Στέγη με αναρτημένο ορθοστάτη

[pirsogiannis]

Καλησπέρα σε όλους.

Με βάση και τον τίτλο του θέματος, υπάρχει ένας γενικός μπούσουλας για το πότε μορφώνουμε αναρτημένο τον ορθοστάτη και πότε τον συνδέουμε με τον ελκυστήρα?

 

Διαβάζοντας το βιβλίο του π.ιωαννίδη, βλέπω ότι η ανάρτηση του ορθοστάτη προτείνεται σε μικρά σχετικά ανοίγματα στεγών (8 έως 10μ) με κλίση κοντά στο 40%..ακολούθως παρουσιάζεται μια ανάλυση για τον τρόπο λειτουργίας των μελών με αυτή την μόρφωση.

Αφορμή για τον προβληματισμό είναι το ότι όλες οι παλιές στέγες που έχω συναντήσει είναι συνήθως με αναρτημένο ορθοστάτη, κάτι που σήμερα δεν βλέπω να εφαρμόζεται με την ίδια συχνότητα...

Γενικότερα πώς αντιμετωπίζεται το θέμα και από ποιούς παράγοντες το εξαρτάται?

άνοιγμα?

κλίση?

φόρτιση? (ανεμοπιέσεις, χιόνι κλπ)

[Γιάννης]

Γενικά, εφόσον μορφώνεις δικτύωμα, καλό θα ήταν και ο ελκυστήρας να μην παραλαμβάνει ροπές...Άρα η σύνδεση πρέπει να μορφώνεται ως "άρθρωση"

[JEK]

1.@pirsogiannis: Κανένας από τους παράγοντες που αναφέρεις. Το θέμα είναι περισσότερο αισθητικό και ιστορικό: στις παραδοσιακές στέγες γινόταν ανάρτηση του ελκυστήρα από τον ορθοστάτη σε κάποια απόσταση,σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες ξυλοδεσιές του φορέα.

Σήμερα μπορείς να επιλέξεις όποια σύνδεση θέλεις,αρκεί να την προσαρμόσεις στην στατική σου επίλυση. Για παράδειγμα το wood express έχει δύο τύπους έτοιμων ζευκτών για διαστασιολόγηση.

2.@Γιάννη: Βεβαίως μονόπλευρη άρθρωση ( αν ο ελκυστήρας είναι μονοκόματος ). Ροπές πάντως αναπόφευκτες είτε από ίδιο βάρος,είτε από αναρτημένη οροφή.

[pirsogiannis]

ευχαριστώ για τις απαντήσεις έως τώρα συνάδερφοι..

jek κι εγώ το woodexpress χρησιμοποιώ και γνωρίζω την δυνατότητα που λες.

σωστή η παρατήρηση σου για την ροπή στον ελκυστήρα (έστω και μικρή), άλλωστε το όνομα του υποδηλώνει τον κύριο ρόλο του..

 

σε περίπτωση που η στέγη δεν είναι εμφανής (αναρτάται ταβάνι) και επομένως το αισθητικό κομμάτι έρχεται δευτερεύον, τί επιλέγετε?

 

από μια γρήγορη σύγκριση που έκανα μεταξύ των δύο βλέπω ότι η περίπτωση του ανηρτημένου ορθοστάτη απαιτεί σημαντικά μεγαλύτερη διατομή ελκυστήρα (από έλεγχο βελών), σε σχέση με την περίπτωση που συνδέεις τον ορθοστάτη-ελκυστήρα όπου οι απαιτούμενες διατομές είναι μικρότερες και άρα μπορείς να πας σε φυσική και όχι σύνθετη ξυλεία αν στο επιτρέπουν τα ανοίγματα (τιμή σύνθετης περίπου 2,0*τιμή φυσικής... ).

κάθε άλλη πρόταση ευπρόσδεκτη!

Edited Ιούνιος 5 , 2013 by pirsogiannis

[AlexisPap]

Πάντα συνδέουμε τον ελκυστήρα με τον ορθοστάτη, έστω και με ένα καρφί.

