Μόνωση ταράτσας - δώματος

[Ροδοπουλος]

Η σκοπιμότητα του #91 είναι

 

α) Να έχουμε ένα σύστημα με που να περιορίζει οχι την υγροποίηση αλλα την συσσώρευση υγρασίας - σύστημα που να μην δημιουργεί μεγάλες πιέσεις υδρατμών ξεκινώντας απο την χρήση στο εσωτερικό και φτάνοντας μέχρι τον κοπανιστό αέρα του περιβάλλοντος. 

β) Να έχουμε ένα σύστημα με που μηδενίζει την τριχοειδή απορρόφηση για τον λόγο αυτό βάζουμε έγχυτο τσιμεντοειδές ΕΝ 1504-2 πάνω απο το γέμισμα.

 

Εδω βέβαια κάνετε ένα τρομερό λάθος. Τα γεμίσματα δεν είναι όλα ίδια ή μάλλον υπάρχουν γεμίσματα για πέταμα κυριολεκτικά και άλλα που δεν συσσωρεύουν υγρασία >2% του όγκου τους ακόμα και σε υγρασία 100% (νεράκι).   

 

Τόσο για το ecobeton όσο και για το betostal sln θα απαιτήσετε να σας δώσουν το διάγραμμα total water content. Αν δεν το έχουν ή δεν ξέρουν τι είναι να τους πείτε οτι είναι τσοπανηδες και να φύγετε τρέχοντας.

 

To διάγραμμα δεν είναι μυστικό αλλα συμβατική υποχρέωση π.χ.

 

http://marmoline.gr/system/uploads/document/file/143/TDS_-_TH_FLOOR__gr_.pdf

[vag106]

καλημερα, στο παραδειγμα που παραθέσατε δεν καταλαβαινω πιο ειναι το διαγραμμα που αναφέρεται .μηπως ειναι αυτο που γραφει  Υπόλειμμα υγρασίας στις 28 μέρες (5 cm πάχος)< 1% κ. ό. ?

το υλικο αυτο της marmoline ανήκει στα λεγομενα τυπου ΤΗRΑΚΟΝ ? 

στο υλικο που αναφερω οντως δεν γραφει τιποτα παρομοιο απο οτι βλεπω. http://www.unisol.gr/TechnicalSolutions/NewTechnicalSolutions/Ecobeton/Ecobeton.aspx

 

 

 

α) Να έχουμε ένα σύστημα με που να περιορίζει οχι την υγροποίηση αλλα την συσσώρευση υγρασίας - σύστημα που να μην δημιουργεί μεγάλες πιέσεις υδρατμών ξεκινώντας απο την χρήση στο εσωτερικό και φτάνοντας μέχρι τον κοπανιστό αέρα του περιβάλλοντος. 

μαλλον κατι καταλαβαινω λαθος εγω. οι υδρατμοι κοινουμενοι απο το εσωτερικο στο εξωτερικο δεν θα συσσωρευτούν πριν την στρωση που θα φτιαξουμε με τα υλικα που αναφερατε κατω απο την θερμομονωση  ,δηαλδη στην πλακα μας... 

συγνωμη αν δεν το καταλαβαινω ....

[Ροδοπουλος]

Η διαφορά πίεσης υδρατμών μας ορίζει τον ρυθμό διάχυσης (μετακίνησης των υδρατμών). Οταν παρεμβάλλονται υλικά τότε ο συντελεστής αντίστασης διάχυσης υδρατμών ελέγχει τον ρυθμό διάχυσης. Για να το κάνουμε απλοικό. 

 

Ας πούμε οτι η διαφορά πίεσης υδρατμων μεταξύ εσωτερικού χώρου και εξωτερικού είναι της τάξεως των 2,0 κιλών νερού (το νερό της υγρασίας) την ώρα. Κάθε υλικό αλλάζει τον ρυθμό αυτόν. Πχ το σκυρόδεμα επιτρέπει αντί για τα  2,0 κιλα/ώρα να περάσουν 1,5 κιλά/ώρα. Αυτό πχ σημαίνει οτι υπάρχει περιορισμός ρυθμού διάχυσης υδρατμών.Το απλοποιώ πάλι. Εφόσον μου έχει μείνει 0,5 κιλα νερό στην μια ώρα, στην επόμενη ώρα θα μου μείνουν 1 κιλό, κλπ. Η χωρητικότητα όμως τους σκυροδέματος για την υγροποίηση είναι πεπερασμένη. Αν η διαφορά πίεσης υδρατμών δεν αλλάξει πχ σε 10 ώρες, τότε το σκυρόδεμα αφού πλέον γεμίζει τους πόρους του με υγρασία κάποια στιγμή θα κορεστεί. Ο κορεσμός είναι αυτό που λέμε υγροποίηση. 

