Κινητή μεταλλική γέφυρα πορθμού Ευρίπου.

[pankrok]

δε μπορω να δω φωτογραφιες 

 

οσο για το υποθεμα , η ιδεα του επιθεματος ηταν οτι αυτο θα καταστραφει δυσκολοτερα απο τον χαλυβα της κατασκευης υπο την εννοια οτι η σχολαστικη συντηρηση της κατασκευης ειναι ειτε δυσκολη ειτε πολυ ακριβη (αρα δε θα γινει η δε θα γινει σχολαστικα) αρα και η αντυγα των επιφανειων θα μεινει στη θεση της για περισσοτερο καιρο διατηροντας την συσφιξη. σιγουρα θελει μια πιο σοβαρη σχεδιαση και διαστασιολογηση απο αυτην του σκαριφιματος και ενδεχομενως η λυση με το χιτωνιο και την κολλα αργυρου ειναι πρακτικοτερη και φθηνοτερη λυση. 

 

τις βιδες δεν τις φοβαμαι τοσο, οι 10.9 και 12.9 στο θαλασσιο περιβαλον που εχω εμπειρια κρατανε αρκετα καλα και σπανια αστοχουν (βασικα αστοχει πρωτα η κατασκευη που κοχλιωνουν ιδιαιτερα δε αν προκειται για φυτευτα μποζονια - πας να σφιξεις και ξηλωνεται ολο το διαβρωμενο σπειρωμα απο την βιδα )

(μηπως το υποθεμα χρηζει περισσοτερο συζητηση σε δικο του θεμα?)

[Ροδοπουλος]

Η πιο οικονομική λύση που είναι γνωστή εδώ και 100 χρόνια και υπάρχουν και κανονισμοί μελέτης είναι η χρήση ανοδίων που συγκολλιούνται στο μέταλλο. Βάζω 2 φωτογραφίες α) για να καταλάβαετε το πρόβλημα που σας λέω οτι δεν θα φανεί διάβρωση απο οπτικό ελεγχο πριν να είναι αργά και β) για να δείτε το ανόδιο.

[AlexisPap]

Η γέφυρα του Ευρίπου ανήκει σε μία εποχή που οι μηχανικοί πραγματικά δημιουργούσαν.

Σχεδόν κάθε μείζον έργο της εποχής εκείνης ενσωματώνει λύσεις που σχεδιάστηκαν εξ αρχής για τον συγκεκριμένο, μοναδικό σκοπό.

 

Αυτό που σήμερα ονομάζουμε "πρωτότυπη ιδέα" ήταν η καθημερινότητα και αποτελούσε τον πυρήνα της έννοιας "σχεδιασμός".

Ακόμη, ο κάθε μελετητής, μελετούσε την "πρωτότυπη ιδέα" του σε όλη της την λεπτομέρεια, μέχρι τον τρόπο κατασκευής και την κοστολόγηση.

 

Έτσι δεν ήταν ασυνήθιστο να βλέπεις σε ένα έργο μεγάλα μέλη από χυτοσίδηρο, χυτοχάλυβα ή ορείχαλκο, χυτευμένα ειδικά για το εν λόγω έργο, μοναδικά και ανεπανάληπτα.

Είτε επρόκειτο για εφέδρανα κύλισης, είτε για υλοποίηση αρθρώσεων σε κατασκευές Ω/Σ, είτε για τον μηχανισμό σύνδεσης των δύο προβόλων στην γέφυρα του Ευρίπου, είτε για έναν μπρούτζινο σταυρό σε μια εκκλησία.

Και ο μελετητής καθόριζε τον τρόπο κατασκευής, την μεθοδολογία, τα σχεδίαζε, τα διαστασιολογούσε, έγραφε εκ του μηδενός άρθρα και τεχνικές περιγραφές... Από την κατασκευή των καλουπιών, μέχρι τις μηχανουργικές κατεργασίες.

 

Αντίστοιχα βεβαίως και οι εργολάβοι της εποχής επέδειξαν υψηλότατο επαγγελματισμό, εφαρμόζοντας επιτυχώς κατασκευαστικές μεθόδους που δεν είχαν ξαναχρησιμοποιηθεί -και δεν θα ξαναχρησιμοποιούντο- για να φτιάξουν εξαρτήματα που ήταν κατά κυριολεξία μοναδικά.

