Προστασία σκελετού από Ω/Σ ημιτελούς κτίσματος έναντι διάβρωσης

[kostassid]

οκ , διαφορετικό όμως αντικείμενο τα φορτία από την ανθεκτικότητα.

[Ροδοπουλος]

Το θέμα είναι ενδιαφέρον και ειδικότερα στο σημείο που αναφέρεστε στην απόσταση απο την θάλασσα για να έχουμε κρίσιμη συγκέντρωση χλωριόντων. Στην Ελλάδα θεωρούμε οτι έχουμε το 1-1,5 χιλιόμετρα σαν πιθανοτικό όριο προσβολής. Η παραπάνω βέβαια τιμή αναφέρεται σε νέο σκυρόδεμα με αρχικό πεχα κοντα στο 13. Κατά ASTM/ACI τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά αφού μηχανισμοί που μειώνουν το πεχα μειώνουν ταυτόχρονα και την κρίσιμη τιμή χλωριόντων. Ενας κλασσικός μηχανισμός είναι η ενανθράκωση. Μιας και ο μηχανισμός της ενανθράκωσης είναι και αυτός δυναμικός (το πεχα μειώνεται σταδιακά) ταυτόχρονα καταλαβαίνουμε οτι άλλη συγκέντρωση (και άρα άλλη απόσταση είναι κρίσιμη το 2012 και άλλη το 2020). Οι βιομηχανικοί χώροι γενικά έχουν άλλους μηχανισμούς αρκετά πολύπλοκούς για να αναφερθούμε σε ένα φόρουμ.

 

Επισυνάπτω ένα γράφημα ισοδύναμης πιθανότητας

[panos_auk]

Πρωτα πρεπει να γινει μια αυτοψια και να εξακριβωθει η ακριβης κατασταση του σκελετου. Ενανθρακωση αν δεν ειναι σε αστικο κεντρο (που φαινεται να μην ειναι) ή σε βιομηχανικη ζωνη μαλλον δυσκολο να υπαρχει.

Μετα την αυτοψια ακολουθει η επισκευη του σκυροδεματος (αν αυτο εχει κριθει αναγκαιο) με επαλειφομενα κονιαματα (με αναστολεις διαβρωσης) πανω στον οπλισμο και πληρωση τοιχον φωλιων που προεκυψαν απο αποκολλησεις με επισκευαστικα τσιμεντοκονιαματα (ινοπλισμενα και ελεγχόμενης συρρικνωσης).

Στη συνεχεια θα πρεπει να εφαρμοστει και καποια επιφανειακη προστασια φυσικα για να σταματησει η φθορα του σκελετου σκυροδεματος. Αυτη θα μπορουσε να γινει με επαλειφομενα στεγανωτικα τσιμεντοειδους βασης (ενος ή δυο συστατικων) ή καποια προϊόντα εμποτισμου. Το μειονεκτημα των τελευταιων ειναι οτι αν καποια στιγμη ρηγματωσει το σκυροδεμα θα ανοιξει την "πορτα" για να μπουν ξανα οι επιθετικοι χημικοι παραγοντες οπως τα χλωριδια. Ενα ελαστικο τσιμεντοειδες 2 συστατικων αντιθετως (δευτερο συστατικο=λατεξ) δεν θα ειχε τετοιο προβλημα.

Το θεμα ειναι ομως και το κοστος...αν ειναι να τα πληρωσει χρυσα τοτε δεν θα μπει στη διαδικασια...

Η ιδεα με το σοβατισμα ισως ειναι ενδιαφερουσα...γιατι δεν θα ειναι κατι προσωρινο (που θα κοστισει και αρκετα) αλλα κατι μονιμο, αν κι εφοσον προβλεπεται σοβατισμα...Μπορει να μπει ενα προσμικτο στεγανωτικο (σε υγρη μορφη ή σκονη) στον σοβα κι ετσι να επιτευχθει προστασια.

[kostassid]

Πολύ καλα panos, όμως το πρόβλημα βρίσκεται σε άλλη βάση.

Μέσα στο σκυρόδεμα τι ακριβώς έχει εισχωρήσει και σε ποια συγκέντρωση. Αυτό δεν αντιμετωπίζεται με επισκευαστικό κονίαμα και σίγουρα όχι με επαλειφόμενο στεγανωτικό οποιασδήποτε βάσεως καθώς ότι έχει περάσει θα συνεχίσει να δουλευει και να εξελίσσει τη διάβρωση.

[Ροδοπουλος]

 

Το θεμα ειναι ομως και το κοστος...αν ειναι να τα πληρωσει χρυσα τοτε δεν θα μπει στη διαδικασια...

