Εφαρμοστικός Νόμος :"Πωλείται επιπλωμένο" & "Μπάτε σκύλοι αλέστε..."

[GeorgeS]

zavi, θα αποφύγω τις οικονομικές αναλύσεις καθότι δεν είμαι οικονομολόγος. Ως «ένταση κεφαλαίου», εννοώ το συνολικό απόθεμα κεφαλαίου ανά αριθμό απασχολουμένων εργατών/εργαζομένων.

 

Ας ξεκινήσουμε από το πλέον βασικό όμως για να μην μπλέξουμε με οικονομικούς όρους.

 

Εγώ πιστεύω πως το εργατικό κόστος παραμένει το βασικό ζητούμενο στη προσπάθεια ανταγωνιστικότητας των παραγόμενων προϊόντων σε χώρες υπό χρεωκοπία όπως η Ελλάδα. Έτσι, αν και δέχομαι πως η γραφειοκρατία και οι διαδικασίες είναι πράγματι τροχοπέδη στη παραγωγική ανάπτυξη (με την έννοια της ανάπτυξης νέων παραγωγικών δραστηριοτήτων) τόσο αυτές όσο και η παράμετρος της τεχνολογίας (υψηλή τεχνολογία στη παραγωγή που μειώνει το κόστος) έρχονται δεύτερες (αν και εξίσου σημαντικές). Επίσης, η υψηλή τεχνολογία, η αυτοματοποίηση των διαδικασιών κλπ -που είναι ευπρόσδεκτη αφού μεγιστοποιεί το αποτέλεσμα με τη λιγότερη δυνατή κατανάλωση πόρων και πρώτων υλών (βαθμός απόδοχης, ενέργεια κλπ)- συχνά έχει κι αυτή να κάνει με περιορισμό του εργατικού κόστους, αυτή τη φορά με την αντικατάσταση του εργατικού δυναμικού από μηχανές.

 

Άρα λοιπόν, θεωρώ πως αυτό που είναι 3ο στη λίστα του ΥΠΟΙΚ βρίσκεται στη πραγματικότητα στην ίδια θέση -1ο δηλαδή- με τη γραφειοκρατία, τις διαδικασίες κλπ. Διότι ακόμα κι αν εξαλείψουμε τη γραφειοκρατία οι Ελληνικές επιχειρήσεις της Β. Ελλάδος πάλι θα φύγουν προς τη Βουλγαρία -για παράδειγμα- αφού το κόστος εργασίας είναι πολύ βασική παράμετρος. Αυτό λοιπόν επιχειρείται στην Ελλάδα με το μεσοπρόθεσμο και τις μαζικές ιδιωτικοποιήσεις (οι οποίες μοιραία θα οδηγήσουν και σε απολύσεις αργά ή γρήγορα). Επιχειρείται επι της ουσίας η δημιουργία της βασικής προϋπόθεσης που είναι το φτηνό εργατικό δυναμικό χωρίς δικαιώματα. Αυτό τουλάχιστον βλέπω εγώ να συμβαίνει.

 

Πιστεύω λοιπόν, πως το μοντέλο της ελεύθερης ανταγωνιστικότητας στη παραγωγή , μπορεί σε ένα αρχικό στάδιο να δημιουργεί μια πρόσκαιρη ευημερία, αλλά στη πορεία, αν δεν ΡΥΘΜΙΖΕΤΑΙ απο το κράτος (ένα σωστό κράτος βέβαια) απορυθμίζεται και μοιραία οδηγείται πάντοτε σε κάποια κρίση, σε ολιγοπώλεια ή καρτέλ και σε σταδιακή μείωση των μισθών.

Αυτό οφείλετε στην ίδια τη δομική φύση του συστήματος που ως στόχο έχει την υπεσυγκέντρωση πλούτου σε όποιον μπορεί όπως μπορεί.

 

Θα μου πεις και τι να γίνει ? αφού έτσι δουλεύει η παγκόσμια οικονομία. Αυτό είναι μια ρεαλιστική πράγματι διαπίστωση. Αυτή τη στιγμή ομως, λόγω όλων των λαθών που κάναμε, καλούμαστε να παίξουμε ως χώρα το ρόλο του "φτηνού εργατικού" δυναμικού στους δανειστές μας. Πουλάμε τα πάντα σε τιμή ευκαιρίας, διαλύουμε την ανάπτυξη, υποθηκεύουμε το μέλλον των παιδιών μας και ετοιμάζοστε να κινεζοποιήσουμε τη κοινωνία και τις γραμμές παραγωγής.