 

Το πρόβλημα δεν είναι βέβαια μόνο η υγροποίηση του σκυροδέματος αλλα το γεγονός οτι υπάρχει μια κρίσιμη υγρασία σκυροδέματος που δημιουργεί συνθήκες διάβρωσης του οπλισμού εφόσον υπάρχει ικανός ηλεκτρολύτης. Η υγρασία αυτή είναι χαμηλότερη απο την υγρασία υγροποίησης.

 

Οταν λοιπόν λέμε υγρο/θερμομόνωση μιλάμε οχι απλά για αποκλεισμό της συμπύκνωσης αλλα κατα βάση για αποκλεισμό της κρίσιμης αυτής υγρασίας.

 

Ενα δεύτερο που πρέπει να γνωρίζουμε είναι οτι η ανάπτυξη μούχλας δεν γίνετε στο σημείο συμπύκνωσης αλλα σε υγρασία αρκετά χαμηλότερη. Συνήθως είναι υψηλότερη απο αυτή της διάβρωσης του οπλισμού.

 

Το βασικό όμως πρόβλημα είναι οτι μιλάμε για χιλιάδες κύκλους διαφοράς πίεσης υδρατμών σε ένα χρόνο και φτάνουμε σε μερικά εκατομμύρια σε 50 χρόνια. Εχουμε λοιπόν ένα φαινόμενο κόπωσης του σκυροδέματος. Αυτό γίνετε διότι η αύξηση της υγρασίας αυξάνει τον όγκο του σκυροδέματος λόγω του υγροσκοπικού συντελεστή διαστολής. Στην περίπτωση αυτή το σκυρόδεμα αντιδρά με μικρο-ρηγματώσεις. Συνήθως παρατηρούνται στην διεπιφάνεια με τα αδρανή. Υπο συγκεκριμένες συνθηκες λοιπόν η αντοχή του σκυροδέματος υποβιβάζεται σταδιακά. Με λίγα λόγια θα πρέπει να υπολογίσουμε μια κατάσταση ώστε αυτό ποτέ να μην συμβεί. 

 

Καταλαβαίνετε οτι να το εξηγήσω διεξοδικά εδώ είναι δύσκολο. Για τον λόγο αυτό έχω ξεκινησει μια αρθρογραφία 

 

http://e-archimedes.gr/component/k2/item/6349-

 

http://e-archimedes.gr/component/k2/item/6360-

 

σε περίπου 2 μήνες θα έχει τελειώσει η σειρά...

[Ροδοπουλος]

καλημερα, στο παραδειγμα που παραθέσατε δεν καταλαβαινω πιο ειναι το διαγραμμα που αναφέρεται .μηπως ειναι αυτο που γραφει  Υπόλειμμα υγρασίας στις 28 μέρες (5 cm πάχος)< 1% κ. ό. ?

το υλικο αυτο της marmoline ανήκει στα λεγομενα τυπου ΤΗRΑΚΟΝ ? 

 

Η μέτρηση γίνετε στους 50% σχετική υγρασία και 20 βαθμούς Κελσίου. Υπάρχουν εξισώσεις να μας δώσουν την κατανομή αλλά δεν είναι για εδώ.

 

Το ΤΗRΑΚΟΝ βασίζεται στο YTONG. TH-Floor βασίζεται στην διογκωμένη πολυστερίνη. 

 

Ο συντελεστής διάχυσης για το TH-Floor είναι μ=12

Ο συντελεστής διάχυσης για το Thrakon είναι μ=4

 

Σκεφτείτε τώρα οτι το σκυρόδεμα έχει μ=90-150.

 

Οσο ο συντελεστής πλησιάζει την μονάδα τόσο μικρότερη αντίσταση παρουσιάζει. Η τιμή μ=1 είναι αυτή του αέρα.

 

Το Thrakon δηλαδή έχει μικρότερη αντίσταση διάχυσης υδρατμών απο το TH-Floor. Η διαφορά όμως είναι και στον συντελεστή θερμικής αγωγιμότητας σε σχέση με την υγρασία και στο πάχος του υλικού.