 

 

επειδή δεν είναι ενημερωμένος για τους κινδύνους, κάτι που αποτελεί υποχρέωση του μηχανικού να του εξηγήσει.

[panos_auk]

Πολύ καλα panos, όμως το πρόβλημα βρίσκεται σε άλλη βάση.

Μέσα στο σκυρόδεμα τι ακριβώς έχει εισχωρήσει και σε ποια συγκέντρωση. Αυτό δεν αντιμετωπίζεται με επισκευαστικό κονίαμα και σίγουρα όχι με επαλειφόμενο στεγανωτικό οποιασδήποτε βάσεως καθώς ότι έχει περάσει θα συνεχίσει να δουλευει και να εξελίσσει τη διάβρωση.

 

συμφωνω. Αλλα αν βρει με καποιο τροπο τι εχει εισχωρησει στο σκυροδεμα πως θα το βγαλει ή/και αντιμετωπισει?

[terry]

Υπαρχει τροπος.

 

 

 

Ενανθρακωση αν δεν ειναι σε αστικο κεντρο (που φαινεται να μην ειναι) ή σε βιομηχανικη ζωνη μαλλον δυσκολο να υπαρχει.

 

Αυτο δεν ειναι πολυ σωστο.

Ασφαλως και θα υπαρχει ενανθρακωση.

Φυσικα η αυξημενη συγκεντρωση CO2 (βιομηχανικο, αστικο περιβαλλον) επιταχυνει τη διαδικασια.

Edited May 2, 2012 at 04:42 μμ by terry

[panos_auk]

επειδή δεν είναι ενημερωμένος για τους κινδύνους, κάτι που αποτελεί υποχρέωση του μηχανικού να του εξηγήσει.

 

φιλε μου αυτο κανω καθε μερα ολη μερα...ενημερωνω!αλλα πολυ λιγοι ακουνε, ειδικα οταν η λυση που τους προτεινεται ειναι ακριβη...

[kostassid]

Στη συγκεκριμμένη περίπτωση παίζει να υπάρχουν:

α) Χλωριόντα.... όταν έχουν εισχωρήσει αντιμετωπίζονται με ειδικούς αναστολείς διάβρωσης, γαλβανική προστασία, καθοδική προστασία.

β) CO2 ... αντιμετώπιση με αναστολείς διάβρωσης πιο απλούς από τους ανωτέρω, γαλβανική η οποία επαναφέρει pH, περιορισμό υγρασίας ώστε να αρθεί το φαινόμενο διάβρωσης.

γ) Χημική προσβολή.... πας με ειδικούς εμποτισμούς και ανοδική-γαλβανική αποκλειστικά. Ανάλογα και το είδος.

[Ροδοπουλος]

Συμπληρώνω την σωστή απάντηση του Κώστα. Οι αναστολείς διάβρωσης χωρίζονται σε ανοδικούς, καθοδικούς, μεικτούς, υγρής φάσης, αέριας φάσης.

 

Ανοδικοί. Εχουν σαν στόχο να αυξήσουν το corrosion potential του χάλυβα (μείωση ρυθμού διάβρωσης). Τυπικά υλικά calcium nitrite (Ca(NO2)2). Sodium nitrite, sodium benzoate and sodium chromate

Καθοδικοί. Εχουν σαν στόχο να μειώσουν το corrosion potential του χάλυβα (μείωση ρυθμού διάβρωσης) μέσω του οξυγόνου ενω ταυτόχρονα να αυξήσουν το πεχα του ηλεκτρολύτη στην περιοχή του χάλυβα. Τυπικά υλικά sodium hydroxide and sodium carbonate,

Μεικτοί. Δεν αλλάζουν το corrosion potential αλλα δημιουργούν ισχυρό παθητικό φίλμ. Συνήθως προσπαθούν να διατηρήσουν σταθερή συγκέντρωση του amine and

aminoalcohol απο dissolution μέσω υδροφοβικών μηχανισμών.

Υγρής φάσης. Ακολουθούν το capilarry network του σκυροδέματος μέσω έλξης απο τον χάλυβα.

Αέριας φασης. Ακολουθούν το capilarry network του σκυροδέματος μέσω διάχυσης.

 

Η επιλογή του αναστολέα έχει να κάνει με το πρόβλημα (παθογένεια) αλλα και πολλούς άλλους παραμέτρους όπως αντοχή σκυροδέματος, ρυθμός διάβρωσης, κύκλοι υγρασίας, θερμοκρασία, πυκνότητα χάλυβα, κλπ.