Στεγανοποίηση στέγης

[dkechag]

Θα εκτιμούσα κάποιες συμβουλές για ένα πρόβλημα στεγανοποίησης που έχω στη στέγη του εξοχικού μου. Έχω ρωτήσει 2-3 μηχανικούς και κτίστες, αλλά ο καθένας μου πρότεινε άλλες λύσεις και (καθότι δεν είμαι το κατάλληλο "είδος" μηχανικού) δε μπορώ να τις κρίνω και έχω μπερδευθεί.

Λοιπόν, πρόκειται για μία προκάτ κατασκευή με τη στέγη να είναι δίρηχτη, με την κάθε πλευρά να αποτελείται από 3 πλάκες μπετό η μία δίπλα στην άλλη. Η δυτική πλευρά "συναντά" την ανατολική περίπου μισό μέτρο από την άκρη της (δηλαδή δε σχηματίζουν ακμή στην άκρη τους, αλλά η μία εκτείνεται πέρα από την άλλη) και από πάνω έχουν ελενίτ (δυστυχώς έχω ρωτήσει και το κόστος αφαίρεσης είναι απαγορευτικό, οπότε δεν τα αγγίζω). Μετά από σχεδόν 30 χρόνια άρχισα να έχω πρόβλημα με νερά να εμφανίζονται όταν βρέχει με δυτικό άνεμο. Τα νερά τα βλέπω στην ακμή του ταβανιού - εκεί δηλαδί που ενώνονται οι δύο πλευρές της σχεπής, οπότε ανεβαίνοντας στη σκεπή συμπεραίνω πως έχω χάσει στεγανότητα είτε στις εμφανείς ενώσεις της πλάκας είτε στο "τελείωμα" του ελενίτ της κάτω πλευράς της στέγης.

Δυστυχώς δεν μπορώ να τα περιγράψω καλύτερα, οπότε επισυνάπτω απλά μια φωτό που δείχνει το σημείο που τελειώνει το ελενίτ και που επίσης συναντιώνται δύο πλάκες.

 

 

Λοιπόν, για τις δύο πλάκες έχω ακούσει λύσεις όπως πολυουρεθάνη για να γεμίσω το κενό ανάμεσα και μετά διάφορα είδη μονωτικών από πάνω. Για εκεί που τελιώνει το ελενίτ (που φαίνεται παλιά να είχε μπει τσιμέντο έχω ακούσει για διάφορα μονωτικά είτε σε σκόνη (που μπαίνουν με σπάτουλα η χοντρό πινέλο) είτε σαν μπογιά που θέλει 3-4 χέρια. Το πρόβλημά μου με αυτά είναι ότι είναι κάπως δύσκολο να φτάσεις το σημείο που πρέπει να μπουν (αφού μιλάμε για μερικά mm μόνο εφαρμογής). Μετά άκουσα για απλή λάσπη-τσιμέντο ή και κάποιο είδος σοβά για τη γωνία ώστε να φτιάξω μια επιφάνεια την οποία μετά μπορώ να περάσω με μονωτική μπογιά. Επίσης μου είπανε για κόλα πλακιδίων για την ίδια χρήση ως καλύτερη από τσιμέντα/σοβάδες). Άλλος μηχανικός μου πρότεινε να ψάξω να βρω πάνες στέγης που να μπορούν να λυγίσουν ώστε να χεκινάνε από την "πάνω" στέγη, να λυγίζουν σχεδόν κάθετα και να φτάνουν ως την "κάτω" στέγη, ώστε να σκεπάσω εντελώς το χώρο και να αποκλείσω τα νερά. Αυτό ενδιαφέρον μου φαίνεται, αλλά όχι ιδιαίτερα απλό (και πιθανώς ακριβό).

Σας ζάλισα φαντάζομαι, αλλά έχω μπλεχτεί εντελώς με τις διάφορες "λύσεις". Μήπως θέλετε να μου προτείνετε τι είναι το ευκολότερο και οικονομικό που όμως θα μου επιτρέψει να έχω το κεφάλι μου ήσυχο για κάποιες δεκαετίες κατά προτίμηση;

Ευχαριστώ!

[pegiavass]

Εγώ θα έβαζα αφρό πολυουρεθάνης ανάμεσα στα κάτω " κεραμίδια " (ελλενίτ λες την αμιαντολαμαρίνα υποθέτω) και την πάνω πλάκα. Στη σχισμή καθαρίζεις τα παλιοτσιμέντα που κρέμονται και στοκάρεις (αν χωράει, θα έριχνα και εκεί μέσα αφρό πολυουρεθάνης). Και λογικά θα στοκάριζα όλη τη φάτσα της πάνω πλάκας, για να κλείσουν οι ρωγμές ανάμεσα στην πλάκα και στην αμιαντολαμαρίνα. Απλό το πράγμα.

