Κολώνα και δοκοί: Σύνδεση με εκκεντρότητα

[acnt]

Δες το σχήμα.... Αν σε πειράζει η δοκός μέσα απο το δωμάτιο, κατέβασε γυψοσανίδα. Θα δείχνει μια χαρά!!! Αν η κολώνα που λες είναι 80εκ, -10 ο τοίχος, -25 το πλάτος της δοκού, θα βάλεις ένα "φιλέτο" γυψοσανίδας 45εκ... Τίποτα δεν είναι και μπορείς να το αξιοποιήσεις με σποτάκια και άλλα τέτοια και θα έχεις και όλα τα πλεονεκτήματα της συνεχούς δοκού και είναι πιό πρακτηκό απο το να έχεις 15εκ τουλάχιστον προεξοχή απο την κολώνα μέσα στο δωμάτιο...

Αν εχουμε ενα τοιχειο πως ειναι το καλυτερο να μπουν τα δοκαρια;

Για εμένα, το καλύτερο είναι να "τρέχει" η δοκός κατά μήκος της μεγάλης πλευράς του τοιχίου ή να πατά σε κρυφοκολώνα έστω κι αν αυτό δεν επιβάλλεται κατά ΕΚΩΣ.

[sakistsalikis]

Καλη ιδεα με τη γυψοσανιδα. θα το δω και ετσι.

[acnt]

Καλη ιδεα με τη γυψοσανιδα.

Θέλω ποσοστά!!!!!!!!!!!!!!!!!! :)

[ilias]

........β) Η 115/25 δεν προσφέρει καλή αγκύρωση, αλλά με Φ12 προσφέρει καλή αγκύρωση τελικά... (εντάξει, καλύτερα θα ήταν να γίνονταν Ζ)

Οριακά είσαι, άρα Ζ όπως λες καλύτερα και συ.

Επίσης συμφωνώ με όλες τις επισημάνσεις του acnt, απλά μία γενικότερη εικόνα της κάτοψης (όπως ζήτησαν οι iovo και erling) θα οδηγούσε και σε πιο ασφαλή συμπεράσματα.

Επίσης από τη στιγμή που από κάτω από τα δοκάρια θα τρέχουν τοίχοι (όπως είπε ο sakistsalikis) γιατί να μην κάνει Ζ? Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.

Πάντως θυμάμαι και από παλαιότερη συζήτηση σχετικά με τις αγκυρώσεις, ότι πολλοί συνάδελφοι αντιμετωπίζουν με επιφυλακτικότητα τα "δόντια" της "Ζ" διατομής και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί!

[ppetros]

Εγώ πάντως θα έλεγα διατομή 80/30 με καμπύλες αγκυρώσεις αν δεν μπορεί να μπει Ζ.

Μεζονέτα είναι, αν έχει αρκετά τοιχεία δεν θα έχει πολυ μεγάλο οπλισμό.

 

Συμφωνώ βέβαια με τον iovo

 

Η καλύτερη λύση κατά την άποψη μου. Το 30 το θέλει ως ελάχιστο για Φ12-C20/25-B500c. Θα βγεί κοντό μέν αλλά με αύξηση ενταντικών μεγεθών ξεπερνέται εύκολα και χωρίς να δόσει μεγάλο οπλισμό.

[acnt]

πολλοί συνάδελφοι αντιμετωπίζουν με επιφυλακτικότητα τα "δόντια" της "Ζ" διατομής και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί!

Διότι γκρινιάζουν οι μάστορες!

χωρίς να δόσει μεγάλο οπλισμό.

Σε ποιά ζώνη;

[ilias]

Διότι γκρινιάζουν οι μάστορες!

Το ξέρω ότι γκρινιάζουν οι μάστορες! Και για πιο πράγμα άλλωστε δεν γκρινιάζουν!

Αν λοιπόν τη δουλειά μας και την ποιότητα της την επηρεάζουν οι γκρίνιες των μαστόρων, συγνώμη αλλά διαφωνώ (acnt δεν αναφέρομαι σε σένα, γενικά μιλάω).

[Χ Επισκέπτης 1]

Το ελάχιστο πάχος στύλου για αγκύρωση Φ12 (C20/25 - B500C) είναι 28cm. Αυτό βέβαια προϋποθέτει ότι θα κάνεις καμπύλες αγκυρώσεις με διάμετρο τυμπάνου D=20Φ κάτι για το οποίο αμφιβάλλω ότι γίνεται στα συνήθη έργα. Απ' την άλλη θα μπορούσες τα σίδερα των δοκών να τα κρατήσεις ευθύγραμμα και να τα προεκτείνεις μέσα στην πλάκα αφού υπάρχει η δυνατότητα. Επομένως μπορείς να κρατήσεις τα 25cm πάχος στύλου αν και δεν το συνιστώ.

Αν επιλέξεις να βάλεις τοίχωμα πχ 115/25 αυτό θα συνδέεται πλαισιακά μ' άλλα κατακόρυφα στοιχεία ή θα λειτουργεί τρόπον τινά ως μεμονωμένος πρόβολος;

Τέλος, τα Ζ υποστυλώματα τα αποφεύγουμε όπου μπορούμε για κατασκευαστικούς λόγους όπως ειπώθηκε και από τους συναδέλφους.

 

Προσωπικά προτιμώ τη λύση Δ έστω και αν οδηγεί σε "κοντό" υποστύλωμα. Συνήθως δεν έχω αύξηση οπλισμού πέρα από το 1% που είναι ο ελάχιστος ή το 0,8% εάν το λύσω με q=1,50 οπότε δεν τίθεται θέμα "κοντού" στύλου. Αυτά για σεισμική ζώνη Ι που δουλεύω κυρίως.

[dim]

[offtopic] Δε νομίζω ότι κάνεις καμια έκπτωση στην ποιότητα ή μειώνεις τη δουλειά σου αν λάβεις υπόψη τη "γκρίνια των μαστόρων". Ίσα ίσα που αν, σχεδιάζοντας κάτι, εξαλείψεις κατά το δυνατόν τα σημεία που ξέρεις ότι κατασκευάζονται δύσκολα με κάτι πιο έξυπνο (και συγχρόνως το ίδιο αποδοτικό στατικά) απαλλάσεσαι και από το φόβο της προχειροδουλειάς των μαστόρων σε τέτοια σημεία, ειδικά όταν δεν είσαι πάνω απ το κεφάλι τους συνέχεια. Και δίνει και μια ανώτερη ποιότητα μελετητικής δουλειάς κατά τη γνώμη μου.

[acnt]

Συμφωνώ dim. Αλλά σε αυτή την χώρα, οι οικοδομές υποφέρουν απο... τους αρχιτέκτονες! Συγνώμη, αλλά το έχω ξαναπεί και θα το ξαναλέω.

Τουλάχιστο, αν δεν μπορείς να εξαλείψεις τα κατασκευαστικώς δύσκολα κομμάτια ελαχιστοποίησέ τα. Αυτή είναι η λογική μου. Οι μάστορες καλά κάνουν και γκρινιάζουν. Την δουλειά τους κάνουν και αυτοί. Αλλά αν σε ένα δυώροφο έχεις και ένα δύσκολο στο καλούπωμα στοιχείο, ε, ας πάει στα κομμάτια!

Το μεγάλο κακό, και αυτό φαίνεται απο την δημοσίευση του sakistsalikis είναι πως οι αρχιτέκτονες δεν έχουν ούτε τις βασικές γνώσεις-απαιτήσεις του ΕΑΚ ή/και ΕΚΟΣ. Πού πάμε άρα;;;