Κύρια και μοναδική κατοικία

[sagiasd]

To διαμέρισμα Υ πρέπει να είναι και κύρια κατοικία του. Μοναδική είναι, ακόμα και αν είχε ψιλή κυριότητα σε διαμέρισμα 200 μ2, αφού η ψιλή κυριότητα δεν του δίνει το δικαίωμα οίκησης.

 

Για τον επικαρπωτή το Ω είναι μοναδική κατοικία του, εφόσον δεν έχει άλλη ιδιοκτησία, πρέπει και για αυτόν ωστόσο να είναι κύρια.

 

Κύρια ονομάζουμε την κατοικία διαμονής μας, τη δηλωμένη στο Ε1.

 

edit: Γνώμη μου...

Edited Φεβρουάριος 8 , 2012 by sagiasd

[ΚΑΝΑ]

γνώμη μου

(πάλι θα ζαλιστείς)

 

και τα δύο τα ρυθμίζει ο Α ως "άλλη κατοικία"

(ο επικαρπωτής δεν έχει καμιά δουλειά)

[sagiasd]

ΚΑΝΑ

ο Α για το Υ, γιατί άλλη κατοικία;

 

για το Ω και τον επικαρπωτή και αν αυτός θεωρείται συγκύριος ή όχι θα δηλώσω ημιμάθεια. Όσες φορές το αντιμετώπισα, εντωμεταξύ, ο επικαρπωτής είχε πάντα και άλλη κατοικία οπότε δεν το σκάλισα παραπάνω. Ωστόσο πάντα αναγράφω και τους δύο (ψιλό κι επικαρπωτή) στη δήλωση με 50 - 50.

Υπάρχει και η σχετική (κουφή) ερωτ/ση που αναφέρει την κύρια και μοναδική κατοικία για τον επικαρπωτή. Γιατί να αναφερθεί αυτό αν ο επικαρπωτής δε μπορεί να κάνει τη δήλωση...;

[ΚΑΝΑ]

ΚΑΝΑ

ο Α για το Υ, γιατί άλλη κατοικία;

 

για το Ω και τον επικαρπωτή και αν αυτός θεωρείται συγκύριος ή όχι θα δηλώσω ημιμάθεια. Όσες φορές το αντιμετώπισα, εντωμεταξύ, ο επικαρπωτής είχε πάντα και άλλη κατοικία οπότε δεν το σκάλισα παραπάνω. Ωστόσο πάντα αναγράφω και τους δύο (ψιλό κι επικαρπωτή) στη δήλωση με 50 - 50.

Υπάρχει και η σχετική (κουφή) ερωτ/ση που αναφέρει την κύρια και μοναδική κατοικία για τον επικαρπωτή. Γιατί να αναφερθεί αυτό αν ο επικαρπωτής δε μπορεί να κάνει τη δήλωση...;

το έχω αναφέρει συνάδελφε πολλές φορές

 

τη δήλωση την κάνει ο κύριος ή ο φερόμενος κύριος

 

εδώ ο Α έχει και άλλη κατοικία (δεν μας ενδιαφέρουν τ.μ της άλλης, γιατί έχοντας άλλη δεν είναι η "μοναδική")

ο νόμος όμως αναφέρεται σε "κύρια και μοναδική"

 

στην ε/α απαντάται: "οτι για τον επικαρπωτή λαμβάνεται ως κύρια κατοικία" και επομένως για τον κύριο ως "άλλη"

o επικαρπωτής όμως δεν έχει το δικαίωμα να το δηλώσει

το δικαίωμα αυτό το έχει μόνο ο κύριος (που σε οδηγεί ξανά εδώ: στην ε/α απαντάται: "οτι για τον επικαρπωτή λαμβάνεται ως κύρια κατοικία" και επομένως για τον κύριο ως "άλλη" )

 

υ.γ δηλ φαύλος κύκλος

(να μην το διαβάσει πολλές φορές ο ζαλισμένος συνάδελφος -θα ξαναζαλιστεί)

Edited Φεβρουάριος 8 , 2012 by ΚΑΝΑ

[sagiasd]

Όλοι την έχουμε τη ζαλάδα μας

 

Για το διαμέρισμα Υ: πιστεύω ότι το δηλώνει ο Α ως μοναδική, αφού 1) το Ω και μικρότερο των 70 μ2 είναι και 2) σημαντικότερο, δεν έχει πλήρη κυριότητα, επικαρπία, δικαίωμα οίκησης στο Ω. Αυτές τις προϋποθέσεις αναφέρει στο 4014.

 

Για τον επικαρπωτή > στο νόμο αναφέρει "φερόμενος ιδιοκτήτης". Είχα ρωτήσει μία συμβ/φο και είχα πάρει την απάντηση: κανένας εκ των ψιλού - επικαρπωτή δεν είναι ιδιοκτήτης, δε θα αλλάξουμε τους συμβ/κους όρους τώρα... Μπορεί να είπε και μ@λ...α, όπως είπα δεν το ξανάψαξα.