 

Η ανεργία επίσης είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ προκειμένου να επιτευχθεί η "ανταγωνιστικότητα" που όπως είπα ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ εστιάζεται στον φτηνό εργατικό δυναμικό. Όταν ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ να έχεις 1.000.000 ανέργους και έχεις αλλάξει την εργασιακή νομοθεσία έχεις πράγματι τις ιδανικές συνθήκες για ΦΤΗΝΟ εργατικό δυναμικό. Αυτός λοιπόν είναι ο φόβος μου. Ότι μετασχηματίζουμε την κοινωνία με καθαρά οικονομικούς όρους (και μάλιστα πολύ συγκεκριμένους) και όχι πολιτικο-οικονομικούς.

 

Η Ε.Ε. επίσης πήρε ένα λάθος δρόμο. Είχαμε έναν στρεβλό μετασχηματισμό. Δεν είχαμε τόσο μια ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΝΩΣΗ, όσο μια ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ, όπου η Γερμανία άρχισε να εκμεταλλεύεται τα δικά της πλεονεκτήματα και να διεκδικεί την "κατάληψη" της Ευρώπης. Εξ ου και ο διαχωρισμός της Ευρώπης στον "πλούσιο Βορρά" και το "φτωχό Νότο", στα PIGS κοκ.

 

Αν μπορέσεις zavi να μου πεις πως μπορούν να αποφευχθούν οι κίνδυνοι και τα φαινόμενα που περιέγραψα (σε απάντηση προς εσένα) σε αυτό το post : http://www.michanikos.gr/showpost.php?p=312464&postcount=2071 θα αναθεωρήσω τις απόψεις μου αλλ'α δυστυχώς κανένας δεν το έκανε μέχρι στιγμής. Δεν με πείθουν οι βαθυστόχαστες οικονομικές αναλύσεις που μιλάνε για την ευημερία των αριθμών. Θέλω να μου πεις τι θα γίνει με τους ανθρώπους. Πως ακριβώς θα δουλεύουμε αν εφαρμόσουμε αυτά τα μοντέλα. Άδεια θα μπορούμε να πάρουμε ? θα φεύγουμε στο 8ωρο ? θα μπορέσουμε έστω στο μέλλον να έχουμε ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ ? ο παραγώμενος πλούτος θα ισομοιράζετε ? ή όχι ? το πρωτογεννές πλεόνασμα (όταν επιτευχθεί) ή το ισοζύγιο εισαγωγών-εξαγωγών όταν βελτιωθεί πως θα εππηρεάσει ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ ?

[jkar]

Αυτό είναι το πρόβλημά μας; Αυτό εδώ:

θα το σχολιάσει επιτέλους κάποιος μετά από 6 χρόνια έστω;

Κανείς σας δεν ανησύχησε ως σήμερα; Εγώ όταν το είχα πάρει χαμπάρι τότε (κανά χρόνο ίσως αργότερα) είχα μείνει κάγκελο και όπου το έθετα σε συζητήσεις ως απάντηση έπαιρνα σιωπή! Καταλαβαίνετε ότι δεν τα λέει αυτά κάποιος "συνομωσιολόγος" σε κάποιον άλλον, αλλά η τότε πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων στον ορκιζόμενο Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας;

Το θέμα το έγραψε ο Kαρκαγιάννης στην "Κ" την 11/2/2005 με τίτλο "Aνησυχίες της κ. προέδρου της Bουλής".

Η Μπενάκη απάντησε την 13/2/2005 με το "Σύνορα, κυριαρχία και δημοκρατικά δικαιώματα στην E.E." και εξήγησε ότι εννοούσε το, υπό συζήτηση τότε, "Ευρωπαϊκό Σύνταγμα" με το οποίο πολύς κόσμος διαφωνούσε,

....ειδικά την περικοπή που αναφέρεται στις εξελίξεις στην Eυρώπη μετά τη θέση σε ισχύ της Συνταγματικής Συνθήκης....

