Γωνία οπισθοσκόπευσης. Πού τη μηδενίζετε;

[Julius Caesar]

Προσωπικά όταν δημιουργώ μια όδευση, μηδενίζω τη γωνια οπισθοσκόπεσης του γεωδαιτικού σταθμού (ΗΑ) στην προηγούμενη στάση. Έκπληκτος άκουσα σήμερα τοπογράφο να μου λέει ότι αυτός τη μηδενίζει στο βορρά (άρα ΗΑ=Αz) και ότι εγώ μιλάω μια "γλώσσα" διαφορετική από τους άλλους τοπογράφους!

Εσείς τι κάνετε;

[AlexisPap]

Τι σημασία έχει που μηδενίζεις;

 

Από τεχνική απόψεως, το να μηδενίζει κάπου συγκεκριμένα σημαίνει ότι προσθέτει σε κάθε στάθμη το όποιο συστηματικό σφάλμα λόγω ατελειών του οριζόντιου δίσκου. (αν και μηδενίζοντας στον βορά, το εν λόγω σφάλμα περιορίζεται σε σημαντικό βαθμό αν κάνεις κλειστή όδευση)

 

Βέβαια με τα σύγχρονα όργανα και για τις συνήθεις εργασίες η παρατήρηση αυτή μόνο φιλολογικό ενδιαφέρον παρουσιάζει.

[Julius Caesar]

Προσωπικά μου αρέσει να μηδενίζω στην προηγούμενη στάση (και όχι στο αζιμούθιο) για λόγους ελέγχου: Ο φόβος μήπως έχω σκοπεύσει κάπου αλλού (κεραία αντί για κοντάρι).

[giorgosv]

Εξαρτάται και απο το πρόγραμμα που χρησιμοποιείς για επίλυση. Εγώ π.χ. με το verm "αναγκάζομαι" να μηδενίσω κάπου, άλλες φορές στον βορρά άλλες φορές σε κάποια στάση. Δεν με ενδιαφέρει διότι η επίλυση γίνεται ούτως ή αλλως απο τα γνωστά σημεία που θα δώσω στο πρόγραμμα αρκεί αυτά να είναι στη σειρά π.χ. Σ1->Σ2 και όχι Σ1->Σ3 αλλά και πάλι όπως και να μετρήσω λύση υπάρχει.

[agior]

Το θέμα έχει απασχολήσει (σίγουρα) όλους τους τοπογράφους και έχει ξανα-συζητηθεί στο φόρουμ.

 

Δυο "σχολές" υπάρχουν:

 

Η παλαιότερη "σχολή" της επίλυσης όδευσης στο γραφείο και μετέπειτα υπολογισμού συντεταγμένων ταχυμετρικών σημείων. Μηδέν στην προηγούμενη και καταγραφή (συνήθως μόνο) πρωτογενών στοιχείων (S,V,H). Μεγάλο πλεονέκτημα ο έλεγχος των ληφθέντων στοιχείων. Μεγάλο μειονέκτημα είναι πως ο έλεγχος γίνεται "κατόπιν εορτής" αφού έχουμε απομακρυνθεί από το πεδίο. Άλλο μειονέκτημα, η αδυναμία χάραξης εμβόλιμων σημείων ενώ αποτυπώνουμε. Αν δε διαθέτεις γεωδαιτικό σταθμό τότε αυτός ο τρόπος είναι μονόδρομος, πλην της περίπτωσης εξωτερικού καταγραφικού με πρόγραμμα τοπογραφίας (πχ Carlson) και όργανο με δυνατότητα σειριακής επικοινωνίας.

 

Η νεώτερη "σχολή" εργάζεται στο πεδίο κατ' ευθείαν με Συντεταγμένες. Προφανώς διαθέτει γεωδαιτικό σταθμό και οπισθοσκοπεύει σε προηγούμενη στάση με αζιμούθιο, δηλ μηδέν στο Βορρά. Ο εργαζόμενος με τον τρόπο αυτό δυσκολεύεται πολύ στην κατανομή των όποιων σφαλμάτων προκύψουν στο κλείσιμο. Όμως σε περίπτωση καλο-ρυθμισμένου εξοπλισμού, έμπειρου στοχοφόρου και πλεοναζόντων μετρήσεων (κοινά σημεία) δεν αναμένονται αξιοσημείωτα σφάλματα. Τεράστιο πλεονέκτημα, η δυνατότητα να χαράζεις εμβόλιμα σημεία και στάθμες. Άλλο πλεονέκτημα είναι η απλοποίηση των στοιχείων που καταγράφεις στο καρνέ (αν χρησιμοποιείς πλέον). Δεν είναι αμελητέα επίσης και η ελάφρυνση του φόρτου εργασίας στο γραφείο.

 

Προσωπικά, μετά την πρώτη μου επαφή με ένα TC1600 το 1991, εργάζομαι με μηδέν στο Βορρά.