Σε άλλο σημείο που μας ενδιαφέρει, εκεί που λέει ότι σε περίπτωση συγκυριότητας... για οποιονδήποτε από τους συγκύριους πληροί τις σχετικές προϋποθέσεις, ενώ λίγο πιο κάτω υπολοίπων συνιδιοκτητών.

Στο 3843 που ήταν σαφέστερο με τη χρήση μόνο του όρου κύριος, βγήκε διευκρίνιση με εγκύκλιο. Εδώ που έχει γίνει και γι αυτό το ζήτημα αχταρμάς δεν έχουμε τίποτα επίσημο. Μόνο αυτήν την ερωτ/ση που η απάντηση δεν εξυπηρετείται από την ερμηνεία που έδωσες.

Η θέση σου είναι, αν κατάλαβα, ότι ο ψιλός κύριος είναι κύριος του ακινήτου, ο επικαρπωτής όχι. Για αυτό και ο επικαρπωτής δε μπορεί να το δηλώσει. Εγώ αναρωτιέμαι, ο ψιλός μπορεί να το δηλώσει; Οχι χωρίς την άδεια του επικαρπωτή! Και αυτό γιατί ψιλός και επικαρπωτής είναι ουσιαστικά "συνιδιοκτήτες" της ιδιοκτησίας με διαφορετικά δικαιώματα ο καθένας, ένα συμβ/κό τέχνασμα για να εξυπηρετήσει το σκοπό που γνωρίζουμε. Γιατί λοιπόν ο επικαρπωτής να μη δηλώσει φερόμενος ιδιοκτήτης;

Ο φαύλος κύκλος που ανέφερες ουσιαστικά καταλήγει για δύο γέρους γονείς που έχουν κάνει γονική παροχή στο παιδί τους, το οποίο φιλοξενούν και κανένας δεν κατέχει τίποτα άλλο, είναι δηλαδή πραγματικά και για τους δύο μοναδική κατοικία τους, να μη μπορεί να το δηλώσουν έτσι. Δε μου μοιάζει πολύ λογικό...

[KiriakosCE]

Όντως ο Α για ποιό λόγο άλλη κατοικία? Αφού το Ω είναι κάτω των 70μ2!?

 

KANA: στην θ3 αναφέρει: "Κύρια και μοναδική κατοικία θεωρείται για αυτόν που έχει την επικαρπία." Στην ερωταπάντηση αυτή πρέπει να κάνουν κάποια παραδοχή!! (την οποία δε μας αποκαλύπτουν και δεν είναι η πρώτη φορά και δυστυχώς ούτε και η τελευταία...)

 

Με τι βεβαιώτητα για τον επικαρπωτή είναι κύρια και μοναδική? Γιατί ο Ψιλός κύριος να μην διαμένει στο Ω (που έχει την ψιλή κυριότητα) και ο επικαρπωτής να μένει κάπου αλλού? Ποιός το αποκλείει αυτό? Σε αυτή την περίπτωση ο ψιλός κύριος δεν έχει κύρια και μοναδική κατοικία (έστω αν δεν έχει άλλη ιδιοκτησία ή κυριότητα?)?

 

 

Συμφωνώ απόλυτα με τον συμβολαιογράφο: "κανένας εκ των ψιλού - επικαρπωτή δεν είναι ιδιοκτήτης, δε θα αλλάξουμε τους συμβ/κους όρους τώρα..."

 

Ελπίζω αυτά που γράφω να έχουν μια λογική συνάφεια... (είναι μια περίεργη ώρα...)

Edited Φεβρουάριος 8 , 2012 by KiriakosCE

[KiriakosCE]

Ξέχασα να γράψω (και να αιτιολογίσω την άποψη) πως το μοναδική ορίζει, με βάση τον 4014, ότι δεν υπάρχει κάποια άλλη που να καλύπτει τις στεγαστικές ανάγκες! Αν το μοναδική ήταν "μια και μοναδική" και ούτε τετραγωνικό εκατοστό παραπάνω, τότε για πιο λόγο θα όριζε τους περιορισμούς των 70 και 100 τμ???

Edited Φεβρουάριος 9 , 2012 by KiriakosCE

[Faethon11]

Πραγματικά αυτό με τον επικαρπωτή είναι τελείως παράλογο.

Εγώ είμαι ψιλός κύριος σε μια κατοικία όπου επικαρπωτής είναι ο πατέρας μου.

Εγώ δεν έχω τίποτα άλλο. Τελείως τίποτα.

Διαμένω εκεί.

Μπορεί να μου πει κάποιος, από αυτούς τους ανευθυνουπεύθυνους, γιατί δεν είναι κύρια και μοναδική κατοικία μου;

[KiriakosCE]

Έλα μου ντε!!

