Σπατουλαριστά

[Ροδοπουλος]

 

"Τα περι διαπνοης ειναι μπουρδες.

Ο στοκος πατουλαρισματος εχει καλυτερη διαπνοή από το οποιοδήποτε πλαστικο χρωμα."

 

 

Νομίζω οτι το λινέλαιο μειώνει τη διαπνοή,είμαστε σίγουροι;Δεν είναι λίγες οι φορές που είδα φουσκώματα σε σπατουλαριστά απο υγρασία

 

 

Ο όρος Διαπνοή είναι όρος ρυθμού εκτόνωσης και απορρόφησης υγρασίας. Οταν λέμε οτι ένα υλικό διαπνέει δεν σημαίνει οτι δεν θα εμφανίσει φουσκώματα ποτέ αλλα οτι θα τα εμφανίσει πιο δύσκολα απο ένα υλικό που διαπνέει λιγότερο. Το φουσκώματα σε βαφές είναι κατα βάσει λόγο αυξήσεις της πίεσης υδρατμών στο φίλμ τα βαφής και εμφανίζεται όταν κάποιο υλικό στην στρωματοποίηση που έχουμε και σε σχέση με τις εξωτερικές προς τις εσωτερικές συνθηκες δημιουργεί συνθήκες συσσώρευσης υγρασίας με ρυθμό μεγαλύτερο απο τον ρυθμό εκτόνωσης της υγρασίας. Τα σπατουλαριστά παρουσιάζουν σημαντική αντίσταση διαπνοής με τιμές μ που ξεκινάνε απο τα 210 σε 55% σχετική υγρασία και πάνε σε τιμές κοντά στα 300 σε σχετική υγρασία +70%. Εξ αρχής λοιπόν ενας σπατουλαριστός τοίχος απαιτεί σε κάποιο σημείο του στρώματος φράγμα υδρατμών. Για να έχουμε μια αίσθηση το μ του σκυροδέματος είναι περίπου 92 και του δομικού τούβλου περίπου 8-15. Προφανώς ακόμα και με βαφή υψηλής διαπνοής να περαστεί το σπατουλαριστό, το πρόβλημα πίεσης υδρατμών απο έξω προς τα μέσα δεν θα αλλάξει τίποτα.

 

Το λινελαιο περιορίζει σημαντικά την διαπνοή διότι σφραγίζει του πόρους με αποτέλεσμα να πάει την αντίσταση του σπατουλαριστού ακόμα και σε τιμές >400. Εξ αρχής όμως το μ=300 απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή και συγκεκριμένη στρωματοποίηση των υλικών.

 

Το λινέλαιο πιθανότατα να σφραγίζει την διαπνοή του σπατουλαριστού πολύ πριν το υλικό στεγνώσει με αποτέλεσμα το σπατουλαριστό να συγκρατεί μεγάλο ποσοστό απο την αρχική του υγρασία.

Edited Ιανουάριος 6 , 2016 by Ροδοπουλος

[McRaster]

Μιλάω για τη παραδοσιακή εργολαβική "παρετίνα" δηλαδή λαδόστοκο ( Στόκος αέρος+Λινέλαιο+Γλουτολίνη).Αυτό είναι αδιαπέρατο.....

Edited Ιανουάριος 6 , 2016 by McRaster

[Elounda]

Το σιλοαξινικο μπαίνει και μονώνει (?) την τοιχοποιία και επίσης είναι αρκετά υδρατμοπερατο σύμφωνα τουλάχιστον με όσα διαβάζουμε,γιατί δεν έχω τύχει να δώ να το χρησιμοποιούν και να συγκρίνω.Τώρα θεωρώ οτι το συγκεκριμένο είναι υπερβολή

 

δεν διαφημίζω-δυσφημώ εταιρεία -για αυτο την έχω σβήσει- αλλά ορίστε τι αναφέρει:

