Με πτυχίο ή με εμπειρία????

[ChristinaZ]

Και επιπλέον απο όλα όσα λέτε και με τα οποία συμφωνώ, προσθέστε και τον παράγοντα του να είσαι γυναίκα!!!

Εκεί να δείτε γλέντια!!! Να παίρνεις την αύξηση ''κρυφά'' απο τους υπολοίπους συναδέλφους, γιατί ''το ξέρω πως αξίζεις πολύ περισσότερα, αλλά δε θέλω να γίνει προκλητικό για τους υπόλοιπους" Αρα με αδικείς συνειδητά! Κι αυτό γιατί? Επειδή είμαι γυναίκα, επειδή δεν έχω (είχα τότε) υποχρεώσεις (πχ στεγαστικό, οικογένεια, παιδιά κλπ) Ωραία αξιολόγηση! Τι θα πουν δηλαδή? Για τα 12ωρα κατά μέσω όρο? Για τα σαββατοκύριακα που δούλευα για να είναι έτοιμη για τη Δευτέρα η αναθεώρηση έργου προυπολογισμού 2.000.000€, έργο με το οποίο δεν είχα ασχοληθεί στην κατασκευή αλλά ο συνάδελφος την έσερνε για 2 μήνες? Για τα στοιχήματα ότι μπορώ να έχω έτοιμο λογαριασμό σε 10λεπτά? Για το πρώτο έργο που ανέλαβα (το οποίο ήδη το είχαν παρατήσει 2) που είχε λογιστικό λάθος στον προυπολογισμό μελέτης κατά 900.000€ και έπρεπε να ολοκληρώσω την κατασκευή, να αποδείξω τα 900.000€ και να βρω τρόπο να τα πάρω? Για το γεγονός οτι για τον υπολογισμό των τόκων υπερημερίας όλοι ήταν βαθιά νυχτωμένοι και ζήτησα και πήγα σε σεμινάριο που έκανε ο πάρεδρος του νομικού συμβουλίου του κράτους και απο ιδιωτική εταιρεία ήμουν μόνο εγω (οι υπόλοιποι απο ΤΡΕΝΟΣΕ) και έμαθα για τα εξωτραπεζικά ευρωπαικά επιτόκια και πως η γενική γραμμη στις ΤΥ ήταν να το κάνουν γαργάρα και γυρνώντας διεκδικήσαμε όλα τα χρωστούμενα (χώρια που ζήτησαν τα ''φώτα'' μου κι απο το σύνδεσμο, αλλά βέβαια τη ''δόξα'' την πήραν άλλοι, ''εθνοπατέρες''). Για τη διαχείριση του 100% των έργων και την επίβλεψη κάθε φορά σε κάποιο απο αυτά? Για την ευθύνη πρόσληψης τψν νέων συναδέλφων και την εκπαίδευσής τους? Για το σύστημα ISO που πιστοποίησα την εταιρεία? Για τον τιμητικό τίτλο του ''κομάντο'' , γιατί ότι κολλούσε ή ήταν μπεδεμένο απευθείας ήταν και κληροδότημά μου? Και άλλα πολλά... Βέβαια η αλήθεια είναι πως στα meeting που τραβούσαν μέχρι τις 1, 2 το πρωί εγω δεν έπινα ουίσκι και δεν με ενδιέφερε η φυστικοφαγία...

 

Και μέσα σε όλα αυτά, να έχεις και το μόνιμο άγχος να μη δώσεις κανένα δικαίωμα, να κερδίσεις τον επαγγελματικό σεβασμό και εκτίμηση και να μη σε βλέπουν σαν την ξανθιά χαζοβιόλα γκομενίτσα (επιτρέψτε μου την έκφραση).

Η ευτυχέστερη στιγμή μου στο εργοτάξιο, όσο περίεργο και μαζοχιστικό κι αν ακούγεται, ήταν όταν στο μεσημεριανό διάλειμμα, πάνω στην κουβέντα με αποκάλεσε ενα απο τα παιδιά του συνεργείου μ@λάκ@ αντί με το όνομά μου!

 

Αυτά τα ολίγα απο μια γυναίκα συνάδελφό σας! Cheers!

[Didonis]

Επέτρεψε μου να συμπληρώσω σ αυτό….

Και επιπλέον απο όλα όσα λέτε και με τα οποία συμφωνώ, προσθέστε και τον παράγοντα του να είσαι γυναίκα!!!

......

....

και το να είσαι ξανθιά....

