Όταν η αρχιτεκτονική βρίσκει λύση

[Didonis]

Που τις βάζουν αυτές???????????

 

Σε κτίρια στο κέντρο του Τόκιο πχ. Πας πληρώνεις για δυο, τρεις ώρες ύπνο και μετά ή πας στη δουλεία σου ή συνεχίζεις κάτι άλλο που έκανες.

 

Η αναγκαιότητα δημιουργεί το πρόβλημα το οποίο η όποια αρχιτεκτονική λύση θα προσπαθήσει να επιλύσει.

 

Πχ η σκάλα στην αρχική φωτογραφία είναι σκάλα κινδύνου για εξωτερικούς εξώστες.

Το βασικό ζητούμενο να λυθεί στην σκάλα εκείνη ήταν ο περαστικός να μη μπορεί να ανέβει αλλά ο κάτοικος αν δεν υπάρχουν οι απαιτούμενες αποστάσεις παθητικής πυροπροστασίας να μπορεί να κατέβει.

 

Άρα με βάση αυτό το κριτήριο πρέπει να δούμε την χρησιμότητα και αποτελεσματικότητα του σχεδιασμού της και όχι ως κεντρικό κλιμακοστάσιο.

[zografos_k]

Google ''nakagin capsule hotel''

[ss_sk]

Σε κτίρια στο κέντρο του Τόκιο πχ. Πας πληρώνεις για δυο, τρεις ώρες ύπνο και μετά ή πας στη δουλεία σου ή συνεχίζεις κάτι άλλο που έκανες

 

Μόνο ύπνο? Σε πρόσφατο ντοκυμαντέρ είδα το χειρότερο: ξενοδοχειάκια για παντρεμένα (μην το ψάξουμε παραπάνω) ζευγάρια διότι είναι τόσες οι ώρες εργασίας και οι χρόνοι μετακίνησης που τα κακόμοιρα τα ζεύγη όταν επιστρέφουν το βράδυ στο σπίτι το μόνο πράγμα που σκέφτονται είναι "ένα ζεστό μπανάκι και νάνι".

 

Πάντως είναι χαρακτηριστικό ότι υπάρχουν κοινωνίες με εξαιρετικά διαφορετική αντίληψη για τα "ελάχιστα μεγέθη" - οι Γιαπωνέζοι κατά πρώτον αλλά και οι Εγγλέζοι (βλέπεις τα σπίτια τους σε κάτι εκπομπές του Σκάι και φρίττεις!).

[Didonis]

.... υπάρχουν κοινωνίες με εξαιρετικά διαφορετική αντίληψη για τα "ελάχιστα μεγέθη" - οι Γιαπωνέζοι κατά πρώτον αλλά και οι Εγγλέζοι (βλέπεις τα σπίτια τους σε κάτι εκπομπές του Σκάι και φρίττεις!).

 

Αν πας να εφαρμόσεις το Modulor του Le Corbusier για τους Γιαπωνέζους, θα πρέπει να φροντίσεις να αλλάξεις τις ανθρωποδιαστάσεις για να βγούν νέες αρμονικές σχέσεις και κανόνες.

 

< >

 

Για τους Άγγλους τους έμεινε κουσούρι από την Βιομηχανική επανάσταση και τις ειδικές εργατικές οικίες εκείνο ο διάστημα ...

 

Κατά τα αλλα μια χαρά ιδέα είναι δωματιάκια κουτιά για λίγες ώρες και σε διοικητικά κέντρα πολεων κοντά...

πολλοί υπάλληλοι θα ξεδίνουν δημιουργικά που και που

[myri]

Βέβαια...υπάρχουν και κάποιοι "

".

σπατάλη χώρου βρε παιδί μου, το ταβάνι άδειο είναι ... θα μπορύσε να έχει και 2 παταράκια μέσα

 

πάντως έχει και τα πλεονεκτήματά του: δεν έχεις χώρο για τίποτα το περιττό

[architect_duth]

Όπως επίσης δεν έχει ράφια στους άδειους τοίχους... Αλλά όλα τα λεφτά είναι που έχει τα πιάτα, ποτήρια, κτλ ακριβώς πάνω από τα παπούτσια του... και ΟΛΑ αυτά μέσα στην ντουλάπα του!!!

[stayros]

πάντως έχει και τα πλεονεκτήματά του: δεν έχεις χώρο για τίποτα το περιττό

 

Θύμησε μου να σου γνωρίσω μία πρώην μου. Θα το είχε κάνει τσίρκο του ΙΚΕΑ σε μία βδομάδα...

[dkyr]

Μόνο ύπνο? Σε πρόσφατο ντοκυμαντέρ είδα το χειρότερο: ξενοδοχειάκια για παντρεμένα (μην το ψάξουμε παραπάνω) ζευγάρια διότι είναι τόσες οι ώρες εργασίας και οι χρόνοι μετακίνησης που τα κακόμοιρα τα ζεύγη όταν επιστρέφουν το βράδυ στο σπίτι το μόνο πράγμα που σκέφτονται είναι "ένα ζεστό μπανάκι και νάνι".

 

Πάντως είναι χαρακτηριστικό ότι υπάρχουν κοινωνίες με εξαιρετικά διαφορετική αντίληψη για τα "ελάχιστα μεγέθη" - οι Γιαπωνέζοι κατά πρώτον αλλά και οι Εγγλέζοι (βλέπεις τα σπίτια τους σε κάτι εκπομπές του Σκάι και φρίττεις!).

 

Το ντοκυμαντερ ελεγε πολλα ενδιαφεροντα - μεσο εμβαδο διαμερισματος στο Τόκιο 18 τμ, οποτε με παιδια και καποιες φορες παπουδες μεσα σε ενα διαμερισμα αντε 30 - 35 τμ (καθοτι οικογενεια ας θεωρησουμε οτι ειναι παραπανω απο το μεσο ορο) πως να "αναπαραχθεις" με το ετερο ημισυ? Σε ξενοδοχεια μικρης παραμονης http://www.michanikos.gr/images/smilies/icon_smile.gif