''ενός συστατικού υδροαπωθητικός εμποτισμός για απορροφητικά υποστρώματα τσιμεντοειδούς βάσης. Διεισδύει εύκολα στους ανοικτούς πόρους του υποστρώματος προσδίδοντάς του ανθεκτικές υδροαπωθητικές ιδιότητες, ενώ επιτρέπει την διαπερατότητα των υδρατμών και στις δύο κατευθύνσεις''

 

''χρησιμοποιείται ως υδροαπωθητική και άχρωμη προστατευτική στρώση σε εκτεθειμένα απορροφητικά υλικά όπως σκυρόδεμα, τσιμεντοειδούς βάσης επιχρίσματα, πλακίδια σκυροδέματος, ινοπλισμένο τσιμέντο, τοιχοποιίες (ασβεστούχα και αργιλική άμμος, μη υαλοποημένη), φυσική πέτρα κ.α'' 

 

και πολλά άλλα τα οποία νομίζω υπερεκτιμούν τις δυνατότητες τους σαν υλικά οπότε είναι κυρίως για εξωτερική χρήση

 

.Τώρα κύριε Ροδόπουλε αναμένω  απαντήσεις υποδείξεις να ενημερωθώ  (κοινώς ξεστράβωμα)

 

 

 

 Εξ αρχής λοιπόν ενας σπατουλαριστός τοίχος απαιτεί σε κάποιο σημείο του στρώματος φράγμα υδρατμών. Για να έχουμε μια αίσθηση το μ του σκυροδέματος είναι περίπου 92 και του δομικού τούβλου περίπου 8-15. Προφανώς ακόμα και με βαφή υψηλής διαπνοής να περαστεί το σπατουλαριστό, το πρόβλημα πίεσης υδρατμών απο έξω προς τα μέσα δεν θα αλλάξει τίποτα

 

Ποιο σημείο είναι αυτό και τι υλικό θα χρησιμοποιούσατε?

Edited Ιανουάριος 6 , 2016 by Elounda

[Ροδοπουλος]

Κοίταξε

 

τα σιλοξανικά βασίζονται στο πολύ μικρό τους μόριο 3.7 angstrom (κατα τουλάχιστον 50 φορές μικρότερο απο ενα τυπικό πόρο σοφά 0,1-2 μικρόμετρα). Για εσωτερική χρήση στην ουσία δουλεύουν σαν σταθεροποιητές υποστρώματος. Οι υδροφοβικές ιδιότητες είναι για εξωτερική χρήση. Επειδή υπάρχει το πρότυπο ΕΛΟΤ ΕΝ 1504-2 και η σήμανση CE αυτά που γράφουν και που λένε ισχύσουν και με τον νόμο. Η διαφορά είναι οτι οι μετρήσεις για τα πρότυπα γίνονται σε υπόστρωμα σκυροδέματος με συγκεκριμένο Ν/Τ (συνηθως 0,32). Εκ των πραγμάτων λοιπόν οι τιμές αναγραφής δεν ανταποκρίνονται σε πχ σπατουλαριστό σοφά. 

 

Τα στάρια και οι βαφές απαιτούν να έχουν χημική συμβατότητα. Για τον λόγο αυτό πολλοί κατασκευαστές προτείνουν και αστάρι. 

 

Οι υδρατμοί δεν είναι το μοναδικό φαινόμενο συσσώρευσης υγρασίας. Ενας εξωτερικός τοίχος που δεν έχει σωστή στεγάνωση ή παρουσιάζει αστοχία θα απορροφήσει πολύ περισσότερη υγρασία απο την υγρασία του περιβάλλοντος. Η έννοια λοιπόν του φράγματος υδρατμών ΔΕΝ έχει ουσία στην περίπτωση που ο εξωτερικός τοίχος ενδέχεται να παρουσιάσει προσρόφηση υγρασίας >98% (νερό σε υγρή μορφή). Στην περίπτωση αυτή το φράγμα υδρατμών οχι απλά δεν θα λειτουργήσει αλλα θα αυξήσει και την στήλη ανιούσας. 

 

Οπότε για να παίξουμε πες μου ακριβώς τι έχεις που το έχεις και θα σου αναρτήσω κάποιες λύσεις εδώ.