και παρακάτω τα λέει αναλυτικά και ένα ένα,

1) Σύνορα. Δεν αναφερόμουν βεβαίως στα γεωγραφικά σύνορα μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών, που θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν για τη χωρική περιγραφή της κάθε χώρας. Aναφερόμουν στο ουσιαστικό περιεχόμενο των συνόρων, που βαθμιαία όχι μόνο περιορίζεται, αλλά μελλοντικά καταργείται πλήρως. Aνθρωποι, κεφάλαια, υπηρεσίες, ιδέες, συνήθειες διακινούνται ήδη από σήμερα ελεύθερα μεταξύ των κρατών-μελών. H ελεύθερη αυτή διακίνηση θα διέπεται πλέον από ευρωπαϊκούς νόμους που θα έχουν μεγαλύτερη δραστικότητα απ’ ό,τι οι σημερινοί εθνικοί νόμοι. Oμως η εξέλιξη αυτή επιβάλλει στο κάθε κράτος-μέλος και ιδίως στα πολιτειακά του όργανα να διαφυλάττει την πολιτιστική του ιδιαιτερότητα. Aς μην ξεχνάμε εξάλλου ότι τα εθνικά μας σύνορα διασφαλίζονται περισσότερο αφού μετατρέπονται σε εξωτερικά σύνορα της Eυρώπης.2) Eθνική κυριαρχία. Kαι μόνο αν ανατρέξει κανείς στο άρθρο 28 § 3 του Συντάγματος, με το οποίο κυρώνονται οι ευρωπαϊκές συνθήκες, θα δει ότι το Σύνταγμα ομιλεί για εκούσιους «περιορισμούς στην άσκηση της εθνικής κυριαρχίας». Aλλωστε δεν έχει πλήρως εκχωρηθεί στην Eυρωπαϊκή Eνωση η νομισματική πολιτική (η δραχμή είναι πια γλυκιά ανάμνηση), η τελωνειακή πολιτική, η εμπορική πολιτική; Σε λίγο και άλλοι τομείς που ανήκουν στα κράτη-μέλη, όπως η γεωργία, οι μεταφορές, η προστασία καταναλωτών, η ενέργεια, το περιβάλλον κ.ά. θα ρυθμίζονται από την E.E. Kαι αυτό όχι διότι θέλει κανείς να απογυμνώσει τα κράτη από τις εξουσίες τους, αλλά διότι οικειοθελώς τα κράτη και οι πολίτες αναγνωρίζουν ότι η άσκηση κάποιων εξουσιών σε κεντρικό ευρωπαϊκό επίπεδο ενδυναμώνει την Eυρώπη και ωφελεί τον κάθε Eυρωπαίο πολίτη.

3) Δικαιώματα του ανθρώπου. Στο Eυρωπαϊκό Σύνταγμα υπάρχει ενσωματωμένος ο γνωστός Xάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων που σε πολλά θέματα προστατεύει πιο αποτελεσματικά τον πολίτη απ’ ό,τι οι εσωτερικές νομοθεσίες, και επιπλέον του παρέχει προστασία και έναντι των ευρωπαϊκών οργάνων. Mοιραίο, βέβαια, είναι ότι μέσα σε ένα περιβάλλον όχι δέκα, αλλά εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων, τα δικαιώματα όχι μόνο προστατεύονται αλλά και προσβάλλονται πιο εύκολα.

Θεμιτοί οι φόβοι και οι ανησυχίες της, αλλά καμία σχέση με αυτά που υπονοούν όσοι σήμερα προβάλλουν το θέμα. Και εγώ, όπως και πολλοί άλλοι, δεν συμφωνούσα με το "Ευρωσύνταγμα", θεωρώντας ότι το τραβάμε πολύ γρήγορα και αρκετά μακρυά το έργο, και όλοι καταλαβαίνουν ότι με την συμμετοχή στην EU εκχωρούν μέρος της εθνικής κυριαρχίας, το έχουμε βάλει και στο Σύνταγμα μας άλλωστε για να μπούμε, αλλά αυτό τον δρόμο διάλεξαν οι λαοί της Ευρώπης και προς το παρόν, δεν φαίνεται να έχουν συμβεί πράγματα που να κάνουν την πλειοψηφία να αλλάζει άποψη. Ποτέ όμως δεν ξέρεις τί θα γίνει στο μέλλον.

[aithilenio]

Δεν πειράζει Γιώργο...

Θα έχετε δύο επιλογές....

Το 5% των μηχανικών θα βγάζουν άδειες για βιλάρες και το υπόλοιπο 95% για κοτέτσια....¨

Και εμείς οι Κινέζοι θα σας πληρώνουμε με πίτουρα.

Και για πειράξω λίγο και τον Ζαβι, θα σου πω ότι θα σας κάνει και καλό.....

Θα αποκτήσετε Flexibility...

