Πεπερασμένα

[sundance]

[Pappos]

Ανάλογα την μελέτη. Δεν χρειάζεται πάντα πεπερασμένα. Όποτε χρειάζεται φυσικά με πεπερασμένα.

[nik]

Τα επιφανειακά είναι υποχρεωτικά κατά τη γνώμη μου αν κάνουμε κοιτόστρωση.Εάν επιλύουμε κοιτόστρωση χωρις επιφανειακά πιστεύω οτι υπερδιαστασιολογούμε.

[acnt]

Πιστεύω πως θα έπρεπε να υπάρχουν πεπερασμένα σε όλα τα προγράμματα. Εγώ δεν χρησιμοποιώ καθότι δεν έχει το πρόγραμμα...

[avgoust]

Tα ίδια με acnt κι εγώ.

[savvas.p]

Θα συμφωνήσω με τον Pappos και τον nik. Όποτε χρειάζεται (κοιτόστρωση, δεξαμενές). Για όσους δεν έχει το πρόγραμμα πεπερασμένα πως αντιμετωπίζετε τις δεξαμενές?

[Pappos]

Οι δεξαμενές είναι ένα κιβώτιο που προσομειώνεται με πεπερασμένα επιφανειακά στοιχεία. Στην ουσία είναι πλάκες αλλά σε μορφή κιβωτίου. Αυτό σημαίνει οτι υπάρχουν δεσμεύσεις στους κόμβους εντός και εκτός του επιπέδου. Άρα αν θέλεις να τις λύσεις σαν πλάκες πρέπει να δεσμεύσεις όλους τους ακραίους κόμβους. Δεν έχει νόημα να λυθεί σαν τοίχος αντιστήριξης γιατί εκεί έχεις λειτουργία προβόλου και το άνω μέρος είναι ελεύθερο, κάτι τι οποίο σεν ισχύει στις δεξαμενές. Ακόμα και αν η δεξαμενή είναι στο επάνω μέρος ανοιχτή πάλι έχει δεσμεύσεις γιατί είναι σημεία ένωσης με τις άλλες πλευρές και δεν είναι ελεύθερες. Στην ουσία λοιπόν είναι μια πλάκα που δέχεται φορία υδροστατικής πίεσης και επίχωσης αλλά με τις παραπάνω παραδοχές.

[gnikol]

Συνήθως τα πεπερασμένα στοιχεία χρειάζονται οταν ο φορέας ξεφεύγει απο την κλασσική διάταξη (πλάκες, δοκοί υποστηλώματα, πεδιλοδοκοί κλπ). Π.χ. δεξαμενές, κοιτόστρωση, μυκητοειδείς πλάκες, κτίρια με περισσότερα απο ένα υπόγεια, υπόγειες κατασκευές, ελικοειδείς ράμπες, πλακογέφυρες, κελύφη κλπ. Αν το πρόγραμμα δέν έχει επιφανειακά πεπερασμένα, σε πολλές απο τις παραπάνω περιπτώσεις η λειτουργία του επιφανειακού φορέα μπορεί να προσομοιωθεί με εσχάρα γραμμικών στοιχείων μοιράζοντας το ίδιο βάρος στις δύο διευθύνσεις. Βέβαια με τα πεπερασμένα μπορεί κανείς να έχει πιό αξιόπιστα αποτελέσματα, κρύβουν όμως πολλές παγίδες. Για παράδειγμα, σε αντίθεση με τα γραμμικά στοιχεία οπου το τοπικό μητρώο δυσκαμψίας τους είναι προσδιορισμένο, στα επιφανειακά το τοπικό μητρώο καταστρώνεται με συναρτήσεις παρεμβολής και η ορθότητα των αποτελεσμάτων εξαρτάται απο το είδος των στοιχείων, τη διάταξή τους στον φορέα, τον τρόπο συνδεσμολογίας, την αναλογία των πλευρών και τις εσωτερικές γωνίες. Εχω δεί σε διαφημίσεις στατικών προγραμμάτων που έχουν εισάγει πεπερασμένα, η αυτόματη μοντελοποίηση να παράγει στοιχεία με την μία εσωτερική γωνία να πλησιάζει τις 180 μοίρες ή λόγο πλευρών 10:1. Αυτά τα στοιχεία θα βγάλουν λανθασμένα αποτελέσματα. Ακόμη και στην περίπτωση ομως που ο μηχανικός έχει τον πλήρη έλεγχο των στοιχείων και μπορεί να κάνει ολες τις απαραίτητες διορθώσεις στην αυτόματη μοντελοποίηση, επειδή τις πιό πολλές φορές το μοντέλο είναι πιό πολύπλοκο, είναι εύκολο να εισαχθούν λάθη τα οποία θα σου δώσουν ένα σωρό εικόνες με ωραία χρώματα που μας εντυπωσιάζουν όλους, αλλα τα αποτελέσματα να είναι λανθασμένα. Είναι καλό παράλληλα με τα πεπερασμένα να γίνεται και ενας χοντρικός υπολογισμός με ενα απλούστερο μοντέλο ή με το χέρι.