Edited Ιανουάριος 6 , 2016 by Ροδοπουλος

[Ροδοπουλος]

Πολλές φορές αντί για σπατουλαρτιστό μπορούμε να επιτύχουμε ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα με τσιμεντοειδή εξομάλυνσης. Στην περίπτωση αυτή γλιτώνουμε το μεγάλο μ του σπατουλαριστού με το ίδιο και πιθανότατα μικρότερο κόστος.  

 

Τσιμεντοειδή εξομάλυνσης τα έχετε δει όλοι όσοι έχετε κάνει εξωτερικό κέλυφος απλά τα έχετε συνδυάσει αποκλειστικά με την συγκεκριμένη εφαρμογή. Σαν υλικά όμως ανήκουν στις εξομαλυντικές στρώσεις και είναι αδιάφορο αν θα μπουν σε εξωτερικό ή σε εσωτερικό χώρο. 

 

Προφανώς αντί για σπατουλαριστό μπορούμε να κάνουμε χρήση και τσιμεντοειδών χρωμάτων (μην τα μπερδεύεται με τα τσιμεντοχρώματα) και θα έχουμε το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα με ελάχιστο κόστος σε χρόνο και χρήμα. Τα χρώματα αυτά δουλεύονται αποκλειστικά ψεκαστά. Καταλαβαίνετε οτι ένας σπατουλαριστός τοίχος έχει

 

α) απαιτήσεις φινιρίσματος

β) απαιτήσεις στεγνώματος

γ) απαιτήσεις ειδικού ασταριού

δ) απαιτήσεις ειδικής λεπτόκοκκης βαφής

ε) απαιτήσεις ειδικής τεχνικής βαψίματος.

 

Για να γλυτώσουν τα παραπάνω, οι Αρχιτέκτονες στο Εξωτερικό προδιαγράφουν την χρήση ειδικών ελαστικών γυψοσανίδων πάχους 5-7mm τύπου Gyprock, Madex, Knauf και ξεμπερδευόμουν με πολύ λιγότερα χρήματα. Οι γυψοσανίδες κολλάνε με ειδικές κόλες και επειδή είναι ελαστικές παίρνουν οτι σχήμα θέλετε. Προφανώς έχουν πολύ μικρή αντίσταση διαπνοής.  

Edited Ιανουάριος 6 , 2016 by Ροδοπουλος

[Elounda]

Δεν έχω κάποια περίπτωση συγκεκριμένη.Το θέμα είναι οτι με αυτά που αναφέρετε καλό θα ήταν σιγά σιγά η τεχνική του σπατουλαριστού σιγά σιγά να μας αποχαιρετήσει κάποια στιγμή τουλάχιστον σε περιπτώσεις με μεγάλες υγρασίες χώρων.Επίσης όσον αφορά τα σιλοξανικά αν λοιπόν κάνουν οτι προδιαγράφουν (βέβαια το Ν/Τ 0,32 είναι για ιδανικές-ονειρικες συνθήκες) αξίζει να τα χρησιμοποιούμε.Αν σας ήταν εύκολο όσον αφορά την επένδυση με ελαστική γυψοσανίδα τοίχου κάποια λίνκ με το συγκεκριμένο θέμα θα ήμουν ευγνώμων

Edited Ιανουάριος 6 , 2016 by Elounda

[Ροδοπουλος]

θα σου εξηγήσω την τεχνική αν μου πεις τι έχεις σαν επιφάνεια απο και που είσαι (περιοχή) και αν κινδυνεύεις απο ανιούσα υγρασία

 

καλά ξέχασα να διαβάσω το

 

Δεν έχω κάποια περίπτωση συγκεκριμένη.

 

Λοιπόν ας πούμε ότι έχουμε μια εξωτερική τοιχοποιία 50 τμ και θέλουμε μέσα σε 3 ημέρες να την παραδώσουμε εσωτερικά.