 

Αφενός για να ελέγξουμε το βέλος του ελκυστήρα (τα φορτία είναι μηδαμινά, αλλά η παραμόρφωση δεν είναι ωραίο πράγμα), αφετέρου για να υποδιπλασιάσουμε το μήκος λυγισμού του (για τις περπτώσεις που/αν θα κληθεί να λάβει θλίψη), και τέλος για να εξασφαλίζει την κατακορυφότητα του μπαμπά.

[JEK]

pirsogiannis,

αν το ερώτημά σου αφορά '' σύγχρονο " ή " παραδοσιακό " ζευκτό σου προτείνω το πρώτο. Δηλαδή συνδέσεις με κομβοελάσματα πάχους π.χ 5χιλ. και κοχλίες Μ10. Στο σημείο αυτό λάβε υπόψη, ότι οι παραμορφώσεις του ζευκτού είναι μεγαλύτερες από αυτές που υπολογίζει το πρόγραμμα,γιατί δεν εξετάζει την ολίσθηση των συνδέσεων ( Kser ). 

 

Γιατί τόσο μεγάλη διαφορά στις τιμές σύνθετης και φυσικής ξυλείας;

Ότι αφορά τις διατομές,συγκολλητή ξυλεία βρίσκεις και σε μικρά μεγέθη: π.χ 8Χ8.

[pirsogiannis]

σας ευχαριστώ θερμά για τις πληροφορίες.

λοιπόν για τις ξύλινες πρέπει να ανοίξουμε πολλά θέματα ακόμη!!τουλάχιστον εμένα μου φαίνονται πολύ ενδιαφέρουσες!!

να βάλω δυο ερωτήσεις εν τάχει, αν και ξεφεύγω από το θέμα...:

1. πώς μορφώνετε την κορυφομηκίδα? ανάμεσα και κάτω από τους αμείβοντες (να την αγκαλιάζουν) ή στο ίδιο ύψος με αυτούς συνδεόμενη μετωπικά?προτιμώ το πρώτο.

2. στην πρώτη περίπτωση για να συνδεθεί ο μπαμπάς με τα ψαλίδια θα πρέπει να μορφώσεις μεταλλικό κομβοέλασμα ημικυκλικό σε όψη, πράγμα που επίσης βλέπω συνεχώς σε παλιές στέγες.υπάρχουν δε έτοιμα στο εμπόριο πλέον σε διάφορες διαστάσεις και πάχη.στην δεύτερη περίπτωση, μου φαίνεται θα πας αναγκαστικά σε συνδέσεις με γωνιές. τι λέτε?

[AlexisPap]

1. Στην τυπική στέγη (χωρίς τεγίδες) δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα (κορυφομηκίδα). Μόνο οι σανίδες συνδέουν τα ψαλίδια. Όταν έχουμε τεγίδες, οι δύο τελευταίες τεγίδες μπαίνουν εκατέρωθεν του κορφιά.

 

2. Ανάλογα με την εποχή εφαρμόζονται διάφορες μέθοδοι σύνδεσης. Από απλές συνδέσεις με μεγάλα καρφιά (παλιότερη λύση), μέχρι ειδική εντορμία (η "κλασσική" λύση), συνδέσεις με λάμες, με στριφώνια, με ντίζες, με έτοιμους δυνδέσμους κλπ. Δεν υπάρχει πρακτικά κανείς περιορισμός στα μέσα σύνδεσης.

Edited Ιούνιος 5 , 2013 by AlexisPap

[kan62]

Αν πάμε στο άλλο άκρο της τυπικής (πχ. μεγάλες τεγίδες και ισχυρή κλίση ή εμφανής εσωτερικά, με τεγίδες-σανίδωμα-θερμομονώσεις-επιτεγίδες) η κορυφομηκίδα-κορφιάς χρειάζεται για τη στήριξη της εξαεριστικής ζώνης (ή του καβαλλάρη) και χωράει πάνω από το μπαμπά.

[JEK]

Επισυνάπτω ένα παράδειγμα από κορφιά.Αφορά αμείβοντες σε σχήμα Λ χωρίς ορθοστάτη και οριζόντια κορυφομηκίδα σύνδεσης.

ΚΟΡΦΙΑΣ.pdf