[Γιάννης]

Μισό λεπτό. Τι εννοείτε "μηδέν στον βορρά"? Ο βορράς είναι ασαφές και "περίπου". Αν έχεις μια στάση Σ1 και ρίξεις μια Σ2, όταν στηθείς στην Σ2 δεν πρέπει να μηδενίσεις σε γνωστό σημείο υποχρεωτικά και όχι απλά "στο βορρά"? Πως θα συσχετίσεις τα ταχυμετρικά σημεία της Σ1 με της Σ2??

Αν θέλετε εξηγείστε τό μου λίγο γιατί το ακούω και από άλλους αλλά δεν καταλαβαίνω...

[giorgosv]

Ο μηδενισμός στον "βορρά" γίνεται μόνο κατα την αρχή της μέτρησης για λόγους βοηθητικούς. Για τις επόμενες στάσεις εννοείται ότι μηδενίζεις στην προηγούμενη.

Σχετικά με τη χρήση του αυτόματου υπογισμού ΧΥΖ από το όργανο και εξαγωγή σε dxf (πολλοί το κάνουν) εγώ το αποφεύγω διότι δεν μπορείς να ελέγξεις και να κάνεις διορθώσεις στην δουλειά.

[DIMITRIS80]

Γι αυτό δεν είναι αμελητέο χαρακτηριστικό του γεωδαιτικού σταθμού να καταγράφει τα πάντα και όχι να αναγκαζεται ο χειριστής να επιλέξει εάν θα καταγράφει πρωτογενή στοιχεία ή συν/νες. Στο Leica που χρησιμοποιώ εάν για οποιοδήποτε λόγο το dxf που εξάγει έχει πρόβλημα (λάθος σκόπευση, λάθος ονομάσία στάσης/μηδενισμού κλπ.) απλά δεν το λαμβάνεις υπόψην και προχωράς με "παραδοσιακή" επίλυση.

[Julius Caesar]

Μισό λεπτό. Τι εννοείτε "μηδέν στον βορρά"? Ο βορράς είναι ασαφές και "περίπου". Αν έχεις μια στάση Σ1 και ρίξεις μια Σ2, όταν στηθείς στην Σ2 δεν πρέπει να μηδενίσεις σε γνωστό σημείο υποχρεωτικά και όχι απλά "στο βορρά"? Πως θα συσχετίσεις τα ταχυμετρικά σημεία της Σ1 με της Σ2??

Αν θέλετε εξηγείστε τό μου λίγο γιατί το ακούω και από άλλους αλλά δεν καταλαβαίνω...

 

Φυσικά και μηδενίζεις στην προηγούμενη στάση, πώς αλλίως; Εμένα η αρχική μου απορία είναι αν ρυθμίζετε το όργανο έτσι, ώστε η ΗΑ να είναι μηδενισμένη στο βορρά ή στο προηγούμενο σημείο στάσης.

Προσωπικά προτιμώ

 

1) το μηδέν να είναι στην προηγούμενη στάση, άρα ΗΑ(Σ_ν-1)=0

2) το όργανο να μου δείχνει ΗΑ, VA και SD

 

γιατί έτσι νιώθω ότι έχω καλύτερο έλεγχο των μετρήσεων που παίρνω (αποφυγή λανθασμένης σκόπευσης)

 

Κάποιοι άλλοι προτιμούν ΗΑ(Σ_ν-1)=Az, και το όργανο να δείχνει Χ,Υ,Ζ

[GEORGE MICHEAL]

και εγώ όταν κάνω αποτύπωση - ταχυμετρία μηδενίζω στην προηγούμενη πολυγωνομετρική στάση με τιμή γωνίας 0 , κυρίως για να ξέρω αν ξεχάσω να σημειώσω στο καταγραφικό την γωνία στο μηδενισμό (δηλαδή να ξεχάσω να πάρω καταγραφή των μετρήσεων στο καταγραφικό) από το όργανο να ξέρω ότι έχω πάντα γωνία 0 στην προηγούμενη σταση και στο τέλος των μετρήσεων να ελέγχω με ξανασκόπευση στην προηγούμενη στάση ότι έιχα 0 και να μην ξάχνω τι νούμερο είχα γράψει. Τώρα αν κάνω χάραξη σημείων συνήθως για λόγους που αναφέρονται πιο πάνω μηδενίζω με την τιμή του αζιμούθιου στην προηγούμενη στάση (για πρακτικούς λόγους γιατί μπορώ να χρησιμοποιήσω για μηδενισμό όποια σταση είναι εύκολη ή υφίσταται ακόμα χωρίς να κάνω πάλι τους υπολογισμούς γωνιών αφού έχω αζιμούθια)

Edited Φεβρουάριος 29 , 2012 by GEORGE MICHEAL