Κινητή μεταλλική γέφυρα πορθμού Ευρίπου.

[pankrok]

υπο ποιες προυποθεσεις θα μπορουσε να αποτελει λυση για αυτο το προβλημα των κοχλιωσεων η συγκολληση ανοξειδωτης πατουρας που δε θα αφηνε τον κοχλια να ακουμπισει πουθενα σε βαφη (ουτε μεσα στην οπη) χωρις να εχουμε θεμα με γαλβανικο φαινομενο?

[Ροδοπουλος]

εαν μου κάνεις ένα σχέδιο θα καταλάβω.

[pankrok]

για παραδειγμα

 

[Str_eng]

Δεν θα παρατηρήσατε τι έγραψα πριν. Δεν είναι ανοξείδωτοι είναι HV10.9 (χάλυβας πολύ υψηλής αντοχής). Δεν υπάρχει θέμα οξείδωσης στην τρύπα διότι:

1. Οι κοχλίες δεν κάνουν περίπατο μετακινούνται και μένουν σε μία θέση (όταν είναι απλοί) ή δεν μετακινούνται πρακτικά αν είναι (όπως οι υπόψη) προεντεταμένοι.
2. Ακόμη και αυτοί που μετακινούνται δεν "ξύνουν" την μπογιά.
3. Η οπή είναι πλήρως απομονωμένη από τον εξωτερικό αέρα.

Δεν υπάρχει τέτοιο θέμα (όχι στην υπόψη μόνο αλλά γενικότερα).

 

@ pankrok: Γιατί έχεις συγκολλημένες τις ροδέλες;

Edited Μάιος 23 , 2013 by Str_eng

[Ροδοπουλος]

εχεις δίκιο είπες 10.9   

 

 

Το ξύσιμο είναι κατά την διάρκεια της τοποθέτησης. Εαν υπάρχει ενεργή τριβή είναι άλλα φαινόμενο (fretting). Οπή απομονωμένη απο τον εξωτερικό αέρα δεν υπάρχει εκτός και εαν γίνει χρήση ειδικής πάστας. Να φανταστείς στην γέφυρα του Ριο-Αντιριο πέρασαν τους κοχλίες και τους έβαψαν τοπικά απο επάνω 3 φορές.

 

@ pankrok: με την συγκόλληση θα τα κάνεις χειρότερα διότι δημιουργείς πλέον 3 υλικά (χάλυβα, ανοξείδωτος, συγκόλληση).!!!!

[pankrok]

τις εχω συγκολλημενες με την λογικη οτι για δυο κομματια που θα συναρμολογηθουν αργοτερα, ανοιγεις τις οπες στον χαλυβα, κολλας τα ανοξειδωτα επιθεματα στις οπες, κανεις τις απαιτουμενες οπες στα επιθεματα (οπου θα ειναι πλεον στην διασταση που θελεις για την συναρμολογηση) , βαφεις και παραδιδεις στο εργοταξιο.

 

στην συναρμολογηση δεν εχεις πλεον προβλημα να σου αφαιρεσουν μπογια κατα την ευθυγραμηση των κατασκευων η κατα την κοχλιωση.

 

αν τα επιθεματα ηταν απλες ροδελλες δεν κερδιζεις και πολλα γιατι θα πατησουν παλι σε μπογια που κατα το σφιξιμο θα την σπασουν.

 

η ολη μανουρα κατα τη γνωμη μου θα βοηθουσε πολυ στην μακροβιοτητα μιας κατασκευης που δε θα μπορει να συντηρηθει στο επακρον.

 

ακριβη λυση βεβαια , αλλα αν προκειται για μια γεφυρα οχι σαν της Χαλκιδας που ειναι προσβασιμη ακομα και με σκαλα, αλλα για κατι που εχει 20-30 μετρα υψος και θελει σκαλωσιες/γερανους κλπ?

 

πχ σε καραβια εχω δει πολλες φορες την οπη να εχει διαβρωθει απο την εκθεση στο περιβαλλον (μετα απο 20φευγα χρονια βεβαια) παρολο που εινια καλυμενη και με βιδα και με μπογια (οοοολη μαζι). πας να ξεβιδωσεις για να κανεις μια επισκευη και οι μισες τρυπες εχουν γινει καναδυο χιλιοστα μεγαλυτερες

[Ροδοπουλος]

Για να αποφύγεις όλα αυτά που δεν βλέπω πρόβλημα, βάζεις το εσωτερικό χιτώνιο και της κόλλα αργύρου όπως στην Golden Bridge!!!!

[Str_eng]

Ένα τελευταίο από μένα στο υπό-θέμα που ανοίξατε:

 

Στις δομικές κατασκευές δεν χρησιμοποιούνται ανοξείδωτοι κοχλίες (για πιο  λόγο άλλωστε). Αν μάλιστα μιλάμε για ποιότητες όπως η 10.9 (fu/fy=1000/900Mpa).

 

Δεν τίθεται θέμα διάβρωσης της οπής (τουλάχιστο σε βαθμό μεγαλύτερο από αυτόν της υπόλοιπης κατασκευής).