Άλλοι πληρώνουν τρελά ποσά στα γυμναστήρια για αυτό.

[[email protected]]

Ξέφυγες πάλι georges.

 

Το θρεντ αφορά τις πολεοδομικές προσαρμογές με τη βία που καλείται να εφαρμόσει η αγαπημένη μας πατρίδα, το γιουνανιστάν, προκειμένου να πάρει την επόμενη δόση της, ως ευρωπρεζόνι.Αλλά ας πούμε κάποιους όρους:

 

Flexibility: ευελιξία στη νομοθεσία για τα εργασιακά δικαιώματα.Σου παρουσιάζω μία πολύ ακραία μορφή να το καταλάβεις:Είμαι εργοδότης, αλλά επειδή η αγορά έχει διάφορες απαιτήσεις από μένα, και όσο πάει γίνονται πιό ακαθόριστες, σου λέω: έλα σήμερα για 2 ώρες, έλα αύριο για 12, έλα Κυριακή βράδυ γιατί υπάρχει ανάγκη.Εσύ όχι μόνο πρέπει να έρθεις αν θες τη δουλειά σου, αλλά και να πληρωθείς με την ώρα και όχι υπερωριακά.Αντίστοιχα να τροποποιηθεί για το ΙΚΑ σου το ύψος των εισφορών, από ντούκου στάξιμο σε ωρομίσθια ασφάλιση.Δεν υπάρχει κανένας λόγος να σε πληρώνω 8ωρο για να παίζεις πασιέντζα.Το flexibility ουσιαστικά είναι η προσαρμοστικότητα του καθενός μας, αλλά και της εργατικής νομοθεσίας απέναντι στην αγορά εργασίας.Καλείσαι να είσαι ένας εργαζόμενος χαμαιλέοντας, αυτή είναι η ουσία.

 

Ανταγωνιστικότητα: να μπορείς ως εργοδότης να παράγεις ένα προϊόν σε μία τιμή που να δίνεις την ευκαιρία στον αγοραστή να διαλέξει βάσει ποιότητας με μοναδικό κριτήριο το value 4 money πλέον, ωστόσο να μπορείς να κατακτήσεις ένα άλφα μερίδιο στην αγορά.Στους κανόνες της ανταγωνιστικότητας δεν έχουν θέση ελάχιστες αμοιβές, δασμοί, ποσοστώσεις κλπκλπ.

 

Προϊόν έντασης κεφαλαίου: το προϊόν, το οποίο για να παράγεις μία επιπλέον μονάδα, απαιτείται μεγαλύτερη επένδυση σε κεφάλαιο απ' ό,τι σε εργατικό δυναμικό.

 

Προϊόν έντασης εργασίας: το προϊόν, το οποίο για να παράγεις μία επιπλέον μονάδα, απαιτείται μεγαλύτερη επένδυση σε εργασία απ' ό,τι σε κεφάλαιο.

 

EMU: απέτυχε μερικώς βάσει των στόχων που είχε θέσει

 

ευρώ: απέτυχε ως κοινό νόμισμα.

 

EU: έχει πετύχει σχεδόν ολοκληρωτικά τους στόχους της.Ορισμένα κράτη-μέλη χρειάζονται ακόμη πολύ προσπάθεια για να θεμελιώσουν τη θέση τους.

 

Γραφειοκρατία: μειώνεται ΜΟΝΟ με μείωση εργατικού δυναμικού.Αντίστροφα, για να μπορείς να απασχολείς πολύ εργατικό δυναμικό, χρειάζεσαι πολλή γραφειοκρατία.

 

Ανεργία: Είναι-όσο απάνθρωπο κ αν ακούγεται-δείκτης δημοσιονομικής εξυγίανσης.Η ανεργία εντός EMU μειώνεται ΜΟΝΟ με αυξητική δημοσιονομική πολιτική, ενέργεια η οποία αντιβαίνει ΠΛΗΡΩΣ στις οδηγίες που έχουμε πάρει αυτούς τους καιρούς.Επίσης, είναι εξαιρετικά δύσκολο με ένα μόνο όπλο να μπορείς να ελέγξεις την ανεργία, όταν σου λείπει η δυνατότητα νομισματικής πολιτικής.Απαιτείται τόση ανεργία, όση έχει ώς αποτέλεσμα το ΑΕΠ σου να μπορεί να αιτιολογήσει τους μισθούς της αγοράς, και το αντίστροφο, τόση ώστε οι μισθοί της αγοράς να αιτιολογούν το ΑΕΠ!!!!