 

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει τέλος σχεδιασμός μηχανολογικού εξοπλισμού: Λέβητες, καυστήρες, δικλείδες, υδροφράκτες, μεταφορικοί ιμάντες, πλάστιγγες, σχεδιαζόντουσαν συχνά εκ του μηδενός, κάτι που σήμερα θεωρείται αδιανόητο.

 

 

Τις κατασκευές αυτές δεν τις έκαναν κατ' ανάγκη μηχανικοί με υψηλή θεωρητική κατάρτιση.

Ως ακραίο παράδειγμα αναφέρω ότι κάποια από τα ποιο σημαντικά έργα γεφυροποιίας στη ορεινή Ελλάδα έγιναν από νομομηχανικούς με μοναδικό εφόδιο την χειρωνακτική εργασία, τον δυναμίτη και μερικά μουλάρια:

Όπου ο μηχανικός ήταν μελετητής, κατασκευαστής, επιβλέπων... Περπατούσε τις χαράδρες για να βρει κατάλληλο μέρος για κατασκευή γέφυρας (χωρίς γεωτρύπανα και γεωτεχνικά εργαστήρια), διάλεγε τις θέσεις απόληψης αδρανών, έστηνε φορητούς σπαστήρες και κόσκινα, μελετούσε την -ασυνεχή- σύνθεση του σκυροδέματος, σχεδίαζε τα ειδικά (ξύλινα βεβαίως, από δέντρα που υλοτομούνταν επί τούτου) ικριώματα και εκτελούσε γενικώς το έργο με το κατά τόπους διαθέσιμο εργατοτεχνικό προσωπικό...

 

 

Τα έργα αυτά, είτε πρόκειται για την γέφυρα του Ευρίπου, είτε για κάποιο μικρό τεχνικό ξεχασμένο στα βουνά, αποτελούν μνημεία της τεχνικής και θα μας θυμίζουν πάντα ποιος είναι ο ρόλος του μηχανικού:

 

Να οραματίζεται, να επινοεί, και να σχεδιάζει νέες λύσεις, νέες μεθόδους νέες κατασκευές, να δημιουργεί.

 

Και όχι -βεβαίως- να ταΐζει δεδομένα σε ένα στατικό πρόγραμμα ή να κάνει δηλώσεις 4014...

Edited Μάιος 24 , 2013 by AlexisPap

[Str_eng]

Σε ότι αφορά εμένα θα με βρεις απόλυτα σύμφωνο. Δεν είναι όμως οι σκέψεις σου τόσο προφανείς πλέον.

 

Έζησα την δύση της εποχής για την οποία μιλάς, δεν την νοσταλγώ, όμως υπάρχει ένα ειδοποιό σημείο: Ο μηχανικός που οδηγεί σε αντίθεση με τον μηχανικό εξάρτημα. Η φράση μάλιστα αυτή επεκτείνεται και στην γενικότερη αντίληψη της κοινωνίας (το χειρότερο δηλαδή, πχ έχω την αίσθηση ότι οι περισσότεροι πιστεύουν ότι για συγκεκριμένο έργο διαφορετικοί μηχανικοί θα δώσουν την ίδια λύση).

 

Δεν είναι μόνο η διαφορά στο εάν μπορείς να κάνεις κατασκευές με περισσότερη έμπνευση (διότι αυτή και αν ακόμη την έχεις περιορίζεται από διαφορές σκοπιμότητες, καθόλου τεχνικές), αλλά κυρίως στο κατά πόσο μπορείς να "αισθάνεσαι" αυτό που κατασκευάζεις.

 

Και ενώ σε εποχές που το "μάτι" είχε κυρίαρχη θέση οι κατασκευές ήταν συντηρητικές (όπως και η επιλογή των ανθρώπων που θα τις υλοποιούσαν) και άρα το "λάθος" περιοριζόταν, σήμερα οι κατασκευές είναι τολμηρές, η επιλογή των ανθρώπων έχει κυρίως οικονομικά κριτήρια, τα πρόγραμμα δουλεύουν στο παρασκήνιο (και βέβαια άνθρωποι τα φτιάχνουν άρα έχουν και λάθη και τα λάθη κτίζονται) και το "μάτι" (ή αίσθηση του έργου δηλ)  χάθηκε, διότι η διαδικασία δεν το αναπτύσσει.