[dkechag]

Ο αφρός πολυουρεθάνης δεν είναι πορώδης; Δηλαδή φαντάζομαι θα χρειαστεί αρκετή ποσότητα (8 μέτρα μήκος ο χώρος που συζητάμε) και μετά θα θέλει και κάτι για μόνωση από υγρασία;

 

Δεν ξέρω αν αυτό που λέω "ελλενίτ" λέγεται "αμιαντολαμαρίνα", πάντως "λαμαρίνα" δεν περιέχει, αν πέσει σπάει - είναι το κλασσικό υποκατάστατο κεραμιδιού για κατασκευές γύρω στο '80.

[Γιάννης]

Σημείωση 1: Το ελενίτ είναι αυτό που έχει αμιαντοτσιμέντο και όντως σπάει και ΔΕΝ πρέπει να σπάει.....Όταν σπάει απελευθερώνονται ίνες αμιάντου οι οποίες είναι καρκινογόνες. Έτσι, όταν πρόκειται για οιεσδήποτε εργασίες που περιέχουν ελενίτ (ιδίως δε κατεδαφίσεις) πρέπει να ασχολείται εξειδικευμένο προσωπικό και να λαμβάνονται πολύ ιδιαίτερα προσεκτικά μέτρα (υπάρχει σχετική νομοθεσία η οποία έχει παρατεθεί στο φόρουμ αν κάνετε αναζήτηση...).

 

Σημείωση 2: Η πολυουρεθάνη διογκώνεται και χρησιμοποιείται για μονώσεις-στεγανώσεις.

[Ροδοπουλος]

Εαν εξαιρέσω την διάβρωση του οπλισμού, την κακή ποιότητα κατασκευής, τις ίνες αμιάντου (που πρέπει να αντικατασταθούν άμεσα!!!!! απο ειδικό συνεργείο) θα έλεγα οτι η ιδανική αλλα προσωρινή λύση είναι η χρήση τσιμεντοσανίδας με εποξειδική επίστρωση σε μορφή Γ.

[dkechag]

Για το ελλενίτ γνωρίζω, το έχω ψάξει, αλλά ακόμα και όσοι ασχολούνται με την αφαίρεση μου λένε εφόσον δε μου περισσεύουν μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ ώστε να έρθει το ειδικό συνεργείο, να αφαιρέσει τα 100m² ελλενίτ με τρόπο ώστε να μην απελευθερωθούν ίνες στο περιβάλλον και να τα στείλει στη Γερμανία, τότε απλά να μην τα πειράξω.

 

Αυτό με τις τσιμεντοσανίδες σε μορφή Γ, είναι για να ξεκινάνε από το άνω ελλενίτ και να καλύπτουν εντελώς το χώρο της φωτογραφίας φαντάζομαι. Αλλά θα μπορώ να τα εγκαταστήσω χωρίς να πειράξω τα ελλενίτ.

 

Από περιέργεια, αυτό για την "κακή ποιότητα κατασκευής" που ακριβώς αναφέρεται; Για προ-κατασκευή του '82 δε φαίνεται να τα πάει καλά;

 

Ευχαριστώ! Δεν μπορώ να πω πως έχω ακόμα ξεκαθαρίσει αφού συνεχίζω να παίρνω νέες ιδέες, αλλά ελπίζω κάπου να καταλήξω

[Ροδοπουλος]

λέω κάτι τέτοιο και οχι η κατασκευή δεν είναι καλή για του 82.

Edited Μάρτιος 12 , 2013 by Ροδοπουλος

[dkechag]

Ά, μάλιστα. Θα κοιτάξω για τέτοιο υλικό. Πάντως το κάτω μέρος θα πρέπει να βιδωθεί, δηλαδή πρέπει να τρυπηθεί το ελλενίτ, έτσι; Το λέω επειδή γενικά ξέρω πως πρέπει να αποφεύγω να τρυπάω, σπάω κλπ ελλενίτ.

[Ροδοπουλος]

οχι το κολλάς μην τολμήσεις και το τρυπήσεις. Στην πάνω πλευρά στο μπετον το βιδώνεις

[dkechag]

Αν κολλήσω στο ελλενίτ ( με τι κόλλα; ) δεν υπάρχει κίνδυνος με τον αέρα να ξεκολλήσει και να πάρει μαζί το στρώμα μπογιάς και/ή στρώση ελλενίτ; Το λέω γιατί έχω την εντύπωση πως το επικίνδυνο αυτό υλικό δεν είναι εντελώς συμπαγές/ανθεκτικό - γι' αυτό ακριβώς υπ΄αρχει το πρόβλημα με τις ίνες του. Ελπίζω να μη σας ζαλίζω, αλλά από τους βασικούς λόγους που προβληματίζομαι είναι αυτό το υλικό της στέγης...

 

Εντωμεταξύ μιλάμε τώρα μην τυχόν και τρυπήσουμε, γδάρουμε κλπ τον αμίαντο. Όσο σκέφτομαι τι εισπνέαν οι εργάτες που παρήγαγαν τα υλικά με αμίαντο για χρόνια...

Edited Μάρτιος 14 , 2013 by dkechag