 

 

Νομίζω πως εδώ με την σύντομη παρουσία σου και τις παρεμβάσεις σου κέρδισες άνετα τον επαγγελματικό σεβασμό και εκτίμηση.

Παρ όλο που είναι προσωπική μου άποψη έχω μια μεγάλη βεβαιότητα ότι ισχύει για πολλούς (ποτέ δεν λέω όλους φυσικά)

[ChristinaZ]

Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια συνάδελφε! Καμία φορά είναι δύσκολο να ξεφεύγουμε απο τα στερεότυπα, με χαρά όμως διαπιστώνω πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει εδω πέρα! Να' σαι καλά και πάλι!

[gavrilis]

Αρχικά να προσυπογράψω τα καλά λόγια του Didonis , σχετικά με την εργασιακή εμπειρία που μετέφερε η συνάδελφος . Με αφορμή όμως τα όσα γράφονται ( και λίγα είναι ) εδώ στο forum θα ήθελα να σταθώ στο εξής : Εδώ και χρόνια όσοι ασχολούνται στο χώρο της τεχνικής εκπαίδευσης και ιδίως στον τομέα των δομικών έργων φωνάζουμε σε όλους τους τόνους και προς όλους ότι κανείς να μην μπορεί να απασχολείται στο χώρο των κατασκευών αν προηγουμένως δεν έχει φοιτήσει σε επαγγελματικό τεχνικό λύκειο ( ΕΠΑ.Λ. ) και αφού πάρει απολυτήριο και πτυχίο ( δύο τίτλους σπουδών παίρνουν οι μαθητές ) , μετά απο πρακτική άσκηση και εξετάσεις να παίρνει άδεια άσκησης επαγγέλματος . Βεβαίως αυτό απο μόνο του δεν λύνει το πρόβλημα . Μπορεί όμως , νομίζω , να γίνει μία ουσιαστική αρχή ώστε ο καθένας να μην είναι ( ή είναι ; ) ότι δηλώνει .

[BAS]

Πριν λίγες μέρες είδα ένα συνεργείο από Ρουμάνους , με κλειστό φορτηγό με ρουμάνικες πινακίδες , να δουλεύουν σε ανακαίνιση .

 

Τι λέτε αυτοί , είχαν πτυχίο η εμπειρία ? Η μήπως δεν υπάρχουν επισήμως γιά το ελληνικό κράτος ?

 

Μερικές φορές μου φαίνεται ότι συζητάμε περί όνου σκιάς .

[abenetos]

Εγώ έμαθα παραγωγή από εμπειρικό "χημικό" χρωμάτων (μου συστήθηκε ως χημικός, αλλά δεν είχε καμία σχέση) και από τους πακιστανούς εργάτες. Δε με προσβάλλει αυτό γιατί σαφώς όταν είσαι 60+ και σου φέρουν έναν νεαρό στο εργοστάσιο (σε μικρές εταιρείες), καταλαβαίνεις οτι σχεδιάζουν τη διαδοχή σου. Αν έχεις το κόλλημα πως θα "πεθάνεις" στο τιμόνι και πως κανείς δε δικαιούται να σε αμφισβητήσει, λειτουργείς επιθετικά και δημιουργείς θέμα στο νέο μηχανικό ή μη. Αυτά σχετικά με την ψυχολογία των παλιών "εμπειρικών" μαστόρων. Θεωρώ πως α) αν ξεπεράσεις το πρώτο σοκ β) ξεπεράσεις την άποψη πως είμαι μηχανικός, έχω γνώσεις, αυτές αναγνωρίζονται από τον εργοδότη και τους συναδέλφους και όλοι μαζί εργαζόμαστε αρμονικά και γ) δεις πως οι παλιοί "εμπειρικοί" παρά τη γενική "ασχετίλα" τους γνωρίζουν ακριβώς λόγω της εμπειρίας τους κάποια πράγματα που ποτέ δε θα τα διαβάσεις, τότε θα καταφέρεις να συνεχίσεις, θα αντλήσεις ότι θετικό μπορείς να πάρεις από αυτούς και στη συνέχεια (αυτό εξαρτάται από εσένα πλέον) πιθανόν να επιβάλλεις με τη στάση και τις γνώσεις σου τη θέση που σου αξίζει. Αυτά για την περίπτωση που δεν υπάρχει (και δεν πιστεύω πως εύκολα μπορείς να βρεις) κάτι πιο καλό για σένα στον ορίζοντα. Στη δική μου περίπτωση μετά από 1-2 χρόνια περίπου ο "εμπειρικός" ανγκάστηκε να με αποδεχτεί και ανέλαβα την παραγωγή χωρίς να του καρατήσω καμία κακία (για την ακρίβεια δικαιολόγησα τη συμπεριφορά του απέναντί μου σε κάποιο βαθμό). Το μεγαλύτερο θέμα δεν είναι όταν είσαι στην αρχή της καριέρας σου, αλλά αργότερα, που συχνά αναγκάζεσαι να ασχοληθείς με project που δεν έχουν να κάνουν με αντικείμενο που πιστεύεις πως πρέπει να ασχολείσαι. Εκεί η ψυχολογική πίεση είναι μεγαλύτερη και οι αποφάσεις που πρέπει να πάρεις δυσκολότερες. Όμως έτσι είναι τα πράγματα και πρέπει να μάθεις να τα αντιμετωπίζεις - σε κάποιο βαθμό προσαρμόζεσαι και σε κάποιο "τα προσαρμόζεις".