 

Δεν είναι βέβαια τα πράγματα καταδικασμένα, λύσεις υπάρχουν, αλλά προς το παρόν αργούν.

[AlexisPap]

Ασφαλώς η ανάγκη της εποχής οδήγησε εκείνους τους μηχανικούς να σκέπτονται με αυτόν τρόπο,

και η έλλειψη της ανάγκης (ή η πληθώρα μέσων που μπορούν να ικανοποιήσουν αυτή την ανάγκη)

οδηγεί σήμερα σε έναν τελείως άλλο τρόπο σκέψης...

 

Ωστόσο υπάρχει και μία παράμετρος που διαρκώς την παραβλέπουμε:

 

Υπάρχει μία αλλοτρίωση του επαγγελματικού μας χώρου. Όλοι αυτοί οι ικανότατοι συνάδελφοι,

που σχεδίασαν και κατασκεύασαν την σύγχρονη Ελλάδα, και που κάποτε όριζαν τον τεχνικό κόσμο,

κάποια στιγμή βρέθηκαν στο περιθώριο της επιστήμης.

Σήμερα ο ακαδημαϊκός και ο διοικητικός χώρος κατακλύζεται από μετριότητες που παρέχουν κάκιστο

παράδειγμα και τελείως στρεβλή εικόνα στους νέους συναδέλφους.

 

Έτσι βλέπεις "ειδικούς" και "δόκτορες" να κατασκευάζονται από ατέλειωτες σειρές δημοσιεύσεων,

χωρίς πραγματική τεχνική κατάρτιση...

Προβάλλεται κάποιος ως "ειδικός" επειδή έκανε δημοσιεύσεις στην ταχύτητα διήθησης σε αργιλικά υλικά,

ενώ πριν 50 χρόνια κάποιος άλλος, μη "ειδικός"(!), έφτιαξε το σύστημα υπόγειας αποστράγγισης για τον αεροδιάδρομο στον Βόλο (χωρίς γεωυφάσματα -τότε- μόνο διαβαθμισμένα γεωυλικά)...

Προβάλλεται κάποιος ως "ειδικός" επειδή έκανε δημοσιεύσεις στους ποτάμιους μαιάνδρους,

ενώ πριν 100 χρόνια κάποιος άλλος, μη "ειδικός"(!), αποξήρανε έλη και έκανε μεγάλα αντιπλημμυρικά...

 

Η γέφυρα του Ευρίπου είναι ένα σπάνιο παράδειγμα έργου όπου αναγνωρίζεται η αξία των βασικών συντελεστών του.

Κι αυτό συμβαίνει, όχι επειδή ξαφνικά άνοιξαν τα μάτια μας, αλλά επειδή εις εκ των συντελεστών της είναι

καταξιωμένος ακαδημαϊκός, θρύλος του ΕΜΠ και διακεκριμένος, ως πνευματικός άνθρωπος, στην κοινωνία.

Edited Μάιος 24 , 2013 by AlexisPap

[spy1551]

Οι κοχλιώσεις ήταν 10.9 και η γέφυρα προσωρινή (μερικούς μόνο μήνες).

 

Για την συντήρηση είναι ένα θέμα, υπάρχουν όμως βαφές σήμερα με μεγάλη διάρκεια ζωής (πάνω από 15 χρόνια) ακόμη και σε παραθαλάσσιες περιοχές ή σε splash zone αρκεί να τηρούνται οι προδιαγραφές και τα πάχη επίστρωσης.

 

  Ο συνάδελφος Str_Eng  ανοίγει ένα ενδιαφέρον θέμα για να μας πει πως αντιμετώπιζαν οι παλιότεροι μηχανικοί θέματα μελέτης και κατασκευής χωρίς να έχουν προγράμματα στατικών με πολύπλοκες αναλύσεις και χωρίς να έχουν προγράμματα μοντελοποίησης που να δίνουν αναλυτικά κατασκευαστικά σχέδια. Παρόμοιο ενδιαφέρον θέμα είναι ο σταθμός του ηλεκτρικού στον Πειραιά στις αρχές του αιώνα με αναλυτικά  σχέδια και υπολογισμούς στα Γαλλικά.

http://www.e-archimedes.gr/component/k2/item/3832-

 

Το μόνο που έχω σαν κρίση είναι η χρήση των ανοξείδωτων κοχλίων σε επαφή με απλό χάλυβα διότι θα δημιουργήσει γαλβανικό φαινόμενο (με τον χάλυβα σε άνοδο). Ιδανικά θα έπρεπε στο εσωτερικό της οπής να περαστεί χαλύβδινο χιτώνιο με εποξική μη αγώγιμη κόλλα βάσεως αργύρου και μετά ο κοχλίας.