 

(παρένθεση: ένας από τους τρόπους να μειωθεί η ανεργία είναι να αυξηθεί το ΑΕΠ, ένας από τους τρόπους να αυξηθεί το ΑΕΠ είναι να αυξηθεί το fdi.Αυτό άφησε ώς έργο του ο Παπακωνσταντίνου, ένας από τους λίγους ΥπΟικ που ήξερε τί του γίνεται, αλλά έπεσε στη δίνη: πώς να αυξήσω το fdi, όταν για να το αυξήσω πρέπει να κόψω τη γραφειοκρατία, την οποία για να την κόψω πρέπει να απολύσω κόσμο, άρα δεν καταφέρνω τίποτα κατά βάση για την ανεργία?:lol: ΑΥΤΗ Η ΧΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΠΛΑΚΑΣ, ΑΣΤΕΙΑΤΟΡΙΟ ''Η ΕΛΛΑΣ'')

 

Βαθμίδες πολεοδομικού σχεδιασμού:

Πρωτογενής Βαθμίδα: Εθνικό Χωροταξικό

Δευτερογενής: Ρυθμιστικά Σχέδια

Τριτογενής: Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια (ΓΠΣ)

Τεταρτογενής: Σχέδια Πόλης

 

Βάσει αυτού και απουσίας Χωροταξικού, μπορείτε όλοι να βγάλετε τα συμπεράσματά σας πού ακριβώς πατάνε οι βαθμίδες 2,3,4 του πολεοδομικού σχεδιασμού στη χώρα.

 

Δαγκωτό εφαρμοστικό ψηφίζω εγώ λοιπόν.

 

edit: τώρα georges ήρθε η ώρα μου να σε τρελάνω:

 

Άκου ένα ''τρελό'' σενάριο: ξεκινάνε μαζικές απολύσεις στο δημόσιο, όχι όλες μαζεμένες, αλλά σταδιακά.Συγκρίνουμε τους δείκτες απορρόφησης fdi κάθε φορά που απολύουμε κόσμο.Διότι όταν απολύεις κόσμο, μειώνεται η γραφειοκρατία, άρα και η διαφθορά (πανε πακέτο), άρα απολύσεις= αύξηση fdi= αύξηση ΑΕΠ= μείωση κλάσματος χρέους.Βρίσκουμε το βέλτιστο σημείο όπου ο αριθμός των ΔΥ μας δίνει το βέλτιστο value 4 money του ΑΕΠ.Μην τους κλαις τους απολυμένους, θα βρουν απασχόληση στις ξένες επενδύσεις, αυτό σημαίνει fdi άλλωστε.Εξυγιαίνεις τη χώρα ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ.Βέβαια, αυτό σημαίνει ότι πλέον ο πολίτης ψηφίζει βάσει συνείδησης (αφού απολύθηκε), και αυτό δεν είναι και πολύ καλό για κάποιους.

[vmantas]

Ελπίζω να μην σε πειράζει να απαντήσω και εγώ georges, ε;

 

Δεν θεωρώ κανένα από αυτούς που σχεδιάζουν και αποφασίζουν, όσο ανίκανους και αν τους έχω, ότι έχει στο μυαλό του να κάνει την Ελλάδα μια χώρα φθηνού εργατικού κόστους. Τέτοια πολιτική δεν έχει καμία τύχη, δεν υπάρχει περίπτωση να πιάσεις τα νούμερα της βουλγαρίας ή της κίνας...ή για να είμαι πιο ακριβής υπάρχει μόνο μία τέτοια περίπτωση να γυρίσουμε στην αγαπημένη μας δραχμούλα, τότε ναι, και όπως έγραψα κάπου αλλού η Ελλάδα θα είναι το 2021 η ευρωπαϊκή επαρχία της Κινέζικης αυτοκρατορίας.