 

Εχεις μια Α αδρότητα απο το χτίσιμο. Αυτή ή θα την κατεβάσεις με αδαμαντοφόρο λειαντήρα ή θα την εξομαλύνεις. Επειδή το τρίψιμο είναι ακριβό και τα κάνει όλα χάλια ενω μειώνει την πρόσφυση διότι κολλάει σαν διάβολος θα βάλουμε μια αυγουλιάρα HDPE απο την μέσα πλευρά με τα καρούμπαλα προς τον τοίχο και θα την στηρίζουμε με καρφωτικό χρησιμοποιώντας πηχάκια ανα 25 εκ ή ειδική μαστίχη ή και τα 2. Προτιμώ και τα 2 και θα καταλάβεις μετά. Αφού έχουμε τελειώσει με την ανάρτηση της αβγουλιέρας ρίχνουμε απο πίσω (μεταξύ αυγουλιέρας και τοίχου) κάποιο θερμομονωτικό αυτοεπιπεδούμενο λεπτόρευστο/λεπτόκοκκο γέμισμα όπως πχ thrakon 620, πολλά της marmoline, κλπ. Αυτό το κάνουμε ώστε να γεμίσουμε την αδρότητα και να αποκτήσουμε κάποια ηχομόνωση. Επειδή τα τουβλάκια αναπνέουν σαν τρελλά δεν χρειάζεται να περιμένεις να στεγνώσει το γέμισμα.

 

Μετά περνάμε την γυψοσανίδα μας κάνοντας χρήση τα πηχάκια για οδηγούς στήριξης (περιοχές βιδώματος). Με πολυουρεθανική κόλλα κολλάμε την ΓΥΨΟΣΑΝΙΔΑ τύπου CLASROC F 6mm (κοίτα στο ιντερνετ). Τις ενώσεις τις κλείνουμε με την κόλλα σπατουλαριστή. Η SUPERBOND-PU της ISOMAT είναι αστέρι για την τεχνική αυτή. Μετά ψεκάζουμε με αστάρι γυψοσανίδων ακρυλικής βάσης και βάφουμε κατα το δοκούν.

 

Στην ουσία των πραγμάτων λοιπόν έχεις ενα υλικο με διαπνοή που είναι το θερμομονωτικό γέμισμα και που ταυτόχρονα αυτό το λ που σου δίνει περιορίζει την πίεση υδρατμών ενω δεν παρακρατεί υγρασία, ενα φράγμα υδρατμών ενα διαπνεόμενο υπόστρωμα που είναι η γυψοσανίδα και μια τέλεια επιφάνεια. 

Edited Ιανουάριος 6 , 2016 by Ροδοπουλος

[Elounda]

Μάλιστα ενδιαφέρουσα τεχνική αν και με φοβίζει λίγο από άποψης σταθερότητας η αυγουλιέρα με το θερμομωνοτικο και επίσης το γέμισμα της αυγουλιέρας με το θερμομωνοτικό δεν θα είναι τόσο εύκολο

Edited Ιανουάριος 6 , 2016 by Elounda

[Ροδοπουλος]

κοίτα επάνω !

[Ροδοπουλος]

Μάλιστα ενδιαφέρουσα τεχνική αν και με φοβίζει λίγο από άποψης σταθερότητας η αυγουλιέρα με το θερμομωνοτικο και επίσης το γέμισμα της αυγουλιέρας με το θερμομωνοτικό δεν θα είναι τόσο εύκολο

 

Το γέμισμα είναι ιδιαίτερα εύκολο με μικρή αντλία σαν αυτή του σοφά. Θέμα σταθερότητας δεν υπάρχει διότι στην ουσία έχεις ένα σώμα με ενδιάμεση πρόσφυση μεγαλύτερη απο 1MPa. Οι πολυουρεθανικές κόλλες έχουν τεράστια αντοχή. Το πάχος που γεμίζεις πίσω απο την αυγουλιέρα δεν είναι μεγαλύτερο απο 5-6mm. Είναι 3 φορές πιο σταθερό απο τον σοφά που ποτέ δεν πιάνει πρόσφυση μεγαλύτερη απο 0,5 MPa και σίγουρα έχει πολύ μεγαλύτερο πάχος και βάρος.