[ChristinaZ]

Συμφωνώ μαζί σου συνάδελφε, όμως τελικά τα πάντα είναι θέμα κοινωνικής παιδείας. Μου έχει τύχει να προσλάβω συνάδελφο μηχανικό του ΑΠΘ, με τρελό βιογραφικό, που στην πράξη αποδείχθηκε (και κυριολεκτώ επί τούτου) πως δεν ήξερε τι σημαίνει ΓΟΚ,ΑΤΟΕ και δεν ήξερε να βγάλει πίνακα οπλισμού, αλλά παρ'όλα αυτά πουλούσε τουπέ σε άλλη νέα μηχανικό της εταιρείας, με πτυχίο απο την Αγγλία, η οποία όμως εντίμως δήλωσε πως δεν είχε εμπειρία και που πραγματικά προσπαθούσε, λέγοντάς της ''τα αγοράζετε τα πτυχία εκεί μπουμπού''?? Επειδή το σκηνικό έτυχε να γίνει μπροστά μου, την επόμενη απολύθηκε. Αρχικά, όταν αποκαλύφθηκε η απειρία του, το είδα ανθρώπινα το θέμα. Δεν θα του κόψω εγω το ψωμί του του ανθρώπου σκέφτηκα, αρκεί να κάνει προσπάθεια να ανταπεξέλθει. Όταν όμως δεν υπάρχει κοινωνική παιδεία και ο σκοπός δεν είναι να γίνω εγω καλύτερος, αλλά να κατεβάσω τον άλλο στο δικό μου επίπεδό ανεπάρκειας, με όποιον τρόπο, εκεί νομίζω τέτοιες συμπεριφορές πρέπει να κόβονται μαχαίρι, για το καλό της κάθε εργασιακής ομάδας.

 

Όπως επίσης απαράδεκτη είναι η ισοπέδωση των χρόνων και της προσπάθειας που καταβάλαμε όλοι μα εδω μέσα για να εμβαθύνουμε σε μια επιστήμη, απο τον τέταρτο ξάδερφο του ''αφεντικού'', που τελείωσε την 3η Δημοτικού και χειριστής μηχανημάτων στα έργα και λέει ''Να τα χ...ω τα πτυχία σας, να εγω καλύτερα βγάλω τα υψόμετρα...με το μάτι''...Και επειδή είναι και μάγκας, θα κρατάει τη μεζούρα διπλωμένη μπροστά στον επιβλέπωντα για να βγάλει τα μέτρα περισσότερα, θα φάει τα μούτρα του και μετά θα πρέπει εσυ να αποκαταστήσεις τις σχέσεις με την υπηρεσία και να αποδείξεις οτι δεν είσαι ελέφαντας!

 

Όλα είναι θέμα ευγένειας και ρεαλιστικότητας. Με το που παίρνουμε το πτυχίο μας δεν είμαστε φωτεινοί παντογνώστες κακά τα ψέματα. Είμαστε καταρτισμένοι μέχρι εκείνη την ώρα, κατά βάση, σε θεωρητικό επίπεδο (αν και στα ΑΤΕΙ είναι οι αλήθεια πως μας φέρνουν λίγο πιο κοντά στην πράξη, ίσως κάποιες φορές περισσότερο απο όσο θα θέλαμε και σας το λέω γιατί σε εργαστήριο όπου καλουπώναμε και στήναμε ικριώματα μου έπεσε μαδέρι στο κεφάλι.... ναι ναι έτσι εξηγούνται όλα ), οπότε πρέπει να έχουμε σεβασμό στο μάστορα που έχει λιώσει 40χρόνια να κάνει τη συγκεκριμένη δουλειά και αν είμαστε έξυπνοι θα μάθουμε πολλά. Τις περισσότερες των περιπτώσεων η ευγένεια αποδίδει κι αν όχι, στην τελική ό χρόνος μας είναι πολύτιμος για να τον αναλώνουμε στα κόμπλεξ και τις ανασφάλειες τρίτων...