 

Αυτό που είναι ζητούμενο όσο αφορά το εργατικό είναι η ευελιξία η οποία λείπει προκειμένου να μπορεί μια εταιρεία να μπορεί να λειτουργήσει ανταγωνιστικά. Τι σημαίνει αυτό με απλά λόγια. Δούλευα σε εργοστάσιο που παρήγαγε ηλεκτρικά ψυγεία. Τα ψυγεία παρουσιάζουν μια εποχικότητα στη ζήτησης τους, είτε το πιστεύετε είτε όχι. Με το κλασσικό καθεστώς εργασίας έπρεπε να απασχολούσες τέτοιο αριθμό εργατών ώστε την εποχή της φουλ παραγωγής να μπορείς να παράγεις αλλά την εποχή που οι ανάγκες έπεφταν, αναγκαζόσουν πάλι να τους έχεις σε φουλ ωράριο και να υποαπασχολούνται. Κάποια στιγμή προσπάθησε να λύσει το θέμα η εταιρεία χρησιμοποιώντας περισσότερους συμβασιούχους με 6μηνα, 3μηνα, αυτό όμως είχε επίπτωση μεγάλη στην ποιότητα, στο κόστος εκπαίδευσης, διαχείρισης, οι εργαζόμενοι αυτής της κατηγορίας ήταν γενικά στα π@π@ρια τους όποτε θέλαν δεν έρχονταν, γιατί ούτε καλά λεφτά έπαιρναν ούτε μέλλον έβλεπαν. Τότε, οι γερμανοί που ήταν τα αφεντικά, είπαν γιατί δεν κάνετε και εσείς ότι κάνουμε στη γερμανία, ελαστικό ωράριο. Κάποια στιγμή κάπου εκεί στο 2005, δεν θυμάμαι ακριβώς, ψηφίστηκε ένας νόμος που επέτρεπε το ελαστικό ωράριο μόνο με τη σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων. Και άρχισε θυμάμαι τότε μια καμπάνια ολόκληρη να πειστούν οι εργαζομένοι, με παρουσιάσεις και σε μας τα στελέχη (εμείς ούτως ή άλλως δεν είχαμε ωράριο αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα) μέχρι και το θυρωρό που λέμε. Ευτυχώς τότε οι εργαζόμενοι το δεχτήκαν και γιατί εμπιστεύονταν την εταιρεία και γιατί καταλάβαιναν τι επίπτωση έχει αυτό στο τελικό κόστος, στις πωλήσεις, στην παραγωγή και τελικά στη ίδια τους την εργασία. Και όντως το σύστημα δούλεψε και δεν θυμάμαι κανένα παραπονούμενο. Αν δεν ξέρετε τι ακριβώς σημαίνει ελαστικό ωράριο να σας το εξηγήσω.

Βέβαια παρέμεναν άλλα προβλήματα, όπως όταν για παράδειγμα έχεις ένα εργαζόμενο 25 χρόνια στο εργοστάσιο, αν για κάποιο λόγο αυτός στραβώσει και αρχίσει τις κοπάνες, ή τα δεν μπορώ και δεν θέλω και τη λούφα, τότε άντε να τον διώξεις. Και άλλα πολλά, μπορώ να γράφω σελίδες.

Συνηθίζουμε να τα κυττάμε όλα καχύποπτα και δεν βλέπουμε ποτέ την πραγματικότητα που κρύβεται πίσω από κάθε κίνηση και ότι ντε και καλά όλοι οι επιχειρηματίες σκοπό έχουν να μεγιστοποιήσουν το κέρδος τους, αυτό και αν είναι η πλέον εσφαλμένη αντίληψη που μας έρχεται 200 χρόνια πίσω από το Μαρξ και τις πρώτες καπιταλιστικές κοινωνίες. Αυτό για μένα είναι το μέγα λάθος των σωματείων γιατί πορωμένοι πίσω από μια κομματική κυρίως αντικαπιταλιστική αντίληψη δεν κάθονται να συζητήσουν και στο τέλος με τη στάση του δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζομένων. Γιατί αν κάτσει στο ίδιο τραπέζι θα δει ότι στα 10 που πάει να περάσει ο εργοδότης και τα 3 που στα οποία πράγματι πρέπει να αντισταθεί και τα χάνει και αυτά τελικά. Αλλα και αυτό είναι άλλη κουβέντα.

 

Λοιπόν, τι λέγαμε; Οτι αυτό που χρειαζόταν στην Ελλάδα για να μπορεί να παραμείνει ανταγωνιστική μια εταιρεία είναι μια ελαστικότερη μορφή εργασιακών σχέσεων. Ειλικρινά δεν τα έχω μελετήσει όλα σε βάθος, αλλά από την εμπειρία μου και από άλλες χώρες τα περισσότερα που άκουσα ήταν προς την κατεύθυνση εξομείωσης με ότι συμβαίνει αλλού, ώστε να μην υπάρχουν δομικά πλεονεκτήματα. Τώρα αν το ΠΑΜΕ και η κ.Παπαρήγα θέλει να κρατήσουμε εδώ θερμοπύλες και να μην ακολουθήσουμε είναι μια απόφαση που καταρχήν δεν την έχουμε πάρει ακόμη και θα πρέπει να καταλαβαίνει ότι η συνταγή της έχει νόημα όταν εφαρμοστεί στο σύνολο της. Οσο αυτό δεν γίνεται έχω την εντύπωση ότι θα εξυπηρετούσε καλύτερα τον εργαζόμενο αν έβαζε μπροστά το δίκιο του εργάτη και την ανατροπή του καπιταλισμού σε δεύτερη θέση.