 

Όλα αυτά τα "εξωτικά" που λέτε αν έπρεπε να τα εφαρμόζουν δεν θα κάνανε κατασκευές από χάλυβα.

 

@pankrok: Δε το λέω έτσι. Η ροδέλα που βάζεις εκεί υποκαθιστά (προσωρινά μέχρι να καταστραφεί) την άντυγα του προς ένωση μετάλλου. Σε κοινές κοχλιώσεις η δύναμη μεταφέρεται με την επαφή του κορμού του κοχλία και της άντυγας ενός εκάστου των συνδεομένων μερών. Εδώ η επαφή γίνεται στην ροδέλα. Η λεπτομέρεια σου δεν είναι δομικά σωστή.

[Str_eng]

Δυο λόγια ακόμη για να επιστρέψουμε στην κυρίως γέφυρα και τον κεντρικό σύνδεσμο της.

 

Οι αρχικοί σύνδεσμοι ήταν χυτές κατασκευές λογικής τόρμου / εντορμίας οι οποίες για να διευκολύνουν την σύνδεση - αποσύνδεση είχαν ενσωματωμένα κύλιστρα. Η φωτογραφία της "εντορμίας"  λέει πολλά μόνη της.

Σε αύτη βλέπετε ένα τόρμο (τα ελάσματα στο πλάι έχουν προστεθεί για την αφαίρεση του μέλους από την γέφυρα).

Μετά από αρκετό καιρό όμως αφ ενός η φθορά και αφετέρου και κάτι ατυχήματα (πρόσκρουσης πλοίου) η γέφυρα στην σύνδεση της απέκτησε τζόγο ή δε επισκευή τους ήταν μάλλον αδύνατη διότι χρειαζόταν ειδικά χυτά μέλη και διότι θα ταίριαζαν πάνω σε ήδη φθαρμένα. Επίσης ένα ακόμη θέμα ήταν η τροποποίηση του δομικού φορέα με την προσθήκη των οριζόντιων συνδέσμων.

 

Επειδή η γέφυρα είναι κινητή και διότι η κίνηση της δεν είναι απαραίτητο να την φέρνει κάθε φορά στην ίδια θέση υπάρχει ένα θέμα ανοχών το οποίο όμως αντίκειται στην επιθυμία να μην υπάρχουν αυτές όταν η γέφυρα είναι συνδεδεμένη. Άρα θα έπρεπε οι σύνδεσμοι να επιτρέπουν το κλείδωμα με ανοχή, να έχουν την δυνατότητα να παραμορφώσουν / μεταθέσουν τον φορέα ώστε να συνδεθούν τελικά χωρίς ανοχή.

 

Η λύση είναι πρωτότυπη και σχεδιάστηκε / κατασκευάστηκε εξ ολοκλήρου από το μηδέν (μια κατασκευή που αντικαθιστούσε μια άλλη επίσης πρωτότυπη). Η λογική της ήταν μεταλλικοί κύλινδροι με σφηνοειδές άκρο (το οποίο είχε μια καμπύλη ειδικά υπολογισμένη και διαμορφωμένη) που εισέρχονται σε κοίλες κυλινδρικές διατομές με ειδικά διαμορφωμένα άκρα. Η ώθηση γίνεται υδραυλικά.

 

Μερικές φωτογραφίες (εκτός αυτής στο άρθρο):

Οι νέοι σύνδεσμοι.

Λεπτομέρεια διαμόρφωσης εισόδου.

Ο "θηλυκός" σύνδεσμος τοποθετημένος.

[Ροδοπουλος]

Πραγματικά θα μπορούσαμε να μιλάμε για ώρες οτι σαφώς και τίθεται θέμα διάβρωσης του κοχλία και υπάρχουν πολλά δις σε κόστος αποκατάστασης (μια ερευνα στο google θα αναδείξει πολλά τέτοια θέματα ειδικά σε μεταλλικές γέφυρες σιδηροδρόμων στον Καναδά. Θα έλεγα οτι η διάβρωση της οπής επιφέρει τα παρακάτω προβλήματα 

 

α) απώλεια σύσφιξης, β) σημαντική πτώση μηχανικών ιδιοτήτων του κοχλία, γ) φαινόμενα fretting fatigue corrosion όπου η απώλεια σύσφιξης προσδίδει τοπική μετακίνηση μεταξύ κοχλία και ελάσματος με αποτέλεσμα το σπείρωμα να "τρώει" την οπή wear, να δημιουργεί καταστάσεις έναρξης ρωγμών, ψαθυροποιηση απο υδρογόνο, κλπ. Το χειρότερο είναι οτι παρουσιάζετε στι εσωτερικό της οπής με αποτέλεσμα να μην είναι ορατό πριν να είναι αργά.

 

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα

 

εδω, εδω, ε

 

ψάχνετε τα παρακάτω 

 

fretting fatigue corrosion in bolts

 

fretting fatigue corrosion in steel bridges