[abenetos]

Είμαι χημ. μηχ/κος, αλλά τυχαίνει να έχω δουλέψει αρκετά στην οικοδομή σε όλα τα συνεργεία (καλούπια, σοβάδες, χτισίματα κ.ά).

Για εμένα είναι πως πρέπει πρώτα απ' όλα να "σταθείς" στα πόδια σου παλεύοντας, να αντλείς όσο περισσότερη γνώση μπορείς από τον κάθε εργάτη και στη συνέχεια όταν θα προκύψουν τα σοβαρότερα προβλήματα θα έχεις πιθανόν τη γνώση, αλλά σίγουρα το τσαγανό που κατά τη γνώμη μου το αποκτάς σε χώρους εργασίας όπως το "γιαπί" (μετά από 3,5 έτη εργ. έρευνας στο ΕΜΠ και περίπου 4 μήνες γράψιμο για να παραδώσω δούλεψα στα σοβαντίσματα μέχρι να πάω στρατό - κουβαλούσα τενεκέ σε αλβανούς μάστορες - δεν έχω τίποτε μαζί τους), γιατί φίλε μου, αργότερα, μεταξύ συναδέλφων και δη καλοαναθρεμμένων και καλοσπουδαγμένων (αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό) παρουσιάζονται πολύ σημαντικότερα προβλήματα όταν εσύ έχει λιγότερες ανοχές απ' ότι στο ξεκίνημά σου.

 

Κάθε δυσκολία για καλό μας λέγαν και συμφωνώ.

Μην προσπαθήσεις να αποφύγεις τις δυσκολίες, αλλά να να τις προσπεράσεις, θα γίνεις πιο δυνατός και αυτό στην εποχή μας χρειάζεται περισσότερο από τα πτυχία μας ίσως.

[antboton]

Βλέπετε τη μια όψη του νομίσματος αλλά δεν λέει κανείς και για τούς άσχετους μηχανικούς που αν δεν ήταν ο εμπειρικός μάστορας δε θα προχωρούσε τίποτα. Οπότε ας κάνει ο κάθε ένας τη δουλεία του αποκομώντας ότι μπορεί ακόμη και από τον τελευταίο του εργατάξιου και ας σταματήσουμε να το παίζουμε μηχανικάρες...ούτε να φαμφαρολοφούμεγια τα επιτεύγματα που επιτελεί ο κάθε ένας στην εργασία του.

Edited Απρίλιος 19 , 2013 by antboton

[abenetos]

Βλέπετε τη μια όψη του νομίσματος αλλά δεν λέει κανείς και για τούς άσχετους μηχανικούς που αν δεν ήταν ο εμπειρικός μάστορας δε θα προχωρούσε τίποτα. Οπότε ας κάνει ο κάθε ένας τη δουλεία του αποκομώντας ότι μπορεί ακόμη και από τον τελευταίο του εργατάξιου και ας σταματήσουμε να το παίζουμε μηχανικάρες...ούτε να φαμφαρολοφούμεγια τα επιτεύγματα που επιτελεί ο κάθε ένας στην εργασία του.

Το πήρες λίγο στραβά συνάδελφε. Προσωπικά θεωρώ πως δεν είμαι ούτε και πρόκειται να γίνω μηχανικάρας. Έδωσα σε αυτά που είπα τη διάσταση του τι μπορεί να αποκομίσει κάποιος από κάποιο μάστορα ή εμπειροτέχνη και όσο για τις φαμφάρες!!!, μου φαίνεται σαν να με λογοκρίνεις. Καμια φορά βγάζουμε και κάνα απωθημένο, προσωπικά δε θέλω να το παίξω έξυπνος, αλλά ήθελα να πω πως έχω προσπαθήσει και πως αυτό προτείνω στο συνάδελφο γιατί έχω αντιμετωπίσει αντίστοιχες καταστάσεις. Ανήκω σε οικογένεια μαστόρων έχω δουλέψει με μαστόρους και θεωρώ πως ξέρω να τους αξιολογώ αρκετά καλά. Θεωρώ πως και η ChristinaZ έχει θέσει πολύ σωστά τις απόψεις της.