Ενίσχυση υποστυλώματος περιορισμένη στον πόδα αυτού

[statik]

Γεια χαρα 

Θα ηθελα τα σχολια σας για την παρακατω μερικη ενισχυση υπ/τος. 

 

 

 

 

Uploaded with ImageShack.us

 

[Γιάννης]

Δεν θα υπηρχε καλυτερος τροπος να δημιουργηθουν κοντα υποστυλωματα!!!

[Athan]

^{Μερικοί, τα έφτιαχναν κατά κόρον, για να αποφύγουν τις συνέπειες από τη σύγκρουση οχημάτων. (βλ. βιομηχανίες κτλ).}

^{Τώρα το τι είναι πιο επικίνδυνο...}

[kapnicious]

Είναι ερώτημα η συμπεριφορά τους καθώς κατά κανόνα δεν έχουν πλήρη σύνδεση με το υποστύλωμα αφού συνήθως σκυροδετόντουσαν  κατόπιν. 

Επίσης ο οπλισμός είναι στοιχειώδης. Ίσως να πούμε ότι δημιουργούν μία κάποια περίσφιγξη τοπικά και μερική ενίσχυση τέμνουσας  

^{από τη σύγκρουση οχημάτων}

????

[Pavlos33]

και όλα αυτά τα "πειράματα" γίνονται σε σχολείο. Η φωτογραφία που ανέβασε ο συνάδελφος δείχνει το γυμνάσιο-λύκειο της Κορώνης. 

[spy1551]

Δεν θα υπηρχε καλυτερος τροπος να δημιουργηθουν κοντα υποστυλωματα!!!

 

'' Θέσει''  κοντά υποστυλώματα δεν είναι. Υπό ''φύσει'' είναι υπό εξέταση , αλλά πάλι δε νομίζω.

Δεν υπάρχει καμία δέσμευση για το μήκος λυγισμού είτε εντός επιπέδου είτε εκτός. Θεωρώ ότι δεν αλλάζει το μήκος λυγισμού του υποστυλώματος.

Μία τοπική αύξηση της διατομής είναι  , δηλαδή σα να έχεις ένα υποστύλωμα μεταβλητού πάχους.

Τώρα αν η σκυροδέτηση έγινε εκ των νυστέρων ισχύουν αυτά που είπε ο kapnicious.

Αλλά μπορεί και να κάνω λάθος , αρχιτέκτονας είμαι.

 

 

από τη σύγκρουση οχημάτων

 

  Γιατί σας φαίνεται παράξενο;

Συνηθίζεται και στις βιοτεχνίες όπου υπάρχει κίνδυνος ατυχήματος με κλαρκ.

Edited Αύγουστος 6 , 2013 by spy1551

[Panos_]

Το πρόβλημα δεν είναι ο λυγισμός. Το πρόβλημα εδώ είναι ότι ενώ αρχικά είχαμε υποστυλώματα όπου καθ' όλο το ύψος είχαν ίδια χαρακτηριστικά, τώρα πλέον τοπικά στη βάση έχουμε αύξηση στο πάχος της διατομής και επομένως και στη ροπή αδράνειας και επομένως στη δυσκαμψία. Επομένως δεν μπορεί πλέον να αντιμετωπιστεί το υποστύλωμα ως ένα στοιχείο αλλά να διακριτοποιηθεί σε δύο. Η αύξηση στη δυσκαμψία σημαίνει ταυτόχρονα πως στο κάτω τμήμα το υποστύλωμα στην περίπτωση σεισμού θα παρακολουθήσει τη μετακίνηση του εδάφους σχεδόν απαραμόρφωτα. 

Επομένως θα ήταν σωστό στο στατικό μοντέλο το υποστύλωμα να εξεταστεί από το σημείο όπου αλλάζει η διατομή και πάνω θεωρώντας πάκτωση.

Άρα υπάρχει θέμα φύσει κοντού υποστυλώματος.

Αν επίσης η στατική μελέτη προέβλεπε και αραίωση συνδετήρων στο μέσον των υποστυλωμάτων....

[Pavlos33]

Πάνο, αυτό που αναφέρεις θα ισχύει ακόμη και στην περίπτωση κατά την οποία το "πλαίσιο" γύρω από το υποστύλωμα σκυροδετήθηκε χωρίς να συνδεθεί μονολιθικά (όπως ένα μανδύας ενίσχυσης) με το υπάρχον υποστύλωμα? 

[Panos_]

Παύλο, για να μην είμαι απόλυτος, η άποψή μου είναι ότι εξαρτάται από το πάχος της ενίσχυσης και από την όπλιση.

Δηλαδή από το κατά πόσο έυκολα μπορεί να αποδιοργανωθεί σε περίπτωση σεισμού.

Πάντως εγώ δε θα το πρότεινα ως λύση και πιστεύω ότι όσοι το εφαρμόζουν βαδίζουν στα θολά. 

Αν είναι για την αποφυγή πρόσκρουσης υπάρχουν καλύτερες λύσεις.

[AlexisPap]

 

Θα ηθελα τα σχολια σας για την παρακατω μερικη ενισχυση υπ/τος. 

 

 

 

Αυτό που βλέπουμε δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως ενίσχυση.

 

Έχουμε μία κιονοστοιχία παλιάς κατασκευής, σε ένα δύσκαμπτο κτήριο (μάλλον ισόγειο), τα υποστυλώματα αυτά λειτουργούν περίπου ως αμφιαρθρωτά...

 

 

Σε κάθε περίπτωση αυτό που προκάλεσε την κατασκευή αυτών των μαραφετιών δεν μπορεί να είναι ο φόβος μίας δομικής αστοχίας.