***Αρχίζουμε να αναγάγουμε την διάβρωση σε ύψιστο θέμα.

 

Δεν θα παρατηρήσατε τι έγραψα πριν. Δεν είναι ανοξείδωτοι είναι HV10.9 (χάλυβας πολύ υψηλής αντοχής). Δεν υπάρχει θέμα οξείδωσης στην τρύπα διότι:

  Φαίνεται και από τις φωτογραφίες , μη σας ξεγελάει το γράσο. Υπάρχουν μεταλλικά βιοτεχνικά κτίρια με πολύ χειρότερη εικόνα.

Στα δε κτηνοτροφικά με την ουρία των ζώων η οξείδωση είναι πολύ χειρότερη.

 

Ένα τελευταίο από μένα στο υπό-θέμα που ανοίξατε:

  Δεν το άνοιξαν κατά λάθος , εδώ υπάρχει ειδικό θέμα (προσωπικό blog)  , προσέλκυσης.

 

 

 

Έτσι δεν ήταν ασυνήθιστο να βλέπεις σε ένα έργο μεγάλα μέλη από χυτοσίδηρο, χυτοχάλυβα ή ορείχαλκο, χυτευμένα ειδικά για το εν λόγω έργο, μοναδικά και ανεπανάληπτα

 

.

   Για τα χυτά μέρη πέρα από ότι χρειάζεσαι μηχανουργείο , χρειάζεται και μεγαλύτερη ακρίβεια ώστε να γίνει η σύνδεση όλων των μελών.

Edited Μάιος 26 , 2013 by spy1551

[Ροδοπουλος]

@ spy1551

 

Παγκοσμίως η διάβρωση κοστίζει 2,7 τρις δολλάρια και είναι ο σημαντικότερος εχθρός των κατασκευών σε κόστος. Ενδεικτικά έχει 18 φορές πιο μεγάλο κόστος απο τον σεισμό σε βάση δεκαετίας. Ο σεισμός απλά είναι πιασάρικος για τα ΜΜΕ.

Η ουρία μειώνει σημαντικά τις μηχανικές ιδιότητες και η κατασκευή πολύ σύντομα καταντάει μη επαρκής και επικίνδυνη.

[pankrok]

   Για τα χυτά μέρη πέρα από ότι χρειάζεσαι μηχανουργείο , χρειάζεται και μεγαλύτερη ακρίβεια ώστε να γίνει η σύνδεση όλων των μελών.

 

παγκοσμιως οι χυτευσεις σε κατασκευες τεινουν να αντικατασταθουν απο συγκολητα εξαρτηματα.

η χυτευση επι δεκαετιες (που η πρωτη υλη και η ενεργεια ηταν σχετικα φθηνες ενω τα εργατικα σχετικα ακριβα) ηταν ενας σχετικα φθηνος τροπος να παραξεις εξαρτηματα στα μετρα σου με οικονομικο τροπο. 

οι κατασκευαστες μεγαλων ναυτικων μηχανων παρηγαγαν παρα πολλα εξαρτηματα με χυτευση. 

σημερα πλεον , στο μετρο που ειναι δυνατο και χρησιμο τα χυτα εκτοπιζονται.

τα μεγαλα a-frames των μηχανων απο χυτα γινονται συγκολητα

ενας λογος ειναι οτι ο ελεγχος του χυτου ειναι δαπανηρος ενω το χειροτερο ειναι οτι το αποτελεσμα δεν ειχε παντα τις προβλεπομενες μηαχνικες ιδιοτητες και ηταν κατι που το διαπιστωνες αργα. αυτο οδηγουσε σε υπερδιαστασιολογηση του χυτου αρα και σπαταλη υλικου (και ενεργειας).