 

Πάντως προσωπική άποψη:

Θεωρώ πως είναι αδύνατο σε αυτή την περίπτωση να έρθει κάποιος και να σου πει το παραμικρό! Απλά είναι οι "χαζές" ασάφειες του υπουργείου, του τύπου: σκέφτομαι κάτι συγκεκριμένο και ξεχνάω τις υπόλοιπες περιπτώσεις... (επειδή σκέφτομαι πάρα πολύ και το έκαψα? ίσως...)

[banskoboy]

Μα, είναι....τελείως χαζές νομίζω

 

Κατα τη γνώμη μου και διάφορων δικηγόρων που μίλησα ο όρος επικαρπωτής δεν θα έπρεπε να αναφέρεται πουθενά και για κανέναν λόγο.

Η επικαρπία δεν είναι κυριότητα, είναι ένα περιορισμένο εμπράγματο δικαίωμα, μία μορφή δουλείας η οποία είναι αποσβενόμενη και αμεταβίβαστη.

Ο επικαρπωτής είναι υπεύθυνος για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτή καθαυτή την επικαρπία, πχ πληρωμή φόρων απο την ενοικίαση του ακινήτου.

Ο επικαρπωτής δεν έχει λόγο στο ακίνητο ως κυριότητα, πχ δεν μπορεί να μεταβιβάσει την επικαρπία (παρά μόνον να παραιτηθεί από αυτήν προς όφελος του ψιλου κυρίου και μόνο). Δεν έχει λόγο στα δικαιώματα του ψιλού κυρίου πχ εάν ο ψιλός κύριος θέλει να μεταβιβάσει την κυριότητα του δεν θα ρωτήσει τον επικαρπωτή.

Αντίστοιχα, ο ψιλός κύριος είναι υπεύθυνος για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την ψιλή κυριότητα. Δηλαδή πχ πληρωμή ΕΤΑΚ, φόρου ακίνητης περιουσίας και ότι έχει σχέση με την κυριότητα αυτή καθαυτή.

Πιστεύει κανείς λοιπόν ότι οι υποχρεώσεις που προκύπτουν από την ύπαρξη αυθαιρεσιών σε κάποιο ακίνητο μπορεί να έχουν οποιαδήποτε σχέση με τον επικαρπωτή?Με κανέναν τρόπο.

Για τους παραπάνω λόγους η αίτηση γίνεται πάντα στο όνομα του ψιλού κυρίου.

Έρχεται λοιπόν ένα ''κ@@οχαρτο' που ονομάζεται 'ερωταπάντηση' και μας τα γυρνάει όλα ανάποδα.

Λέει λοιπόν....

''Κύρια και μοναδική κατοικία θεωρείται γι'αυτόν που έχει την επικαρπία''!!!!!

Εδώ γελάμε.

1.Πώς μπορεί να θεωρείται κύρια και μοναδική κατοικία κάποιου ένα ακίνητο στο οποίο δεν έχει κυριότητα? Γιατί μπορεί να είναι κύρια (αφού μπορεί να μένει εκεί) αλλά σίγουρα δεν είναι μοναδική αφού δεν του ανήκει!!!!!Δεν έχει κυριότητα!!!

Άρα, η ερωταπάντηση αυτή είναι εξ' ορισμού λάθος.

Και αφού είναι λάθος δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για περαιτέρω εξαγωγή συμπερασμάτων.

2. Θα ισχυριστεί κάποιος ότι βλέποντας το ανάποδα δεν είναι εξίσου κύρια και μοναδική κατοικία ούτε για τον ψιλό κύριο, αφού είναι μοναδική μεν αλλά δεν είναι κύρια γιατί δεν διαμένει εκεί αφού την νέμεται ο επικαρπωτής.

Μιλάμε βέβαια για παραλογισμό πρώτου μεγέθους σε ένα θέμα υποχρεώσεων που προκύπτουν από το δικαίωμα της (ψιλής) κυριότητας να πριμοδοτείται κάποιος ο οποίος έχει ένα άσχετο προς τις υποχρεώσεις δικαίωμα (της επικαρπίας). Και φυσικά μιλάμε για παραλογισμό πρώτου μεγέθους στην συνηθισμένη περίπτωση που την επικαρπία έχουν οι γονείς του ψιλού κυρίου.

3. Επίσης, σκεφτείτε και το εξής νομικίστικο το οποίο ισχύει μόνο σε περιπτώσεις οριζόντιων ιδιοκτησιών όμως. Ο επικαρπωτής έχει το δικαίωμα της επικαρπίας στα νόμιμα, στα περιγραφόμενα στα συμβόλαια της επικαρπίας ακίνητα. Μα, σε αυτά δεν περιλαμβάνονται οι αυθαιρεσίες, οι οποίες δεν περιγράφονται πουθενά, άρα κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι σε αυτές (τις αυθαιρεσίες) ο ψιλός κύριος είναι στην πραγματικότητα πλήρης κύριος.

 

Αυτά βέβαια δεν τα λέω με την βεβαιότητα του νομικού αλλά από διάφορες συζητήσεις. Μου φαίνονται όμως λογικά.

Edited Φεβρουάριος 9 , 2012 by banskoboy