και τους δύο για τις απαντήσεις σας, με καλύψατε απόλυτα!