[vag106]

Κυριε Ροδοπουλε τα ευχαριστω πιστευω οτι περιτευουν... ειστε πολυ κατατοπιστικος. μια ερωτηση ακομα αν και εχω ρωτησει στην ετιαριες των υλικων που αναφερω πιο πανω ( ecobeton, betostal sln) και περιμενω απαντηση. το προτυπο που αναφερεται ΕΝ 1504-2 πρεπει να ισχυει και για το betostal sln γιατι το υλικο αυτο ειναι ρητίνη δεν ειναι εγχυτο τσιμεντοειδες. μηπως εχει καποια αλλη προδιαγραφη που πρεπει να ρωτησω? 

[Ροδοπουλος]

Εχετε μπερδευτεί λίγο. 

 

Το υλικό betostal sln ανήκει στους εμποτισμούς 

 

Θα μπορούσε να ανήκει στην κατηγορία ΕΝ 1504-2 επειδή γράφει οτι

 

Με την ολοκλήρωση του πολυμερισμού όλοι οι υδατοπερατοί πόροι και οι τριχοειδείς ρωγμές έχουν οριστικά σφραγιστεί και δεν υπάρχει πλέον καμία δίοδος για το νερό και την υγρασία, ενώ αντίθετα οι πιο μικροί μη υδατοπερατοί πόροι παραμένουν ανοικτοί και επιτρέπουν τη διαπνοή, ώστε να «αναπνέει» το κτίριο. Το αδιόρατο επιφανειακό φιλμ που τυχόν θα σχηματιστεί πάνω από την επιφάνεια λόγω πλεονάσματος υλικού δε μεταβάλλει την υφή της επιφάνειας, δεν την κάνει ολισθηρή, δε συμμετέχει καθόλου στην υγρομόνωσή της και γι’ αυτό είναι εντελώς αδιάφορο αν θα διατηρηθεί ή θα φθαρεί από τριβές, κτυπήματα κτλ.

 

Αυτό μένει να αποδειχτεί απο το φύλλο τεχνικών ιδιοτήτων το οποίο και δεν έχω βρει στην ιστοσελίδα τους. Το όριο διαπνοής για το ΕΝ 1504-2 είναι Sd<5m. 

 

Προσέξτε όμως ότι εγώ μιλάω για ελαστικό τσιμεντοειδες πχ

 

http://www.mapei.com/public/GR/products/331_mapelastic_el.pdf

 

υπάρχουν και πολλά άλλα με τις ίδιες οι καλύτερες προδιαγραφές πάντα στο ΕΝ1504-2.

 

Κοιτάξτε να δείτε το πρόβλημα με τα υλικά του τύπου που προτείνετε

 

Το βασικό μας πρόβλημα είναι οτι αυτό που κάνουν είναι οτι αλλάζουν στην ουσία το total water content του σκυροδέματος μειώνοντας το πορώδες. Ταυτόχρονα όμως επηρεάζουν και τον ρυθμό εξίδρωσης. Αντίθετα τα υλικά με ΕΝ 1504-2 Sd<5m χαρακτηριστικό τους είναι οτι δεν επεμβαίνουν στο σκυρόδεμα διότι αποτελούν αλλο στρώμα. 

 

Αν σας αρέσει το διάβασμα το τρίτο μέρος

 

http://e-archimedes.gr/component/k2/item/6379-

Edited Οκτώβριος 3 , 2015 by Ροδοπουλος

[dispair]

Καλησπέρα,

 

Παρακαλώ θα ήθελα να ρωτήσω, για στεγανοποίηση ταράτσας, 100τ.μ., διπλοκατοικίας του ΄70 στο κέντρο της Αθήνας, χωρίς ιδανικά διαμορφωμένες ρύσεις ή πρότερη προσπάθεια μόνωσης, είναι καλή ιδέα να εφαρμοστούν τα εξής :

 

1. τσιμεντοκονία για τη δημιουργία ρύσεων (ενισχυμένη με Penetron Admix ίσως όπως διάβασα σε κάποιο διάλογο)

2. ρύσεις με ελαφροσκυρόδεμα, πάχος 3 εκατοστών

3. εφαρμογή 2 εκατοστών θερμομονωτικού σοβά (λ=0.085 W/mK)ThermoSan

4. χρήση επαλειφόμενου ελαστομερούς για στεγάνωση, ίσως πολυουρεθάνης ( γιατί κάπου σημειώνατε ότι είναι απαραίτητο ελαστομερές για στεγάνωση, λόγω ρωγμώσεων στα τσιμεντοκονιάματα, κατάλαβα καλά

 

Κατέληξα σε αυτή τη λύση αναζητώντας βασικά στεγανοποίηση και πλήρη βατότητα. Είναι λοιπόν υποχρεωτική οι δημιουργία καταρχήν ρύσεων και αφού χρειάζομαι 5 εκατοστά, γιατί να μην είναι τα 2 από θερμομονωτικό σοβά, ώστε να υπάρχει και μία υποτυπώδης θερμομόνωση (εκτός από το κόστος βέβαια)....