τωρα πλεον γινονται συγκολλητα απο ελασματα τα οποια παραγωνται με πολυ πιο αξιοπιστες μεθοδους (ως προς τις μηχανικες ιδιοτητες) αρα χωρις υπερδιαστασιολογηση ενω η απαραιτητη ενεργεια (που πλεον ειναι ακριβη) για την συναρμολογηση ειναι πολυ λιγοτερη. επιπλεον οταν υπαρχουν διατομες που εχουν υψηλη φορτιση (ενω για πρακτικους λογους δεν μπορουν να μεταβληθουν οι διαστασεις) μπορεις να επιλεξεις high tensile κραματα κατι που στο χυτο δεν μπορεις να κανεις (τουλαχιστον τοπικα).

επιπλεον τα θεματα στις συγκολλησεις ειναι απλα. ακομα και αν στον ελεγχο(που ειναι ευκολος και σχετικα οικονομικος) αποτυχει καποιο σημειο απλα το διορθωνεις, δεν πετας το εξαρτημα.

τελος αυτα τα εξαρτηματα απαιτουν λιγοτερες ωρες στο μηχανουργειο.

με αυτον τον τροπο η MAN για παραδειγμα αυξησε την αποδιδομενη ισχυ απο τις μηχανες της 5% κατι που με το χυτο μπλοκι δεν μπορουσε να εξασφαλισει. (φυσικα μειωσε και το κοστος της)

 

συνεπως δεν θεωρω οτι επειδη καποτε τα χυτα εξαρτηματα ηταν καθεστως στο παρελθον εκαναν τις κατασκευες και τους μηχανικους ξεχωριστες/ους αλλα εξυπηρετουσαν τα δεδομενα της εποχης και τους απαιτουμενους χρονους παραδοσης. 

 

επιπλεον γιατι να χυτευσεις ενα αντικειμενο οταν μπορεις να το κατασκευασεις με απλουστερο και γρηγοροτερο τροπο?

[Αποστολόπουλος]

 

Παγκοσμίως η διάβρωση κοστίζει 2,7 τρις δολλάρια και είναι ο σημαντικότερος εχθρός των κατασκευών σε κόστος. Ενδεικτικά έχει 18 φορές πιο μεγάλο κόστος απο τον σεισμό σε βάση δεκαετίας. Ο σεισμός απλά είναι πιασάρικος για τα ΜΜΕ.

Η ουρία μειώνει σημαντικά τις μηχανικές ιδιότητες και η κατασκευή πολύ σύντομα καταντάει μη επαρκής και επικίνδυνη.

Μπορείς να δώσεις και την πηγή απ όπου άντλησες αυτή την πληροφορία?  (2.7 τρις δολ. και ...18 φορές μεγαλύτερο!!!)

Είναι γνωστό ότι το κόστος αποκατάστασης κατασκευών λόγω  διάβρωσης είναι υψηλότερο της δαπάνης  αποκατάστασης δομών λόγω βλάβης απο σεισμούς.

Ωστόσο η σχέση που αναφέρεις μού φαίνεται υψηλή. Δώσε μας περισσότερα στοιχεία...φαντάζομαι ότι ενδιαφέρει  όλους τους τεχνικούς. !!!!!  

Edited Μάιος 28 , 2013 by Αποστολόπουλος

[Prοmitheus]

Μπορείς να δώσεις και την πηγή απ όπου άντλησες αυτή την πληροφορία?

 

 

Ο Αποστολόπουλος βγάζει τη σέντρα και και ο Ροδόπουλος μετά από υποδειγματικό στοπάρισμα τελειώνει τη φάση με ένα αριστοτεχνικό τελείωμα.

 

Τι έγινε; Χάλασαν τα τηλέφωνα; Ή δεν είστε πια σε speaking terms; Μη φοβάστε, δε σας πήρε χαμπάρι κανένας.

 

φαντάζομαι ότι ενδιαφέρει  όλους τους τεχνικούς. !!!!!  

 

Καλά μην ορκίζεσαι κιόλας. Άντε το πολύ πολύ να συγκινηθεί κάνας Λευτέρης.

 

Η ουρία μειώνει σημαντικά τις μηχανικές ιδιότητες και η κατασκευή πολύ σύντομα καταντάει μη επαρκής και επικίνδυνη.

 

Όποιον ξαναδώ να κατουράει σε γέφυρα, μαύρο φίδι που τον έφαγε.