 

Οι διατάξεις για χαμηλούς εισαγωγικούς μισθούς για τους νέους προκύπτουν ως μέτρο καταπολέμησης της ανεργίας, στους νέους είναι 40%, αυτό όποιος δεν θέλει να το δει ή βλέπει άλλα φαντάσματα από πίσω, δεν έχω κάτι άλλο να πω.

 

Δανεισμό φθηνού εργατικού δυναμικού κάναμε 50 χρόνια πριν, δες εδώ το 1ο επεισόδιο και αναζήτησε το 2ο μόνος σου. Τότε η απόφαση ήταν να μην φτιάξουν εδώ οι γερμανοί εργοστάσια αλλά να στείλουμε εκεί τους εργάτες. Οι λόγοι πολλοί, πιο πιθανός κατ' εμέ τα απομεινάρια του εμφυλίου και η επάρατη δεξιά, στην αρχή κάνανε ρουσφέτια για να φεύγουν μόνο όσοι είχαν πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων μέχρι που αντιλήφθηκαν ότι θα τους μείνουν εδώ όλοι οι αριστεροί και αλλάξανε ρότα...αλλά ήρθε και ο παπαδόπουλος μετά και απόγινε η κατάσταση τους. Επίσης είναι καταγεγραμμένο ότι ο Καραμανλής τότε αντάλλαξε τα τρένα με τους μετανάστες με τον Μάρτενς και τη μη διεκδίκηση πολεμικών αποζημιώσεων, αναζήτησε σχετική εκπομπή του Βαξεβάνη στο κουτί της πανδώρας.

 

Θα πρέπει να ξέρεις ότι ο επιχειρηματίας υπό συνθήκες ανταγωνισμού δουλεύει με ποσοστό κέρδους. Βάζει κάτω πόσο του κοστίζει και πάνω σε αυτό βάσει ένα ποσοστό (%) και όχι ένα απόλυτο νούμερο και βγάζει την τιμή διάθεσης του προιόντος. Αν το % γίνει πολύ χαμηλό δεν επενδύει, αν το % γίνει πολύ υψηλό βγαίνει εκτός αγοράς λόγω ασύμφορης πρότασης προς τον πελάτη. Αλλά εκτός αγοράς βγαίνει και όταν το κόστος του είναι τόσο ψηλό που ακόμη και με το μικρότερο δυνατό % κέρδους, που να αξίζει να ασχοληθεί, τον βγάζει εκτός αγοράς ως ακριβότερο. Οταν το μεγαλύτερο ποσοστό από το κόστος αφορά εργατικό κόστος, τότε μιλάμε για επενδύσεις εντάσεως εργασίας. Γενικά πρόκειται είτε για χαμηλής τεχνολογίας προιόντα (αγροτικά, πλαστικά, οικοδομή) είτε για παροχή υπηρεσιών (τεχνικό γραφείο μελετητών ή συμβούλων). Οταν το εργατικό είναι μικρό κομμάτι του κόστους τότε μιλάμε για επενδύσεις εντάσεως κεφαλαίου, που συνήθως συνοδεύονται και απο μεγάλα κεφάλαια σε απόλυτα νούμερα, π.χ. ένα διυλιστήριο, καράβια, εργοστάσια ημιαγωγών κλπ Οπότε όταν λες μια εταιρεία έβγαλε 44000 ευρώ ανά εργαζόμενο αν δεν προσδιορίσεις τι εργαζόμενους είχε και πόσο της κοστίζουν έχεις κάνει μισή δουλειά, μπορεί κάλιστα να μπαίνει και μέσα, εκτός αν απλά νομίζεις ότι μια εταιρεία που έχει ένα θερμοκήπιο και βγάζει καρπούζια και πληρώνει πακιστανούς με κάτω απο 10000 το χρόνο ότι βγάζει 44000 ανά εργάτη, μάλλον κάπου λάθος κάνεις.