Edited Οκτώβριος 5 , 2015 by dispair

[terry]

Συγνωμη αλλα δεν εχει λογικη η διαστρωματωση που βλεπω.

 

Τα 1. 2. + 3 δεν παμε παρεα, δεν υπαρχει λογος.

 

Τα πολυουρεθανικα ειναι μια χαρα, αλλα οχι για πληρη βατοτητα.

Εξηγησε τι εννοεις "πληρη βατοτητα".

[apoul]

 

Κατέληξα σε αυτή τη λύση αναζητώντας βασικά στεγανοποίηση και πλήρη βατότητα. Είναι λοιπόν υποχρεωτική οι δημιουργία καταρχήν ρύσεων και αφού χρειάζομαι 5 εκατοστά, γιατί να μην είναι τα 2 από θερμομονωτικό σοβά, ώστε να υπάρχει και μία υποτυπώδης θερμομόνωση (εκτός από το κόστος βέβαια)....

 

Αν για να δημιουργήσεις ρύσεις σου χρειάζονται 5 εκ δε σημαίνει αυτό ότι μπορείς να κάνεις μια στρώση 3 και άλλη μια 2. Θα πρέπει να γίνει πρώτα η στρώση των 5 εκατοστών να δημιουργηθούν οι ρύσεις και μετά να κάνεις μια άλλη στρώση για ότι θες.

 

Το 5εκ εξάλλου για ταράτσα 100τμ ακούγεται λίγο για να δημιουργηθούν σωστές ρύσεις.

 

Υπάρχει και μπετόν ρύσεων με θερμομονωτικές ιδιότητες αλλά είναι και πιο ακριβό και χρειάζεται μεγαλύτερο πάχος

[dispair]

Συγνωμη αλλα δεν εχει λογικη η διαστρωματωση που βλεπω.

 

Τα 1. 2. + 3 δεν παμε παρεα, δεν υπαρχει λογος.

 

Τα πολυουρεθανικα ειναι μια χαρα, αλλα οχι για πληρη βατοτητα.

Εξηγησε τι εννοεις "πληρη βατοτητα".

 

Σας συγχωρώ, και εγώ δεν είμαι καθόλου σίγουρη ότι έχει.

 

1. Κάπου διάβασα ότι είναι επιθυμητή η κρυσταλλοποίηση της πλάκας πριν από οποιαδήποτε άλλη ενέργεια και πως όταν η πλάκα είναι παλιά τα τσιμεντοειδή χωρίς ενίσχυση δεν προσφύονται, σωστά; Προστατεύει και από τα νερά κατά το στάδιο δημιουργίας ρύσεων...

 

2. Σκεφτόμουν δημιουργία ρύσεων με αφρομπετόν ή περλιτομπετόν ( διάβασα και τις συζητήσεις σας στο forum ). Για το αφρομπετόν έχω ακούσει ότι κάνει ρωγμώσεις. Για το περλιτομπετόν μόνο ότι απορροφάει το νερό. Αν καλυφθούν βέβαια στο τελικό στάδιο με ένα ελαστομερές το νερό δεν περνάει. Αλλά το ελαστομερές δεν προστατεύει για πάντα και αν το νερό περάσει για κάποιο λόγο το περλιτομπετόν αυξάνει 10 % κ.ο., αυξάνει σε βάρος και χάνει και την όποια θερμομονωτική του ιδιότητα εφόσον οι κυψελίδες του αέρα γεμίζουν με νερό.

 

γι' αυτό 3. Ο σοβάς ThermoSan είναι υδατοαπωθυτικός και ακόμα και αν το υπερκείμενο ελαστομερές, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, επιτρέψει τη διέλευση ύδατος, δεν δημιουργείται πρόβλημα (για την ακρίβεια θα ήθελα να μη δημιουργείται πρόβλημα).

 

4. Σε αυτό το στάδιο το ελαστομερές προστατεύει βασικά το σοβά (γιατί χαράζεται η τελική του επιφάνεια) και στεγανοποιεί.

 

Αυτή ήταν η λογική... Εκτός από το πρόβλημα της λογικής της διαστρωμάτωσης, υπάρχει πρόβλημα τεχνικό με την πρόσφυση μεταξύ των υλικών;

 

Πλήρη βατότητα εννοώ καθημερινή επισκεψιμότητα : άπλωμα ρούχων, ένα τραπέζι, μία - δύο καρέκλες..