1η Έκθεση Αρχιτεκτονικού Έργου

[Didonis]

Το Τμήμα Αττικής του Συλλόγου Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών-ΠΕΑ, με στόχο την προβολή του αρχιτεκτονικού έργου των μελών του, σε συνδιοργάνωση με τον ΟΠΑΝΔΑ - Οργανισμό Πολιτισμού Αθλητισμού & Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων-

διοργανώνει την:

1η ΕΚΘΕΣΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ, στην Αθήνα:

3 Απριλίου-3 Ιουνίου 2013

στη Νέα Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων, Λεωνίδου και Μυλλέρου, στο Μεταξουργείο.

 

Στην έκθεση συμμετέχουν αρχιτέκτονες μέλη του, με αρχιτεκτονικά έργα, μελέτες ή επεμβάσεις, στο δημόσιο και ιδιωτικό χώρο, από την ευρύτερη διοικητική περιοχή της Αττικής.

 

Στα πλαίσια της έκθεσης θα κυκλοφορεί Κατάλογος των έργων.

 

---

View attachment: 1.jpg

---

View attachment: 2.jpg

---

View attachment: 3.jpg

---

 

Click here to view the είδηση

Edited Απρίλιος 1 , 2013 by Didonis

[Didonis]

Και μία προσωπική μου άποψη πέρα της αντιγραφής της είδησης.

Νομίζω είναι σημαντικό οι συλογοί μας (αρχιτεκτόνων, πολ. μηχανικών, τοπογράφων, μηχανολόγων κλπ) να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες προώθησης και ανάδειξης του έργου των μελών τους.

 

Είναι σημαντικό, διότι με αυτό τον τρόπο κατ' αρχήν δεκάδες μη πω χιλιάδες επιστημονικά έργα μελετητών μπορούν να αναδειχτούν και να φανούν προς τρίτους.

Τρίτους όχι μόνο στον Ελλαδικό χώρο αλλά παντού. Ειδικά αν φροντίσουν οι κατάλογοι και το υλικό να πάει και σε ανάλογα επιμελητήρια παντού και να υπάρχουν και στις ιστοεσελίδες τους.

Το έργο των μικρομέλετητών χάνεται και συχνά υπάρχουν διαμαντάκια. Χάνονται κι αυτά αφού δεν είναι έργα "μνημειακά" για να προβληθούν. Με αποτέλεσμα και οι μελετητές τους να είναι χαμένοι άγνωστοι στην καθημέρινότητα.

 

Ένας άλλος σημαντικός λόγος για αυτές τις πρωτοβουλίες, είναι να καταφέρουν οι σύλογοι μας να αποκτήσουν οικονομική αυτοτέλεια (την οποία δεν έχουν) και να μη έχουν για αυτό οικονομική εξάρτηση από τις παραταξιακές ή κρατικές χορηγίες.

 

Αν το οργανωσουμε σωστά κι αν εμείς οι ίδιοι μπορέσουμε να συμμετέχουμε με απτό αποτέλεσμα τότε αργά η γρήγορα κάποια θετικά αποτελέσματα θα υπάρξουν.

 

Στην τελική το να μή κάνεις τίποτα σε απαλλάσει απο το άγχος να κάνεις λάθος.

Σε βάζει όμως στην θέση του μίζερου παρατηρητή να βλέπεις και να θαυμάζεις τι κάνουν οι άλλοι και μόνο.