[ted78]

zavi, η εμμονή σου στη νομιμότητα είναι απολαυστική!!!

 

Θέλεις να μας πεις δηλαδή ότι οι μεγάλοι επενδυτές κεφαλαίου εμποδίζονται από το χαώδες νομοθετικό πλαίσιο και τη γραφειοκρατία!!!

 

Λες και δεν ξέρεις τί έγινε με το Mall στο Μαρούσι για παράδειγμα.

 

Οι νόμοι είναι για τους πολλούς και μικρούς, για τους άλλους προσαρμόζονται ανάλογα με τα γούστα τους.

[Periklis]

Οι νόμοι είναι για τους πολλούς και μικρούς, για τους άλλους προσαρμόζονται ανάλογα με τα γούστα τους.

 

Αν δεχτούμε αυτή τη λογική φίλε μου, έχουμε δύο επιλογές.

 

Α) Γινόμαστε Μεγάλοι.

 

ή

 

Β) Προσαρμοζόμαστε στην υπάρχουσα νομιμότητα (ή "νομιμότητα"), μέχρι ν' αλλάξει.

 

Οτιδήποτε άλλο πέραν αυτών (σύμφωνα με την πιο πάνω λογική) είναι απλά λόγια του αέρα. Εκτός και αν αλλάξουμε "πίστα" και αναζητήσουμε καλύτερο περιβάλλον αλλού...

[Faethon11]

Αν δεν κάνω λάθος ο Έλληνας τόσα χρόνια αυτό έκανε. Προσαρμόστηκε στην "νομιμότητα" της μίζας και της ρεμούλας. Και έφτασε εδώ που έφτασε.

Θα μπορούσε όμως να γίνει μεγάλος;

[ted78]

Periklis, δεν είναι λογική ή άποψη ή γνώμη. Είναι ιστορική αλήθεια. Οι μεγάλοι επενδυτές κεφαλαίου έχουν τη δύναμη να παρακάμπτουν νόμους και γραφειοκρατία ή να επιβάλλουν νόμους, ανάλογα με τα συμφέροντά τους.

Ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας αναγκαστικά ακολουθεί τη "νομιμότητα", με τα διάφορα δωράκια του βέβαια στους αρμοδίους, για μικροπαρατυπίες.

Τώρα, αν μπορείς να γίνεις Μεγάλος ή όχι είναι άλλο ζήτημα.

Πάντως φίλε μου δεν υπάρχει ούτε δικαιοσύνη, ούτε νομιμότητα και ούτε είναι και επιθυμητό να υπάρξει γιατί μερικοί είναι πιο ίσοι από τους υπόλοιπους.

Ψάξτε να βρείτε FDI μέσα σε πλαίσιο νομιμότητας και δικαιοσύνης!

[Ροδοπουλος]

Το μήνυμα για την Βουλγαρική εταιρία ξηράς δόμησης είναι αληθινό και ήδη έχει πάρει κωδικούς εφορίας. Τώρα δεν πιστεύω οτι θα την αφήσουμε να μονοπωλήσει την αγορά. Υπάρχει ανταγωνισμός. Το να έχεις τράπεζα είναι δυνατό χαρτί αλλά θα πληρώσεις 6% προμήθεια. Η αγορά βέβαια στην Ελλάδα θα είναι μικρή οπότε προσωπικά δεν βλέπω μεγάλους τζίρους, θα πάει για ένα 11% κέρδος στην καλύτερη. Για να υποστηρίξει τέτοιο σχέδιο θα χρειαστεί 3-4 εκ σε ρευστότητα ετησίως. Αρα βγάλε και ένα 5% που χάνει απο τόκους, του μένει ένα 6%. Βγάλε και φόρους πάει για ένα 3%. Θα τζιράρει με λιγα λόγια 4εκ για να βγάλει 120000Ε.

 

Βασίλη συμφωνώ οτι και στον ιδιωτικό τομέα τα συνδικάτα θέλουν να τον μετατρέψουν σε δημόσιο αλλα μην ξεχνάς οτι πολλές ξένες εταιρίες έχουν την λογική της αρπαχτής, ή το να πάρουμε μερίδιο της αγοράς για να χτυπήσουμε αλλού ή να μπορέσουμε να βγάλουμε αριθμούς και στόχους. Ειδικότερα οι εισηγμένες έχουν μοντέλα ανάπτυξης που δεν έιναι πραγματικά διότι κοιτάνε εκθετικές αυξήσεις κερδών.